Gisteren te horen gekregen dat mijn zwangerschap niet goed is. Op de echo van vrijdag en gisteren wordt niet duidelijk of het nu gaat om een missed abortion (klein frutseltje zonder dooierzak gezien in baarmoeder, maar te klein voor zwangerschapsduur van 6+1) en een vage vlek in mijn rechtereileider. Ze kregen vrijdag niet helder wat het was en zaterdag was het beeld hetzelfde. Wel beide dagen hcg geprikt en dat was gedaald (2760 naar 2740). Volgens gyn is het zeker dat het vruchtje is gestopt met groeien en dat er een miskraam volgt. Ik mocht naar huis omdat ik geen klachten heb en alle bloedwaardes goed waren. Moest wel meteen bellen als ik klachten kreeg die bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap horen. Ik vond het fijn om naar huis te mogen (ze hadden gezegd dat er gisteren waarschijnlijk ern spoedkijkoperatie plaats zou vinden vanwege de risico's van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, omdat de hcg iets gedaald was, dus geen doorgroeiende zwangerschap mocht ik toch weg). We zijn compleet van slag en verslagen. Nu een dag later komen vooral de vragen. Weet een van jullie wat de mogelijkheden zijn als ik een miskraam toch niet wil afwachten? Is cytotec of een curettage een optie als niet 100% zeker is dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is? Ziekenhuis gaf aan dat ze geen voorspelling doen wanneer de miskraam op gang komt. Voel me nu nog zo zwanger en weet niet of ik het heel lang trek om zo af te wachten maar ben doodsbang voor een kijkoperatie (mn het herstel, heb nog een dreumes rondlopen). Het ziekenhuis volgt het verloop door 2x per week hcg te bepalen en 1x per week een echo. Moet dinsdag weer bloedprikken. Heeft iemand ervaring met iets vergelijkbaars?
Als allereerst Miepje wat vreselijk al die zorgen. Hier heb ik ook een soortgelijk probleem gehad. Alleen had ik kramp en kreeg ik bloed met 5,4w. Maar was echt een paar druppels bloed. Verder bleven mijn buikklachten aanhouden. Was toen vrijdag, ben maandags naar zkh gegaan. Daar konden zij geen zwangerschap vinden, maar HCG waarden waren we hoog. Moest iedere dag terugkomen voor bloedprikken. Buikklachten bleven aanhouden, maar bloedde niet. Ben pas die donderdag gaan bloeden. Vermoeden dat het in mijn eileider zat, maar doordat mijn HCG niet steeds, wisten we dat het zou eindigen in ene miskraam. Ik zou nog paar dagen afwachten. Als je eind komende week nog niks gebeurd, bellen voor de mogelijkheden. Kijkoperatie valt erg mee, dus maak je daar geen zorgen over. Je moet even 48u rustig aan doen en je buik zal even opgeblazen zijn, maar erna ben je snel op de been. Curettage ook even rustig aan doen, maar je buik is vrijwel direct leeg en je vloeit dan nauwelijks meer. Veel sterkte!
dag Miepje, allereerst heel veel sterkte met het verwerken van dit verdriet. In mijn eerste miskraam had ik een leeg vruchtzakje en heb dit pas ontdekt op 8 weken, de miskraam kwam dus helemaal niet vanzelf want het was al heel vroeg gestopt (zo vroeg dat er zelfs geen vruchtje te zien was). Toen koos ik een curretage omdat ik even de controle wilde houden over de situatie en dat viel heel goed mee. Eigenlijk geen last van gehad en na 2 dagen gewoon nog wat bloedverlies nog een weekje wat bruinverlies en dat was het. Je moet het wel wat rustig aandoen de eerste week want het is vooral de 'hormonenval' die bij mij wel voor wat klachten zorgde (heftige emoties, zeer veel last van m'n darmen,...). Ik voelde ook wel dat mijn baarmoeder moest herstellen want had heel de tijd vage onderbuikpijn. (dit is begrijp ik zeker niet bij iedereen het geval). Ik ben toen per ongeluk terug zwanger geraakt een kleine maand na de curretage, dit werd helaas ook een miskraam (ik denk doordat het in mijn baarmoeder nog niet klaar was). deze miskraam is ook niet zelf op gang gekomen (wist het door de bloedwaarden en een echo) en ik kreeg cytotec mee. Dat is me heel goed meegevallen ook. Een nachtje flink bloedverlies (met grote stolsels: dat is best even schrikken) maar daarna geen pijn meer en weinig bloedverlies. Na 6 dagen kwam het echte zwangerschapsweefsel er ineens pijnloos nog uit en dag nadien echo gehad en was alles perfect schoon. maar ook daar hoor je verschillende verhalen over natuurlijk. Veel sterkte in ieder geval!
Het is toch een spoed laparoscopie geworden en een curettage. Vlekje in mijn eileider leek groter en ze wilden niet afwachten. Er was nu ook duidelijker een vruchtzakje en een dooierzakje te zien. Bleek uiteindelijk toch niets in mijn eileider te zitten, dus weer dichtgenaaid en gecuretteerd. Nu herstellen .
Goed dat het nu duidelijk en achter de rug is. Nu je tijd nemen om goed te herstellen want het is toch een ingreep he. Sterkte!