Hallo allemaal, Ik ben op zoek naar ervaringsverhalen. Mijn dochter van 5 zit nu in groep 2. Eind vorig school jaar en begin dit schooljaar viel het mij op dat mijn dochter niet kan tellen. Dit viel de juf ook op. Ze hebben nu een rekentoets bij haar afgenomen, met tellen, kleuren, meten, lengte en vragen begrijpen. En op alles scoorde ze slecht. Alleen kleuren was wel goed maar alsnog moest ze daar meer van kunnen dan ze liet zien. De juf dacht eerst dat het een rekenprobleem is maar geeft aan dat ze het nu doortrekt naar haar algehele ontwikkeling. En wat ze qua ontwikkeling jonger is dan ze daadwerkelijk is. Ze gaf dat het lijkt alsof de stof voor haar te zwaar is en gaf aan dat ze nog niet met letters bezig is, terwijl ze thuis uit zichzelf letters schrijft. Ze vroeg ook of we thuis wat merkte. Enigste wat wij thuis merken is dat tellen, dat ze dat niet kan. Voor de rest merken we niks anders aan haar. Nu gaan ze bij een soort maandelijks overleg met de zorgcoördinator en andere professionals haar bespreken en daarna komt er een gesprek met ons en willen ze allerlei tests gaan doen en een plan van aanpak maken hoe haar te helpen. Daar sta ik ook allemaal achter. Ik wil ook dat mijn dochter de ondersteuning krijgt die ze nodig heeft. Maar ik word er gewoon verdrietig van. ik vroeg me af of hier ouders zijn die een soort gelijk iets hebben meegemaakt en hoe dit is gegaan.
Wat fijn dat de school actief is en gelijk verder wil gaan. Liever nu gelijk onderzoeken of het nodig is om een jaar extra te doen of dat ze uiteindelijk naar een andere school moet. Eerst afwachten wat ze bespreken en wat ze nu kunnen doen. Niet elk kind gaat op het zelfde tempo door de leerstof heen. Het kan zijn dat in eens de knop om gaat. Thuis kun je oefenen met spelletjes. Samen tellen op straat, hoeveel poezen/ honden/fietsers etc zie je. Al hinkelend door de straat naar school. Hard stampen bij elke cijfer. In het begin alleen tot en met 5 en als dat gaat tot 10. Gooien met een grote dobbelsteen en stippen tellen. Wij hebben een tegenovergestelde situatie gehad. Vond het ook nog al wat toen ze zeiden we komen met tig man samen, er komen onderzoeken, ze gaan observeren , komen elke 6/8 weken samen. In ons geval hebben ze hun best gedaan en is onze zoon naar een andere school gegaan. Zit betreft leerstof beter op zijn plek. Leert nu weer. Je kind blijven volgen, korte lijnen met school is het belangrijkste
Bedankt voor je berichtje. Ik vind het gewoon heftig klinken en ik denk ineens 10 stappen vooruit dat ze naar het speciaal onderwijs moet terwijl ik wil dat ze lekker op haar eigen school blijft.
Probeer thuis met haar te oefenen met leuke spelletjes en veel samen lezen Wie weet trekt dit snel bij als ze thuis al letters kan schrijven dan is dat ontzettend knap En als ze al naar speciaal onderwijs moet dan is die keuze omdat het beter voor haar is want als het te moeilijk word dan zal ze het zelf al lastig genoeg vinden maar zo ver is het nog niet Er word nu goed op haar gelet en misschien heeft ze net wat meer begeleiding nodig Maar snap dat je er verdrietig van word
Heel goed dat school het zo in de gaten houdt. Kleuters kunnen nog flinke sprongen maken in hun ontwikkeling, maar als het iets is wat nu al ruim een jaar niet echt vooruit gaat, is het zeker iets om te bespreken. Merk je overigens ook verschil met haar zusje met tellen, de primaire kleuren kennen enz.?
Maar er zullen thuis toch ook zeker zaken opvallen? Als haar gehele ontwikkeling achterloopt moet je toch wat merken. Hoe is ze sociaal- emotioneel? Hoe is haar begrip (stellen van vragen, doorvragen, begrijpt ze alles), kijk naar haar taalvaardigheid (goed en duidelijk praten, niveau van haar zinnen en woordenschat). En hoe is de fijne en grove motoriek. Was ze op tijd met zaken als lopen, fietsen, praten etc? Als je haar vergelijkt met siblings of andere kinderen wat zie je dan? En hoe is jullie eigen niveau? Veel zaken zijn erfelijk. Ik zou blij zijn dat school dit aanpakt. Nu kan er direct ondersteuning komen. Je wilt voorkomen dat ze vastloopt.
Onze jongste liep ook achter in groep 2, scoorde heel slecht met de toetsen en was ook totaal niet met cijfers en letters bezig. Wij hebben haar toen een jaar langer laten kleuteren en dit heeft haar heel erg goed gedaan. Ze zit nu in groep 8 en doet het hartstikke goed op school, gaat straks naar de Havo brugklas. Bij haar is het helemaal goedgekomen maar het is natuurlijk bij iedereen anders. Fijn dat school zo betrokken is en ze zijn nog zo jong. Het kan nog alle kanten op en mocht ze toch iets meer moeite met leren hebben dan zal daar ook begeleiding en hulp voor komen. Ik begrijp je helemaal want ik was er destijds ook knap verdrietig over. Mijn oudste kinderen deden het altijd op hun sloffen en ineens had ik een kind wat niet zo makkelijk leek te kunnen leren maar ik had toen ook wel zoiets van stel dat het zo is dan is het wat het is en ik vind haar dan nog net zo lief en leuk. Uiteindelijk komen ze echt wel waar ze horen te zijn.
Als ervaren oudere moeder zeg ik: chill! Kon overigens ook moeilijk relativeren toen mn kinderen kleuters waren. Merk jij / heb jij het idee dat er een algemene achterstand is? Zou zo kunnen zijn, maar school kan er ook naast zitten. Of wellicht is het een momentopname. Even als voorbeeld: onze jongste was niet te meten in de grafiek zo slecht op de kleuter rekencito. Na lang dubben toch niet voor een extra kleuterjaar gekozen, ondanks dat er iets niet goed leek in zijn rekenontwikkeling. Vanaf groep 3 heeft hij maximale scores op de rekencito’s en zit hij in de rekenplusklas. Dit hield hij vol tot einde basisschool. Van bijna doubleren omdat hij werkelijk niets kon aan rekenen tot de plusklas. Just saying, niet direct paniek gewoon even afwachten.
Rustig blijven en alles even afwachten! Kan best zijn dat het een moment opname is. Het klinkt ook ineens heel heftig ( en ik spreek uit ervaring ) Maar het is allang heel fijn dat de huidige school zo fijn inzet en meedenkt ! Wat mij dan wel zorgen maakt is dat jij zegt ik wil dat ze lekker op haar eigen school blijft. Maar wie weet heeft ze er juist baat bij en kan ze op een andere school juist heel goed. meekomen. Met het speciaal onderwijs is niets mis, ze krijgt daar dan juist extra hulp en begeleiding die ze nodig heeft. Maar wacht eerst alles even rustig af en kijken wat eruit komt. Misschien gaan de volgende testen wel veel beter. Onze zoon heeft ook een achterstand en ik vond het ook altijd meevallen, maar als ouder zijnde kijk je er minder objectief tegenaan. Onze zoon zit nu op het speciaal onderwijs, hele kleine groepjes 2 voor de klas en hij doet het geweldig! Je mag me ook altijd pb sturen.
Sociaal-emotioneel zit ze prima op niveau. Dit beaamd de juf. Qua motoriek ook. Ze is ook heel zelfstandig met dingen. Qua praten is ze duidelijk verstaanbaar, ik krijg ook nooit te horen dat mensen haar niet verstaan of haar niet begrijpen. Ze komt ook prima mee met leeftijdsgenootjes. Ze heeft veel vriendinnetjes, ze speelt vaak ergens anders en we krijgen vaak kinderen over de vloer en ze wordt vaak uitgenodigd voor feestjes. Wel spreekt ze wel eens een woord verkeerd uit of bij sommige zinnen zijn niet altijd even goed qua opbouw maar als ik haar dan corrigeer pikt ze dat heel snel op en zegt ze het niet meer verkeerd. Alle mijlpalen heeft ze prima volgens het lijntje behaald. Alleen met praten was ze wat aan de late kant maar wel binnen wat mag. Met 3,5 jaar heeft ze bij een logopedist een test gehad op het gebied van taal. Hierbij scoorde ze gemiddeld dan wel iets onder het gemiddelde. Maar de logopedist zei ook ze is erg verlegen en ze vind het spannend dus dat moet ik er wel in meenemen en waarschijnlijk zit ze op gemiddeld niveau. Ze heeft toen een half jaar logopedie gehad en is toen echt met sprongen voorruit gegaan. Ze is toen na een half jaar opnieuw getest en toen scoorde ze alles ruim in het gemiddelde. Ze kan fietsen,remmen, sturen. Alleen nog niet zonder zijwieltjes. Maar dat is meer omdat we daar nog niet mee aan de slag zijn gegaan. Niet omdat ze dat niet zou kunnen. Ze kan heel goed tekenen en kleuren en knutselen etc. Is heel creatief in dingen bedenken, heel inventief ook. Ze gaat ook met plezier naar school en heeft ook altijd zin in school als ze ernaar toe gaat. We merken thuis ook niks anders aan haar.Qua gedrag is er ook helemaal niks aan de hand. Je zou denken als ze zo op haar tenen loopt op school dat je dat in gedrag ook wel zou moeten merken en dat is niet het geval. Behalve dat ze nog niet kan tellen en dat haar jongere zusje alles even goed kan, maar ze schelen ook echt maar 1 jaar en 4 maanden en haar jongere zusje was met alles heel snel. Liep al met 13 maanden, zei al haar eerste woordjes met 10 maanden en praatte al duidelijk hele zinnen met nog geen 2 jaar. Maar die is sociaal weer wat minder sterk en meer verlegen en qua kleuren en tekenen bakt ze er nog niks van. Wat ook nog niet hoeft. En als je al weinig scheelt qua leeftijd en de een is gemiddeld met alles en de ander is heel snel komt dat ook dicht bij elkaar.
Mag ik vragen wat de reden is dat jouw zoon op het speciaal onderwijs zit en waarom hij op het regulier onderwijs niet mee kwam?
Ik vind jou bevindingen en die van school echt mijlenver uit elkaar liggen en dan snap ik het dus niet helemaal juf zegt ze ligt onder niveau qua ontwikkeling en jij zegt van niet dan klopt het niet helemaal Ik zou thuis dus wat oefenen en kijken of je ook andere dingen opmerkt
Dit is heel herkenbaar. En heel logisch ook - je kijkt zelf met een hele andere blik naar je kind dan dat bijv. de leerkracht doet en als ouder wil je natuurlijk heel graag dat je kind alles zonder moeite kan doen op school en het is heel rottig, en verdrietig, nieuws om te moeten horen als dat niet zo is. Mijn oudste heeft een, getoetste, achterstand van 1,5 jaar op haar algehele ontwikkeling. Ze komt (vooralsnog) binnen het reguliere onderwijs mee, maar met diverse aanpassingen en een kanjer van een leerkracht. Het is heel waarschijnlijk dat er een overstap naar SBO gedaan zal worden tzt.
De vraag is natuurlijk hoe het kan dat jullie observaties dan zo ver uit elkaar liggen. De juf vergelijkt haar natuurlijk met een klas vol leeftijdsgenoten en met de leernormen voor dat schooljaar. Jij vergelijkt haar met een jongere zus die alles even goed kan. Maakt dat haar zusje sneller of haar juist langzamer? Ik neem aan dat juf ook heeft benoemd wat er dan aan de hand is. Waarmee is ze achter of minder snel?
Ze loop achter met rekenen. Ze hebben rekenen getoetst tellen, meten, lengte, vragen begrijpen en kleuren. En alles was slecht, terwijl ze thuis alle kleuren kan opnoemen, begrippen kent als lang en kort en dik en dun en hoog en laag. Alleen tellen heeft ze echt moeite mee.
Maar in je OP zeg je dat juf het doortrekt naar de hele ontwikkeling en dat ze jonger is dan haar leeftijd dan is het toch niet alleen rekenen ?
Ik breek even in. Ik ben toevallig een kleuterjuf en ik snap heel goed dat jij hier verdrietig van wordt. Wat ik me afvraag: van wanneer is jouw dochtertje? Het scheelt namelijk soms ook wanneer je kind geboren is. Daarnaast vind ik het best heftig dat er zo getoetst wordt en meteen al nu aan het begin van het schooljaar. Dit zijn de weken waarin ze wennen aan de nieuwe groep en zich veilig moeten gaan voelen. Ik lees dat de logopedist zegt: ze is verlegen ze vindt het spannend. Kan het niet zijn dat ze dat ook bij de toets van de juf heeft gehad? En dat ze na dat half jaar logopedie prima scoorde. Ook jullie bevindingen klinken gewoon helemaal prima voor haar leeftijd. Ik heb ook kinderen in groep 2 die nog niet altijd goed synchroon tellen. Ja dat houden we extra in de gaten, oefenen we wat extra in de klas. Maar ik vind het vrij heftig om nu al te spreken over een algehele achterstand en ouders nu al zo bij je te roepen. Zorgen uitspreken is logisch, evt aangeven wat extra te helpen. Maar het wordt pas echt een probleem wanneer ze het bv in maart nog niet beheerst. Kinderen ontwikkelen zich echt in sprongen. Oefen het spelenderwijs thuis en probeer niet te bang te worden. Het is fijn dat ze het in de gaten houden, maar het belangrijkste is dat ze met plezier naar school gaat. Ieder kind krijgt op zijn eigen tempo interesse in letters en cijfers. En kindjes van bv oktober, november, december hebben soms baat bij een extra kleuterjaar. Wij houden die altijd extra in de gaten, omdat ze in feite maar goed 1,5 jaar kleuteren. Hopelijk heb je hier wat aan. Zoals ik het lees hebben jullie een heel gelukkig blij meisje, die zich fijn ontwikkelt op haar eigen tempo (en zoals het hoort). Als tellen het enige is, zou ik me als juf daar nog niet gelijk extreem veel zorgen om maken❤️
Ze hebben een rekentoets afgenomen waarbij ze verschillende dingen hebben getest zoals tellen, meten, lengte, kleuren, en vragen stellen. Daar heeft ze slecht op gescoord. Daardoor vind de juf dat ze achterloopt in haar algehele ontwikkeling. Voor de rest is er niks aan de hand met haar .
Het klinkt ook heftig maar een kleuter maakt echt nog een flinke ontwikkeling. Hoe is haar contact met juf, voelt ze zich op haar gemak? Wanneer is ze gestart? Hoeveel tijd onderwijs heeft ze nu gehad. Zoals een voorganger schrijft als ze in okt/nov dec zijn gestart kijken ze altijd al goed of ze door kunnen. Is ze later gestart kleuteren ze vaak langer. Mocht je twijfelen hebben of onzekerheid is over wat ze nou nog moet oefenen zou ik nog eens in gesprek gaan met juf. Even op een rij zetten en kijken wat kun je thuis dus op een speelse wijze.
Ze is van eind september. Ze heeft wel een klik met de juf. En ze had dezelfde juf ook als vorig jaar.