Ik ben straks 32 wanneer de kleine komt. Ik had altijd graag zo rond mijn 21 een kind gewild, maar het was er niet van gekomen Maar nu ik 32 ben ben ik blij dat ik toch nog wat jaartjes heb gewacht. Nu zie ik veel jonge meiden die zwanger zijn, en voel me dan wel iets oud maar voor mijn gevoel ben ik nu toch wat meer volwassener, en heb alles op de rit, en ben er dan ook echt klaar voor nu. Al zeg ik niet dat er iets mis is met jong moeder zijn of worden, maar als ik terug denk aan dat ik rond de 20 was, was ik wel een stuk onvolwassen als nu. (in mijn geval!!!) en zou ik ook minder in de gaten hebben wat het allemaal inhield en wat het allemaal zou veranderen in je leven. En we hebben er nu ook bewust voor gekozen om aan kinderen te beginnen, ook i.v.m. leeftijd en mochten we er nog 1 hierna willen ik dan ook ouder ben dan 32 en de risico's groter kunnen worden. En we zijn al 12 jaar bij elkaar, dus het mocht nu toch echt wel eens een keer gebeuren
27 zwanger en bevallen. 16 dagen later werd ik 28. Verder geen oordelen over een leeftijd. Het komt wanneer het komt.
39 bij de eerste en gelijk de laatste... Kinderwens was al wel langer aanwezig maar ik ontmoette m'n man pas op m'n 35-ste dus tja. Heb wel altijd gezegd dat het voor m'n 40-ste moest gebeuren en ik zou geen medische molen ingaan indien nodig, dit hoofdzakelijk vanwege wat lichamelijke mankementen. Soms loopt het leven anders dan gehoopt of gedacht maar ben zo dankbaar dat het me nog gegund is!
23 bij de eerste, 37 bij de vierde Ik ben dus jong moeder geworden en wat ouder moeder geworden. Ik kan dus bij beide meepraten
Ik was 25 toen we begonnen met zwanger worden. Ik was nog net geen 30 toen onze meid geboren werd. Helaas ook een lang medisch traject achter de rug, dus heel wat jaren moeten wachten.
Ik was 22 toen ik zwanger werd, 23 toen ik beviel. Nu ben ik 29 en wordt ik als het goed is net voor de geboorte 30
Ik was 29 toen ik beviel van mijn dochter en 31 toen ik beviel van mijn zoon. Ik ben er blij mee. Ik heb veel kunnen reizen en veel gefeest en nu ben ik straks 35 en gaan ze allebei naar de basisschool en heb ik dus volgend jaar, als de jongste 4 is, ook weer wat meer tijd voor mezelf en ben ik nog jong genoeg om een opleiding te volgen. Ik had niet jonger willen zijn bij een eerste, maar eigenlijk ook niet veel ouder. Nu weet ik dat je daar niet altijd wat van kan zeggen, het moet ook lukken natuurlijk. Ik heb op mijn 27e een mk gehad en daarna duurde het nog eens 13 maanden voor ik zwanger raakte van mijn dochter.
Met mijn 22ste zwanger en met mijn 23ste bevallen. Bij de tweede was ik met 24 bevallen. Overgins heel bewust voor beiden kindjes gekozen.
Ik was 34 bij mijn eerste en 38 bij mijn tweede. En hier zelf voor gekozen. Wilde wat steviger in mijn schoenen staan voordat ik aan kinderen begon. En ik ben geen baby mama daarom ook wat meer tijd tussen de eerste en de tweede dan gemiddeld.
Ik was net 19 toen ik mijn eerste kind kreeg en net 25 toen ik mijn vierde kind kreeg. En verder ben ik het helemaal eens met Umm85.
Hier pas laat mij man ontmoet en duurde het 2,5 jaar voordat we een goede zwangerschap hadden, dus ik was 33 toen Hugo geboren werd. Ik wilde altijd vóór mijn 30ste moeder worden, maar het heeft zo niet mogen zijn. Is wel goed zo. Vind het alleen wel moeilijk dat vrouwen bij ons in de familie vroeg in de overgang gaan (begin 40) en gezien mijn miskramen was er al twijfel over de kwaliteit van mijn eicellen. We willen graag een tweede en zijn er ook al even mee bezig, dus hopelijk lukt dat toch ooit nog wel.