'Lekker hè, krijg je tenminste een keer te eten'..

Ik had 1 secondelijm in gedachte
Wat een vervelende vrouw zeg.

 

Okee, dat is jammer, aangezien mijn advies was om ook eens even met je vinger over haar kasten heen te gaan

Ik heb ooit eens mijn schoonzus een vaatdoek met schoonmaak in haar handen gedrukt toen ze mijn fornuis niet schoon genoeg vond met de woorden: alsjeblieft, als ik het niet goed genoeg kan, mag jij het wel voordoen. Nooit meer commentaar gehad van haar

 

Oo haha over dat eten, lekker laten gaan, zou iets zeggen als in:

Nou lekker zeg, misschien kunnen we wat vaker bij je afhalen, dan hebben we thuis ook een fijne maaltijd, je kookt zo lekker ma, eindelijk eens wat écht te eten.

Vervolgens loop je naar de keuken, kijkt in de pannen en zegt *als er wat over is*: Oo kijk nou schat, lekker, ik neem een bordje voor je mee. Heb je morgen ook nog te eten, ken je weer lekker vooruit.

Ben je zo dankbaar ma, bedankt, echt, zo bedankt. Heerlijk zeg *dikke zoen*.

 

Jij bent gek straks blijft ze plakken; gaat ze nooit meer naar huis

 

Hahaha
Wat stom van mij, niet aan gedacht

 

Ooit een ex-vriendin buiten gesmeten omdat ik haar kritiek op mijn huishouden echt wel zat was.

Niet één keer, maar elke keer had ze kritiek. Ik heb ook nog gedacht om te zeggen "kom jij hier dan maar poetsen". Maar dan was ze vrees ik echt wel razend geworden.
Het leuke (not) was dat ze ook elke keer totaal onverwacht voor de deur stond. Het is hier opgeruimd als ik volk verwacht, maar dus niet als je zomaar voor de deur staat.

Net zoals ze kritiek had op 't feit dat ik geen fruitsap in huis had. Sorry, wij drinken dat niet en voor die 3 keer per jaar dat zij misschien en totaal onverwacht langs komt ... 1 keer ben ik het met haar wezen kopen in de buurtwinkel (ik had toen toch tijd), maar daarna kon ze toch echt drinken wat er in huis was.

Ze heeft mij nog een tijd half gestalkt met berichten en mails, maar nu schijnt ze eindelijk door te hebben dat ze hier niet meer welkom is en dat ik geen contact meer wil.

Ze had bovendien van in begin kritiek op mijn relatie. Terwijl ze mijn partner niet eens kende, want die was er meestal niet als zij langskwam. Maar 13 jaar leeftijdsverschil dat "vond ze toch echt niet kunnen", het maximum aanvaardbare voor haar "lag toch echt wel op 2 jaar". En meer van dergelijke onzin.

Ik heb overigens lang tegen mijn partner gezwegen over al haar kritiek op ons huis, ons leven, onze relatie ... Maar ze is 1 keer geweest toen hij thuis was en toen heeft hij haar ook bezig gehoord. En hij was het nadien er volkomen mee eens dat ik zei "dit was de laatste keer dat ze hier binnen stapt".


Mijn moeder wil zich hier overigens ook altijd moeien in mijn huishouden. En wil hier ook steevast komen poetsen en "komen helpen". En desnoods "moet ik de sleutel maar aan haar geven, dan komt ze wel langs als wij aan 't werk zijn".
Die is hier welkom voor een verjaardag of iets dergelijks, maar daar blijft het ook bij.
No way dat ze mijn sleutel krijgt! Toen ik vroeger alleen woonde 1 keer geprobeerd en ik vond alles terug ... zoals zij vond dat de meubels hoorden te staan. Plus dat ik allerlei (kleinere) dingen en papieren kwijt was.
Gelukkig woont ze 30 km van ons . Zomaar effe langskomen doet ze dus niet.
Partnerlief denkt er overigens identiek over ... Geen kuisende schoonmoeders in zijn huis. En al zeker niet als hij of ik niet thuis zijn.

Over eten klaagt ze niet, want ze weet dat ik bijna even goed kan koken als zij. Heb het dan ook van de beste geleerd .


En mijn schoonmoeder ... die probeert alleen maar binnen te dringen in ons leven met "rommel" en pralines (steevast met nootjes, terwijl ik al 30 keer heb gezegd dat ik geen chocola of pralines met nootjes eet). Tweedehands spullen die zij mooi vindt staan in ons interieur die ze dan koopt en "ons schenkt". Heel mijn zolder staat vol van die dingen.
Maar qua huishouden zegt die niks ... daar moeten we echt wel onze plan maar mee trekken.
En qua eten merkt ze dat haar zoon duidelijk niet verhongert, dus dat zit ook snor .

 

mijn schoonvader zij 3 uur geleden tegen mij

"Je moet het gras maaien" mijn antwoord " de grasmaaier staat in de schuur! als je je geroepen voelt! "
mijn schoonmoeder mopperde wat op haar man want die weet nu heel goed hoe ik ben..
waarop ik zei "wij hebben hier de regel wie het ziet moet het opruimen! dus succes! "

 

Mijn schoonmoeder is overigens altijd zo vriendelijk om alleen tegen mijn vriend te zeuren.
Als ze mij aan telefoon krijgt is ze vriendelijk.
Je moet ze ook wel een beetje kennen. Ze heeft 4 jaar (!) in ruzie gelegen met haar oudste zoon en haar andere schoondochter omdat die de babykleding van 35 jaar oud niet aannamen toen mijn schoonzus zwanger was.
Het heeft ertoe geleid dat mijn schoonouders hun kleinzoon 4 jaar niet gezien hebben (mijn schoonbroer is al even koppig, hoor).

En voor 't moment ligt ze al 3 jaar in ruzie met haar dochter over een prul. En aangezien schoonzus sowieso echt wel een keikop is (en ook al 4 jaar quasi elk contact met ons mijdt, terwijl we echt niet weten waarom) en geen millimeter beweegt, zal dat wel "tot der dood" blijven spelen.

ik weet dus intussen héél goed dat ik alles wat ze mij geeft vriendelijk moet aannemen. En als het mij echt niet aanstaat, laat ik mijn partner het "vuile werk" opknappen. Op hem foetert ze, op mij kan ze voorlopig niet kwaad zijn.
Legt mijn vriend uit waarom hij die week hun gras niet kan komen afrijden, dan is ze kwaad dat "hij geen tijd heeft voor zijn ouders" en wordt ze bitsig. Leg ik aan telefoon uit dat we die week jammer genoeg echt geen tijd hebben en dat vriend aan 't werk is voor 't moment en dat we dat gras echt wel zo snel mogelijk komen afrijden, dan snapt ze het ineens wel.

Hier proberen we dus elk onze eigen ouders te temmen. Da's al moeilijk genoeg . Ik hoef er geen boze of moeiende schoonmoeder bovenop.

Dat ik geen chocola met noten eet en dat die pralines echt wel vriendelijk zijn, maar dat ze de helft van de tijd weggegooid kunnen worden wegens bedorven, dat heeft vriend mijn schoonmoeder al 20 keer uitgelegd. Maar ze blijft het geven.

Als vriend dan es naar haar normen "raar of vies" reageert, komt ze wel bij mij langs van "waarom is die nu zo?". Tja, ik weet het meestal wel en ik snap zijn bekkenwerk meestal wel, maar dat ga ik haar echt niet vertellen, want dan heb ik ook 4 jaar ambras aan mijn been . En da's het laatste wat ik wil, want uiteindelijk is ze wel 80 en hebben mijn schoonouders onze hulp - klussen, gras afrijden, soms andere kleine zaken - echt wel nodig. En dan zien ze helemaal niemand meer (geen vrienden, geen andere familie en mijn schoonbroer - de broer van mijn partner - woont een uur rijden van hen).

 

Toch wel "fijn" om te lezen dat je niet de enige bent die niet altijd overweg kan met haar schoonmoeder

 

Nog wat om te printen en op te hangen :

 

Ik heb nèt zo een schoonmoeder!
Ik kan dat mens niet uitstaaaaaaan! 80% van wat uit haar mond komt tegen mij is of een sneer of steek onder water.
Ze heeft me tot nu toe niet eens gefeliciteerd met m'n zwangerschap (vriend praat het goed door te zeggen dat ze mijn nummer niet heeft, bullsh*t! Die kan ze krijgen van hem)
Ze heeft nog geen 1 keer gevraagd naar de echo foto's, ze plannned vakanties voor zichzelf en m'n vriend en z'n dochter zonder mij erover te informeren of te vragen of wij misschien al vakantieplannen hadden, ze zei tegen m'n vriend dat m'n dochtertje waarschijnlijk wel op mij zou lijken (lees: kind zal wel lelijk worden). Dochtertje van vriend mag van zijn ex geen varkensvlees, maar dat doet ze toch en zegt dat ook heel triomfantelijk.
Dikke middelvinger, ik zet geen voet meer in haar huis en ik laat dat mens geen minuut alleen met m'n dochtertje.

Ze mag met d'r bezem en al naar de hel lopen.


Maar ja, mijn grens is dan ook snel bereikt en aangezien ik een koningin ben met sneren uitdelen, vind ik het heel vermoeiend om steeds op m'n tong te bijten. .

 

Haha het kan erger! De schoonmoeder van m'n vriendin vraagt altijd naar de honden als ze belt of hem ziet.

Maar, je hoeft zeker niet alles te accepteren hoor.
Als ze niet op een respectabele manier met je om kan gaan, dan kan ze het heen en weer krijgen (wat zeg ik dat toch netjes he?) Mijn schoomoeder heeft het wel verpest bij me, dus ook voor zichzelf. Door haar eigen gedrag zal ze d'r kleinkind sporadisch zien. Dus als mijn vriend bij haar langsgaat...

Ze keek me op straat aan en liep me altijd straat voorbij, als m'n vriend er dan wat van zei, zei ze dat ze me niet zag.
Dat doe ik nu ook bij haar! Dus als mijn vriend het weer aan mij vraagt, zeg ik hetzelfde. Hahaha zo kinderachtig, maar ik ben wel van het koekje-van-eigen-deeg principe.
Dat buitensluiten kan ik nog beter! Ik wil dat mens niet aan mijn kraambed zien, als ze boos wordt zeg ik "Dit is familie aangelegenheid, dat snapt u toch wel?" Dat zegt ze ook tegen mij als ik eens niet welkom ben op feestjes of vakanties.

 

ik ken ook zo'n schoonmoeder...... wat is dat toch met die mensen??!!!

 

Dat deed mijn ex-schoonmoeder ook een keertje. Precies dezelfde zin: "'Lekker hè, krijg je tenminste een keer te eten'.. " Krentebol...... en mijn ex-man ging er in mee; want ja koken van z'n moeder was toch wel het lekkerste en dat mist hij toch ook echt wel. Terwijl er echt nog niemand dood is gegaan door mijn kookkunst. Pffff....