Ik merk de laatste aan mezelf dat als ik thuis ben met de kids ik mezelf en hun niet meer kan vermaken. Ik verveel me thuis en wil het liefste weg, naar buiten. Maar omdat mijn zoontje nog 2 x slaapt gaat dat niet (zo goed). Meestal ga ik rond 11 uur naar buiten en 's middags rond 4 uur. Maar de rest van de dag zit ik binnen, of achter in de tuin. Maar de laatste tijd is mijn dochter echt verschrikkelijk en wil ze niets, niet naar buiten, niet zelf spelen. Ze doet alleen maar van die rare dingen, overal op klimmen, springen, haar broertje klieren. Ik ben nu de hele dag bezig met zeggen: niet doen, ophouden, doe eens normaal, nee je krijgt geen snoepje, de tv komt niet aan. :x Ik word er niet goed van!! Wie heeft de tip? Ik zit bijna te wachten tot mijn zoontje ongeveer 2 jaar is, zou het dan makkelijker worden??
Voor mij hetzelfde als jou... mijn jongste slaapt nog 3 keer op de dag en de oudste 1 keer, met een beetje geluk heb ik einde van de middag even om gauw naar de winkel te lopen om mijn boodschapjes. Ook mijn oudste is behoorlijk ondeugend... Ik hou mij voor dat het alleen maar makkelijker gaat worden, zodra je van de slaapjes af bent lijkt het mij dat je makkelijker weg kan, toch? Ik denk maar zo dat het maar tijdelijk is, mijn vriendin heeft oudere kinders en gaat s'middags lekker naar het zembad maar zei zegt dan weer tegen mij dat zij deze tijd ook heeft gehad... en de tijd gaat snel zegt iedereen Iedereen weet ook dat het voor mij moeilijk is om weg te gaan, dus zorg ik wel dat er regelmatig iemand een 'bakkie' komt doen, is wel zo gezellig.. want anders zit ik ook heel de week alleen binnen. Als ik echt een middagje op visite wil dan zijn zorg ik dat mijn jongste daar kan slapen en neem ik de babyfoon mee... En voor de rest.... zit ik tussendoor wel regelmatig op ZP.. maar ik snap je wel hoor.
Ik voel me vaak ook schuldig tegenover de oudste....ik heb ook geen zin om de hele dag met haar te spelen. Ze kan wel redelijk alleen spelen. Maar ik merk dat ik toch vaker de tv aanzet (niet als het mooi weer is uiteraard), dan voel ik me toch wel een ontaarde moeder
Merk dat ik niet de enige ben die het af en toe niet meer weet. Oudste is behoorlijk aan het uitproberen en roep idd de hele dag maar nee niet doen, pas op enz. En de jongste slaapt ook nog vaak. Hier staat dan ook idd af en toe de tv terwijl ik dat eigenlijk niet wil. Heb dan ook eigenlijk niet echt tips. Probeer haar vaak wel op weg te helpen met iets zodat ze daar mee verder gaat spelen. Maar naar buiten gaan werkt toch het beste, zeker als er kinderen buiten zijn. Hier nog mazzel dat de jongste nog in de kinderwagenbak kan slapen en ik daardoor toch naar buiten kan gaan.
Waarom?! Die van mij ligt nu op de bank naar NickJr. te kijken en vindt dat heerlijk! Is dat zo erg? Lekker relaxed toch? Straks gaan we boodschappen doen op de fiets, meteen even langs de speeltuin. Dan lunchen en een klein slaapje doen (allebei ) en dan vanmiddag -afhankelijk van het weer - naar het museum, naar Ballorig, naar een vriendin, chocoladecakejes bakken, zwemmen, ijsje eten in de stad, ... Moet ik nog even bedenken Ik moet er wel bij zeggen dat ik maar één vrije dag in de week heb en die dus altijd helemaal volprop met alle ideeën en uitjes die thuisblijfmoeders over de hele week moeten verspreiden. Op de andere 4 dagen gaat hij naar het KDV, dus kijkt hij geen TV en worden er geen ijsjes gegeten / taarten gebakken. Respect als je alle dagen moet vullen met activiteiten, dat zou ik nooit kunnen.
Dat vond ik ook het fijne ervan toen mijn dochter alleen was, nu moet alles rondom de slaapjes gepland worden. Maar ja, ik ga eens koffie drinken bij mijn ouders Als mijn zoontje dadelijk meer kan oa lopen zal het wel makkelijker worden toch?
Ik zei afgelopen week ook aldat ik blij zou zijn als mijn zoon overdag minder slaap nodig heeft en af en toe 1 dag zonder middagslaapje kan... dan kunnen we eens een dagje dierentuin, speeltuin enz. plannen. nu zijn we echt nog afhankelijk van zijn middagdutje en die heeft hij echt nog nodig hij trekt het nog niet zonder. Maar 's ochtends doe ik veel het huishouden en hij helpt mij er bij op zijn manier en we fietsen vaak even naar de eendjes om het oude brood te geven. dan gaat hij op bed en 's middags ondernemen we vaak wat samen. Ik kan ook niet goed thuis zitten. Ik werk 3 dagen in de week dus de overige 4 dagen dan doe ik altijd wat leuks met mijn zoon samen.
is het geen optie om eens een daguitstapje te maken, of zowieso erop uit te gaan waar de kleine kan slapen? bijvoorbeeld ga je naar het dierenpark, zal de kleinste wel in de buggy slapen terwijl de oudste zich vermaakt en zo kom je ook eens buiten... zelfde als naar de zee/ zwembad gaan...je neemt de draagmand mee en laat die daar lekker in slapen en de oudste vermaakt zich tussen andere kindjes die daar aanwezig zijn? kheb er zelf maar eentje, 2de is op komst, maar denk dat ik het zo zou aanpakken.... nu ja, in belgie gaan ze met 2,5 naar school dus tegen dat de 2de er is, gaat de oudste naar school al, nog makkelijker
Ben ik zeker ook een ontaarde moeder... tv staat hier ook vaak aan hoor! Heb ik helemaal geen problemen mee, zo ben ik ook opgevoed en ik ben er niet slechter van geworden.. heb ook geen zin om heel de dag met mijn dochter te spelen. Heb bepaalde momenten op de dag dat ik alleen iets met haar doe en die blijven dan ook speciaal, maar ik vind dat ze d'r eigen ook moet leren bezig te houden. Als je inderdaad es weg kan naar een kinderboerderij ofzo kan je er een leuk uitje van maken, maar voor mij gaat dat niet want ik heb de auto overdag niet en we wonen in een klein dorp. Gaat de oudste niet naar het kinderdagverblijf? Mijn oudste gaat binnenkort als ze 2 word, vind het heerlijk dan kan ik es alleen wat doen met de jongste.... want doordat de oudste zoveeeeeel aandacht vraagt en de jongste weer zo makkelijk is voel ik me wel eens schuldig dat ze misschien wel te weinig aandacht krijgt.
Ik werk maandag, dinsdag, woensdag. Maandag en dinsdag hele dagen en woensdag tot 12 uur. Mijn dochter gaat op dinsdag naar de psz, dan brengt en haalt mijn moeder haar en ze gaat op vrijdagmiddag. Dan ligt mijn zoontje in bed ga ik meestal poetsen of strijken. Ik vind het gewoon saai om thuis te zijn. Ik ga niet alleen zwemmen met 2 kindjes, dat vind ik echt eng. Naar de dierentuin ook niet, die is hier niet in de buurt. Met de auto weg kan wel, maar meestal worden ze rond 7 uur wakker, dan eten en om 9 uur gaat de jongste naar bed tot half 11/11 uur, dan fruit en naar de winkel of iets, dan rond 12 uur/half 1 boterham en om 1 uur/half 2 gaat de jongste weer naar bed (heel af en toe gaat de oudste ook nog naar bed) en dan om 3 uur/half 4 wordt de jongste wakker, ff wandelen en eten koken. De tijden dat hij wakker is zijn te kort om ergens naar toe te gaan. Ik ben zelf niet zo'n moeder die op de grond gaat liggen spelen, meestal speelt mijn dochter alleen of ze helpt mij met poetsen, koken. Of ze speelt buiten, zoals nu en zit ik met de laptop buiten. Of we bakken koekjes of een cake of ik lak haar nagels... Maar ik denk wel dat als mijn zoontje 's morgens niet meer slaapt en hij kan lopen dat we dan vaker en makkelijker weg kunnen gaan. Maar deze tijd is ook zeker leuk, alleen ben ik geen thuis zit mens.
Met 1 kindje is het zoveel makkelijker, dat heb ik wel gemerkt. Maar het zal wel beter gaan als Lisa wat ouder is (vooral als ze geen sonde meer heeft.... dat is echt een grote belemmering voor mezelf om weg te gaan). Ik zit dus ook veel thuis en dat vind ik wel erg jammer. Ik had het me anders voorgesteld, lijkt me juist super met de meiden naar de dierentuin, de stad, of familie te gaan, qua slaapjes lukt het wel (Lisa slaapt overal wel, of niet , maar dat trekt ze dan ook prima), maar ik zit een beetje met de voedingen, kolven en de sonde die ze er evt. uittrekt. Dus ik ga maar gezellig telkens lopen in de wijk en dan regelmatig wat boodschapjes hier doen in het wijkcentrum. En als mijn vriend ook thuis is de wat grotere uitstapjes. Wat dat betreft ben ik blij dat ik vanaf volgende week weer 2 dagen ga werken. Hoe het hier nu meestal gaat: 's ochtends eventjes spelen en als er dan gegeten is en ze zijn allebei wakker, gaan we naar buiten. Dan weer thuis spelen en als Eva moe wordt televisie kijken (slapen wil ze echt niet meer en een moe kind vermaken heb ik geen zin in ). Eva is het na 1,5 uur echt wel zat (ja, zo lang laat ik haar soms kijken als ze wil ) en gaat dan vanzelf weer spelen. Ik doe 's ochtends het meeste in het huishouden en 's avonds, de rest van de dag doe ik vrij weinig, maar ik ben dan ook vaak best moe en vind het dan wel best. We spelen ook wel samen trouwens, dat is dan meestal dansen en knutselen (Eva knipt en lijmt papier enzo, ik knip dan de pleisters voor Lisa ). En Eva en Lisa vermaken zich ook wel samen, als Lisa wakker is (is niet veel) en in de box ligt is Eva daar vaak te vinden.
Twee kids is inderdaad flink omschakelen. Ne ben ik een beetje een chaosmama die dus ook kinderen zonder ritme krijgt . Ik ga dus wel lekker op stap met de kids. De jongste slaapt redelijk in de wagen zolang ik in beweging blijf en de oudste heeft als hobby wandelen/winkelen hehe, dus we vermaken ons wel. Moet wel zeggen dat het me soms tegenvalt. De jongste is lang neit zo makkelijk als zijn broer. Huilt sneller, slaapt veel en is niet te genieten als hij moe is maar ik hoop dat hij vanzelf went aan mama;s chaos en dat hij er dan ook in mee gaat 8)
Lisa is gelukkig wel heel makkelijk waardoor we als we met z'n allen thuis zijn wel makkelijk weg kunnen. En ik was ook heel makkelijk met weggaan, ook al heeft ze een sonde. Maar daar kwam verandering in toen we net 10 minuten in diergaarde Blijdorp stonden en de sonde er opeens uit lag en we weer alles konden inpakken om naar het ziekenhuis te gaan. Had ik écht niet getrokken als ik alleen met de kinderen was geweest. Dus nu tijdens/net na een voeding weg en het liefst ben ik dan voor de volgende voeding weer thuis, voor het geval de sonde er opeens uit ligt en ik m'n kindje niets te eten kan geven...
Zo herkenbaar!!!! Ze zijn bij mij iets ouder, maar vandaag ook zo'n dag... Voel me echt een sloof. Kan af en toe geen twee minuten rustig zitten... Wat ik wel de laatste tijd probeer te doen is een dagdeel van te voren plannen. Of naar het bos of naar de kinderboerderij. Even op bezoek bij oma, speeltuin enz.. Dus meer structuur helpt bij mij!
Met ons dochtertje ging ik (toen ze nog alleen was) 's ochtends altijd wel even weg. De stad in, boodschapjes doen, zwemmen, ergens op visite, wandelen of wat dan ook. Nu zijn er 2 kindjes en de jongste gaat na de ochtendvoeding meteen weer slapen tot 10, 11 uur. Dan moet hj weer gevoed worden, duurt een half uurtje. Daarna is het al bijna half 12 en gaan we broodje eten en gaat Isabella rond 1230 weer naar bed samen met Tomas. Dan slapen ze allebei tot een uur of 3, half 4. Weer voeden en dan is het alweer bijna tijd om te koken. De dagen vliegen hier echt voorbij.
Omdat de jongste hier maandenlang gewoon niet wilde slapen, al legde je hem rustig op bed, na uren wakker te zijn geweest, is het hier allemaal een stuk makkelijker gegaan en zijn we al 'snel' maar gewoon de hort op gegaan. Ook als we een hele dag weg zijn, kan hij gerust wakker blijven. Met zes maanden zijn we bijvoorbeeld een hele dag naar Bataviastad geweest en lag hij nog in de wagenbak, maar slapen? Ho maar! Zelfs niet in de auto, wat we wel erg gewend waren van zijn broer. Nu gaat het op dagen dat we thuis blijven overigens beter en slaapt hij soms wel gewoon 2 keer 1,5 uur. Maar ook als mijn man thuis is (en mijn 'ritme' al bij het opstaan naar de knoppen is...) en de jongste (van 9,5 maand) mee op pad gaat en hierdoor minder slaapt, trekt hij het makkelijk. Het komt er op neer dat als ik alleen thuis ben alles volgens de boekjes en op schema gaat, maar dat het ook heel vaak zo is dat de jongste gewoon in ongestructureerde dagindeling mee gaat en hij vind het prima (anders zou ik het natuurlijk nooit zo doen!), slaapt hij 's avonds zelfs gewoon meteen van in, in plaats van het huilen dat hij anders 's avonds soms kan doen, omdat hij nog geen zin heeft om te gaan slapen. Neemt niet weg dat ik t momenteel ook aanpoten vind, hoor: 2 kinders (en dan vooral het huishouden dat een puinhoop is, telkens weer opnieuw, als ik denk dat ik alles aan kant heb...)