Wij wonen nu 2 mnd in het Oosten van het land en zijn verhuisd vanuit Noord Holland. Spijt kan ik nog niet zeggen maar ik voel mij soms wel wat ontheemd. Ik kan niet echt zeggen wat ik mis want ik woon hier eigenlijk heel fijn. In 6 jaar tijd ben ik 3 keer naar een nieuwe woonplaats verhuisd maar dit voelt net even anders. Ik heb soms enorme heimwee naar het vertrouwde. Herkenbaar? Na hoe lang voelde bij jou de woonplaats als thuis?
Ik ben nu al een half jaar verhuist. Gewend hier maar toch mis ik mijn oude woonplaats heeel erg. Als ik de kans krijg om terug te gaan dan doe ik dat zeker.
Ik ben 2 jaar geleden verhuisd. Kan nu pas zeggen dat iik er nu aan ben gewend. Woonde letterlijk in het centrum en zijn toen verhuisd naar een wijk in een andere stad. Heeft bij mij dus 2 jaar geduurd.
We zijn ook kort geleden verhuisd (naar mijn oude woonplaats). 6 jaar geleden ingetrokken bij mn man en heb me daar nooit echt thuis kunnen voelen . Maar ik kwam dan van een stad naar een dorp en een wijk vol met bejaarden terecht... niet echt te vergelijken.... Sinds de dag dat wij in onze huidige woning wonen, voel ik me op en top thuis! Heerlijk om weer in een jong wijk en in een gezellige stad te wonen
Na 8 jaar nog steeds niet. Het is hier wel tof en woon gelukkig maar 30min van mn ouders af, wel van land verhuisd. Ik geraak hier moeilijk aan contacten, als je geen dialect spreekt zal alles oppervlakkig blijven. Nu ben ik ook best wel introvert dus dat speelt ook wel mee. Nu werk ik wel in België en zie mn familie wekelijks waardoor ik geen heimwee heb en veel zaken zijn hier ook beter maar ik zal nooit 100% t huis zijn hier.
Wij zijn nu een jaar geleden verhuisd naar een andere woonplaats. Het eerste halfjaar voelde nog een beetje als " vakantie". Ons tijdelijke huis voelde ik me niet "thuis" maar de plek was heel gaaf. Ons definitieve huis was anders. We wonen daar nu ook een halfjaar. In de eerste maanden kwam ik in een dip. En krabbelde daar weer uit. Nu zeg ik sinds een week of 4 dat ik me hier echt thuis voel. Ook het blije gevoel in mijn huis komt nu steeds meer! Ik ben echt een sociaal mens. Heb dat ook nodig. Nu mijn sociale netwerk hier wat groter is geworden zit ik een stuk beter in mijn vel. En dan heb ik het niet over nieuwe vrienden. Want onze vrienden en familie woonden hier juist al. Maar gewoon het praatje bij de bakker, de sportschool, helpen op school.. dat soort dingen. Het huis wordt steeds meer van ons. In het begin werd ik heel onrustig van alles wat ik nog wil maken of wil verbouwen etc. Nu kan ik dat wat meer loslaten. Geef het wat tijd..
Ik was al dol blij dat ik mn oude woonplaats verliet dus wellicht telt dat niet helemaal. Maar, ik werd na een dik halfjaar wakker in dit huis, liep de gang en en toen overviel me echt een gevoel van "ik ben thuis". Dat gevoel is vervolgens gebleven. Ik ben dolblij met deze woonplaats.
7 jaar geleden verhuisd van Randstad naar Deventer. Geen moment spijt of dat ik terug wilde, had dat van te voren niet gedacht trouwens. Zou als ik terug zou gaan me wel ontheemd voelen. Maar ik hoop voor je dat jij ook snel kan zeggen dat je je helemaal thuis voelt.
Ruim 5jr geleden zijn we verhuisd naar dit dorp. 7km van mn oude woonplaats af. Verliefd op dit huis en de uitstraling van de wijk. Maar voel me nog steeds nog niet helemaal thuis. Ik ken niemand hier. In mn oude dorp kwam ik altijd wel een bekende tegen. Ook het huis is nog niet naar ons zin. Veel financiele tegenslagen gehad, dus het is nog niet helemaal af. Dat zal ook wel een oorzaak zijn. Soms denk ik eraan om het weer te verkopen en weer terug te gaan of misschien wel naar het Oosten van het land, waar mn vriend vandaan komt. Maar ergens wil ik het ook nog wel een kans geven. De oudste gaat sinds kort naar school en meestal krijg je dan wel meer aansluiting. Nou heb ik niet echt een klik met de moeders uit de klas, tis ook best wel een kliek. Iedereen kent elkaar uit zo'n dorp. Maar herken nu wel meer mensen op straat en zeggen elkaar dan ook altijd gedag. Dus er is vooruitgang Langzaamaan wordt het huis ook zoals we voor ogen hadden, dus hoop me dan wat fijner te voelen. Hoop dat jij je ook snel thuis voelt. T is niet fijn als je niet met een bepaald, vertrouwd gevoel aan thuis denkt.
Bij mij heeft het bijna zes jaar geduurd. Wat geholpen heeft is dat langzaam alles wegviel uit mijn oude woonplaats. Eerder deed ik zelfs nog de boodschappen daar omdat het zo lekker vertrouwd was. Dat moest echt losgelaten worden. Ook ons werk is nu (bijna helemaal) hier, dochter gaat naar achool met leuke moeders van andere kindjes. Diezelfde mama's kom je in sociale dingen tegen zoals het mama cafe. Voor je gevoel ben je dan ineens veel meer ingeburgerd nu je regelmatig gegroet wordt op straat, praatjes maakt met anderen dan alleen je buren etc. De buren uit ons woonblok zijn echt fantastische mensen die super veel voor ons gedaan hebben. Ook daar voel je je welkom door. Eigenlijk het totaalplaatje wat het nu leuk wonen maakt.
Heel herkenbaar! Ik moet eerlijk zeggen dat het bij mij best lang heeft geduurd, denk wel 5 jaar. Ik miste niet zozeer mijn oude woonplaats, maar vooral het vertrouwde gevoel. Het wennen kwam bij mij pas echt toen onze kinderen wat ouder werden en naar de peuterspeelzaal en school gingen. Dan leer je nieuwe mensen kennen en voelt het steeds vertrouwder en fijner.
Wij wonen nu 2 maanden in ons nieuwe huis in een dorp omgeving Deventer/Apeldoorn. Het voelt hier als thuis, had ik eigenlijk de eerste dag al. Hiervoor een aantal jaren in Deventer gewoond en kon daar niet echt wennen. Ik heb hier in 2 maand al meer sociaal contact dan jaren in de stad... Kom origineel uit Twente, heb altijd gezegd dat dat mijn thuis is, maar ik denk dat onze huidige woonplaats dit gaat vervangen.
Ik ging zo'n 120 km verderop wonen. Hoefde eerlijk gezegd niet heel erg te wennen. Wel dat ik miste even bijm'n ouders langs te kunnen gaan, alles opnieuw uitvinden wat waar te koop is, de weg leren. Maar heimwee niet echt. Leerden snel nieuwe mensen kennen waar we mee om gingen en dat scheelde wel.
Ik ben vanuit Noord-Holland (ong 20 min van a'dam) naar een grote stad in Zuid-Holland verhuisd. Ik woon hier nu 6 jaar en mochten wij uit elkaar gaan dan zou ik niet terug verhuizen. Ik voel me hier thuis en heb mijn leven nu hier. Misschien scheelt het dat we hier ons gezin zijn begonnen en mijn man woonde al in deze stad. Dus het niet dat we als gezin helemaal opnieuw begonnen. Als ik bij mijn ouders kom, dan geeft het toch een bepaalt gevoel, ik ben daar opgegroeid en heb daar mijn jeugd en pubertijd doorgebracht en mis het soms wel maar buiten mijn familie heb ik daar niks meer. Ik hoop voor je dat je je plekje zal vinden en snel thuis voelt.
Ik woon hier nu bijna 7 jaar en ben nog niet gewend. Ik vind het hier ook niet gezellig en alles is net te ver weg. Dat maakt het ook vervelender. Verhuizen zit er voorlopig niet in helaas.
Na een jaar of 5 wende het. Het huis waar we in wonen daar voel ik me thuis, maar mijn familie woont meer dan 200 km verderop en vooral daar had ik moeite mee. Nu nog wel met vlagen, maar verder woon ik hier prima.