Dag daar, Zal het kort en bondig proberen te houden. Lief Afghaans 18-jarige collega van mij (stagiaire) heeft mij in vertrouwen genomen en haar prive situatie uitgelegd. Ben bovendien niet haar werkgever of praktijkopleider. Werk gewoon voor hetzelfde firma met andere functie. Heel verliefd op een jongen, van de ouders mag dit totaal NIET. Telefoon is in beslag genomen. Zij heel erg verdrietig.. probeert op andere manieren, zoals op het werk via facebook, contact met deze jongen te hebben, lukt goed ook, want veel werk heeft ze nog niet als stagiaire. Maar.. Vandaag vertelde ze, dat ze door haar vader mishandeld werd, omdat hij een vermoeden kreeg dat ze een telefoon heeft, wat overigens niet zo is. Maar, er word echt fysiek geweld gebruikt, stompen, vuisten, slaan... zij heeft in tranen dit verteld, niet wetend wat ze moet doen, veel te bang om haar ouderlijk huis te verlaten of met een persoon in gesprek gaan die WEL iets voor haar kan doen (ik kan niks anders dan een luisterend oor bieden...) ze denkt aan zelfmoord.... nu begin ik mij zeer verantwoordelijk te voelen. Ik moet hier iets mee.... maar wat? Ze wil dit niet met de huisarts bespreken zodat die haar wellicht kan helpen. Er is niemand die voor haar opkomt, geen moeder of zussen/broers, die vinden het allemaal haar schuld. Ik ken natuurlijk maar 1 kant van het verhaal en met wat doorvragen blijkt dat haar vader hier niet achterstaat omdat ze deze jongen enkel via facebook kent. Hij wil hem geen kans geven te ontmoeten, zij is gewoon heel verkeerd bezig op social media en word nu op een hele verkeerde manier behandeld. Ze denkt aan zelfmoord... "ik ga liever mezelf doodmaken, ik kan niet zo leven" dit waren haar woorden. Iemand die mij heel goed advies kan geven? Bij voorbaat dank..
Juist contact opnemen met de huisarts zodat deze de crisisdienst eventueel kan bellen en hulp voor het gezin kan regelen. Grote kans dat die vader haar zo mishandelt omdat hij ook zo is opgevoed en niet beter weet (Afghaans cultuur dingetje), daarom moet hij ook inzicht in zichzelf krijgen.
Je zou contact met veilig thuis kunnen opnemen om advies te vragen, zou dit wel anoniem doen. Als je een melding gaat maken zou ik dit wel in overleg met haar doen.
We zijn van België hier.. hoop dat iemand een doorverwijzing hier heeft. Veilig thuis is denk ik alleen NL?
Sorry dat wist ik niet! Dan zou ik het misschien voorleggen bij de huisarts en kijken wat zijn advies is! Maar nogmaals eerst wel zonder naam! Als ze mishandelt wordt moet dit natuurlijk goed en discreet worden aangepakt, maar mag ze daar niet nog meer de dupe van worden.
Het CAW kan soms ook iets betekenen in raad waar je terecht kan. En aangezien ze nog maar 18 is het JAC ook. Via Google kan je de gegevens vinden (kan ik nu ff niet direct opzoeken).
Ik kan je vertellen dat het geen Afghaans cultuur dingetje is. Ik herken het in ieder geval totaal niet van de Afghanen die ik in mijn omgeving heb gezien en ontmoet. (Mijn schoonfamilie is Afghaans) Die man is gewoon een mishandelaar en heeft geen enkel excuus om zijn dochter zo te behandelen.
Gelukkig maar, via mijn werk en in mijn eigen omgeving is het namelijk wel echt een cultuur ding. Mijn zwager heeft in Afghanistan gewoont en daar werd zelfs een baby in een pot kokend water gestopt omdat het kind te veel huilde... niemand die er raar van op keek. Kan best zijn dat dit alleen bij bepaalde stammen zo is? Maar buiten dat is het inderdaad nooit een reden om iemand te mishandelen en zou die man wat mij betreft flink opgevoed mogen worden.
Lastig, ik weet niet hoe dat in België werkt. Hier hebben we veilig thuis en bij de gemeentes is er ook een protocol eerwraak .
Wil ze zelf hulp? Zo ja haar helpen met aanmelding psycholoog/ psychiater of een ggz instelling ofzo. Wil ze geen hulp inderdaad anoniem advies inwinnen. 113 is volgens mij ook hulplijn, anders even Google raadplegen
Is ze moslima? Je zou eventueel ook contact kunnen zoeken met een moskee en naar een imaan vragen en je verhaal doen. Met het advies/info van de imaan kun je vervolgens weer bij haar terecht. Vaak nemen ze sneller iets aan wanneer het voor het geloof van betrouwbare bronnen komt.
Of ze die jongen nou alleen online kent of echt face to face, dat is natuurlijk nooit een reden om je eigen kind -of iemand anders- op die manier aan te raken. Uit eigen ervaring weet ik dat jij op je kop kan staan, van alles kan aanbieden, maar dat zolang ze er zelf niet klaar voor is ook geen stappen gaat ondernemen. De buitenwereld zal dat vaak niet begrijpen, maar helaas gaan die dingen -bijna altijd- zo. Wat je kan doen is haar tips geven, zoek bijvoorbeeld uit waar ze direct heen kan mocht ze beslissen toch uit huis te willen, dit geeft haar een grote opstap om makkelijker weg te gaan bij haar familie/vader. Op het moment dat je helemaal geen referentie kader hebt is het nog lastiger om jezelf uit zo'n positie te wringen. Op het moment dat iemand begint over zelfmoord gaan er totaal andere bellen bij mij rinkelen. Ze is dus wanhopig of het nou door de mishandeling komt of omdat ze geen contact mag hebben met die jongen of het is natuurlijk een en en verhaal. Zou ik zeggen onderneem actie, bel desnoods anoniem de huisarts vraag wat je als buitenstaander kan doen en wat de huisarts ( of in België de hulpverlening) hierin kan betekenen. Het is goed dat jij je verantwoordelijk voelt omdat ze jou als enige in vertrouwen heeft genomen, vergeet alleen alsjeblieft niet dat ALS ze zelfmoord zou plegen jij daar niks aan zou kunnen hebben doen. -Behalve natuurlijk de huisarts bellen, maar dat spreekt voor zich- Mensen die echt zelfmoord willen plegen laten zich 9 van de 10 keer niet tegenhouden dat gaat jou verantwoording te buiten! Het enige wat je kan doen is een luistert oor bieden en blijven praten, geef concrete tips zoek als je dat wilt bepaalde dingen uit ( zoals een hulpinstantie waar ze terecht kan als ze beslist weg te gaan bij haar familie, misschien dat jullie een alarm lijn in België hebben die ze kan bellen mbt zelfmoord gedachten) Mensen die mishandeld worden voelen zich echt ongelofelijk alleen ( spreek uit eigen ervaring) als ik een luisterent oor had gehad, als ik gedurfd had iemand te vertrouwen, als iemand mij een adres had gegeven zou ik hoogst waarschijnlijk eerder weg gegaan zijn. Weet dus wat jij nu doet een topic openen, tips vragen, naar haar luisteren al zo ontzettend waardevol is! Nogmaals wees je bewust, ( met de gedachten dat ze zelfmoord gedachten heeft) dat mocht ze zo'n nare beslissing maken het niet jou schuld is doordat je denkt niet genoeg te hebben gedaan!