Hoii Hoii Dames, Nou me titel zegt het al haha Mijn mening juist niet: Het lijkt me een pracht momentje voor alleen me man en ik. Juist wel: Omdat me man het graag wil, ik vind het best als ze hun mond maar houdenMijn moeder zou er dan ook bij geweest zijn maar die woont 100 km verderop dus dan zit er niet in.
Sorry, maar ik moet aan beiden niet denken, gewoon omdat ik het moment TE intiem vind om te delen met iemand anders dan mijn man.
Hier ook niemand behalve mijn man, moet er niet aan denken. ikhad het de vorige keer erg zwaar en zou er echt ook niemand bij gewild hebben. Ze zijn gebeld nadat Elise geboren was en mochten 's avonds op visite komen in het ziekenhuis
Ik zou echt het gevoel hebben dat ik me moest inhouden en dat moet je tijdenshet bevallen natuurlijk niet doen.. Ik vind het vergelijkbaar met hele families op de gang in het zk als jij aan het bevallen ben, alsof er niet genoeg stress is, zou het gevoel hebben dat ik moet opschieten, maar dat ff terzijde ummi. @ummi: weet jij al wat je wilt?
Nee, moment van mij en mijn man. Is ons kindje dat ter wereld komt en dat willen we zoveel mogelijk samen doen.
Ik was altijd tegen bezoek tijdens de bevalling. Maar ik wil nu zo graag bevallen dat niks me meer uitmaakt. Maar als ik me nu echt een voorstelling moet maken met schoonmoeder aan me zijde nee eigenlijk liever niet maar ze is zo lief en ik gun haar het wel en me man maarja ik moet bevallen uiteindelijk. Best lastig
ik wil alleen mn man erbij, ik weet dat mn moeder het heeeeeeel graag zou willen en het heeeeeeel bijzonder zou vinden om er bij te zijn, maar het is gewoon iets van ons samen. dus ik zeg, nee, geen eigen moeder en geen schoonmoeder...
moet er echt niet aan denken! En ik heb echt de liefste moeder en schoonmoeder die je je kan wensen. Maar dat moment is zo persoonlijk, dat hoort voor mij alleen bij mij en mijn vriend.
Ik heb bij de eerste bevalling mijn moeder erbij gehad, dit heeft zeker onze band versterkt, maar heb het daarna nooit meer gewild. De laatste 3 x hebben we het samen(mijn man en ik) gedaan en dat was veel rustiger, serener en toch ook meer eigen.
Ik zou mijn moeder er nog wel bij willen hebben (die was er vorige keer ook onverwachts nog bij, heel verhaal...), maar dan meer als back-up als mijn man het niet trekt. Mijn moeder voelt voor mij ook heel eigen en daar deel ik alles mee. Ze echt al weken op van de zenuwen en nu ik overtijd loop, slaapt ze bijna nog slechter als ik.... Ze is zo blij om weer oma te mogen worden! Mijn schoonmoeder, nee, daar moet ik niet aan denken. Kan het sowieso niet zo goed met haar vinden en het is gewoon een heel apart mens. Ik denk trouwens ook niet dat ze er bij zou wíllen zijn. Ze wil straks niet eens op gaan passen, dus zo betrokken is ze niet.
Mijn eigen moeder was er niet bij, dat wilde k zelf nieh... Mn schoonmoeder was er wel bij, op verzoek van mn vriend en k had mn schoonzus gevraagd omdat k daar heel goed mee op kan schieten... Ben in t zkhuis bevallen, dus er was toch meer dan genoeg volk... Kon mn schoonmoeder er ook (nog) wel bij...
Voor mij geldt precies hetzelfde! En als we het over mn schoonmoeder hebben is dat uberhaupt een geval apart zullen we maar zeggen... ik denk dat bij mij de weeen spontaan stoppen, hahaha
dat zou ik ook hebben inderdaad. Ik heb mijn man ook gevraagd om niemand te melden dat het begonnen is, alleen dat idee al (dat iedereen dan zit te wachten tot het er is) wordt ik opgejaagd van!
Wij hebben uiteindelijk besloten om het mijn 2tjes te houden. Ik had in eerste instantie mijn schoonmoeder wel graag erbij gewild omdat ik altijd op haar kan bouwen en veel steun aan haar heb. Maar het was ons moment ONS kind kwam ter wereld en vooral dat moment net na de bevalling wilde ik graag met ons tweeen. Daarnaast wilde ik mijn eigen moeder niet voor het hoofd stoten want die wilde ik er dus echt NIET bij hebben. En zij wilde er juist heel graag bij zijn.
Mijn hemel, ik moet er niet aan denken zeg Maar ik heb dan ook een schoonmoeder in de categorie onmogelijk
Owh gosh nee, ze heeft in alle 39 weken nog niet 1 x gevraagd hoe het is....dus dit gun ik haar gewoon niet! De vorige keren ook niet trouwens, m'n eigen moeder ook niet. Alleen met m'n kerel, is genoeg.
Ik wil het absoluut niet, ook niet mijn moeder. Ik zit er gewoon zelf totaal niet op te wachten. Ben sowieso al een stresskip en wil het dan zo rustig mogelijk hebben. Wil ook absoluut geen gebemoei. Mijn man mag ook pas gaan bellen als ik bevallen ben.
degene die erbij was met het maken van het kindje, die wil ik erbij, buiten het zh personeel dan. de rest heeft niks met dan moment te maken.