Hey hallo, Afgelopen vrijdag zagen we tijdens de echo een lege vruchtzak met +/- 6+4 weken. Dit was zo ongelooflijk shockerend. Ik ben zwaar ontdaan. Nu moet ik de 22ste terugkomen voor weer een echo. Ik weet dat ik moet afwachten maar ben toch benieuwd naar soortgelijke (het liefst positieve ) verhalen. Ik had echter wel pas laat een knaltest. Eén dag na nod een tuurstreep en pas die week erop een knaller. Ook eind week 5 vermoedelijk innestelingsbloed verloren. Minimaal heel lichtbruinverlies. Zou ik wellicht een late innesteling gehad kunnen hebben? En het zegt niks maar de misselijkheid neemt toe en had vandaag ook weer ineens zere borsten. Verlies echt veel witte afscheiding en heb nog wel meer zwangerschapsgerelateerde klachten. Ik hoop zo op een wonder na een bbz en missed abortion sinds vorig jaar oktober. Ben echt als des doods voor weer een verlies.
Wat een rotsituarie zeg, die onzekerheid... Weet je zeker dar je 6+4 bent? Heb je je eisprong gevonden? Als het klopt dat je echt 6+4 bent en je had rond NOD (als je daar 2 weken na eisprong mee bedoelt) een tuurtest, en je had bloedverlies en er was een lege vruchtzak te zien dan is dat geen best scenario... maarrr als het zou kunnen zijn dat je minder ver bent dan is er nog hoop. Het is allemaal erg klein nog op deze termijn en het ligt ook nog eens aan de apparatuur, plek van het vruchtje in de baarmoeder en de ervaring van de echoscopiste hoe goed ze het in kaart kunnen brengen. Symptomen zeggen helaas vrij weinig, genoeg vrouwen die nog van alles voelen terwijl het mis is. heel veel sterkte in ieder geval! Hopelijk heb je snel duidelijkheid.
Haai, ja, ik heb ovulatietests gebruikt en had op uiterlijk zondag 8 november een eisprong. Zat toen cd 13. Heb ook voor het laatst gemeenschap gehad op vrijdag 6 november. Dus kan bijna onmogelijk korter zwanger zijn. Helaas...
Hier een positieve ervaring. Vorige zwangerschap een lege vruchtzak op 6+5 (dacht de vk) en die wist eigenlijk zeker dat het mis was. Dus doorgestuurd na het ziekenhuis. Daar een week later een echo met een kloppend hartje! Ze kwam toen uit toen 7.1, dus ik had 6+2 moeten zijn bij de eerste echo. Uiteindelijk met de termijn echo weer voor uit gezet, en was de 1e lege vruchtzak dus bij 6+4. Waarschijnlijk had ze zich goed verstopt. De vk had zowel in- als uitwendig gekeken.
Oh echt waar??? Wat zul je blij verrast geweest zijn! Ongelooflijk. Ik denk dat ik direct aan 't zuurstof kan. Ergens hoop ik ook zo hard dat ik te vroeg ben geweest. De vruchtzak zag er verder wel goed uit en had ook wel de juiste grootte. Weet juist niet of dat een goed of slecht teken. Ik heb wel dat de misselijkheid enorm toe aan 't nemen is. Zou 't hcg, in het slechtste geval, dan blijven stijgen? Ik kan me voorstellen dat symptomen blijven maar in dit geval nemen ze toe. Krijg ook weer ineens gevoelige borsten. Die waren weg. Pff, ik leef tussen hoop en vrees.
Wat een ontzettende onzekere rottijd zo. Sterkte met aftellen tot de echo. Bij een blighed ovum stijgt het hcg wel (maar wel trager) omdat er wel placenta wordt aangemaakt en vruchtzak maar er is geen embryo. Die chorionvlokken worden wel aangemaakt (ik had ze zelfs in mijn eierstok zitten bij de bbz)
Ik heb dit helaas een aantal weken terug ook meegemaakt. Helaas geen goede afloop. Inderdaad ook een traag oplopende test en op 6+3 niets te zien. Termijn was zeker bij mij ivm ivf. waarom mag je de 22e pas terugkomen? Ik was toen op een maandag en mocht vrijdag al terugkomen. toen pillen gekregen om op te wekken. je leest ook wel positieve verhalen. Hoop dat jij in die categorie valt meid!
Oh, shit zeg! Hoe gaat het nu met je? Hoe voel je je? En was je alles in één keer kwijt met die pillen. Maar had je ook traag oplopende testen, ja? Uiteindelijk wel een knaller gezien? Wist niet dat dit pastte bij een lege vruchtzak. Dacht dat ik inmiddels alles al wel wist haha! Ik mocht eigenlijk vanavond al terugkomen maar dat zou misschien te vroeg geweest zijn. Volgende week dinsdag is het definitief vast te stellen als er dan nog niets te zien is. Maar ik houd rekening met 't ergste dus het komt niet als een donderslag bij heldere hemel.
Ik ben er al wel weer redelijk overheen. Het mmm traject is met zoveel teleurstellingen dat dit er eentje extra is. Natuurlijk net iets groter dan veel andere teleurstellingen, maar een emmer die al vrij vol zit daar maakt een extra plens water erbij ook niet zoveel uit (zeg maar). Heb gelukkig een gezonde zoon van dik 3. De periode rondom Sinterklaas gaf veel fijne afleiding. met de pillen kwam het direct op gang zo’n 5 uur later. Heel heftig was het en pijnlijk. na weekje controle omdat ik vrij veel bloed bleef verliezen (gebruik ook bloed verdunners). Dat was de dag voor de echo uiteindelijk was het minder geworden en echo was alleen nog Klein beetje bloed te zien, maar wel schoon. 3,5 week na pillen had ik ovulatie en nu over 4-5 dagen ongesteld denk ik. Ik heb een heel korte lf, maar met normale lf zou dat dan na 5,5 week zijn.
Ah gelukkig dat het je afleiding heeft gegeven. Dat is fijn. Maar het is wel echt zuur als je dan al in 't traject zit het dan ook nog eens misgaat. Bruut gewoon. Heb je de kansen rond je eisprong benut?
ja, dat wel. Maar dat is in al die jaren nog nooit gelukt, dus ‘I’m not keeping my hopes up’ zeg maar
Ah, ik begrijp 't ja. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Maar ik snap dat je er niet teveel van verwacht. Wanneer zou je weer naar 't ziekenhuis moeten? Of wil je liever even rust?
nee, snel door. De jaren tikken door. Als ik ongesteld wordt hoop ik dat ik direct weer mee mag doen. Maar alles met Corona staat wel aardig onder druk, de capaciteit is erg beperkt nu. Maar heb goede hoop dat ik direct meer mag voor een terugplaatsing
Waar moet ik beginnen.. Na een miskraam 1.5 jaar geleden had ik afgelopen 14 november eindelijk een licht positieve test. 17 november had ik tot mijn schrik hevige krampen en dacht ohnee daar gaan we weer.. Maar de testen liepen mooi op en rond 20 november hadden we een knaller! Afgelopen maandag mochten we voor de eerste echo(volgens de berekeningen was ik op dit moment 8.1 weken). Zodra de echo in beeld kwam zag ik meteen een zwart leeg rondje. M'n hart schoot in m'n keel en de verloskundige gaf aan helaas niks te kunnen ontdekken. SCHRIK! Ze heeft een paar minuten gekeken en zag 3 kleine streepjes tegen de wand van de vruchtzak maar kon dit niet goed plaatsen. Ze heeft de vruchtzak opgemeten en deze stond gelijk aan 6 weken zwangerschap. Aankomende maandag mogen wij terugkomen om te kijken of er verandering is. Bij onze dochter(4) werd ik 9 dagen terug gezet, terwijl dit volgens ons onmogelijk was maar bleek dus toch te kunnen. Ik probeer me neer te leggen bij alweer een miskraam, maar lees ook veel over een 'eind goed al goed' echo een week later. Wij zitten hier dus ook in erge onzekerheid en de tijd kruipt echt voorbij. Hoop dat je de komende dagen doorkomt en wens je heel veel sterkte! Liefs Ries
Oh jeetje! Ook al zo ontzettend spannend! Ik hoop echt dat je eigenlijk veel te vroeg was. Zoals je bij de dochter gemerkt hebt kan het dus nog zeker de goede kant opgaan. Deze verhalen lees ik het liefste want momenteel vind ik het fijner om hoop te houden. Met zeker wel de rationele gedachte op de achtergrond. Wat zei de echoscopiste tegen jou? Wordt in elk geval een laaaaang weekend ja. Ben benieuwd. Wil je me op de hoogte houden? Ik ben absoluut niet thuis op het forum. Weet net hoe ik bij m'n eigen topic moet komen. Succes en sterkte de komende dagen! Xx
De echoscopiste reageerde heel lief wel was ze erg duidelijk. Ben je echt 8 weken dan is dit niet goed en komt er een waarschijnlijk een miskraam. Of je bent vroeger zwanger en misschien is er volgende week iets te zien. Ze zei dat ze laatst ook een meid had met 8 weken lege/kleinere vruchtzak. En week later toch een goede vrucht. Nu hoop ik natuurlijk op het laatste maar na alle pijn en ellende van maandag kan ik me bijna niet voorstellen dat we nu in ene wel goed nieuws krijgen. Ja ik houd je op de hoogte. Ook als er toch wel een miskraam doorbreekt. Wat zeiden ze tegen jou dan? Was het hoopvol? k ben ook net nieuw op het forum trouwens, maar gaat volgens mij wel aardig. X
Tegen mij zei ze al direct dat het niet goed zat. En ik was op dat moment 6+4 weken. Later belde ze me nog en toen zei ik dat ik best nog wel wat positieve verhalen gelezen had en toen zei "oh, maar het kan ook zeker wel alleen de kans is klein en ik zou er niet vanuit gaan." Misschien ook wel beter. Ondanks dat ik hoop heb ga ik er wel vanuit dat het een miskraam wordt. Als ze anders had gereageerd had ik misschien alsnog een gigantische klap gekregen dinsdag. Die buikpijn van jou hoeft niks te betekenen, toch? Zolang er geen bloed is... Volgens mij kan de groei van dr baarmoeder icm bandenpijn ook erg veel pijn doen. Wat zei de echoscopiste daarvan dan?
Ik gaf aan dat de heftige buikpijn een uurtje duurde en daarna weer verdween. Ze had het over een eventuele innesteling. Ik zei dat het wel raar was dat ik dan een licht positieve test had voor mijn innesteling. Zij gaf ook al aan dat dat dan inderdaad onwaarschijnlijk was. Ik ga helaas ook al uit van een miskraam. En merk ook dat ik met de dag meer denk van goh, ga ik echt nog helemaal wachten op maandag en niet gewoon vast beginnen met de pillen. Maar die drie dagen gaan toch geen verschil meer maken. Worden nog 3 lange dagen en gelukkig mag ik maandag al om kwart over 9. Wat de uitkomst ook is vanuit hier kan ik weer verder. Verbaast me alleen altijd dat als je een miskraam hebt iedereen om je heen zwanger is en tot dat je eigenlijk uitgerekend zou zijn alles nog zo binnenkomt als een klap. Daar zit ik wel nu al tegenop. Hopelijk mogen we snel zelf een mooie echo krijgen. Of het nou deze zwangerschap is of weer de volgende!
Beter dat toch gewoon even wacht. Je weet 't nooit. Ik ervaar dat precies hetzelfde als jij! Ik vind dat ook het zwaarste nadien. Een vriendin is 2 weken verder dan ik. Zij zal mij gedurende haar zwangerschap blijven confronteren met waar ik gestaan had. En dat heb ik iedere keer nog gehad. Ik heb ook nog met een ander meisje contact die in hetzelfde schuitje zitten als wij en die heeft net zo'n buikpijn gehad als jij. Zij is zelfs flauwgevallen. Vraag me wel af hoe dat in verband staat met de eventuele miskraam. Blijft gissen. Ik moet zeggen dat ik niet zoveel spanning ervaar. Maar net wat jij zegt, ben wel blij als ik, op welke manier dan ook, weer verder kan. Ja, laten we hopen op snel een goede echo.