2 dagen voor mijn 34ste verjaardag kwam mijn eerste kindje. En nu zal onze 2e komen wanneer ik 35 jaar ben. Het belangrijkste vond ik een stabiele relatie, een lieve man, een goede vader voor mijn kinderen. Helaas kwam ik die niet eerder tegen. En nadat we elkaar waren tegen gekomen, hebben we eerst een hoop landen gezien, goed leren kennen etc etc. En daar heb ik geen moment spijt van. Ik had geen moeder moeten zijn in mijn jongere jaren, daar was ik echt nog niet klaar voor.
Bij de eerste 27 zwanger en 28 bij de geboorte. Nu net na m'n 30e zwanger en nog steeds 30 als ik beval. Ik weet dat je door allerlei omstandigheden niet kan kiezen voor een ideale leeftijd om zwanger te zijn. Ben alleen voor onszelf blij dat we snel na onze studies de keuze hebben gemaakt om voor kinderen te gaan. Daardoor zaten we nog relatief jong in het ICSI traject. Er zijn duizend en een keuzes hoe je je pad naar de toekomst bewandelt(carrière, partner, huis kopen/klussen, geld sparen, reizen, enz...)dus daar kan en wil ik niet over oordelen of je beter vroeg of laat aan kinderen denkt.
Ik was 30 toen ik zwanger raakte van de oudste, 31 bij de bevalling. Nog steeds 31 toen ik weer zwanger werd en 32 bij de bevalling. Nu was ik 34 toen ik zwanger raakte en inmiddels ben ik 35. Voor mijn 30e had ik het echt niet aan kinderen toe, dacht ik ook dat het niks voor mij was. Mijn man stond er ook zo in. En toen veranderde dat bij ons gelukkig ook ongeveer tegelijk...
Ik was 23 toen ik beviel van de oudste en ik ben nog net een maandje 24 als ik beval van de jongste (als alles goed blijft gaan ).
Ik was 34 bij de eerste en ben 36 bij de tweede (in november word ik 37) Ik had altijd 30 in m'n hoofd om voor het eerst mama te worden, omdat mijn moeder en m'n oma ook allebei 30 waren toen hun eerste geboren werd. Maar ik moest er op m'n 29e helemaal nog niet aan denken, hihi. Paste toen totaal nog niet in m'n leven. Ik was bezig met de zoveelste studie en veel te veel aan het feesten enzo. Had al wel een relatie met m'n huidige vriend, maar die had ook geen haast toen. (hij was 41 toen onze eerste geboren werd en is nu dus 43) Voor ons is dit de perfecte timing. Ik heb het echt even nodig gehad om eerst 'uit te razen' voordat ik serieus over een gezin ging nadenken.
Ik ben 27 en beval nog net voor mijn 28ste verjaardag. Ben al 10 jaar samen met mijn vriend en we zijn er nu echt klaar voor. Klaar met studeren, een baan en een huis. Maar veel van onze vrienden wachten langer hoor, we zijn er vroeg bij als ik kijk naar onze vriendenkring en familie.
17 bij mijn eerste , 25 bij mijn 2e en 27 bij de 3e en hopelijk rond de 30 bij nr 4 en dan is het klaar
26 zwanger van de twins en ook bevallen met 26. We wilde eerder kindjes maar hadden helaas hulp nodig En nu ontzettend blij met mijn 2 dames
Ik was 28 toen ik voor het eerst zwanger was, kreeg een ongeluk en mijn kindje is overleden in mijn buik. Daarna lukte het niet meer om zwanger teworden, en opeens op mijn 37ste groeide er een wondertje in me, een paar maanden later werd ik 38 en moeder
28 of 29 bij de geboorte van mijn eerste... afhankelijk van of dochterlief net op tijd of net te laat komt
Ik ben 36 (nog net, ik wordt eind deze week 37) en zwanger van de eerste. Aan de ene kant vind ik het jammer dat ik al wat ouder ben, aan de andere kant vind ik het ook wel fijn omdat ik mentaal ook een stukje ouder ben.
Ik was precies 35,5 min 1 minuut toen mijn oudste werd geboren, en net drie dagen 39 toen zijn zusje geboren werd. Ik vind 35 niet 'oud' voor een eerste zwangerschap, bij oud denk ik eerder aan 40 plus. Zelf wist ik al heel jong dat ik niet voor mijn 30e kinderen wilde. Ik scheel ook 30 jaar met mijn moeder en mijn ouders waren altijd veel minder bezorgd en veel relaxter dan andere ouders die veel jonger waren. Als kind mochten we veel meer, onze ouders vertrouwden ons meer, had ik de indruk.
25 bij de eerste, 27 tweede en 30 bij de tweeling. Wilde zelf altijd op jonge leeftijd kinderen krijgen omdat ik zelf een hele jonge moeder had en dat altijd geweldig vond. ps gefeliciteerd met je zwangerschap! Een tweeling hebben is soms uitputtend maar ontzettend bijzonder en serieus twee keer zo leuk!