Mijn moeder is drie keer thuis bevallen. Ik was dysmatuur, met mijn broertjes ging het prima. Ik ben wel 10 dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis omdat ik dysmatuur was. Ik heb een spoedkeizersnede gehad en dochter was dysmatuur. Ze is ook 10 dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Niet alleen omdat ze dysmatuur was, het ging ook heel slecht met haar anders had ik natuurlijk geen spoedkeizersnede gehad. Bevalling lijkt dus niet op elkaar. Kraamperiode wel..
Gelukkig niet zeg!! Mijn moeder is twee keer bevallen. De eerste keer (mijn zus) heeft ze 48 uur weeen gehad voordat ze genoeg ontsluiting had. Bij mij dacht de stagiair bij 7 cm ontsluiting dat het tijd werd om te persen, waarna mijn moeder van boven tot onder helemaal open scheurde. De gynaecoloog gooide die stagiair persoonlijk het ziekenhuis uit (mocht ook nooit meer terugkomen) en zei dat hij nog nooit zo'n erg totaal ruptuur gezien had. Bij mij duurden mijn bevallingen 7 uur, 4 uur en 5,5 uur. En persen was een eitje Mijn moeder is wel elke keer als wij moeten bevallen doodsbang
Heb het eigenlijk nooit zo in detail besproken ... Ik weet dat mijn moeder snel/soepel bevallen is van mijn broer en mij, zonder ingrepen of problemen. Net zoals ik bij mijn kinderen. Maar goed, die overeenkomst kan ik met duizenden anonieme vrouwen ook hebben . Onze zwangerschappen leken helemaal niet op elkaar. Mijn moeder heeft met verbazing en medeleven toegekeken hoe ik afzag in mijn zware zwangerschappen ...
Nee. En ik had het zo gehoopt! Mijn moeder is in minder dan 12 uur bevallen in het ziekenhuis zonder medicatie. Ze beschreef de fase waarin ze volledige ontsluiting had, maar nog niet mocht persen, als "vervelend", voor de rest heeft ze een prima bevalling gehad. Twee hechtingen geloof ik. Ik beviel in 35 uur. Onregelmatige weeën, superpijnlijk ook, vooral omdat er soms 2 vlak achter elkaar kwamen en die tweede extra venijnig was. Bleek te komen omdat mijn kindje niet met de kin op de borst lag, maar meer "omlaag keek". Toch aardig normaal opgeschoten en uiteindelijk volledige ontsluiting bereikt. Na 1 1/2 uur persen werd verondersteld dat ik met een ruggenprik mijn dochter misschien nog zelf eruit kon persen. Dus naar het ziekenhuis. Daar 4 1/2 uur gewacht op de ruggenprik en intussen steeds opnieuw proberen te persen en morfine gekregen omdat ik de pijn niet meer aankon (hielp geen reet). Toen ruggenprik (hielp wel) en pitocine, uurtje rust, en uiteindelijk in de operatiekamer kind er onverwachts, na 9 uur volledige ontsluiting en persweeën, toch nog uit geperst, omringd door een ks-operatieteam dat licht verbaasd was dat ze niet hoefden te gaan snijden. Mijn moeder wist niet wat ze hoorde Ik ben er momenteel veel mee bezig, omdat we bezig zijn voor een brusje. De kans op herhaling is gelukkig schijnbaar gering. Voor wie nog moet bevallen: mijn verhaal is een uitzondering! Laat je dus niet bang maken!
Totaal niet. Mijn moeder is van mij met 43 weken bevallen, 56 uur en een langzame uitdrijvingsfase waarin toch naar de tang werd gegrepen. De bevalling van mijn broer ging iets vlotter maar was ook een lange. Mijn twee bevallingen duurden 13 en 2,5 uur, zonder enige ingreep en zonder ellenlange persfase.
Nee. Ze leken zelfs niet op elkaar. De oudste is na 12 uur weeen en geen idee hoe lang persen geholpen met een vacuümpomp. De tweede was er na 8 uur (6 minuten persen). De derde was er na krap 6 uur (51 minuten persen). Mijn moeder zussen hebben allemaal heel verschillende bevallingen gehad. Mijn oudste zus zag bijvoorbeeld blauw bij de geboorte, mijn neefje zat door zijn brede schouders klem bij de geboorte en mijn zusje kreeg bij haar eerste een spoedkeizersnee.
Ik kwam er achter toch wel. Het moment dat het begon totdat je zeker wist het is begonnen naar 'dit is niet leuk meer' naar volledige ontsluiting zat elke keer ongeveer even veel (weinig) tijd tussen bij mij en mijn moeder. Alleen heb ik anderhalf uur moeten persen terwijl dat bij mijn moeder nooit meer dan 20 minuten was...
Ja! Zo goed als hetzelfde, beide overtijd gelopen, beide bevallen met een knip en een pomp verlossing
Nee. Enige wat hetzelfde was, was dat we beiden een knip hebben gehad. Verder qua weeën. Tijdsduur, termijn etc verschillend
Nee totaal niet. Mijn moeder haar bekkeniet zijn te smal waardoor mijn zus en ik er nooit op natuurlijke wijze uit zouden kunnen komen. Dus heeft ze 2x een keizersnee gehad en ik 2x natuurlijk.
Nee.. mijn zusje en mijn moeder hadden heerlijke bevallingen. Mijn moeder voelde de weeen niet eens... dus dat viel al mee.. mijn zusje werd ingeleid, maar kon het prima hebben.. Ik had hoop, maar helaas... ik heb gepiept en gezeurd.. jeetje wat had ik een pijn van die verrekte weeën na ingeleid te zijn! hahahha
Totáál niet. Gelukkig. Mijn moeder is bij de eerste 22 uur bezig geweest en geknipt en vacuüm. Ik bij de eerste 4,5 uur en geen scheurtje of iets. Moeder bij tweede in 8 uur en weer geknipt. Ik bij tweede in net geen 2 uur en 1 hechting. Dus doe maar liever mijn bevallingen! Oh en qua zwangerschappen: mijn moeder was beroerd en erg moe, ik heb nergens last van. Kan dus enorm verschillend zijn!
Bij de eerste wel. Mijn moeder heeft er 7 uurtjes over gedaan en ik 6. Mijn moeder kent ook geen pers weeën en ik ook niet. Bij de tweede heeft mijn moeder er 3 uurtjes over gedaan. Dus ben benieuwd hoelang de tweede gaat duren bij mij.
Nee, zowel mijn moeder (5x) als mijn zusje (1x) hebben bevallingen gehad van meer dan 24 uur. Ik ben zelf drie keer bevallen en mijn langste bevalling duurde 3,5 uur.
Die van mn zus en mij zijn bijna identiek. Beide ingeleid, op 5 cm stopte de ontsluiting en geinddigd in een spoedkeizersnede. We zijn 3 maand na elkaar bevallen en onze kids zijn bijna rond dezelfde tijd geboren. (Scheelt een uur)