Elke leeftijdsverschil heeft zo zijn nadelen en zijn voordelen. Mijn zus is 7 jaar ouder dan ik, mijn zusje 5 jaar jonger, mijn stief zusje 12 jaar jonger. Kan het met alledrie super goed vinden. Me zus kan me over vroeger vertellen, ik kan mijn zusje weer over vroeger vertellen. Toch zitten mijn zus en ik nu we beide in de 20 zijn wel op hetzelfde niveau en is het verschil niet zo groot. Vroeger ging het ook allemaal goed, was niet van mijn zus af te slaan. Krijg nu zelfs een halfbroertje of zusje met 21 jaar verschil ben benieuwd hoe dat zou worden. Beetje teveel van het goede..
Mijn man scheelt 8 jaar met zijn broer en ik 6 jaar met mijn broer. Mijn man heeft wel een goede band, ik totaal niet. Mijn zoontje zou eerst 15 maanden met zijn broertje of zusje schelen. Hoewel het gepland was, was ik er totaal niet klaar voor. Ik had er wel vrede mee dat het een miskraam werd. Nu gaat het 20 maanden schelen. Ik ben benieuwd. Zal wel druk zijn, maar ik ben er helemaal klaar voor nu. Het ligt echt aan je eigen hoeveel tijd je ertussen wilt en dan nog kun je het niet plannen.
tussen mijn dochters zit 16 mnd.... ze zijn nu bijna 3 en bijna 4 jaar oud.... ontzettend leuk want onze jongste pikt alles op van haar zus en heeft dezelfde woordenschat, zit al op de wc... en kan alles wat haar zus kan... ook spelen ze (meeste van de tijd ) erg leuk met elkaar...
sorry maar ik vind dat heel hard! en een paar mnd later ben je er ineens wel klaar voor? tis geen hond ofzo!
Tussen de 1e en 2e zit 11 jaar (door scheiding, daarna nieuwe relatie, daarna lukte het niet om zwanger te worden, maar d.m.v. icsi kregen we na 4 jaar dokteren onze middelste, wat een geluk!) Tussen de 2e en de 3e zit maar 20 maanden.(wederom hadden we geluk, de 3e kwam onverwachts spontaan) Ik vind idd dat je blij mag zijn als je kinderen mag krijgen. Maar als je in de luxe positie bent dat je ze kan(proberen te) plannen, denk ik dat het ideaal is als er 4 jaar tussen zit, dan heb je denk ik meer tijd voor de kinderen, maar ook voor je zelf.
Waarom zo veroordelend? Het kan toch zijn dat je op het moment zelf denkt 'ik ben er toch nog niet klaar voor?' En ja, dat kan een paar maanden later heel anders zijn! Dat is een proces waar iemand doorheen gaat en ik vind niet dat een buitenstaander daarover kan oordelen of zelfs een oordeel mag hebben. On topic: ik scheel 7 jaar met mijn broertje en we hebben altijd een goede band gehad, nooit ruzie, ik vond hem altijd ontzettend schattig en later keek hij een beetje tegen me op. Ik zou me niet druk maken om leeftijdsverschil of wat 'ideaal' is, het gaat zoals het gaat en alles heeft voor- en nadelen.
Dit vind ik wel een hele harde uitspraak.... Ik snap heel goed dat je nog niet klaar kunt zijn voor een zwangerschap. Als je van jezelf weet dat je er nog niet klaar voor bent vind ik, dat je als volwassenen de verantwoordelijkheid moet nemen om anticonceptie te gebruiken. En als je dan alsnog zwanger wordt moet je ook de verantwoordelijkheid kunnen nemen om het kindje te houden. Of er moet een lichamelijke of psychische reden zijn dat je er nog niet klaar voor bent. Ik snap niet dat je dan vrede met een miskraam kunt hebben...
Tussen nummer 1 en 2 zit 22 maanden, druk in het begin, maar oh zo geweldig later. Mijn oudste is een lief, rustig meisje die haar kleine broertje heel veel geleerd heeft Tussen nummer 2 en 3 zit 40 maanden, wel fijn omdat de oudste twee zichzelf kunnen regelen...
Hier zit er 20 maanden tussen maar als ik over zou mogen doen zou ik wat meer tijd ertussen laten maar heeft ook te maken met probleempjes van mn zoon (slechthorend geweest met bijhorend gedrag) aan de andere kant had het ook wel voordelen hoor, je gaat in een keer door. Maar hierdoor gaat alles ook wel heel erg snel en maak je het minder bewust mee, als ik opnieuw kon kiezen had ik dus wat langer gewacht Ik had ook niet verwacht om ook de tweede keer meteen de eerste ronde zwanger te worden moet ik eerlijk zeggen, de eerste keer schoof ik af als mazzel maar 2 keer mazzel nu dus ) Ik heb wel eens het gevoel of ik meer van onze dochter had kunnen genieten als ik wat meer ruimte had gehad. Maar ze zijn nu ook leuk samen hoor, het gaat soms niet met maar ook zeker niet ZONDER elkaar haha (echt typisch broers/zussen gedrag wat dat betreft)
Man wilde 2 jaar, ik liever 1,5 jaar. De eerste duurde maand of 7/8 dus moeilijk wanneer gaan we ervoor. Kozen voor 9 maanden en met 12 maanden ben ik zwanger geraakt. Zit nu ruim 21 maanden tussen. Dus tussen onze wensen in. Vond het een voordeel dat de oudste nog sliep en ik dus ook tijdens mijn zwangerschap. Wel een nadeel dat de oudste nog niet alles snapt en een weglopertje is (was) dus dat is weer lastig. Maarja je weet niet hoed de 2e zal zijn en ook niet hoe de oudste reageert of ontwikkeld in 9 maanden.. Ieder heeft ook weer andere voor en nadelen. Eerder uit de luiers of juist van elke baby genieten.. Overal is wat voor te zeggen..
puur practisch: als de oudste het huis uit is zodat je alle tijd heb voor de jongste 1,5jaar zit er hier tussen, vind ik heel leuk, maar ook wel lastig soms met weggaan. Daniel kan wel flinke stukken lopen maar vertikt het soms of loopt weg en ik wil geen duowagen omdat die lastig is aan boord.
ik heb hier tussen 1 en 2 2.5 jaar verschil zitten.. dat vond ik prettig.. nr 1 was al wat zelfstandiger.. tussen 2 en 3 zit 12 jaar verschil... das heel veel , maar heeft ook weer als voordeel dat ik nooit een babysit hoef te zoeken .. tussen 3 en 4 zit 16 maanden verschil.. moet zeggen dat ik dat best weinig vind.. maar nu ze dat eerste tropenjaar door zijn gaat het al beter
ja zo dacht ik ook toen ik het las.... ze zegt namelijk dat het gepland was, maar toen het daarna fout ging ze er vrede mee had want het kwam toch nog niet echt uit? tja...
14 maanden leeftijdsverschil, we hadden de wens om 2 kids op korte termijn te krijgen (voor zover je daar invloed op hebt natuurlijk). de eerste jaren vond ik het best zwaar, maar nu ze 5 en 4 zijn, wordt het alleen maar gemakkelijk.
Ik zou 2 jaar leeftijdsverschil leuk vinden (voor zover we daar keuze in zouden hebben en als we tegen de tijd dat we een kindje hebben mogen krijgen, we nog willen proberen voor een tweede).
Mij lijkt 2.5 tot 3 jaar ideaal! Dan is de oudste al wat zelfstandiger en maakt die wat bewuster mee dat het een broertje of zusje krijgt.
Ik dacht altijd aan 2 jaar als een leuk leeftijdsverschil en mijn vriend dacht meer aan 5 jaar.... Uiteindelijk is het 3 jaar en 8 maanden geworden. Ik vind dit toch wel een fijn leeftijdsverschil. De oudste was al aardig zelfstandig en uit de luiers en vond het helemaal super dat hij een zusje kreeg. Hij ging daarna ook snel naar school en daardoor ook weer wat 1 op 1 tijd voor de kleine meid. Nu is hij 5 en zij 1 jaar 4 maanden en kunnen ze leuk met elkaar spelen, al kunnen ze ook al lekker tegen elkaar katten hahaha
hihi zie het al helemaal voor me, vastgeklamd aan een paal! Nee ik ga niet verder lopen ikzelf zou als mijn dochtertje 1 wordt wel voor een 2e willen gaan, hoelang het gaat duren geen idee he! 2 jaar lijkt mij wel heel leuk, maar zou het 3 jaar worden ook wel..
Die van mij loopt sinds kort alleen nog aan de hand mee.. voorheen ging hij alle kanten uit. dus er is nog hoop (hij is 2 maanden ouder dan jouw zoon zie ik)
hihi hier dus ook geen babysit nodig. Bij mij lijkt het wel een beetje op jouw gezin alleen waren mijn oudste 3 kids 14,12 en 9 toen Tim geboren werd. Tussen de oudste 2 zit precies 2 jaar tussen,tussen 2 en 3 zit 2 jaar en 9 maanden verschil en tussen 3 en Tim zit 9 jaar en 3 maanden.