Vanmorgen (in onze kerk) raakte ik met iemand die ik ken van begin 20 aan de praat. Ik weet van dit meisje dat ze niet zo'n hoog IQ heeft, en dat ze op een zorgboerderij woont. Ze verteld me zo tussen neus en lippen door dat haar vader is overleden. Dus ik reageer gelijk met: "Gecondoleerd, wat erg voor je!" Maar ze bleek er totaal niet rouwig om te zijn, en terecht. Ze zei: "Mijn vader zat in de cel, en daar heeft hij zich opgehangen. Hij zat namelijk voor de verkrachting op een meisje van 3 jaar oud." Ik zat zo te kijken. Tja wat moet je dan zeggen. Het is vreselijk natuurlijk. Zegt ze daarna doodleuk dat ze zelf ook vergrepen is vroeger door haar vader. En haar vader heeft uit een tweede relatie ook een zoon, en ze vertelde dat die ook al aardig op zijn vader begint te lijken. Dat jongetje is 10 (haar halfbroertje dus) en hij vraagt haar weleens aan de telefoon of hij het met haar wil doen. Een jochie van 10!!!!!! Vreselijk toch.... Ik was best een beetje geshockeerd om dit in een paar minuten tijd allemaal te horen! Ik kan er overigens niks van in de media vinden.... Wilde het even kwijt!
Zo dat kan ik me voorstellen dat je even met je mond vol tanden stond, in shock.. Dat heb ik namelijk ook al als ik het zo lees Beetje eng idee dat dat halfbroertje van haar wellicht hetzelfde lot te wachten staat
Jeetje joh. Dat is wel heftig. Maar goed, je weet dat ze op een zorgboerdeij woont toch? Ik zou toch contact met hun opnemen en je verhaal vertellen. Wie weet hoeveel mensen dit verhaal al gehoord hebben en dat zij daar niets van af weten misschien? Ik zou er dus wel even wat mee doen. Je weet niet zeker hoe het in elkaar zit en dus.. al is het alleen al om dit meisje tegen zichzelf in bescherming te nemen. Ze kan vast wat steun gebruiken hierin. Sterkte ermee!
O jee. Daar zou ik me ook geen raad mee weten. Misschien morgen even de zorg instelling bellen om te checken hoe en wat?
Dit meisje is dus licht verstandelijk gehandicapt anders woont ze niet op een zorgboerderij. K snap best dat je geschokt bent door dit verhaal. Ik zou er verder niets mee doen. Blijkbaar praat ze er erg makkelijk over, dus jij bent echt niet de enigste aan wie ze dit zo verteld. Kortom haar begeleiders in de zorgboerderij zullen hier ongetwijfeld van op de hoogte zijn. Ik zou me hier verder niet druk om maken!!
Mirjam vindt je dan niet dat je iig iemand moet inlichten over dat half broertje? Wat als hij aan andere kindjes gaan zitten? Je kan toch niet zomaar je kop in het zand steken?
Ja, straks word hij net zoals zijn vader... Ze voegde er tevens nog aan toe dat als ze ooit een vriend mocht krijgen, ze misschien wel geen kinderen wil dan, omdat haar kinderen dan misschien net zo worden als haar vader. Tja geen idee hoe zoiets gaat. Het kan natuurlijk in de genen zitten maar hoeft totaal niet natuurlijk, ligt er ook aan waarmee en hoe je ze opvoed denk ik. Maar als ik eerlijk ben lijkt het me misschien sowieso beter dat ze geen kinderen krijgt. Ze is 23 maar gedraagt zich als een kind van 15 en veel dingen die ze zegt, neem ik normaal gesproken met een korreltje zout... Want ze kan soms een beetje irritante dingen zeggen, ze is niet zo meelevend. Ze zei een beetje 'de verkeerde dingen' toen mijn dochtertje was overleden.... Daaraan kun je dus echt zien dat ze niet helemaal goed is. Maar wat ze vanmorgen vertelde dat is wel erg heftig natuurlijk... En totaal ook zonder emoties in haar gezicht.... Ze had net zo'n gezichtsuitdrukking als dat ze zou vertellen dat ze iets leuks heeft meegemaakt. Nou ik vind het allemaal niet niks!
Jel maar daar kan zij toch niks aan doen als ze mentaal niet helemaal in orde is? Jij schrijf het alsof je niet snapt dat zij zo reageert....
Ik zou het melden op de zorgboederij waar ze woont. Je kan het aanknopen dat je dit via het meisje gehoord hebt en dat je je daar best zorgen om maakt. Dan is het aan hun wat ze er mee doen. Ik zou het er niet bij laten, als dat meisje idd vergrepen wordt dan zou ik me schuldig voelen als ik het niet gemeld had. Verder kan je weinig denk ik. Het is aan de instantie om er wat aan te doen.
Pff wat een bizarre situatie.. Heel moeilijk om een reactie op te geven inderdaad . Maar hopen dat het meevalt van het broertje anders zou het wel ernstig kunnen worden .
Mijn eerste gedachte is, of het waar is wat ze zegt. De tweede is, ik zou ook geshockeerd zijn. Wellicht even contact opnemen met de zorgboerderij. Jongetjes van 10, tja die kunnen ook gewoon bezig zijn met de bloemetjes en bijtjes. Maar met zo'n voorbeeld hoop ik dat hij wel het goede hoort en leert. Ik ken een jongetje die hetzelfde als dit jongetje vraagt en dan aan z'n moeder. Is niets mis met het jongetje.
Nee tuurlijk kan ze daar niks aan doen. Maar ik wilde een beetje een beeld van haar schetsen, zodat jullie ongeveer snappen om wat voor persoon het gaat. Ik heb jullie adviezen opgevolgd en heb contact opgenomen met de zorgboerderij. Ik heb het wel even per mail gedaan, want ik was ook bang dat als ik erheen zou bellen, ik haar zelf aan de lijn zou krijgen, en dan zou ik met een mond vol tanden staan... Dus heb de mail niet te gedetaileerd geschreven, alleen of zij wel op de hoogte zijn van de dingen die spelen in haar privésituatie en of ze hier goede begeleiding voor krijgt, omdat ik me zorgen maak om haar. Als ze terugmailen dan zou ik ook nog even vertellen over dat halfbroertje, want dat is best zorgwekkend natuurlijk. Iemand schreef ook of het allemaal wel echt waar is. Tja geen idee natuurlijk. Ik kom er nu hopelijk achter doordat ik contact heb gezocht.
Goed dat je contact hebt opgenomen, ik hoop dat je het, zodra ze antwoorden, toch een beetje van je af kunt zetten Ik heb weleens iets soortgelijks meegemaakt, een verstandelijk beperkt persoon die me een verhaal over misbruik vertelde. Toen ik het na ging vragen bleek het eigenlijk het verhaal te zijn van een ander meisje wat ze eens had opgevangen en nu vertelde als dat van haarzelf. Wel naar hoor, ik maakte me dus duidelijk druk om de verkeerde persoon.
Waar of niet, je kunt je achteraf beter zorgen maken om 'niets', dan denken 'ach, ze zal het verzinnen'. Goed dat je contact hebt opgenomen! Waarschijnlijk zijn ze wel van haar situatie op de hoogte, ze vertelt jou het immers ook zo tussen neus en lippen door, maar dat halfbroertje is nog het meest schokkende om actie op te ondernemen.
Ik neem aan dat ze vanuit die zorginstelling jou niet gaan vertellen of dit waar is of niet. Lijkt me een gevalletje privacygevoelige informatie. Goed dat je het gemeld hebt. Ik zou als begeleider een gesprek aan gaan met het meisje welke dingen je wel en niet verteld tegen willekeurige mensen.
Ik heb bij zwakbegaafde / licht verstandelijk beperkte mensen wel vaker het idee dat ze een ander beeld hebben van wat wel en niet privé is. Dat zal niet in alle gevallen gelden, maar bij dit meisje blijkbaar wel als ze dit verhaal zomaar vertelt aan een kennis. (Ik begrijp uit het verhaal dat jullie iet zo'n heel intensief contact hebben.) Ze vertelde het dus niet aan jou omdat ze met jou zo'n goede band heeft. Maar gewoon omdat het voor haar normaal is om dit soort dingen met anderen te bespreken. Dat betekent dus dat ook anderen, die veel dichter bij haar staan, hiervan op de hoogte zijn. Zij kunnen ook beter inschatten wat waar is en wat niet. Ik zou het dus ook aan deze mensen overlaten om te beslissen wat ze hiermee doen.