Dag allemaal, Wil graag even van mij afschrijven of wellicht iemand die zichzelf hierin herkent en bemoedigende woorden kan geven... Wij zijn bijna 2jr bezig voor een tweede. Waren gestart met iui-traject in half mei, hormonen spuiten. Ik reageerde daar na 2 wk spuiten en verhogen niet op, wat bleek: ik was zwanger (nog van 'onszelf' dus) maar hcg te laag voor aantal weken dat ik zou zijn. Dus half mei was geen gewone menstruatie, maar miskraam (bij 4 weken ong). En nog steeeeeeeeeds ben ik aan het vloeien/bruine afscheiding. Het wisselt elkaar een beetje af. Vorige week was hcg nog 10, dus het neemt wel af, maar het duuuuurt zo lang. Onze eerste is ruim 3 en die wordt ouder en ouder. Ik vind het moeilijk om ge weten dat ie straks al naar school gaat en nog geen broertje of zusje heeft. Doet echt pijn. En iedereen zegt wel 'leeftijdsverschil hoeft niet veel te zeggen', maar dat is niet waar het me om gaat. Als ik hoor en zie hoe hij met baby'tjes om gaat... Verdrietig om te bedenken dat het nog wel even gaat duren. Anderen ook vroege miskraam gehad die ook zo lang duurde? Er is misschien een week geweest waarin ik bijv niet vloeide. Ook zoiets frustrerends....
Heb je een controle-echo gehad om te kijken of alles weg is? Misschien zit er nog een restje? Veel sterkte in ieder geval
Ja alles is wel schoon, is twee keer gecheckt. Ben er ondertussen achter waar het normale vloeien/spotting vandaan komt hihi. Heb blijkbaar nog een gevoelige baarmoeder en bij samentrekken ervan komt er wat bloed... dus even geen eh...actie tussen de lakens