Leaving neverland

Nou, mijn buurman kan anders een fantástische moonwalk doen hoor! Die kan wel een potje breken bij me...

 

Ik heb de docu niet gezien en twijfel nog of ik dat ga doen.. geloof dat het nogal gedetailleerd is en weet niet of ik er wel behoefte aan heb om een beeld te vormen bij alle details.

Ik ben een redelijk groot fan en misschien kijk ik door een gekleurde bril. Ik beweer niet dat hij onschuldig is, want dat weten we niet...
Maar ik kan het me eigenlijk niet zo goed voorstellen dat hij wel schuldig is. Niet omdat er geen bewijzen zijn maar omdat de docu's over hem (The life of an icon bijvoorbeeld), intervieuws en beelden laten zien dat hij zo ontzettend geleefd en getekend is door z'n jeugd, de media en mensen die hem kwaad wilden doen.
Ja, een aparte man was het zeker en de manier waarop hij met kinderen om ging is op z'n zachts gezegt vreemd, maar ik geloof wel dat dat voortkwam uit een goed hart. Dat hij kwetsbaar was, nooit volwassen is geworden en naief in het vertrouwen van mensen.
Iedere stap die hij heeft gezet, iedere scheet die hij liet en iedere beslissing die hij nam werd breeduit onder de loep genomen.
Zn geaardheid bijvoorbeeld. Dat is lange tijd een raadsel geweest. Hetero? Homo? Dat weten we niet, dus zal het wel een pedofiel zijn?

Zoals ik al zei, mn ongeloof zal wel door die gekleurde bril komen. Maar ik heb medelijden met zo'n man Je kunt zeggen dat iemand met zo'n status en geld overal maar mee weg komt maar zo'n iemand is ook doelwit van iedereen die geld ruikt.

Laten we hopen dat de waarheid ooit boven tafel komt.

 

Inderdaad LadyKikker. Voor mij blijft hij ook onschuldig totdat het tegendeel bewezen is. Ik heb ook identiek dezelfde mening als u.

Voor mij is hij ook de man die oprecht vrede wou in de wereld. De man die af en toe een ziekenhuis binnenliep om alle rekeningen/schulden van iedereen te betalen die er aanwezig was.

Michael was niet normaal maar denk dat niemand normaal zou kunnen zijn in zijn situatie. Zo veel bekenden die het niet aankonden. Sommigen hebben zich kunnen redden zoals Britney maar zo velen die helemaal de dieperik in zijn gegaan of zelfmoord hebben gepleegd. En hun waren lang niet zo bekend als Michael. Michael werd constant gebruikt. Iedereen slaat dan door.

Maar dat hij echt kinderen heeft misbruikt geloof ik gewoon niet. De omgang met kinderen was abnormaal. Maar misbruiken? Nee.

 

Dat weet ik en dat is ook het lastige van dit soort casussen.
Ik vind het dan ook best heftig dat hij door mensen als schuldig of onschuldig wordt neer gezet. We weten het niet! Iemand onterecht schuldig verklaren is iets waar die gene en zijn/haar familie(of 'legacy') nooit meer vanaf komen. Er blijven dan altijd mensen die je/hem/haar als schuldige zien.
Iemand ten onrechte onschuldig verklaren is enorm heftig/traumatisch voor het slachtoffer of de slachtoffers. Zeker wanneer iemand zo bekend is en je dus vaak met die persoon geconfronteerd wordt.

Het zou mooi zijn voor alle betrokkenen als de waarheid naar boven zou komen, maar dat gaat waarschijnlijk nooit gebeuren. Hoe dan ook zullen er altijd 3 kampen blijven. 1 die zegt schuldig, 1 die zegt onschuldig en 1 die neutraal blijft.

 

Dit is precies de reden waarom veel mensen niet naar buiten treden, bewijs het maar anders is het niet gebeurd. Als een naaste naar je toekomt die verteld dat jouw (ik zeg maar wat) lievelingsoom hem/haar jarenlang heeft misbruikt, de oom die altijd voor je klaar staat, alles voor je deed, grappig is etc. zeg je het dan ook vraag ik me af?

Niet aanvallend bedoelt hoor en de vraag is niet alleen voor jou, maar voor iedereen die dat roept

 

Wat ik begrepen heb (corrigeer me als ik het fout heb) is dat deze twee mannen niks verdienen met de docu, ze winnen er dus helemaal niks bij behalve dat ze door de fans van Michael uitgekotst worden, doodsbedreigingen krijgen etc.

Wade heeft bij Oprah nog uitgelegd waarom hij geld eistte in 2013. Dit was omdat je een eis neer moet leggen als je iemand aanklaagt. Hij kon Michael Jackson niet aanklagen zonder dat er iets tegenover staat (als ik het goed begrepen heb)

 

Dat geloof ik eigenlijk ook niet. 4 uur lang voor de camera zo'n ontzettend heftig verhaal vertellen en je zo kwetsbaar opstellen en er geen geld voor krijgen. De docu is aan 130 landen verkocht, dus de kassa rinkelt wel voor de programmamakers. Kan me niet voorstellen dat Robson en Safechuck daar niets van zien.

Robson heeft voor z'n aanklacht toendertijd een boek geschreven over het misbruik. Uitgevers wilden het niet uitgeven. Daarna werd die rechtzaak aangespannen. 2 akties waar geld verdiend mee kan worden. En dan nu de docu. In mijn ogen een reden om te twijfelen aan hun verhaal.

Mja, alles lees je in de media en je kunt je afvragen wat er allemaal van waar is.

 

Er wordt gezegt dat Michael jarenlang in de gaten werd gehouden door de FBI en dat daarmee weinig bewijs van daadwerkelijk misbruik werd gevonden.
Buiten dat kan er volgens mij ook weinig bewijs worden gevonden, na al die jaren.
Dan zou hij het al gefilmd moeten hebben en dat die opmames gevonden worden. Denk dat dat zo ongeveer de enige manier is.

 

Misschien moet je de docu toch maar eens kijken voor je alles in twijfel trekt en je een mening vormt.

Mijn blik op Jackson is niet veranderd. Het was een muzikaal genie maar voor de rest een flink beschadigde persoonlijkheid die idiote dingen deed.

Ik ging er ook in met het idee we zien wel. Maar ik kan me oprecht niet indenken dat ze liegen. Hun hele familie meenemen in dit verdriet.

Ja misschien krijgen ze er geld voor dat kan. Maar dat zal dan meer zijn omdat die docu zoveel geld opleverd en dat het fair is om die mannen een aandeel te geven. Niet omdat het nodig is of omdat dit de intrinsieke reden was.

Ze spreken beiden ook enorm liefdevol over Jackson als in hun grote liefde. Dat ze het nooit als misbruik hebben gezien maar als vorm van het tonen van liefde voor elkaar. Dit is natuurlijk ook de manier om dag te tonene maar niet naar een kind toe.

Ze pas zijn gaan beseffen dat wat hij gedaan had echt fout was op het moment dag ze zelf de kwetsbaarheid van hun eigen kindjes zagen. Als ik de psychologen in de media mag geloven is dit een heel gebruikelijk moment.

Ik ben wel van mening dat je wordt meegezogen in het verhaal en dat er weinig ruimte is voor hoor en wederhoor. Dat het eenzijdig is opgezet.

Maar feit is dat dit het verhaal is van de beleving van deze twee mannen en hun families.

En ik kan, na het zien van de docu, eigenlijk niks anders dan er vanuit gaan dat ze de waarheid spreken.

 

Het is en blijft heel lastig. Want de keerzijde van sneller geloven is dat er ook sneller een onschuldige uitgekotst kan worden en daarnaast ook serieuze problemen kan krijgen.

In het geval van mj vorm ik voor mijzelf geen mening Ik weet niet wat er gebeurd is en heb verder niks te maken met deze mensen.

Als het dichterbij zou komen dan zou ik niet weten hoe ik ermee om zou moeten gaan. Hoe zou jij daarmee om gaan?

 

Maar het bijzondere in deze documentaire is ook juist dat de 2 jongens nog steeds tot op zekere hoogte bijna liefdevol over hem spreken. Ze vertellen heel uitgebreid dat Michael Jackson ontzettend lief voor hen was, veel voor hen deed en hen behandelde alsof ze heel belangrijk waren. Er is nooit sprake geweest van agressie, geweld of dwang en, hoewel ze het niet met zoveel woorden zeggen, klinkt het alsof de jongens er toen alles gebeurde ook van genoten. De relatie zoals ze hem beschrijven klinkt als een liefdevolle, tedere relatie die - als er sprake was geweest van 2 volwassenen - heel normaal en fijn zou zijn. Het beeld van Michael als zachtaardig en vriendelijk persoon wordt bevestigd. Maar het waren kinderen. En als wat zij vertellen waar is, dan zijn ze op een hele zachte en subtiele manier bewerkt, verleid en losgeweekt van hun ouders. Er is hun ingeprent dat ze nooit met iemand mochten praten over wat er tussen hen en MJ speelde, want dan zou hij de gevangenis in moeten. Dat zegt duidelijk (als het waar is) dat hij wel degelijk wist dat wat hij deed niet kon.

En inderdaad, zoals hierboven ook al gezegd, hun verhalen zullen moeilijk te bewijzen zijn en hadden waarschijnlijk nooit tot een veroordeling hadden kunnen leiden, maar voor mij persoonlijk is hier wel sprake van een gevalletje 1+1=2. De omstandigheden zijn te verdacht en de verhalen te geloofwaardig. En, zoals ik eerder al heb gezegd, als MJ zichzelf had willen vrijwaren van dit soort beschuldigingen, dan had hij nooit kinderen in zijn bed moeten nemen. Dat accepteren we van geen enkele andere man, waarom dan wel van hem?

 

Inmiddels het 1e deel gezien... Dacht, merk snel genoeg of ik er wel echt naar wil kijken, maar heb er in 1 ademteug naar zitten kijken. Wat een verhaal... Ben er een beetje stil van. Stapte er heel sceptisch in maar 't heeft m'n kijk wel veranderd.

Er wordt inderdaad een soort van liefdevol gesproken over Michael, alsof hij er zelf van overtuigd was dat het niet slecht was. Maar tegelijkertijd heel doordacht. Heel bizar. En moeilijk om het niet te geloven.
Maar toch blijft het media en ben ik niet overtuigd. Blijf ook het beeld van Michael houden zoals ik al eerder beschreef. Maar als het wel waar is... wauw...

 

Ja dat was dus ook een beetje wat er bij mij gebeurde. Al ben ik nooit een fan geweest. Vond zn muziek leuk maar het is toch net van voor mijn tijd en ouders waren er niet wild van dus dan hoor je het als kind ook niet zoveel.

MJ heeft heel veel goeds gedaan met zijn geld en heel erg veel voor kinderen. Maar goed dat wil niet zeggen dat hij niet ook de soort duistere kant had.

@EdN ik ben het volkomen met je eens. Het is surrealistisch net als heel MJ leven. Het kon dus allemaal nog gekker.

Ik kan mezelf ook niet onttrekken aan de gedachte dan de kans enorm groot is dat Maculy Caulkin toch niet helemaal eerlijk is...

 

Ik ben wel fan, onlangs nog naar Thriller live geweest. En serieus een beetje van slag toen ik hoorde dat hij overleden was. Ik had wel veel geld over gehad voor een concertkaartje... Dus, die gekleurde bril. Moeilijk af te zetten, nog steeds.
Maar juist omdat hij niet neergezet wordt als enge, nare man (en het gedetailleerde verhaal) maakt het voor mij moeilijk niet te geloven. EN hem te blijven zien als kwetsbaar, liefdevol persoon. Heel bizar. Als het mn buurman was geweest, had ik'm verafschuwd.
Nog steeds stil van..

 

Stel je denkt dat die mannen liegen:

Liegen al die familieleden dan mee of
houden die mannen hun familieleden en echtgenotes ook allemaal voor de gek?

 

Ik vind dat de documentaire met veel respect voor alle betrokkenen is gemaakt. Dat maakt hem misschien wel zo goed en bijna surrealistisch mooi.

Ik kan me best voorstellen dat je een beetje ontdaan bent van dit alles. Maar goed dat hij dingen heeft gedaan die niet oke zijn wil niet zeggen dat je zijn muziek ineens niet meer goed mag vinden toch?

 

Met dank aan uitzending gemist heb ik hem ook nog kunnen kijken. Ik vond de documentaire erg indrukwekkend. Ik ben er van overtuigd dat ze de waarheid spreken. Verschrikkelijk, wat een beschadigde levens.

 

Ik heb in mijn directe omgeving seksueel misbruik meegemaakt en heb gezien hoe subtiel dit zich ontwikkeld. Ik heb ook erg moeite met de kritiek die de ouders krijgen. Ik denk dat zij lange tijd niet hebben kunnen zien wat er gebeurde en toen het besef begon door te dringen dat er iets niet goed was, dit gevraagd hebben bij hun kinderen en het kind ontkende het. Dan wil je die ontkenning toch geloven? Daarnaast wordt nu telkens de vergelijking met de enge buurman getrokken, maar je moet het vergelijken met je oom of broer. Als mijn zoon bij mijn broer in bed zou kruipen om filmpjes te kijken, dan twijfel ik geen moment aan ieders bedoelingen. Maar statistisch gesproken is mijn broer een groot risico voor mijn kinderen. Veel groter dan de buurman.

Ik heb tijdens mijn stage ooit het verhaal gehoord van een vrouw die zelf misbruikt was door haar vader. Daardoor vertrouwde ze niemand. Er was geen sportleraar die in de buurt van haar kinderen mocht komen. Alleen haar stiefvader vertrouwde ze. Die was in haar leven gekomen in haar puberteit en had haar altijd gesteund, haar getroost tijdens nachtmerries, haar echt uit de diepte getrokken. Haar jongste zoontje was altijd heel moeilijk, wilde nooit verschoond bijvoorbeeld. En had verder ook moeite met contact maken. Alleen bij haar stiefvader was hij rustig, kon hij in slaap vallen op schoot, liet hij zich verschonen, en zij dacht alleen maar, wat fijn dat hij ons zo helpt. Tot de dag dat een buurmeisje aangifte deed tegen stiefvader en zijn computer werd onderzocht. Tientallen foto's van alledrie haar kinderen op een manier die je nooit wilt. Ze voelde zich zo schuldig. Hoe kon zij dit nou gemist hebben, terwijl ze het zelf had meegemaakt. Want ja, ze had haar kinderen daar laten logeren, ook als haar moeder niet constant aanwezig was. Zij had haar kinderen door hem laten verschonen omdat hij dat zo goed kkon.En dus was zij medeverantwoordelijk voor haar gevoel.

En dat hoor ik van meer ouders en heb ik ook in mijn directe omgeving meegemaakt. Het gaat zo subtiel, je wordt er zo in meegenomen dat je het pas doorhebt als het te laat is en een deel van jezelf kan het dan ook niet meer toegeven, omdat het ook betekent dat je grandioos gefaald hebt in een van je belangrijkste taken als ouder, je kind veilig houden. Die ouders maken zichzelf veel ergere verwijten dan iemand anders ooit kan, maar ik vind dat niet terecht. De wijze waarop deze mensen werken is zo subtiel, dat is verrekte lastig om te doorzien.

 

Kwam dit artikel net tegen......

https://www.telegraaf.nl/entertainment/3338919/michael-jackson-biograaf-ontdekt-leugen-in-leaving-neverland?utm_source=facebook+&utm_medium=social+&utm_campaign=seeding-telegraaf