Zucht moet even mn hart luchten. Ben ruim 9 weken geleden moeder geworden van een wonderschoon meisje. Ons zoontje is net 2 en zit volop in de peuterpuberteit. Zoonlief was geen makkelijke baby vooral omdat hij nooit sliep en vrij veel huilde. Groot was de opluchting toen onze dochter beter bleek te slapen, met name s nachts. Ze was de eerste weken heel rustig, huilde amper, sliep veel. Na drie weken begon het huilen s avonds. Elke avond vanaf 21u tot 23u huilde ze ontroostbaar. Mijn zoontje had dat ook een tijdje en dat ging vanzelf weer over na een paar weken dus wij deden er niet te moeilijk over. Bij mn zoon hielp de draagzak of auto rijden. Bij onze dochter lijkt het huilen echter niet af te nemen. Ze huilt na elke voeding vanwege krampjes en s avonds huilt ze gewoon veel, heel veel. We zijn vaak van 19u tot 23 u bezig en eten omstebeurt en gaan dan na elkaar met haar in de maxi cosi lopen of in de auto rijden anders huilt ze hysterisch. Enige wat troost geeft is de borst, ze drinkt dan ook vaak en krijgt dan weer kramp. Sinds een week ofzo huilt ze ook overdag veel en krijg ik haar moeilijk in slaap. Onze zoon is een vrolijke kerel maar vergt heel veel aandacht en heeft soms erge driftbuien. Ik was zo gelukkig in het begin van mijn verlof maar merk nu dat ik me vooral erg verdrietig, moe en machteloos voel. Mijn vriend helpt heel erg veel maar we zijn allebei moe en hebben een kort lontje. Daardoor maken we veel ruzie. Het huilen begint me op te breken. Als ik op straat een kind hoor huilen begint mn hart te bonzen en raak ik lichtelijk in paniek. Als ik gehaast mezelf sta te douchen hoor ik het gehuil in mn hoofd. Sorry voor dit lange verhaal maar moest het even kwijt. Misschien dat iemand het herkend?
Klinkt pittig. Hoe is haar ontlasting qua kleur? Heb je een osteopaat overwogen? Misschien zit er iets niet helemaal lekker in haar lijfje. Werkt een draagdoek helemaal niet bij haar? Zijn jullie misschien bekend met allergieen? ( kma oid) Nou heel veel vragen misschien maar door het een en ander uit te sluiten vindt je misschien iets dat werkt.
Ja ik herken het zeker. Ons dochtertje huilde ook heel veel en meestal ontroostbaar tot ze 4 mnd oud was. Ik weet dat vooral dat ontroostbare zo zwaar is. Ik heb nog moeite met huilende baby's en kinderen. Ik heb destijds niet de juiste oplossing gevonden. Wij kregen fysio ivm overtrekken, fysio gaf ons wel tips waar we iets mee konden. Ik wil je echt even een hart onder de riem steken met dit berichtje. Destijds heb ik te weinig aan mezelf gedacht en daar heb ik nog last van. Zorg een keer voor oppas of breng je kleintje een keer weg.....
Ik herken heel goed hoe je je voelt, onze oudste was net 1 toen haar zusje geboren werd. De jongste sliep de eerste weken goed maar ineens was dat over. Ze sliep amper nog en huilde erg veel, zowel overdag als 's avonds/'s nachts. Dit is zo gebleven tot 12/13 maanden en we zijn er nooit achter gekomen waarom. Sinds ze in haar eigen bed slaapt (en niet bij ons in bed of op de kamer) en zelf in slaap heeft leren vallen gaat het heel erg goed, beter als ik had durven hopen. Het is, denk ik, een goed idee even langs de huisarts gaan om een en ander (zoals oortjes) na te laten kijken. Medische oorzaken uitsluiten was voor ons stap 1 in die tijd, na meerdere bezoekjes kwam er nog niks uit dus konden we dat afstrepen. Zelf gaf ik geen borstvoeding, als ik het goed begrijp jij wel? Ik heb de term regeldagen wel eens gehoord, dan drinken baby's met name in de avond erg veel als ik het goed heb. Wellicht dat dat ermee te maken heeft? Misschien heb je iets aan een tip die ik ook kreeg; een (ergonomische) draagdoek/draagzak. Ik had een draagdoek aangeschaft en toen ik haar in de doek deed werd ze rustiger en rustiger. Helaas duurde dit maar een week of 10 toen was ze het beu maar veel baby's vinden het heel fijn. Ik vond het heel fijn mijn handen vrij te hebben voor de oudste en mijn jongste toch tevreden was. Heb je mogelijkheden qua oppas? Zo ja, dan zou ik de zorg eens een paar uurtjes of een middag (waar jullie je prettig bij voelen) uit handen geven zodat je/jullie wat tijd alleen hebben. Wij hadden die mogelijkheid niet en ik denk dat dat voor ons veel zou hebben gescheeld. Ook kan het schelen om een uurtje je vriend met de kinderen bezig te laten zijn zodat je even op je gemak b.v kan douchen of zo, en andersom natuurlijk ook. En op dagen dat het kan afwisselend elkaar uit laten slapen. Zo hielden wij het vol en dat merkten we ook aan hoe we met elkaar omgingen, ruzie met elkaar maken verbetert de situatie niet en ook die stress breng je over op jullie kinderen. Heel veel sterkte en succes, hopelijk heb je iets aan mijn ervaringen en tips. PS: dat je in paniek raakt van het geluid van huilende baby's/kinderen is helemaal niet gek. Zelf heb ik er nog steeds last van, gelukkig word het wel minder met de tijd!
Mijn kind is 20 maanden en als ik onder de douche sta hoor ik haar nog huilen hoor.. zal dat ooit stoppen? Haha. Ik denk ook dat het geen kwaad kon om naar een osteophaat te gaan. 3 behandelingen heeft onze meid gehad en was eindelijk wakker zonder te huilen. Alles veranderde en konden we genieten. Precies zoals jij zegt hadden wij ook een kort lontje met veel ruzie. Echt.. ga eens googlen over baby ostheopathie!
Duidelijk gevalletje osteopaat Waar woon je? In alphen ad rijn zit een erg goeie. Ben je met je zoontje nooit geweest?
Heel herkenbaar! Ooit eens gedacht om iets medisch uit te sluiten? Bij ons begon het ook na de fles met huilen en krampen en niet willen slapen. Vertoont ze de volgende symptomen? -zuur ruiken - vieze bekken trekken - veel tong uit steken - kreunen - spugen - erge krampen zei je al - niet plat willen liggen Ik zou echt even langs je huisarts gaan on reflux of evt kma uit te sluiten. Bij ons was dit wel het geval (nadat de kinderarts alleen de reflux erkende en kma niet, heb dit zelf uitgevogeld nadat k begon met koemelk vrije voeding) Een kindje huilt nooit zomaar... Zeker die erge krampjes die beginnen na de fles zijn voor mij heel herkenbaar... krijsen wat ze deed, niet te stoppen en niks hielp Sterkte met deze situatie herken ech alles wat je zegt zoals je jezelf voelt..
Bedankt voor alle reacties meiden, dat doet me goed! Osteopaat zijn we met ons zoontje destijds een keer of drie geweest, hielp helaas niks. Het gaat nu erg wisselend. Ene dag huilt ze heeeeel veel en vandaag sliep ze bijna hele dag. Het avond huilen is wel zonder uitzondering dagelijkse kost. Het duurt nu al zo lang. Ze spuugt niet veel en ruikt niet zuur. Wel heeft ze dagelijks 1 of 2 keer de hik en steekt ze soms haar tong uit. Vandaag waren de "aanvallen" ook niet na elke voeding. Gekke is dat ze s nachts wel behoorlijk goed slaapt en dan geen last lijkt te hebben. Behalve iedere ochtend rond 5u, dan begint ze consequent een soort van te kreunen en iets wat op persen lijkt. Ze huilt dan niet, eigenlijk de hele nacht niet. Mijn zoontje deed dat persen ook elke ochtend rond die tijd, maar die sliep daarentegen bijna de hele nacht niet. Herkend iemand dat steunen en persen?
Mijn dochtertje deed dat ook (kreunen 's nachts). Ik legde haar dan bij mij in bed (we hebben een stevig, groot matras) en dan sliep ze als een roosje. Door mijn dochtertje ben ik helemaal voorstander van co-sleeping geworden. En bij mijn zoontje werkt dat nu ook heel goed. Zelfs overdag ga ik even met hem liggen zodat hij aan zijn slaapjes komt. Ik breng hem in slaap aan de borst en sluip dan weg. Leg een voedingskussen onder het hoeslaken zodat hij er niet uit kan rollen. In zijn eigen bedje slaapt hij hooguit drie kwartier. In mijn bed slaapt hij ruim drie uur. Dus tsja, dan kies ik toch echt voor wat het beste werkt . Is je dochtertje niet oververmoeid? Een baby van haar leeftijd heeft nog heel veel slaap nodig. Veel sterkte, ik weet hoe zwaar dit is! Volgens mij gaan jullie er zo goed als t kan mee om.
Dochtertje slaapt in een aanschuifwieg naast me. Als ze begint met kreunen en steunen leg ik haar naast me neer. Ook overdag slaap ik soms naast haar in ons grote bed. Dat gekreun is misschien iets wat veel baby"s doen? En als je er naast slaapt dan word je er soms wakker van. Daarom slaap ik nu met oordoppen, helpt ook iets tegen gesnurk van man heb vanavond ook de draagdoek weer s geprobeerd, nog steeds niet een heel groot succes helaas
Hoii, Misschien een late reactie. ben benieuwd hoe het nu gaat met je? Ik wou je even vragen of jij je ook heb laten prikken op schildklier? Ik voelde mij ook zoals jij omschrijft. voelde me onrustig, gejaagd, kort lontje maar ook heel snel wisselend van blij naar boos. heel moe of super druk. mijn schildklier bleek te snel te werken. en dat is heel normaal na een zwangerschap. Misschien is dit bij jou het geval? Een depressie is een taboe? maar ook dit kan natuurlijk het geval zijn. ik zat ook niet op een roze wolk. was onwijs blij met mijn mooie zoontje. maar ook blij als we even konden slapen en vooral lekker thuis konden blijven. alleen.