Oké, hij heeft zijn a, b &c diploma gehaald dus daarna mocht hij sporten! Maar….. ik krijg hem niet aan het sporten! Hij wilde toen hij nog voor zijn a diploma moest gaan voetballen dus hebben hem met 5 jaar mee laten doen, tenminste een poging want eenmaal op het veld wilde hij totaal niet meer en zijn we na 20 min maar weggegaan omdat ie niet tegen de bal wilde schoppen en alleen maar huilde terwijl alle kindjes nieuw waren. Hij is nu 7 en vindt voetbal maar erg stom! En dat mag, het is blijkbaar niet zijn ding… dus van alles wat opgenoemd wat er dan allemaal Wel mogelijk is… en filmpjes laten zien enzo en kwamen wij uiteindelijk op kickboksen, dus proefles ingepland nou werkelijk kon op mijn kop gaan staan maar hij wilde niet want dat is OOK stom! Ik heb gezegd dat hij dan maar iets anders gaat verzinnen wat hem wel leuk lijkt omdat ik wil dat hij wat gaat doen! hoe is dit bij jullie gegaan? Want ik krijg hem blijkbaar niet gemotiveerd!
Hier wilde hij eerst op voetbal omdat zijn vriendjes daarop zaten. Ik had mijn twijfels vanwege drukte op het veld en nog niet klaar met zwemles. Toen een paar maanden later wilde hij op tennis. Het was corona tijd, wij als ouders mochten niet mee. Zoon liep door het hek en vond het fantastisch. Na een half jaar 1x per week, tennist hij nu 2x per week en gaat competitie spelen. Daarnaast ook nog zwemles. Maar hij wordt er blij en rustig van. Ik zou proeflessen plannen en kijken waar je zoon zich prettig bij voelt. Zonder motivatie heeft sporten geen zin helaas.
Sporten jullie als ouders? Dat hij ziet dat sporten normaal is? Hier hoeven we niet te motiveren en hebben ze allebei zelf gekozen wat ze wilden doen, maar wij sporten ook allebei 2 keer per week en ze zien sporten als iets heel normaals. Maar ik zou ook kijken of hij met een vriendje mee kan en anders verschillende lessen uitproberen.
Hoe vind hij zwemmen? Want dat is natuurlijk ook gewoon sporten en misschien is daar dan wel animo voor.
Haha oké, dat is duidelijk! Dan zou ik misschien opgeven voor verschillende proeflessen van sporten uit de buurt en kijken of daar iets uitrolt.
nee wij sporten niet, zou niet weten waar ik die tijd vandaan moet halen! Ben altijd rond of na het eten pas thuis en dan vind ik het leuk om tijd aan hen te besteden met spelletje ect en lekker knuffelen (want naast hem zijn er nog 3 ) en man is chronisch ziek dus wordt m ook niet. Maar zeg wel tegen hem indd dat het heel normaal en leuk is, en dat klasgenootjes ook wel sporten! Omdat het gezellig is samen een activiteit te doen.
ja moet ik hem alleen wel mee krijgen, die brult dat alles aan elkaar dat is het probleem! Ik kan echt wel proeflessen inplannen hij wil alleen niet mee! dus misschien maar even vragen wat klasgenootjes doen en of daar iets tussen zit wat hem dan leuk lijkt. Dat ga ik nog even proberen te doen!
maar ik krijg hem dus niet mee naar proeflessen… mij ga hem maar eens vragen wat klasgenootjes doen en vragen of daar iets tussenuit wat hem leuk lijkt!
Ach jee, hij maakt het inderdaad niet gemakkelijk. Dan is met een vriendje mee ook een betere optie. En dan misschien niet meteen met een proefles starten, maar gewoon even vrijblijvend kijken. Maar in het ergste geval vindt hij het allemaal niks, dan zou ik het gewoon even laten rusten.
Nee dat is ook erg druk. Dan idd via vriendjes proberen. en anders iets als scouting of muziek/toneel/teken les of waar zijn interesse dan ook ligt. Is dan toch ander sociaal contact, en als je hem er dan heen laat fietsen toch ook wat beweging.
Een hond misschien? Lekker veel buiten wandelen en voor jou dan steeds één op één tijd met je kinderen.
Waarom ‘moet’ hij sporten? Als hij wil, dan zou ik hem stimuleren. Bv. een keer met een vriendje mee of samen met een vriendje ergens een keer een proefles. Of een keer samen ergens gaan kijken ipv meteen een proefles. Wil hij gewoon niet, dan niet. Misschien vindt hij iets anders (scouting, muziekles, iets anders creatiefs, toneelles, …) leuker. En dan inderdaad op de fiets er naar toe ivm de beweging (al is iets als scouting ook actief).
Via vriendjes inderdaad! Maar alleen als het echt belangrijk is voor jullie. Anders zou ik zeggen wacht nog lekker een jaartje. Als ze buitenspelen krijgen ze ook genoeg lichaamsbeweging.
Hier ook één die jaren niet gesport heeft, nu sinds afgelopen jaar wat gevonden wat ze wel leuk vond. Joh, ze ravotten en spelen buiten, krijgen wat dat betreft beweging en frisse lucht. In de niet-sport periode wel eens wat laten proberen, maar vooral niet gepusht. Ga ze ook niet dwingen.
Waarom vind je het zo belangrijk dat hij sport? Er kunnen zoveel redenen zijn waarom hij niet wil sporten. Zomaar een invalshoek: - Hij ontdekt zijn eigen ik, hoe harder jij je best doet om iets te vinden hoe harder hij dat niet wil. Daar kan ook angst voor teleurstelling of falen achter zitten. Bv dat hij jullie niet wil teleurstellen dat het weer een fiasco wordt zoals bij voetbal, en daarom al bij voorbaat nee zegt. (omdat jij dus zo hard je best doet om voor hem iets te vinden voer je de druk ongemerkt wellicht op). - Hoe is hij op school? Aansluiting met vriendjes? Wat mij ook wel opvalt ergens in je post is het voetballen. Wat is er toen op dat veld gebeurd? Hij wilde op het veld niet tegen de bal trappen, waarom niet? Was het tijdens een training of wedstrijd? Kende hij niemand en was het daardoor overweldigend? Misschien zit daar een blokkade waardoor hij nu iedere andere sport afwijst uit ‘angst’ voor iets nieuws, iets misschien nog niet onder de knie hebben en dat moeten leren terwijl andere kinderen het wel kunnen oid. Vandaar ook mijn vraag hoe hij op school presteert. Vindt hij school leuk, welke vakken, is hij meer een teamplayer of individueel.. welke interesses heeft hij nog meer? Ik zou de druk er in ieder geval afhalen en het even laten.
Ik zou het laten rusten, wie weet komt hij over een tijdje vanzelf met iets (omdat een vriendje die sport bv doet), of merk je dat hij dan wat meer open staat voor een proefles van iets… en wie weet houdt hij gewoon niet zo van ‘officieel sporten’ - er zijn heel veel ongedwongen manieren om lekker actief te zijn als kind, dat kan gewoon buiten rond rennen zijn, dan weer fietsen, skaten etc.
Ik denk dat het heel erg afhankelijk van het kind is. Mijn oudste push ik een beetje omdat hij eigenlijk niet echt in beweging wil komen terwijl hij het echt nodig heeft. Beweegt een kind al genoeg dan zou ik kijken naar iets anders om buiten school en het gezin in te ontwikkelen. En de wereld te vergroten. Maar in beiden situaties zou ik wel zoeken naar de reden die erachter zitten. Een beetje uitdagen is goed, maar het is een dunne lijn naar teveel uitdagen. En dat uitdagen wil je ook het liefste op de juiste plek doen. Praten geeft ideeën, maar het helpt je ook met inschatten of je op het juiste pad zit. Of het obstakel betekend dat het buiten de veilige zone is, maar belangrijk is om doorheen te gaan. Of dat het een brug te ver is en overschakelen op iets anders beter is.
Hier een over actieve 5 jarige die haar A B En C inmiddels heeft sinds ze 5 jaar en 4 maanden is. Daarna op meerdere sporten gedaan want alles leek haar leuk. Voetbal, hockey, handbal, dansen en kickboksen. Kickboksen is haar sport, had ook niet anders verwacht want dat doet ze al vanaf haar 2e met mij samen zo nu en dan. Op dit moment traint ze minimaal 3x per week soms 5x per week. Net hoe het uitkomt. Het is goed voor haar conditie, kracht en spieropbouw, motoriek en vooral zelfvertrouwen. Ze vind het helemaal geweldig, traint bewust om over een jaar of 3 de ring in te mogen, en ik hoop dat ze deze soort nog jaren zal blijven doen.