Nu na 3 miskramen gaan we toch maar het traject in wat ons na 2 miskramen ook werd aangeboden, maar we nog even niet gedaan hadden: de herhaalde miskramen analyse. We hebben ook 1 gezonde dochter. Het informatiegesprek volgt nog, maar er is wel aangekondigd wat er besproken wordt/getest kan worden, namelijk testen op chromosoom afwijkingen bij ons en stollingsproblemen bij mij. Ik vroeg me af wat voor jullie de overwegingen waren om wel/niet het chromosoomonderzoek te doen. Ik begrijp dat de kans klein is dat er iets uitkomt (4% volgens website Freya), en als er iets uitkomt, en je wilt er iets mee, dat dan de volgende stap embryoselectie is via icsi of IVF. Beiden gaat me nu nog echt een stap te ver. Ik voel er daarom niet zo heel veel voor, maar hoor graag jullie ideeën.
Hoi @AvdY jouw verhaal is voor mij heel herkenbaar. Wij hebben na 2 keer een miskraam toch al wel de onderzoeken ingezet. Ook het chromosomenonderzoek. Ik had eerder verwacht dat er wat uit de stollingsonderzoeken zou komen als er überhaupt wat uit zou komen. Bij ons bleek het dus wel om een gebalanceerde translocatie bij mij te gaan. Helemaal niet verwacht na 2 gezonde jongens en ook de gyn was erg verbaasd. Het nieuws was zeker niet leuk, en de keuzes waar je vervolgens voor komt te staan zijn ook niet leuk maar ik vond het wel 'fijn' om de reden van mijn miskramen te weten. Het lag dus niet aan mijn lichaam maar echt aan een chromosomaal afwijkend kindje De reden dat ik de onderzoeken heb ingezet was omdat ik graag zekerheid wilde of er iets mis was. We hebben ons uiteindelijk aangemeld in Maastricht voor IVF met PGD. 1 dag na de 1e afspraak daar had ik een positieve test in handen, onze laatste spontane poging zeg maar. Dit kindje doet het tot nu toe goed. Ik heb goede hoop dat hij net als mijn 1e 2 kinderen gewoon gezond ter wereld komt. Binnenkort volgt nog wel een vruchtwaterpunctie om weer die zekerheid te geven dat het kindje in ieder geval niet belast is met een verschrikkelijke chromosoomafwijking. Sterkte meid met je beslissing. Uiteindelijk moeten jullie zelf beslissen waarom je het wel of niet wilt laten testen. Ik vond het persoonlijk fijn dat ik beter voorbereid was.
Ik heb tussen mijn dochters 4 miskramen gehad. Ik heb me uiteindelijk voor de stollingsafwijkingen laten testen en niet voor de chromosoomafwijkingen. De kans dat daar wat uit zou komen was klein en zelf had ik het idee dat het probleem daar niet lag. Gewoon een gevoel. Uiteindelijk is er niks uit de stollingsonderzoeken gekomen. Wel heb ik vanaf mijn eisprong kinderasprine geslikt en die zwangerschap is goed gegaan. Geen idee of het daaraan gelegen heeft. In mijn familie komen wel veel stollingsziekten voor. Als ik nog geen kindje had gehad had ik ook de chromosomen laten checken. Al zegt een gezond kindje ook niet altijd wat dus.
Mijn oudste zoon bleek net voor zijn tweede verjaardag een door mij doorgegeven chromosoomafwijking te hebben. We stonden tevens direct voor de keuze of we nog de zwangerschap van mijn jongste zoon vlak voor de 24 weken wilden afbreken, wat we niet gedaan hebben. Ik had achteraf zeer graag geweten dat ik drager was, hadden wij een test gehad op chromosoomafwijkingen, dan was deze afwijking gevonden. Dus, ja, de kans dat er wat uitkomt mag dan heel klein zijn, je wilt het echt wel weten als het zo is.
Dank voor jullie reacties meiden! @Jingle, ja ik heb ook het gevoel dat ik van het stollingsonderzoek meer kan verwachten. Hadden jullie van te voren (voor het testen) nagedacht over of jullie een IVF traject inwilden? Spannend dat jullie nu nog op de vruchtwaterpunctie moeten wachten! @Jingle en @Berte: ik dacht dus als je het doorgaf en het ongebalanceerd bij het kindje terecht komt, dat je dan een vroege miskraam kreeg door een ernstig gehandicapt kindje. Maar dat hoeft dus helemaal niet...? @Berte: wat een moeilijke beslissing! Hoe zijn jullie achter de chromosoom afwijking gekomen bij jullie zoontje? @Marlau: ja ik twijfel ook of ik niet aan de aspirine ga straks, ik geloof dat de gyn er in mijn ziekenhuis geen voorstander van was
Ik volg even als jullie t goed vinden. Wij doen nog 1 poging en als het weer een miskraam wordt dan gaan wij dit traject ook in. Is ons ook al aangeboden maar ik hoop nog dat de vroege miskramen pech waren (en die bij 12 wk weten we niet helaas).
Omdat hij inmiddels een forse ontwikkelingsachterstand had, naast nog wat andere problemen, is hij genetisch getest om een oorzaak te vinden.
Ja het blijft nog even spannend maar ik heb er opzich een positief gevoel over. Het is tenslotte ook al 2 keer goed gegaan. Ik had van tevoren niet persé over IVF nagedacht omdat ik dit niet had verwacht. Ik ben achteraf wel blij dat ons dat traject hoogstwaarschijnlijk bespaard gaat blijven. Als deze zwangerschap niet goed was gegaan dan had ik met alle liefde de kans gewaagd voor een gezond kindje via IVF. Bij mijn gebalanceerde translocatie wordt gezegd dat indien je kind de ongebalanceerde variant heeft, de kans ongeveer 1% is dat je kind bij de uitgerekende datum levend ter wereld komt. Het overgrote deel stopt zelf in het 1e trimester maar ook in het 2e trimester (en in mindere mate in het 3e trimester) overlijden er nog veel. Vandaar ook nog de vruchtwaterpunctie.
Ja, ik twijfel ook een beetje, omdat als mijn laatste ma als partiële mola wordt uitgeboekt, hij eigenlijk niet meetelt als miskraam zonder oorzaak. Maar als het wel mola is geeft dat wel tijd voor de bloedafname.
Ja lastige keuze is het. Ik volg mijn gevoel en probeer het nog eenmaal, als je je er beter bij voelt om wel de onderzoeken te doen zou ik dat doen