Ik was afgelopen zondag exact 10 weken en voelde me op en top zwanger. Met 7+4 hadden we een perfecte echo gehad met kloppend hartje dus we voelden ons behoorlijk zeker. Maandag had ik ineens roze bij het afvegen en toen gingen de alarmbellen af. Ik kon gelukkig gelijk terecht in het ziekenhuis voor een echo en helaas was er geen kloppend hartje meer. Het vruchtje had de grootte van ongeveer 8 weken. Hoe teleurgesteld en verdrietig we zijn hoeven we jullie waarschijnlijk niet te vertellen. Het bloedverlies werd die dag wat meer en gisteren ook maar nog niet erger dan mijn toch al lichte menstruaties. De krampen lijken ook echt op menstruatie krampen maar waren gisteravond toch wel wat venijniger, scherper. Voor het naar bed gaan 2 Feminax ingenomen in de hoop dat ik toch een beetje zou slapen. Vannacht heerlijk geslapen en amper bloedverlies gehad. Het lijkt er dus op dat het niet doorzet en dat is jammer want ik had het graag op de natuurlijke manier opgelost al wil ik daar niet eeuwig op wachten en niet onnodig risico's nemen. Ik weet dat een miskraam of missed abortion bij iedereen ander verloopt maar ben toch wel benieuwd hoe dat bij jullie was. Geen idee namelijk wat ik kan verwachten. Thanks!
Hoi meis! Allereerst sterkte.. Wat een rot nieuws!! (En dat is nog zacht uitgedrukt) Ik was 8,5 week zwanger toen wij onze eerste echo kregen. Nu had ik diezelfde ochtend ineens het gevoel dat er iets niet in orde was.. Dat bleek tot mijn grote verdriet te kloppen. Het kleintje was precies de goede grote voor 8,5 week, maar zonder hartactie... Kortom waarschijnlijk diezelfde dag gestopt met leven.. Mijn eerste reactie was dat ik 'het' eruit wilde hebben! Die gedachten heb ik overigens de hele tijd tot aan mijn curretage gehad. Ik werd pas 10 dagen na mijn echo geholpen.. Ik heb zelf geen problemen gehad met de curretage. Ik vond het een fijne gedachte dat ik er niets van mee zou krijgen. Een natuurlijke miskraam lijkt mij dan ook een verschrikking, zeker als je 'al' boven de 8 weken zit. Ik moet er niet aan denken om zo'n klein iets te moeten verliezen thuis en het te moeten zien.. Maar dat is persoonlijk! Een curretage is een routine ingreep en qua herstel valt het mee. Ik ben zelf een week thuis geweest, omdat het ziekenhuis dat wilde. Ik hoor over de 'miskraam pillen' veel slechte verhalen, dat het erg pijnlijk is etc.. Dus die zou ik je niet aanraden, mocht het niet vanzelf komen! Ik wens je heel veel sterkte, ik ken je verlies en verdriet...
Allereerst sterkte! heb wel eerst pillen gehad. Je krijg er 1 die je gewoon moet doorslikken en 36 uur later moet je er 4 inbrengen in de vagina, evt 24 uur later nog eens 4. Ik ging van erge pijn uit, maar het helemaal NIKS gevoeld. Achteraf logisch want het heeft ook niet gewerkt bij mij... Dus uiteindelijk curretage, weinig last van gehad, door de narcose 3 dagen thuis op bed gelegen, daarna rustig alles opbouwen.... Zie ook: http://www.zwangerschapspagina.nl/members/73088-albums12213-picture78777.html Heeft bij mij alles omvattend best lang geduurd vind ik. Maar misschien juist goed, zodat je ook alle tijd hebt gehad om t ook emotioneel af te sluiten. Nu door naar een nieuwe bladzijde, nieuwe ronde, nieuwe kansen...
Allereerst sterkte. Ik zit op dit moment in precies dezelfde situatie. Met 7+2 super mooi kloppend hartje, alles perfect, met 10 weken geen hartactiviteit meer... Ik heb de eerste 8 cytotec pillen al achter de rug, maar net zoals bij de vorige keer helpt dit niet bij mij. (vorige keer 20 pillen gehad) Ik mag geen curetage ivm mijn bms. Morgen opnieuw naar het zh en kijken wat ze nog kunnen doen. Mijn eerste mk was met ong 7 wkn, toen is alles pas na 3 maanden eruit gekomen en ik vond dat heel erg meevallen, was zelfs op verjaardagsvisite. Nu natuurlijk iets verder, hoor dat het best heftig kan zijn... Denk echt dat het afwachten wordt. Bij curetage zal je van het verliezen weinig merken.. Heel veel succes!!!