Maar in 1 schooljaar met extra begeleiding zou je toch verwachten dat je dat bijna weggewerkt hebt. Dan is alleen op niveau werken echt niet voldoende. Dan blijf je op het zelfde punt. Heeft ze die begeleiding wel gehad? Als ze trouwens de toetsen laat maken kunnen ze ook zien wat de hiaten zijn. Net als pre toetsen. Voor ze aan het nieuwe blok begint eerst de toets. Dan zien ze wat ze wel en niet hoeft te doen. Dan kan ze versneld door de lesstof van gr 6.
Mij werd verteld dat je een jaar achterstand nier weggewerkt kreeg. Ze krijgt met een klein groepje extra uitleg bij de lesstof van groep 7, omdat ze wel moeite heeft met rekenen. Dat is vanaf groep 3 al zo. En omdat ze de extra begeleiding door de Corona tijd niet heeft gehad en het zelf toen ook een beetje opgegeven heeft dat jaar achterstand is ontstaan. Maar ik hoor hier allemaal oplossingen die ik nog niet eerder heb gehoord, zoals die pretoetsen,en waar ik dan ook wel weer boos van wordt omdat school er dan blijkbaar niet alles aan doet om de achterstand weg te werken. Ze zeggen dat ze haar zelfvertrouwen niet willen beschadigen en haar succes ervaringen willen geven door ook lager te toetsen. Maar dan blijf je dus achter de feiten aanlopen. Ik heb vorig jaar al een pittig gesprek en dat zal ik dan nu weer doen. Hopelijk komt er in groep 8 niet heel veel nieuws qua rekenen en kan ze een inhaalslag maken.
Bij een pretoets check je juist wat ze al kunnen. Voor ze aan dat blok beginnen. Wanneer ze onderdelen kent kan ze dan kort oefenen voor onderhoud en sommige dingen laten zitten en bij andere dingen juist de focus leggen. Lijkt me juist goed voor haar zelfvertrouwen
Dat is dus het probleem van een leerstoornis zoals dyscalculie. Je kunt heel goed leerbaar zijn, je zelfs op dat vlak dingen los nog sneller begrijpen dan anderen bij uitleg bij bijvoorbeeld een hoge intelligentie. Om vervolgens als er nieuwe en meer stappen bij komen en je allerlei dingen tegelijk gecombineerd bij moet toe passen, iemand datzelfde onderdeel wat 3 weken eerder gewoon los prima ging, al niet niet meer kan toepassen. Dat was dus waarom zelfs 3! IB-ers niet geloofden dat onze kinderen dyslexie hadden. Omdat ze bij uitleg van iets nieuws, dat meteen begrepen, dus die hadden zoiets van "zie je wel, ze snappen het toch", maar het beklijft amper. Daarom is het ook een leerstoornis. Het heeft niets met intelligentie te maken en ja, met extra begeleiding kan er ook wat progressie inzitten. Ze doen wel een intelligentie-onderzoek, om te zien hoe leerbaar je bent of niet. Wat trouwens meer nut had dan die extra instructiegroepjes op school, was dat ik zelf keek naar hoe dat leerproces ging. Met die lockdowns gingen mijn ogen open. Ik zag zelfs waar het mis ging, heb op sommige vlakken ook behoorlijk wat progressie geboekt door dat samen aan te pakken en op andere vlakken zag ik dus ook dat het allemaal niet beklijft. Bij mijn zoon al vanaf groep 4 aangekaart dat we het vermoeden van dyslexie hadden, mijn man en zijn zus hebben het ook. Geen leraar of IB-er die dat dacht. In de brugklas hetzelfde aangekaart, meteen een screening gekregen en daarna werden we door school gebeld hoe het kon dat de basisschool hier nooit iets mee had gedaan, want alles wees op dyslexie. Daarna officieel getest en dyslexie. Mijn advies als je wil testen; ga rondbellen en vergeet vooral de grote bureaus die contracten met de gemeente hebben. Die vragen de hoofdprijs. Het zijn gestandaardiseerde onderzoeken, dus er zit weinig verschil tussen of je nou 250 Euro of 1250 Euro betaalt. Bij de laatste krijg je waarschijnlijk een uitgebreider verslag. In driekwartier bellen, had ik me zo honderden Euro's bespaard. Moest er 35 minuten voor rijden ofzo, dus dat viel me ook reuze mee.
Ik kwam er eind groep 7 achter dat mijn dochter enorm achter liep met rekenen. Ze had op de m7 en e7 een V- gehaald (wel de gewone groep 7 citotoetsen gedaan). Ze kreeg toen voorlopig basis/kader advies. Ik ben toen zelf met haar de hiaten in beeld gaan brengen. Heb me helemaal verdiept in de lesstof. De tafels waren helemaal weggezakt en die hebben we in de vakantie helemaal opgehaald inclusief de deeltafels. Die laatste zijn ook heel belangrijk om verhoudingen uit te rekenen (met verhoudingstabellen). We hebben dit met rekenblobs gedaan dat vond ze heel erg leuk en daardoor ging het heel makkelijk. Daarna breuken, procenten, verhoudingen, meterieke stelsel ingehaald met behulp van boekjes van wijzer over de basisschool en de website studira. Het meterieke stelsel bleek heel makkelijk met het ezelsbruggetje ‘kan het dametje met de cm meten’. Daar was ze al snel heel goed in. Met de B8 cito was ze al een stuk gegroeid naar een IV en op de doorstroomtoets weer een stuk omhooggegaan. Uiteindelijk heeft ze mavo/havo advies gekregen.
Wat mij opvalt is dat daar toch weinig aandacht voor is op school. En dat je dan als ouder zijnde dan zelf alle zeilen moet bijzetten om je kind een goede kans te geven. Het gekke is dat ze de leerstof van groep 7 heel goed begrijpt. Ze heeft wekelijks huiswerk en de breuken, verhoudingen, staartdelingen, procenten en het metrieke stelsel snapt ze allemaal. Alleen met de klok en met de redactiesommen moet ik haar op weg helpen. We oefenen ook thuis met Squla etc. Vind t wel schokkend dat er toch niet wordt ingegrepen door school als er zo'n achterstand is. De kinderen waarvan de ouders er niet mee aan de slag gaan zijn dan de klos. Vroeger (in de goede oude tijd, haha) pakte school dat zelf op. Mijn ouders bemoeiden zich daar helemaal niet zoveel mee. En ik kan me ook niet herinneren dat we zoveel toetsen kregen.
Inderdaad op de site van de school van mijn dochter staat er dit over Dyscalculie Heb jij al een dyscalculieverklaring als je bij ons op school komt, dan krijg je een faciliteitenpas. Op deze pas staat vermeld van welke faciliteiten je gebruik mag maken. Ook kun je gebruikmaken van coaching. Twijfelen jij en/of je ouders of verzorgers nog of jij wel of geen dyscalculie hebt? Dan kun je een dyscalculiescreening doen. Dit kan al meteen in de brugklas, maar ook wanneer in een hogere klas een vermoeden van dyscalculie ontstaat. Scoor jij opvallend in deze screening, dan word jij verwezen voor verder onderzoek. Alleen al dat hun al meteen in de brugklas een screening aanbieden zegt mij dat er op meer basisscholen weinig tot niets met een vermoeden (al dan niet bij ouders) doen.
Dat laatste is zo niet waar. En ook zo jammer dat dit beeld ontstaat. Ditzelfde geldt namelijk voor dyslexie. Ook daarvoor bestaat een of andere screening in de brugklas. Terwijl er voor onderzoek in de basisschoolperiode zulke strenge eisen zijn, soms kán een school gewoon geen onderzoek laten doen omdat een kind niet voldoet aan de eisen voor een onderzoek. Gevolg, ouders boos. Komen ze in de brugklas, even een screening en hoppatee het kan wel. Gevolg, ouders nog bozer op basisschool. Even los hiervan, de basisschool is wel verplicht iets te doen met achterstanden. Ook heeft de stichting als het goed is expertise in huis om de leerkrachten te begeleiden in het aanbod voor kinderen met een rekenachterstand en als het goed is ook om rekenonderzoek te doen. Het vaststellen van dyscalculie is dan weer een vervolgstap, wat ook pas weer kan plaatsvinden na een heel voortraject op de basisschool. Het is niet zo simpel dat wanneer ouders of school iets 'vermoeden' je zo een onderzoek aan kan vragen. Ja kan wel, maar dan particulier en moeten ouders het zelf betalen.
Dit is verhelderend. Ik had dat idee dat scholen iets moeten met een achterstand ook, alleen komt het gewoon niet van de grond en worden de leerkrachten hier niet in ondersteund. Dit zou wel moeten want de leerkrachten zullen die extra tijd ook gewoon niet hebben. Daar kom ik dus ook niet verder mee met de school.
In die zin is er op de basisschool wel een verschil bij dyslexie en dyscalculie; bij dyslexie is er gewoon een lijstje met voorwaarden, voldoet een kind daaraan, dan kan het worden aangemeld voor onderzoek en behandeling dat volledig wordt vergoed. Bij dyscalculie is dat er niet, hier vergoed de gemeente onderzoek alleen als er ook ernstige sociaal-emotionele gevolgen zijn. Maar ze gaan pas vanaf groep 6 kijken en voordat je kan aantonen dat dat allemaal speelt, zit een kind soms al op het VO en heb je heel wat jaren gemist waarin bv extra begeleiding gericht op dyscalculie had kunnen helpen.