Hallo allen, voor mezelf had ik al lang beslist dat ik geen 2 kids wil onder 2 jaar omwille van 2 keer kinderopvang betalen, veel pampers verversen en het eerste kindje dat toch nog heel wat verzorging nodig heeft en weinig tot niets zelfstandig kan. Nu merk ik dat de wens voor een 2de heel groot is en dat wachten tot ons kleintje 2,5 is toch moeilijk wordt. Mijn man wist me al om te praten dat mijn eerste 2 argumenten verdwenen zijn. Maar mijn angst blijft; is het niet veel zwaarder met 2 kindjes onder de 2 jaar? wat is jullie ervaring hiermee?
Ik had er 2 onder de 15 maanden (en 3 onder de 3,5 jaar). En tja, wat is zwaar en vreselijk? Ik heb nooit spijt gehad en vind het kleine leeftijdsverschil alleen maar fijn.
Hier 1.5 jaar verschil. Vind de newborn tijd wel pittig. Maar dit ligt niet aan leeftijdsverschil maar dat blijft altijd. Na de 3 maanden ging het prima. Wat het voordeel is, is dat de oudste nog niet naar school gaat, en je nergens aan gebonden zit. En voordeel is ook dat ze smiddags ook allebei nog 2 uur slapen tegelijk. En verder is luiers verschonen ed dubbel. Maar ze gaan zo leuk met elkaar om, echt super leuk om te zien.
Dit eerste vooral inderdaad! Geen verplichtingen, geen gesleep naar school, afspraken, sporten. Een heerlijk makkelijk ritme, waar ze beide als vanzelf in mee gingen. De mazzel van beide tegelijk 2 uur slapen heb ik dan wel maar héél kort gehad, de oudste sliep ruim voor haar 2e verjaardag niet meer ‘s middags (de jongste trouwens ook niet). Daarentegen was ze wel erg vlot zindelijk, dus twee kinderen tegelijk in de luiers heb ik maar een half jaar lang gehad (en vervolgens weer enkele maanden met de middelste en jongste)
Hier ook twee onder de 2. Ik vond de eerste maanden erg pittig... Onze oudste was een enorm ondernemend mannetje, waar we onze handen vol aan hadden. Onze jongste was een huilbaby. Naarmate ze ouder werden werd het steeds makkelijker. Ze zijn elkaars beste maatjes geworden
Denk dat alles voor en nadelen heeft. Hier 3 jaar er tussen: nooit rust want oudste doet geen middagdutje meer, jongste moet ik altijd op onmogelijke tijden meeslepen vanwege schooltijden oudste, behoeftes in spelen liggen meer uit elkaar. Aan de andere kant: maar 1 met luiers, oudste is al stuk zelfstandiger qua traplopen, aankleden etc, oudste begrijpt dat ie soms moet wachten ivm baby etc. en sowieso heel leuk om een bepaald leeftijdsverschil te willen maar wanneer je zwanger wordt weet je niet. Wij wilden 2 jaar er tussen maar 3 miskramen later is het 3 jaar geworden. Ik zou het niet anders willen maar ik ken ook niet anders
Hier 2 binnen 11 maand tijd. De 2 de was er sneller dan verwacht en ik zou het nooit bewust doen maar ik denk dat dit meer met het karakter van onze kinderen te maken heeft.
Ja het was best een pittige periode. Maar je groeit erin en je moet wel door. Vooral na het 1e jaar van de jongste vond ik het persoonlijk juist heel fijn omdat ze qua leeftijd best wat aan elkaar hebben. Maar goed het ligt ook best aan hoe de kinderen zijn en hoe hun klik is. 2 jonge kinderen nemen je in elk geval volledig in beslag. Maar ze worden ouder en dan is het echt wel mooi een klein verschil.
Ons zoontje is een drukke ‘baby’ altijd bezig, nieuwe dingen leren, veel lawaai en alles in het oog houden. Wij hebben onze handen dus ook meer dan vol. Wij hadden ook een huilbaby door reflux + koemelkallergie. De kans dat we dit dus nog eens gaan hebben is vrij groot. Die combi met ons zoontje lijkt me echt pittig, want hij heeft nu nog heel veel ondersteuning en aandacht nodig. Kon jij dit nog steeds geven of passen ze zich wel een beetje aan?
dat middagdutje zal helaas sowieso niet mee zitten bij ons. Ons zoontje slaapt amper. Maar wat je zegt school en meesleuren van de baby is iets waar ik niet eerder aan dacht. Het vetgedrukte is dus echt waarom ik het leeftijdsverschil zou willen. Ze begrijpen meer en zijn toch iets zelfstandiger. en inderdaad wanneer de baby er effectief komt weet je inderdaad niet. Daar weten wij maar al te veel van helaas.
Ik denk inderdaad dat karaktertjes van de kindjes veel uitmaakt, maar dat weet je natuurlijk niet op voorhand.
Dit hoeft natuurlijk niet. Mijn zoon had dit ook als baby, maar mijn meiden beide niet. Een klein leeftijdsverschil hòeft niet, he Je moet er wel beide achter staan om weer te gaan proberen een kindje te mogen krijgen. Als jij liever wil wachten, dan is dat ok.
Hier zit er 23 maand tussen en ik vond het heerlijk. De oudste hoefde nog nergens heen, dus we konden alles in eigen tempo doen. 6 weken na de geboorte van m’n jongste was m’n oudste zindelijk, dus veel luiers heb ik niet samen gehad. Jongste in de draagdoek en kon met de oudste overal gewoon heen.
Hier schelen ze wat meer, namelijk 2,5 jaar, en dat vond ik heerlijk- en nog steeds. Maar ik hoor in mijn omgeving ook nooit dat bv 2 onder de 2 verschrikkelijk zou zijn. Pittig? Ja, soms, maar íedere leeftijd heeft z’n uitdagingen, en ieder leeftijdsverschil ook.
Hier 2 in 12 maanden. Ja het is pittig want ze zijn niet zelfredzaam, je loopt de benen uit je lijf, ze kosten een vermogen en er is altijd wel iemand wakker snachts. Dat moet je wel willen en als je ervoor gaat is het fantastisch. En ja ook fantastisch vermoeiend Ik vind het kleine leeftijd verschil erg leuk ook nu ze ouder worden ☺️
Wat is zwaar? Ik heb zo vaak de meewarig vraag gehad: dan heb je het zeker heel erg zwaar? Het is maar hoe zwaar je er zelf aan tilt Ik had 3 kinderen onder de 3,5 De oudste was 3 jaar en 3 maanden toen de jongste geboren werd. En de middelste was 16 maanden en liep nog niet. Dus ja het was pittig, maar ook erg gezellig! Tussen de oudste 2 zat bijna 2 jaar. Dat was wel relaxter. Maar wat anderen ook zeggen op doe leeftijd hoef je nog niks. Je zit ook nog niet vast aan schooltijden. Ik had ze alle 3 nog in de luiers want de oudste was laat zindelijk.. dat was wel jammer..
Wij hadden er drie in 2,5 jaar. Bewust. Want het leek me zo leuk om samen op te groeien. Mijn man en ik schelen allebei 5-8 jaar met onze broer/zus en dan zit je echt in een andere leeftijdscategorie. Achteraf nu ik terugkijk (jongste is nu bijna 7) vond ik het pittig. Maar in die periode wist ik niet beter, het was gewoon zo. En ik vond het ook wel gezellig, ondanks al het gedoe. Het voordeel hier vond ik dat ze heel veel ontwikkeling vrijwel tegelijk doormaken, waardoor ze makkelijk samen kunnen spelen. Maar ook snel na elkaar naar school gaan.
Hier was de oudste 15 maanden toen haar zusje werd geboren. Ze liep net twee weken los. Dat was wel fijn en scheelde een hoop tilwerk. Toen oudste net een maandje 3 was werd nummer 3 geboren. Was het druk? Eh ik denk het, maar ik wist niet beter en we deden het gewoon. Het is al lang geleden, want onze derde is inmiddels 21.
Ligt er ook net aan wat voor kinderen je hebt of het zwaar is of niet. Slapen ze goed etc. En ik vond het een voordeel dat nr1 nog sliep overdag en ik dus ook makkelijker plat kon. Hier schelen de oudste 2 18 maanden, vond dat echt niet zwaar. Nr4 huilde heel veel, als hij dichter op zijn voorganger zat had het wel echt loeizwaar geweest. En verder speelt ook mee hoeveel partner/familie kan doen. En hoe herstel je. Oftewel, volgens mij kan niemand zeggen of het moeilijk of makkelijk wordt
Hier in elk geval blij met een wat groter verschil. Maar G had als mini al echt een dijk van een temperament. Heel ondernemend en bijdehand, nog niet heel erg mobiel. Dat lopen kwam pas met 14mnd maar toen scheurde ze ook gelijk voorbij en was er echt geen houden meer aan. Dus is de oudste heel pittig en met stevige mening zou ik me afvragen of je dat gaat redden. Maar heb je t type wat we hier hebben zoals R, dan kan je er makkelijk 10 hebben afgezien van etenstijd want dan kom je handen te kort. Heel meegaand, kalmpjes, vond alles best, weinig last van prikkelgevoeligheid, prima slaper. Ook als peuter weinig moeite mee, ja stervende zwaan scènes maar ach.