Voel me zo gemeen...

Ik vind het ook best sneu zoals je het schrijft... maar weet niet of je duidelijk hebt uitgelegd wat de consequenties zouden zijn bij het niet eten van het avondeten?
Hier eten ze ook niet altijd even goed hun avondeten, maar fruit na het eten mag altijd.

 

Ook hier haal ik het bordje weg bij geknoei of niet willen. Kwaad dat ze dan worden hihi. Soms krijgen ze het terug. Maar bij nog een keer klooien weg, dan eet je niet...
nu werkt het nog redelijk. Maar ik denk dat je als moeder je al snel een boeman voelt. Voel me ook slecht met zulke dingen. Maar heb ook zo m'n regels/ principes. En met goed eten gooien is not done hier
Komt vast goed. Wees duidelijk en consequent en hou even vol.

 

Vraag me wel een beetje af of je tactiek gaat werken. Ik ben zelf niet iemand die ruzie gaat maken over eten, als mijn dochter haar avondeten niet wil, krijgt ze voor het slapen gaan nog wel volle yoghurt. Maar geen roze vla of broodjes hagelslag zoals ze zelf verzoekt Ik vind trouwens klooien met eten niet zo erg. Mijn dochter doet dat regelmatig en vaak ontdekt ze dan dat kip tandoori toch wel lekker is bij wijze van.

 

Ik vind je niet gemeen hoor ik vind je consequent ik maak het ook mee met het zoontje van mijn vriend.
Geen eten ook geen toetje. Hij krijgt ruim de kans en tijd om te eten. Als hij met het eten gaat spelen haal ik het ook gewoon weg. Overdag krijgt hij fruit dus na 18.00 dan ook niets meer.

 

Dit dus, ik vind het ook erg sneu dat hij de rest ook niet mag, wat hij normaal na het eten krijgt, heeft toch niets met het eten zelf te maken? Eten weghalen is de consequentie, alles daarna is straf (en daar is vaak discussie over op dit forum, maar pedagogen zeggen dat je niet moet straffen met eten).

 

Hoe is hij de nacht door gekomen? Had hij vanmorgen veel honger?

Na het eten (of niet eten) krijgt hij nog best wel veel te eten, yoghurt en fruit, hij hoeft dus niet echt re eten aan tafel want hij krijgt toch wel.

Uk is ruim 2.5 en mag tot nu toe niet klagen over hoeveel en wat hij eet. (Klopt heel hard af) hij krijgt altijd een toetje (meestal yoghurt)

Je was heel consequent en dat is super goed, heb je van te voren aangeven dat als hij nu niks eet de rest ook niet meer krijgt. misschien anders wat doorgeslagen om hem niks meer te geven? Ook hier komt hij weer overheen.

Vandaag anders nog in gesprek gaan en kijken of de situatie aan tafel verbeterd kan worden.
Misschien helpt het om hem meer te betrekken met wat jullie gaan eten en het klaar maken.

Hoe gaat het nu met jou? Ik begrijp heel goed dat jij je zo rot voelt, je emmer liep vol en je hebt moeilijke situaties aan tafel.

 

Soms moet je ellendig veel geduld hebben, dat is een feit.

Maar zonder eten naar bed, dat zou mijn keuze hier nooit zijn.

 

Ik snap niet helemaal waarom je de rest van de eetroutine ook hebt overgeslagen. Fruit had je toch prima nog kunnen geven, ook als je hem had willen straffen door geen toetje te geven (niet mijn keuze overigens).

Hier inmiddels een werkbare routine: zandloper op tafel, eerste helft vd tijd mag dl zelf eten, 2e helft geven wij haar wat nog wat hapjes. Als de zandloper leeg is gaat het eten van tafel (en meestal in een bakje voor de volgende maaltijd). Het komt niet doordat ze het niet lust, gewoon geen eetlust op dat moment. Het is niet handig om het dan op te gaan dringen anders leer je ze over hun grens/gevoel te eten, met grotere kans op overgewicht later.

 

Ik heb bij mijn zoontje toen hij jonger was wel eens zijn bord weggepakt... en als hij dan later aangaf dat hij toch echt honger had warmde ik het op.. en at hij zijn eten alsnog op! Zonder al te blij gezicht, dat dan weer wel.

Hij is nu overigens een goede eter. En als hij eens wat minder honger heeft, och ja, ook geen probleem. Hij komt niks tekort.

Je zou ook eens kunnen proberen om hem 's middags warm eten te geven?

 

Er klinkt wel wat frustratie uit je bericht.
Een soort van jij niet eten dan ook geen toetje/ fruit.
Kinderen van deze leeftijd hebben vaak een fase van slecht eten en daar kun je wel een heel ding van gaan maken maar je schiet er niets mee op.
Ik vind vooral het verhaal van de pinda echt een beetje sneu. Hij was al gestraft mbt geen toetje en dan komt dit er ook nog bij.
Was niet mijn keuze geweest.
Maar goed je voelt je er al rot genoeg over dus volgende keer tot 10 tellen en anders aanpakken lijkt mij.

 

Hier is het ook avondeten en zo niet, dan ook niets anders. Waarom? Omdat ze er hier mee 'spelen'. In de zin van: fruit en yoghurt zijn lekkerder en vullen hun buik ook. Als ze dat krijgen zonder avondeten, dan kiezen ze daar dus voor en daar hebben ze dan genoeg aan. Ik vind dat geen goed plan, dus doen we dat niet.

Hier is het dus: je eet avondeten en dan krijg je een toetje en als je alles op hebt en je hebt nog honger, dan mag je ook best wat anders. Dat weten ze ook. En na het een paar keer uitgeprobeerd te hebben, kiezen ze er inmiddels meestal wel voor om het op te eten. (En ik ben helemaal niet vreselijk streng, als ze iets echt niet lusten, dan hoeven ze het niet te eten (liefst wel te proeven), er zit altijd iets bij wat ze lekker vinden en als ze vol zitten dan hoeven ze natuurlijk ook niet verder te eten.)

Dit soort situaties lijken me bij opvoeden horen? Ga er niet teveel bij halen (nieuwe school, papa favoriet, ...), dan ga je je alleen maar ellendig voelen.

 

Dat doe je als stiefmoeder? Ik zou daar echt heel boos om zijn als moeder. Eten onthouden is veel te zwaar. Honger veroorzaakt fysieke stress en pijn.

Ts ik snap je frustratie echt. Maar ik snap ook dat jij je nu gemeen voelt. Ik zou het toch anders aanpakken.

 

Eh zoontje is regelmatig zonder eten naar bed gegaan, deed/doe niet aan alternatieven en na het eten kan hij hooguit nog een bekertje water of melk krijgen. Omdat jou zoontje normaal wel nog wat krijgt snap ik dat hij verdrietig was en snap ook dat je je gemeen voelt daarover maar is nergens voor nodig, iedereen handelt wel eens uit frustratie.

En wat betreft het eten, wat mij geholpen heeft is de herkenning hier op het forum...dat het een hele bekende fase is die lang kan duren.

 

Dus als je stiefmoeder bent mag je je 0,0 met het kind bemoeien...?

En eten onthouden...? Omdat hij zn avond niet wil en daarna wel iets anders... wat een aanstelleritus.


Hier krijgen ze altijd een toetje N t eten ongeacht of ze wel of niet goed gegeten hebben, maar daarna niets meer hoor...

Ben gekke henkie niet, je kan eten wat er op tafel staat en je toetje en als je dat niet wil heb je pech....

 

Ik herken het gevoel hoor! Wij zijn momenteel wat strenger tegen onze oudste van 4,5 met eten en slapen. Ik ben vaak veel te toegeeflijk maar mijn vriend kan veel consequenter zijn. Ik zit dan wel eens met kromme tenen, maar goed vragen om drie happen te nemen van iets wat ze echt wel lust is geen mishandeling ofzo. En echt, na even strijd eet ze het zonder mokken op. Het is ook een kwestie van leren eten en dingen eten die je misschien iets minder lekker vind maar wel goed voor je zijn.
Toetje krijgen ze hier ook altijd alleen de oudste moet dus nu wel mini aal 3-4 happen van het eten nemen. En dat geldt ook nog alleen voor eten waarvan we weten dat ze het wel lust.
De jongste van 2 doen we anders, hij eet als hij wil en als hij niet wil, dan niet. Maar geen alternatief, wel een toetje omdat hij verder ook geen melk drinkt dus die zuivel kan hij wel gebruiken. Ze worden overigens nooit wakker van de honger en eten toch vrij regelmatig nauwelijks iets savonds.

Ik denk dat je met 3 jaar echt wel een consequentie aan het niet willen eten kunt verbinden als in, dan ook geen toetje.

 

Als ze echt honger hebben eten ze toch? Als ze weigeren te eten valt het met die honger wel mee.

Je zegt dat jij het anders aan zou pakken, hoe dan?

 

Als ze hier niet willen eten op een tijd dat ze normaal wel honger hebben, dan is er vaak het volgende aan de hand: ze zijn boos en voelen zich niet gehoord. Iets wat ik mij bij het zoontje van ts kan voorstellen omdat hij tegen zijn zin naar huis moest. Dus ik zou terug pakken naar dat begin, mijn zoontje bij me nemen en vragen of hij verdrietig is (onderliggende emotie van bet dwarse gedrag). Dan praten we erover, bieden onze excuses aan elkaar aan, knuffelen even en dan voelt hij die frustratie niet meer. Ik weiger de Bulstronk strategie aan te nemen "I'm big and you're small, I'm right and you're wrong. And there is nothing you can do about it!" straffen werkt niet. Het enige dat je ermee bereikt is dat je allebei boos en gefrustreerd bent. Focus op de verbinding. Zo laat ik mijn zoons vaak meehelpen met koken. Vinden ze hartstikke leuk! Tussendoor snoepen ze van het groente en vlees. Ik blij want ze krijgen gezonde voeding binnen zonder strijd, zij blij omdat ze grote jongens zijn.

Ervan uitgaan dat een kind dat niet eet géén honger heeft, is te kort door de bocht. Kijk naar je kind.

 

Als mijn jongste niet wil eten is hij echt niet boos. Hij is dan juist hartstikke vrolijk en heeft dikke lol met zichzelf. Hij heeft alleen geen zin om aan tafel te gaan zitten. Doet hij smorgens en smiddags wel gewoon en eet dan 2-3 boterhammen. Dus heeft hij savonds gewoon niet zoveel,honger. Behalve als er vlees op zijn bord ligt dat eet hij wel.

De oudste is juist boos als ze van ons moet eten...

Als er iets anders is wat ze dwars zit dan help ik dat eerst ook samen met ze uit de wereld hoor, maar dat is hier 9/10 keer echt niet aan de hand.

 

Ik vind je helemaal niet gemeen hoor! Als ze hier klieren bij het avondeten haal ik ook hun bordje weg en krijgen ze niets meer tot de volgende ochtend. Dus ook geen toetje of glaasje melk. Jammer maar dan moeten ze maar leren

En ik loop regelmatig met een krijsende peuter/dreumes onder m'n arm die niet weg wil uit de speeltuin haha.

Met drie jaar begrijpt hij echt een hoop. Als jij uitlegt dat als hij niet stopt met klieren je zijn bordje afpakt en hij niets meer krijgt weet hij heus wel wat dat betekend hoor. Dat snapt die van mij met 2 jaar ook al heel goed.