Gister hadden we de eerste echo, maar we zagen eigenlijk meteen al dat het niet goed was. Waar we bij de oudste een lief boontje met hartslag zagen, zo was het nu zwart. Niks... De arts ging nog lief op zoek en dacht iets te zien, maar dat bleek mijn hartslag te zijn. Volgende week moeten we terug komen. In het mooiste geval laat het vanzelf los de komende week. En anders gaan we volgende week bespreken welke optie we willen nemen. De eerste optie, afwachten, is voor mij absoluut geen optie. Ik wil er van af. Het is niet goed, dus wil er niet langer dan nodig mee blijven lopen. Dan blijven curretage en medicatie over. Ik wil graag curretage omdat ik er dan (als het goed is) meteen vanaf ben. Ik weet nog niet echt wat ik nou voel. Ben na wat gehuil in de auto nog heel vlak in mijn emotie. Denk dat dat wel komt als de miskraam op gang komt. Op internet staan ook nog verhalen die toch wel positief geëindigd zijn, maar ik wil geen hoop krijgen en ben er ergens ook een beetje van overtuigd dat het niet goed is. Vooral de onzekerheid wat en wanneer vind ik moeilijk. Ik hou altijd graag grip op zaken en dit moet ik volledig loslaten en op me af laten komen. Denk dat ik het hiermee even van me af wil schrijven, hopen dat het wat meer doordringt ofzo.
Wat ontzettend rot en oneerlijk. Het is vreselijk om dat lege vruchtzakje te moeten zien. Als ik je goed begrijp was er ook geen vruchtje. Dan is het bij deze termijn denk ik inderdaad een missed abortion. Ik heb destijds bij mijn MA ook gekozen voor currettage, precies om dezelfde reden als jij beschrijft: ik wilde het zo snel mogelijk uit mijn lichaam en doorgaan met behandelingen. Het is me ook 100% meegevallen en was 2 maanden na de currettage opnieuw zwanger. Ik wens je heel veel sterkte en een dikke digitale knuffel!
Wat naar voor jullie. Ik wil je geen valse hoop geven maar ik heb ergens mijn twijfels of ik niet te vroeg heb besloten om het opgang te laten komen. Ik ben met 7 weken bij de verloskundige geweest. Ik had namelijk het idee dat het niet goed zat. Ik liep al weken met buikpijn en rugpijn. De hele dag door een weeig gevoel. We zagen ook enkel een leeg vruchtzakje. Ik mocht de week erna terug komen om te kijken wat We dan op de echo zagen. Maar ik was er helemaal klaar mee... Dat mij lichaam me zo voor de gek kon houden, dan kon ik niet bij. Voelde me zo ontzettend zwanger maar had ondertussen zo een buikpijn dat ik er zsm vanaf wilde. Een maand later telde ik weer aan. En daar gingen we weer. Weer zo een buikpijn en rugpijn. Voelde de bui al hangen. Gelukkig een kloppend hartje. De pijn die ik had, had dus niks met de mk te maken. Ik ben ondertussen eerst terug gezet in dagen, daarna weer vooruit. Dat ik nu wel eens denk.. Misschien was ik toen wel minder ver dan ik dacht en heb ik het te vroeg afgebroken. Dus als je het op kan brengen probeer het nog een weekje vol te houden. Je hoort toch vaak dat het echt 2 kanten op kan gaan. Heel veel sterkte want wachten is natuurlijk killing.
Hier wil ik je ook geen valse hoop geven maar wel een positief berichtje. Ik heb dit ook gehad aan het begin van mijn zwangerschap met 8+4. je zou denken dan zie je echt wel meer dan alleen een zwangerschapsring. Ik heb besloten af te wachten en geen medicatie te nemen. Gevoelsmatig zat het me niet lekker ik had het idee dat ik echt zwanger was en als dat echt niet zo was de MK op laten wekken. Ik hem met 11 weken een extra echo laten maken en daar zat toch echt een kindje van 11 weken. Inmiddels is de kleine man bijna 15 maanden. Nogmaals geen valse hoop hebben maar het hoeft niet het eind te betekenen.
Bij een cryo of verse tp is het helaas zo goed als onmogelijk om naast de termijn te zitten... sterkte!!!
Het aantal weken kan in mijn geval inderdaad niet veel afwijken. Hooguit een paar dagen vanwege innesteling. Anna bij jou was dus wel een zwangerschapring/dooierzak te zien? Wij zagen nu echt alleen maar zwart... Door ook wat positieve verhalen ben ik er wel mee bezig of er toch nog iets kan zitten. Maar neem mezelf ook in bescherming daarin. Heb niet het gevoel dat er iets zit, voel me leeg. En ook dat zal bescherming zijn. Ik put wel veel hoop uit wat ik ook regelmatig lees: dat een hoop meiden snel na een miskraam weer zwanger zijn. En vind jullie reacties ook ontzettend fijn. Bedankt!
Tash wat erg! Je zei al dat je weinig symptomen had, maar dit verwacht je niet... Veel sterkte en hopen op een wonder..
Lieve Tash, Wij hebben afgelopen maandag hetzelfde gehad. Had een echo met 6+6 en door het ivf traject zijn we zeker van de termijn. Wij zagen een vruchtzakje, een ring en een minivruchtje. Ook mijn hartslag werd hoopvol nog even aangezien voor die van het vruchtje, dit gebeurde bij de vorige MA ook...het vruchtje is niet opgemeten, te klein. Maandag terug voor 100% zekerheid en dan kiezen wat te doen. Afwachten is ook geen optie, zit vervroegd in de overgang dus wil zsm door... Ik herken je vlakke gevoel. Ben erg verdrietig maar na een dag weer verdergegaan. Heel veel sterkte, hopelijk komt het vanzelf....
Ik dacht zelf op 8+6 te zitten ik ben dus met 11+2 naar 11 gezet. Er is dus met 8+4 alleen een leeg vruchtzakje gezien. Bij mij werd als reden een diepliggende baarmoeder gegeven. Des al niet te min had de vk dit nog nooit van haar leven meegemaakt. Er is nog een heel aantal keer door verschillende mensen naar de foto gekeken. Waar echt niks op te zien was. De kans is de groot bij de TS dat het niet goed zit maar de hoop is niet volledig vervlogen.
Wauw Anna... Echt een wonderbaby! Zelf durf ik er niet op te hopen denk ik, te bang voor een te grote klap. Tatum, voor jullie ook een flinke klap zeg... Vooral als je ziet dat er echt iets gebeurd is, maar het gestopt is... Bij jullie zit er dus ook een week tussen. Ook standaard protocol? Want als het vruchtje echt te klein was voor de termij die je dan inderdaad zeker weet, kan ik me voorstellen dat een week extra geen rust geeft voor je. Of hopen ze dat met afwachten dat het zelf al loskomt en anders curretage of medicatie?in jouw geval inderdaad nog belangrijker om door te gaan, zo snel mogelijk. Ik ben zelf heel nuchter ingesteld en wil vooral heel graag meteen door, misschien daarom zo vlak? (Hoewel er echt nog een stortvloed verwacht wordt tijdens de daadwerkelijke miskraam.) Maartje, bij ons niet goed inderdaad... Gelukkig bij jou dus wel! Gefeliciteerd!! Blij dat het wat dat betreft dus niet veel betekend dat je weinig klachten hebt.
Volgens mij is het standaard, zodat ze 100% zeker weten dat het mis is. Je hoort nog wel eens verhalen waarbij er opeens toch nog iets gebeurt. Ik hoop daar niet op, die kans is zo klein en ik weet wat ik heb gezien. Wil maandag niet nogmaals teleurgesteld worden. Heb het in 2013 ook meegemaakt en de daadwerkelijke miskraam zelf viel me mee, psychisch, daarna wel nog erg verdrietig geweest, maar toen was ik heel snel weer zwanger. Nu zal dat niet zo snel gebeuren. Twijfel over cytotec of curettage nu...
Als het bij ons niet vanzelf komt, kies ik voor curretage. Het idee van opwekken en weer afwachten staat me niet aan. En vind dat er ook het risico blijft dat er dan alsnog een curretage volgt omdat het niet volledig weg is. Maar het is een moeilijke keuze. Arts van het Vu gaf aan dat zij de voorkeur aan medicatie geven, maar ik kies dus liever voor curretage. Waar neig jij naar?
Vorige keer had ik de pillen. Vond het echt verschrikkelijk. Na 2 doseringen (en 2 nachten heftige weeen) kwam er vanalles...bloed, stolsels. Maar bij de echo bleek dat het vruchtje er nog zat. Toen alsnog curettage en die viel me heel erg mee. Zou dus ook het liefst voor de laatste gaan, maar er kunnen complicaties zijn. Ben er nu achter dat een kleine kans nog steeds een kans is...wat als het gebeurt...ben zo bang dat ik dan verklevingen krijg en zwanger raken nog onmogelijker word. Van die pillen weet ik niet of ze wel mogen na een keizersnede, lees wel dat het wordt afgeraden. Stiekem hoop ik dat de pillen niet mogen en de curettage wel moet . Snap dus heel goed dat je neigt naar curettage! Pff zo lastig he..
Wachten is trouwens ook echt geen optie voor mij, ook al was de tijdsdruk er niet...moet er gewoon uit!
Dan denken we er dus precies hetzelfde over. Hoop voor ons beide dat het komende week vanzelf komt. Ondanks de mislukte keer met de pillen, twijfel je dus toch? Vooral vanwege de mogelijke complicaties? Weet dat er inderdaad kans is op verklevingen. Weet ook niet of dat in mijn geval (heb ernstige endometriose) nog extra uitmaakt eigenlijk. En dat het na een keizersnede de pillen mogelijk worden afgeraden... Dan zou het bij mij ook meteen duidelijk zijn wat het wordt.
Snap dat ook wel hoor. Ik had ook echt uit de grond van mn hart het idee dat ik wel zwanger was. Ik dacht alleen zet hier mijn positieve ervaring neer. Ik weet dat ik niet de enige ben hier maar de kans is idd veel groter dat het niet goed zit. Wens jullie allemaal wel heel veel sterkte en succes.
Beste Tash, je titel is 'lege vruchtzak', maar je schrijft dat er niets te zien was op de echo? Ik wil geen paniekzaaier zijn, maar is een bbz dan uitgesloten?
Tash, wat lees ik nu....geen goede echo! Wat ontzettend verdrietig, ik had zo gehoopt dat we samen op zouden lopen. Heel veel sterkte en een dikke digitale knuffel!