Ohja extra note.... hier zijn we al 3 zwangerschappen druk aan verbouwing/verhuizing/klussen etc! Nu bijv de tuin op zijn kop en grootse veranderingen. En geloof me... als je je goed voelt kan t te doen zijn. Maar als ik nu naar mezelf kijk; kan bijna niets meer , en dat frustreert echt heul erg!!!! Want je ziet wat er gebeuren moet, maar bent afhankelijk van een ander of je kunt gewoon niets aanpakken... Dus als je de tijd hebt zal ik idd wachten met evt nieuwe zwangerschap. Maar wil je zeer graag een tweede , tsja dan weet ik t niet goed haha! Ik zou er persoonlijk dan niet mee wachten.. maar zal zeker niet naar anderen mensen luisteren
Je weet nooit hoe het loopt en of je gelijk zwanger word of heel lang duurt dus echt plannen kan niet Je kan het allemaal leuk bedenken maar in praktijk loopt het vaak anders Hier 2 jaar tussen de oudste 2 De oudste scheelt 6 jaar met de jongste en ze zijn gek op elkaar en de jongste trekt zich er erg aan op
Dat zou ik zelf nog niet als "ouder" zien, maar dat is voor iedereen te bepalen Ik dacht dat tegenwoordig de medische wereld 38+ als verhoogd risico ziet? Het leven over 4 of 5 jaar plannen is trouwens ook erg lastig, je weet niet precies hoe het loopt en alleen jullie weten hoe groot de wens is voor een tweede kindje. Als jullie eerst willen bouwen, dan ga je dat doen en kijk je hoe het loopt. Ik wilde zelf altijd graag max 2 jaar leeftijdsverschil tussen onze kindjes, maar door verhuizing, nieuwe baan en dat soort dingen werd het wat later. Ook goed en heeft ook voordelen. Take life the way it comes
Volg je eigen gevoel hierin! Het is toch niet te voorspellen hoe het zal verlopen allemaal. Hier schelen ze 20 mnd en ze zijn heel hecht samen, doen veel samen en hebben dezelfde vriendjes. Maar dat had evengoed anders kunnen zijn. Net als bij gezinnen waar een groter leeftijdsverschil is; sommigen zijn heel hecht en anderen vechten alleen. Laat je niet gek maken door anderen, maar doe wat je het beste lijkt en het best bij jullie past. Ikzelf zou er juist niet aan moeten denken aan zo'n groot leeftijdsverschil en dat voor het bouwen al helemaal niet. Maar dat is mijn gevoel, misschien niet het jouwe
Dit was bij ons ook. En het is ook lastig. Mijn jongste is vrij dwingend en pakt veel aandacht. Ook een peuter dus driftbui erbij. De oudste is heel meegaand. Het is soms ook (zeker in coronatijden) makkelijker om te zeggen tegen hem “joh laat je broertje maar” We zijn er wel waakzaam op en we doen ook juist wel 1 op 1 dingen etc maar ik vind het soms ook al moeilijk om helemaal evenredig te verdelen. En dan heb ik geeneens zorgenkinderen. Het is inderdaad familiedynamiek. t’s, tussen mijn middelste en jongste zit straks 4 jaar ruim. Mijn oudste en nu nog jongste hebben nu bijna 3 jaar verschil en dat zijn wel twee handen op één buik net als ik en mijn zusje van 3 jaar jonger. Maar mijn man heeft een zusje van 2,5 jaar jonger en die ziet ie nog maar zelden. Ik denk dus dat leeftijd weinig uitmaakt.
Ja dit dus. Het is zo verschillend en valt echt niet te bepalen. Mijn zusje en ik schelen 15 maanden en sloegen elkaar bont en blauw, zie haar zelden nog. Man en broer schelen 5 jaar en zelfde verhaal. Hier schelen ze 2 en 3 jaar en de oudste met de jongste dus 5 jaar en dat gaat super. Ook met zijn drietjes en ook allemaal apart.
Karakter, interesses (en vaak ook wel geslacht) bepalen vooral in hoeverre broertjes/zusjes met elkaar optrekken en hoe soepel dat gaat. Ik denk dat leeftijdsverschil zich alleen soms laat gelden in meer praktische zaken (familieuitje dat voor iedereen leuk is, is vaak makkelijker als kinderen meer dezelfde (ontwikkelings)leeftijd hebben, maar ook hier kan karakter en interesses behoorlijke impact hebben). Mijn zoon is een 'eiland', hij heeft weinig interactie met zusjes (maar ook weinig ruzies/conflicten). De zusjes (die 4 jaar schelen) spelen regelmatig samen. Vanaf het begin. Al merk ik nu wel dat de ene een puber is en de andere nog schoolgaand kind. Ik scheel 18 mnd met mijn broer. Toen we echt klein waren speelden we wel samen, maar zodra ik vriendinnetjes op school/in de straat had, hield dat op. We zijn altijd erg verschillend geweest in karakter en interesses. Nu op zich een prima band, maar niet hecht.
Onze 5 kids schelen 6,5 jaar. De oudste 3 zijn in 2 j4m geboren. Toen een gat van ruim 3 jaar en toen nog 2 in 14 maanden tijd. Ze zijn alle vijf heel leuk met elkaar maar je ziet toch de oudste 3 samen spannen en de jongste 2. Dat komt ook door de leeftijd. Natuurlijk want ze zijn nu 9, 8, 7, bijna 4 en ruim 2,5. Ik en mijn zus schelen 5,5 jaar en 6 schooljaren. Een band is er tussen ons nooit geweest. Ik spreek haar nu eigenlijk ook nooit meer. We zien elkaar alleen op verjaardagen dus het afgelopen jaar gewoon niet. Ik mis het ook niet (meer). Maar ik ben heel dankbaar dat onze kids een hele andere band met elkaar hebben dan ik en mijn zus. Mijn zus ervaart het blijkbaar hetzelfde want haar kids zitten ook zo dicht op de elkaar en ook die kunnen het een stuk beter samen vinden dan ik en mijn zus.
Zou gewoon doen waar jullie je goed bij voelen. En ligt natuurlijk aan wat voor soort verbouwing jullie van plan zijn te gaan doen. Want 4 jaar verbouwen is een megaproject. Hier bewust gekozen voor een klein leeftijdsverschil. Het eerste jaar vond ik heel heftig! Kwam ook door de heftige allergieën en reflux van de jongste. Nu vind ik het super leuk! Het zijn echt beste vrienden, hoe klein ze ook zijn. Ze maken dagelijks ruzie, maar ze zijn iedere morgen zo blij om elkaar weer te zien! Ik zou kijken naar wat jullie zouden willen zonder dat een verbouwing oid een rol speelt.
Ik denk meer dat het ligt aan het karakter van het kind en dat weet je niet van tevoren. Mijn zus en ik schelen 11 maanden en konden niet door 1 deur. Dus ik zou me niet zo druk maken over het verschil.
Hier een vergelijkbaar voorbeeld. Zoontje was 4 toen ik zwanger raakte van zijn broertje, en bijna 5 toen hij werd geboren. Ik vind het zo fijn! Hij speelt leuk met zijn broertje, maar jongste kan ook lekker in zijn broer zijn slaapkamer rommelen als we aan het Lego-en zijn. We hebben op schooldagen alle tijd voor de jongste (op de parttime dagen ). En in het weekend spelen we met de oudste een spelletje of kijken we een film. Ik ben ervan overtuigd dat karakter een veel groter aandeel in de band zal hebben dan leeftijd. Ja, als ze jong zijn hebben ze wellicht eerder iets aan elkaar, maar ouder gaan ze ook hun eigen ik vormen. De tijd zal het leren hoe leuk ze elkaar over 20 jaar vinden. Ik denk dat de dynamiek ook weer anders is met 2 oudere kindjes en een jonger kindje. Dat was mijn situatie vroeger en dan ga je het samenspannen wel krijgen.
Jullie zijn zelf de enigen die die afweging kunnen maken TS! Ben zelf een nakomertje (meer dan 10 jaar) en heb wel een speelkameraadje gemist vroeger. Heb een fantastische jeugd gehad hoor! Maar dat gemis was er wel, maar goed, dan heb je het ook over een behoorlijk leeftijdsverschil. Zie hier in de buurt ook veel gezinnen waar ze ze kort op elkaar hebben, ook om praktische zaken. Geen zin om na 5 jaar weer op te starten met zwemles, interesses lopen door leeftijdsverschil vaak wat uit een wat dagjes weg / vakantie soms wat lastiger kan maken. Als de oudste al in de bovenbouw zit, gaat de jongste net kleuteren. Tja ... Het is maar net hoe je er zelf in staat, en dat geldt ook voor jullie.
Mijn jongens schelen bijna 8 jaar en ik zou niet anders willen. Tuurlijk heeft mijn oudste de eerste maanden geen reet aan z’n kleine broertje gehad, maar de interactie nu tussen beide vind ik heerlijk! In de babyfase begreep de oudste prima dat één van ons druk was met een huilende baby, daarnaast deed mijn man vaak 1 op 1 dingen met de oudste als ik bezig was met de jongste. Mijn zusje en ik schelen ook 8 jaar en hadden nooit ruzie, ging altijd soepel en tuurlijk had ik op een bepaalde leeftijd hele andere interesses, dat heeft mijn oudste nu ook. Maar de momenten samen waren ook altijd super leuk en nooit geen gezeur, heb echt nog nooit ruzie met m’n zusje gehad.
Mijn zusje en ik schelen bijna 5 jaar. We zijn de beste vriendinnen en als mensen ons vroeger zagen, dachten ze dat we tweeling waren Onze kinderen schelen ruim 3 jaar en ik vind het heerlijk. Grote zus begrijpt meer, kan zichzelf echt als even goed vermaken terwijl ik met de jongste bezig ben. Nu spelen ze met elkaar en maken ook geregeld ruzie. Maar goed, hoeveel leeftijd er ook tussen zit; ruzies zijn er altijd
Hier schelen de oudste 2 kinderen krap 2 jaar met elkaar en hebben elkaar altijd gehaat. Ze zijn nu 15 en 17 jaar en het gaat nu een stuk beter maar beste vrienden zullen ze nooit worden. Ze verdragen elkaar De jongste is 8 jaar en gaat juist heel goed met de oudste 2, Super leuk juist.
Hier vier jaar leeftijdverschil en het is echt geweldig. De kinderen zijn twee handen op een buik, slapen bij elkaar op de kamer en zijn echt beste vrienden. Ik ben van mening dat je vooral voor een tweede moet gaan wanneer jullie er klaar voor zijn. Een perfect leeftijdsverschil is er niet. Het gaat om de karakters van de kinderen en die heb je niet voor het kiezen.
Hier schelen ze 4 jaar. De oudste is een beetje verlegen en introvert. De jongste is juist heel erg extravert en een gangmaker. Ze spelen heel veel samen, maar ze vullen elkaar ook goed aan. Als we op vakantie zijn loopt de jongste voorop om de speeltuin te gaan uitchecken , hij maakt het makkelijkst vriendjes ... en oudste hobbelt een beetje mee. Dus ik denk ook dat karakter en interesses veel bepalender zijn dan leeftijd. Aan de andere kant: mijn tweede kindje is geboren toen we in een niet-ideale situatie woonden in een krap huis en dat is ook gewoon goed gekomen. Dus ik weet ook niet of ik dat nou een reden zou vinden om echt te wachten.
Hier precies hetzelfde. Oudste en jongste schelen 10.5 jaar. Niet perse onze keus geweest, maar het is juist ook wel weer heel erg leuk.
Ik vind het echt onzin. Minder leeftijdsverschil tussen kinderen geeft toch geen garantie dat ze dan beter met elkaar op zouden kunnen schieten? Ik zou sowieso niet gaan twijfelen door wat anderen zeggen en doen wat zelf het beste voelt.
Ik ben nog het meest onder de indruk van het feit dat mensen jou blijkbaar advies geven over het juiste moment om aan een tweede te beginnen... Doe gewoon wat je zelf wilt en wat je denkt dat het beste is. Je kunt niet alle uitdagingen in het leven managen.