Ik ben zelf juf...... maar ik erger me verschrikkelijk aan de leerkracht van mijn dochter Voor de tweede keer komt dochter (groep 5) thuis met een toets waarin nakijk-fouten zitten. De eerste keer "maar" 1 nakijk fout, nu 4. Dus heb ik vanmorgen een gesprek aangevraagd voor vanmiddag. Er is meer..... Ze maken nieuwsbegrip samen (2 andere kinderen). Daar krijgen ze dan een cijfer voor. De les ging over signaalwoorden. Mijn dochter zegt dat ze geen uitleg hebben gekregen en dat de 2 andere kinderen het blad hebben ingevuld. score: matig Niks mis met een matig, maar hoe kun je mijn kind een score geven als ze niks leert/ doet. Samenwerken is een vaardigheid dat geoefend moet worden......zeker in groep 5. en......als dochter klaar is met haar werk (weektaak) mag ze juf helpen nakijken?!?! Dit kan toch niet? Pffff......ik wil niet betweterig overkomen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?
Helpen met nakijken, haar eigen werk of ook werk van anderen? Dat zou alle nakijkfouten al grotendeels verklaren als de juf dat aan leerlingen over laat. Ik zou eerst daarover beginnen, vragen of je het goed begrepen hebt dat dat zo gaat en dan meteen aangeven dat het je op is gevallen dat er zoveel nakijkfouten in staan, of daar een verband tussen is. Ik heb ook wel eens een juf daar op aangesproken. Haar verklaring was dat ze ze beoordeelde op hun inzet, dat ze het zo goed vond dat ze überhaupt hun werkjes hadden gemaakt. Nou, ik heb toen aangegeven dat het heel verwarrend is, ook voor de leerlingen zelf, want die denken dat het dus zo hoort, terwijl het niet klopt. Dus verkeerde uitkomsten van sommen goedkeuren, met dictees verkeerd gespelde woorden niet fout rekenen enz. Ze gaf zowaar wel toe dat ik niet de eerste ouder was die haar daar op aansprak. Nou, doe er dan wat mee zou ik zeggen. Maar goed, we zijn toch weg daar.
Altijd lastig om op zo'n manier kritiek te leveren dat het op het einde wat oplevert. Breng het dus niet als kritiek, maar objectief. Ik zie dat ...... En dan vragen stellen. Hoe of waarom dingen op een bepaalde manier worden gedaan. Bij het nakijken bijvoorbeeld vragen of het door een kind nagekeken werk nog wordt gecontroleerd. Want we zijn de foutjes er op die wijze ingeslopen. Bij het samenwerken. Vragen hoe ze te werk gaan bij die opdrachten. Informatie van je dochter kan ook gekleurd zijn. Misschien heeft ze niet goed opgelet of begrepen en het de andere kinderen maar laten doen.
Jij bent toch zelf juf?? Daarom ben je ws bang dat je betweterig overkomt? Ik zou het idd zo objectief mogelijk brengen en dus gewoon de nakijkfouten laten zien. En aangeven dat de andere kinderen het blad invullen en jouw dochter daar dus geen inbreng in heeft gehad. Samenwerken is idd een leerproces, en jouw dochter moet dus leren aangeven wat er mis gaat tijdens de samenwerking.
Klopt! Ik ben het eens met je opmerking over mijn dochter en dat ze moet leren samenwerken. In mijn ogen kan de juf haar daarom geen cijfer geven. Mijn dochter kijkt niet de toetsen na, maar de rekenwerkboekjes en rekenschriften van anderen.
Dan zou ik zeker vragen wat daar de reden van is: heeft de juf te veel werk? Zoekt ze iets om jouw dochter bezig te houden, dan zou ik daarover in gesprek gaan. Of is het een doelbewuste opdracht specifiek voor haar en kijkt de juf haar nakijkwerk ook nog na dan,krijgt ze er feedback op en wat is de keuze voor deze opdracht?
Ongeacht de reden van het nakijken (snap het belang mbt je dochter) vind ik het sowieso not done dat 1 kind de werkjes van anderen nakijkt. Hoe leuk is dat voor een slechter scorend kind.
Ik heb dat ook jarenlang gedaan bedenk ik me nu. Dat was een vorm van 'pluswerk', aangezien de juf niet wist hoe ze me bezig moest houden. Maar dat was 30jaar geleden. Ik heb ook toetsen nagekeken van anderen. Echt erg nu achteraf... Ik zou de juf een suggestie geven om kinderen niet te laten helpen met nakijken, maar eerder met voorbereiden van volgende taken. Dus juf nakijken, en kinderen werkbladen kopiëren, dingen printen, informatie verzamelen, klas vegen.. Enz enz
Ik mocht vroeger ook ''helpen'' nakijken maar dat hield in dat ik naast de juf mijn zegje mocht doen maar echt niet dat zij mij op mijn word geloofde maar ik moest met mijn drukke snelle leerling gedrag bezig gehouden worden.
De juf helpen nakijken is zoooo jaren 80 (kinderen kunnen hun eigen werk nakijken= eigen verantwoordelijk/ direct feedback ontvangen) Ik heb net een gesprek gehad. Het klopt dat iemand anders de toets heeft nagekeken (vind ik echt niet meer kunnen.....laat de kinderen die sneller klaar zijn een educatief spel spelen/powerpoint maken, tech.lego....er zijn zo veel mogelijkheden) Zodoende had ze een 3. Ik gaf aan dat ik me daar zorgen om maak. Ook hebben we het samenwerken besproken. Ik heb mijn visie daarop kunnen uiten en de juf heeft het een en ander opgeschreven. Ze kan zich erin vinden
Maar als mijn kind een 3 zou halen, zou ik dat al een reden vinden dat de juf je uitnodigd voor een gesprek, of de toets zelf nakijkt? Rare juf....
Mijn dochter had geholpen bij het in elkaar zetten van de rapporten.. vond ik ook al zoiets raars.. kon gewoon de uitslagen van de andere kinderen inzien. (Moest wel doorwerken, maar toch)