leeftijdsverschil tussen de 1ste en de 2de ?

wij gaan nu ook voor een 2, sophie kan nu gelukkig lopen en eer dat er een brusje is, is ze al een stuk zelfstandiger. idd ik moet er niet aan denken om alleen op pad te gaan met 2 kindjes die allebei nog niet kunnen lopen.

 

Ik heb ergens gelezen dat de leeftijd waarop een kind een broertje of zusje 'aankan' na z'n 2e verjaardag ligt omdat hij of zij zichzelf dan ook als een individu kan zien en niet als een onderdeel van zijn of haar moeder.

En hoe de vraag moet worden gelezen is denk ik zoals hij gesteld is in de titel, idd vervelend voor degene die er andere gevoelens bij hebben, ik kan er (gelukkig in deze) niet over meepraten bij ons is de 1e ook vrij vlot gekomen. Geschreven tekst is lastiger als gesproken taal.....

(en er staat volgens mij ook bij als het lukt tenminste..)

 

@ frieda

Wat leuk dat ze mee mocht denken aan de naam, Delano hebben we daar toch nog maar buiten gehouden, want hij vertelde iedereen elke keer zo enthousiast over hoe het met zijn zusje ging in de buik, dat we dan bang waren dat hij haar naam ook al zou verklappen.
Is jouw dochter ook bij de bevalling geweest?
Onze zoon niet wel bij me geweest toen ik werd opgenomen in het ziekenhuis en toen het bijna zover was is opa met hem naar het ziekenhuis gekomen zodat hij direct bij ons kon komen.

Ik denk dat er niet echt een geschikte leeftijd is om voor een 2de te beginnen, het is maar net wanneer jij er klaar voor bent en dus ook heel erg persoonlijk.

 

Ik vind 2 er tussen wel een mooie tijd.
Een 2e zal er hier alleen niet komen, tenzij we toch voor adoptie gaan.

 

@ Mamaliset,

Wij noemden ons meissie in de buik, al maanden voor de bevalling, al bij haar naam en Anouk kon dat supergoed geheim houden, terwijl we thuis de naam dus vaak noemden. Maar mijn dochter is natuurlijk toch nog wel weer 2 jaar ouder dan jouw zoon, dus dan kunnen ze toch al beter iets geheim houden. Dat we een meisje kregen, wist iedereen trouwens, maar ik vond het toch wel knap dat Anouk haar geheim zo goed kon bewaren. Mijn vader en moeder pasten op haar op de dag van de bevalling (want ik kreeg een keizersnede, dus daar mocht ze niet bij zijn) en mijn moeder heeft toen nog geprobeerd om haar de naam te ontfutselen, maar ze heeft niets losgelaten. Toen wij later naar huis belden om te vertellen, dat haar zusje was geboren, mocht zij de naam aan Opa en Oma vertellen. Eenmaal in het ziekenhuis, was Anouk ook de eerste die haar zusje mocht bewonderen en daarna kwamen Opa en Oma pas binnen.

Frieda

 

Hier zit er 20 maanden tussen de jongste en de oudste en dat gaat prima. Gezien mijn leeftijd ben ik nooit van plan geweest heel lang met een tweede te wachten, maar ik was wel (blij!) verrast dat het al zo snel gebeurde.
Natuurlijk is het druk, maar ik heb niet de illusie dat als ze dadelijk naar school gaan, het minder druk gaat worden. Anders druk misschien, omdat ze dan naar verenigingen, vriendjes en dergelijke moeten worden gebracht.

Ik heb wel geïnvesteerd in een goede duo-kinderwagen, zodat ik ook makkelijk met de kinderen de deur uit kan. De oudste kan best goed lopen, maar loopt niet altijd even braaf aan de hand mee en dus is zo'n wagen echt een uitkomst. Ik kan het iedereen met twee kinderen onder de drie aanraden.

 

Kom op zeg, begin toch eens een keer niet over het gezeik of je een kind neemt of krijgt. Je snapt toch zeker wel wat ze bedoelt? Iedereen weet dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is. Maar als je echt pietluttig wilt doen, is 'krijgen' ook niet correct.

Verder is het inderdaad voor iedereen verschillend. Wij wachten nog even voordat we gaan proberen nog eens zwanger te raken. Een leeftijdsverschil van 4 jaar sluit ik niet uit. Ik ga inderdaad meer voor de zelfstandigheid van de oudste.

 

Emme is straks 2 jaar en 8 maanden als haar broertje/zusje wordt geboren. Ik vind dat een heel fijn leeftijdsverschil. Emme kan lopen en begrijpt goed wat je tegen haar zegt en kan zichzelf ook al goed uitdrukken. Ze krijg het feit dat ze een broertje of zusje krijgt ook al best bewust mee. Ook hebben we geen gedoe met dubbele kinderwagens etc. omdat Emme al goed kan meelopen (op een dag weg met z'n vieren straks nemen we een buggy voor Emme mee, maar even meelopen naar de winkels lukt prima.) Ook vind ik het wel fijn dat ik straks ook een paar jaar het tweede kindje alleen thuis heb als Emme al naar de kleuterschool gaat fijn.

Pim

 

denk dat de bedoeling en gedachte wel duidelijk is, jeetje wat een gemiep altijd.

maarreh, ik vind ideaal: 14 maanden en 6 dagen.

en voor iedereen bij wie het niet zo makkelijk gaat: Sven ging ook moeizaam, keek het zh al mee en tussen de bevalling van sven en het zwanger worden van lasse ben ik niet eens on gesteld geweest, zo snel en makkelijk ging het, geheel onverwacht! dus dat kan ook, probeer je daar aan vast te houden ipv te katten op mensen die onbedoeld mss wat ongelukkig overkomen

 

Ik was zwanger van Dean toen Dominique precies 1 jaar en twee dagen oud was.. Met een verschil van 21 maanden is Dean geboren. Het was een bewuste keuze om weer na een jaar proberen zwanger te raken. Het is pittig en soms zwaar, maar ook enorm genieten en erg leuk. Ik denk dat elke leeftijdsverschil voor en nadelen heeft. Zo heb ik soms wel 15 luiers door mijn handen laten gaan en is het moeilijk overdag om ergens tijd vrij te maken voor mezelf omdat je druk bent met beide kinderen. Slaap en uitslapen komen ook voorlopig niet voor in mijn woordenboek... maar de avonden zijn vrij. Vanaf 19.00 uur liggen ze beide op bed en hebben wij alle rust. Verder kost hij minderen mbt speelgoed en grote/dure spullen, omdat we dat net nieuw hadden gekocht voor Do.. Dus alles was (is) er, alleen de kleertjes en de kamer. Verder (denken wij) dat het leuker voor hun beide is als ze wat minder qua leeftijd schelen. Mijn man en ik hebben beide oudere broers ( 7 jaar verschil) en daardoor in onze jeugd ook veel minder contact gehad me hun, omdat onze levensfasen zo uiteen liepen. Als je ouder kom je wel weer naar elkaar toe, maar als kind kan 7 jaar een wereld van verschil zijn. Maar.... dit is slechts een gedachte, niet per definitie een feit! Er zullen vast een hele hoop mensen zijn die het anders hebben ervaren.

Zo zijn er met grote en kleine leeftijden verschillen, voor en nadelen. Het is maar net waar je het meesten waarde aan hecht, wat belangrijk is voor jullie en uiteraard of het dan ook lukt om zwanger te worden ( maar dat zal je niet ontgaan zijn zo te lezen )

 

Och ik vind het ook altijd een gezeur over nemen of krijgen. Je krijgt ze toch ook niet zomaar? Je moet er toch echt wat voor doen, en die beslissing om datgene te doen valt mijn inziens weer meer onder nemen. Wat weer niet wil zeggen dat iedereen dan zomaar kinderen zal krijgen. Ik bedoel: Ik kreeg mijn kinderen niet zomaar, ik besloot ervoor te gaan ('ze te nemen') en hoopte dat ik ze dan ook zou kunnen krijgen. Dus mijn inziens neem je kinderen ook op een bepaalde manier. Punt.

Om terug te komen op je vraag: Wij hebben er straks ongeveer veertien maanden tussen. Een jaar ontzwangeren is bij mij niet nodig gebleken, ik voel me prima. Nu speelt mijn (gebroken, nooit meer genezende, afstervende) heupkop ook mee. Na de bevalling bleek mijn heup op de mri-scan zo verslechterd dat mijn man en ik er zo snel mogelijk weer voor gingen. Het lukte snel en mijn heup lijkt het wel uit te zingen tot na de bevalling. Daarna kunstheup, waarmee mijn orthopeed zwanger zijn en bevallen afraadt. Dus hier een medische reden om juist wel snel voor een tweede te gaan. En hoewel ik er nog geen ervaring mee heb zie ik ook heel veel voordelen: Mijn zoontje slaapt nog twee keer op een dag, vrij gelijke leeftijd waardoor samen een spelletje doen makkelijker wordt voor de kinderen, vrijwel tegelijk naar de basisschool waardoor mama weer wat meer kan werken, ongeveer samen uit de luiers waardoor ik de hele kermis over vier jaar weer opnieuw door moet. En zo is er ook een heeeeeele rij voordelen op te noemen aan een groot leeftijdsverschil!