Hallo! Is er iemand hier die een eigen paard heeft en zwanger wil worden / zwanger is of al een kindje heeft? Dan zou ik daar graag mee in contact komen om ervaringen enzo uit te wisselen! Groetjes, Gwen
Nee wel een hele grote wens meid, maar kan ik momenteel niet bekostigen. ik mis de paarden en het paarden leven verschrikkelijk. Een leuke verzorgpony zoek ik wel maar is moeilijk te vinden... Maar misschien in de toekomst kan ik me bij de club aansluiten haha
31 weken zwanger, en al ruim drie jaar de trotse eigenaresse van een knap paard (zie album). we hebben nu samen zwangerschapsverlof, hihi. wat wil je weten?
ik heb ook een eigen pony..een e pony dan wel.. ik ben bezig met ivf en ik rijd nu lekker door tot ik een terugplaatsing heb gehad... dan stop ik weer even.. in april gaat hij weer de wei op en dan is het makkelijk al ik zwanger zou raken...dan heeft ie lekker vakantie... wat wil je nog meer weten? ow ja ik heb hem al 7 jaar
Jup.. Hier ook 1 met een eigen paard.. Dochter van anderhalf, en een knappe draver van 1.61m. http://i95.photobucket.com/albums/l151/ ... 5_TOoQ.jpg http://i95.photobucket.com/albums/l151/ ... ZMJC-1.jpg
hier nog iemand nouja,,,had een eigen paard{is 3 jaar terug overleden }maar heb toen der tijd wel 2 kinderen gekregen,hij had even verlof toen,maar was al op leeftijd hoor!zou het nu wel willen weer want de oudste is gek van paarden,maar de tijd he?met drie kinderen is het even zoeken naar een goede balans.
Hier ook een eigen paardje! Een Tinker merrie van 13 jaar! Ik heb haar nu 12,5 jaar! Heb er een keer een veulentje mee gefokt, een hengst van nu 4 jaar! (oja inmiddels ruin). Hij is naar kennissen van ons gegaan. Ze is bruinbont met 1 maanoog en het is toch een lekker ding Ze staat gewoon lekker bij ons thuis. Ik woon op een boerderij (we hebben een melkveebedrijf). Ik heb 4 boxen waarvan er dus 1 gevuld is. We hebben tevens een heerlijke zoon van bijna 4. Hij is verstandelijk beperkt (mooi woord he..) En heeft een ernstige vorm van epilepsie. Hij functioneerd op een leeftijd van ongeveer 11 maanden. Hij kan niet praten en begrijpt niets van wat er wordt gezegd enz enz erg lang verhaal maar daar gaat het nu niet om...haha En we zijn in blijde verwachting van ons 2de kindje! Spannend hoor......
Ik moet trouwens wel zeggen dat ze bij ons aan huis staan, anders had ik het ook niet gered hoor. Van de 5 rijd ik er 3, maar niet dagelijks, het zijn dan voor het grootste deel oudjes (een van 20, een van 18 en 1 van 13) De andere 2 zijn 2,5 en 3 en daar ga ik van het voorjaar mee aan de slag.
die van mij komt uit duitsland.. ik heb ook 3 kids hoor en 1 ervan had zwaar epileptie en is ook achter in leeftijd en heeft add enz
Idd misschien wel handig om ff te melden wat ik graag wil weten... Ik vraag me vooral af hoe jullie het combineren. Wij zijn namelijk aan het proberen in verwachting te raken en ik krijg nu al een boel goed bedoelde opmerkingen. De meesten zijn alleen helaas van de strekking 'dan kan je je paard wel vergeten, dat red je nooit!'. Nu wil ik me zo min mogelijk aantrekken van wat anderen allemaal vinden, maar het zet je wel aan het denken. Mijn paardje (KWPN, 10 jaar, 1.61m, merrie) staat niet aan huis, gaat wel meestal de hele dag naar buiten in een groepje, maar heeft ook best veel aandacht nodig. Ik heb nu een bijrijdster, maar ga nog steeds zelf minstens 4 dagen in de week. Ik moet er op de fiets heen (ter info voor straks, ivm kindje eventueel meenemen). Daarnaast werk ik nu 34 uur, dat wordt straks (als ik zo gelukkig mocht zijn inderdaad een kindje te krijgen) ongeveer 24 uur. Mijn vriend werk ongeveer 80 uur in de week, maar neemt straks wel 1 papadag (hij werkt echter ook in het weekend). Hij kan wel veel thuis doen aan zijn werk, maar het is moeilijk te plannen wanneer hij thuis is en wanneer op pad / bij een klant. Dus: hoeveel doen jullie er naast en hoe combineren jullie dat met zwangerschap / rond de bevalling / als het kindje er is? Bedankt voor alle reacties al! Ook leuk om jullie paarden te zien. Zal ook wat foto's van Remy in mijn album zetten . Groetjes, Gwen
Ik heb dan wel geen eigen paard maar meld me hier toch lekker aan Ik heb een bijrijd-ijslander. Ze is 5 jaar 1.36 m en nét onder het zadel. Super lief en mensgericht... Ik ben nu samen met de eigenaar alle gangen knoppen er op aan het zetten (stap, draf, tölt, galop en over een tijd pas de telgang) Ik werk 20 uur in de zorg en zo'n 12 uur thuis als nagelstyliste. En daarnaast zijn we bezig om een kindje te maken haha! Ik rijd nu ongeveer 2 a 3 x per week. Paardje staat 15 min met de auto hier vandaan. Ik lees dus ook mee want voor mij zal er ook wel het een ent ander van toepassing worden. Groetjes Cynthia
Ik hàd tot 3 jaar terug een eigen paard.... Ze stond bij mijn ouders, hier ongeveer 4 kilometer vandaan. Met de auto zat ik er zo...Even ter info, ik heb praktisch vanaf mijn geboorte gereden. Tot mijn 11e spelenderwijs, daarna veel, heel veel wedstrijden gereden..Eerst met pony's, vanaf mijn 18e met paarden. Het was mijn leven, een leven zonder paarden bestond gewoon niet. Ons gezin stond ook altijd in het teken van paarden, ze zijn er ook altijd geweest, zolang ik me kan herrinneren..Ik ben er in mijn hoofd ook erg mee bezig geweest toen we de beslissing maakten om met de pil te stoppen. Red ik het allemaal wel? Na een jaar klussen raakte ik zwanger. Ik had geen gemakkelijk paard toendertijd en het was niet vertrouwd om door te rijden tijdens mijn zwangerschap. Gelukkig reed mijn moeder ook, dus die hield haar bij..Na de geboorte van Milan was ik de koning te rijk toen ik er weer op klom, heeeerlijk wat had ik dat gemist...Maarrrr, ik kòn het rijden, werken (4 avonden van 3 uur in de week) en ons zoontje echt niet combineren. Ik was op een gegeven moment gewoon op. Het was altijd rennen en vliegen. Ochtendvoeding, vòòr 10 uur bij mijn ouders zijn, dan kon Milan zijn ochtendtukje daar doen en kon ik met mijn paard aan de gang gaan. Toch bleef altijd die klok achter me aan jagen. Lekker ontspannen poetsen en rijden ging (in mijn geval) gewoon niet meer, ik kon er niet meer van genieten..Aangezien ik gewoon rondjes rijden niet leuk vind en altijd wedstrijdgericht wil trainen en dan ook daadwerkelijk wil starten, maakte ik het me eigen gewoon erg moeilijk...Na een jaar heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt om mezelf rust te geven. We hadden toen ook besloten om te proberen een 2e kindje te krijgen en daardoor kreeg ik het spaansbenauwd, omdat ik dan nòg meer moest gaan regelen..En bekaf was ik..Drukke dagen en 's avonds nog werken. Plak daar nog minimaal 1 nachtvoeding bij en het plaatje was compleet. Dus toen heb ik de bijzonder moeilijke keus gemaakt om te stoppen met mijn paardenleven. Het is heeeel moeilijk geweest om die beslissing te maken en er hebben veel tranen gevloeid Maar nu, nu ik op de afgelopen 3 jaar terug kijk ben ik blij dat ik die beslissing heb gemaakt..Wat een rust heb ik gekregen. Na jaren in weer en wind mijn paarden verzorgt te hebben, is die verantwoordelijkheid er niet meer en ik moet bekennen dat dat leven me ook best wel bevalt. Vooral in deze maanden met slecht weer en vorst (harde bodem) was het best een onderneming om toch elke dag weer te rijden..En ja, ik mis het soms enorm. Als ik een paard voorbij zie komen gaat mijn hart altijd even sneller kloppen, dat zit gewoon in je bloed, dat gaat niet meer weg. Voor de toekomst wil ik ook niet uitsluiten dat ik niet meer ga rijden, maar nu ging het gewoon even niet meer.... Neemt niet weg dat ik genoeg mensen ken die het wèl heel goed kunnen combineren. Het is net wat voor mens jezelf bent en op hoeveel hulp je kan rekenen met de opvang van je kindje..Denk dat alleen je eigen ervaring kan vertellen of jij een juiste balans weet te vinden tussen je kindje, huis, werk, relatie, paard etc..... Heel veel succes..
mijn dochter van 13 rijd ook op mijn paardje.. dus ik rij eigenlijk alleen in het bos... hij staat iedere dag buiten en van april tot eind okt op de wei.. als er dan niet zo veel gereden word is dat niet erg. nu staat hij buiten in de paddock iedere dag en hij word het hele weekend gereden en dinsdag en woensdag. hij staat dus 3 dagen stil, maar dat vind ie geen probleem... van de zomer als het langer licht is ga ik in de avond uurtjes gewoon weer naar het bos...ik zit wel binnen 2 tellen in het bos dus dat scheeld een hoop.. als ik straks een baby heb dan ga ik sàvonds en vrijdag ochtend breng ik de kleine dan effe 2 uurtjes naar een oppas....