Hier in het begin ook een moeilijke slaper. Wij zijn op een gegeven moment ook met de Swaddle gaan inbakeren. Dit is echt niet zielig hoor. In de buik hadden ze ook niet alle vrijheid. Nova begint altijd te huilen als ze moe wordt, maar lag altijd alweer te lachen als ze de swaddle aan kreeg, dan wist ze dat ze ging slapen. Sinds twee weken ben ik over op een gewone slaapzak, maar ik stop haar nog wel heel strak in in een matrozenbedje. Het stoppen ging trouwens goed. Ze was er gewoon aan toe, vorige maand lukte het nog niet. Misschien is alleen een slaapzakje nog wel iets teveel vrijheid waardoor ze zich niet kunnen overgeven aan de slaap?
Ik sluit me aan bij Snoopy, inbakeren vind ik niets voor Mirre ... en ze is er echt al te oud voor: draait zich ook in de slaapzak om (bleek vannacht). Ik heb in het boek Lekker slapen zonder huilen zitten bladeren en we gaan ermee aan de slag. Dit is uit de 'handleiding' voor opa's/oma's Fase 1 (jaja) Mirre lekker in je armen nemen en wiegend rondlopen of op de stoel gaan zitten. Gaat ze mekkeren, geef haar dan de speen. Een of twee liedjes zachtjes neuriën mag. Signaalwoorden zijn: slaap lekker lieve Mirre, lekker slapen (in willekeurige volgorde, fluisterend). Als ze haar oogjes dichtheeft, leg je haar lekker in bed, stop je haar in, aai over dr bol. Als ze wakker wordt, proberen weer in bed in slaap te krijgen door middel van aaien over haar hoofdje en gezichtje. Lukt dit niet (klaarwakker of huilen), haal haar dan uit bed en begin van voren af aan. Wacht niet te lang als ze haar oogjes dichtheeft. Het is de bedoeling dat ze niet heel diep slaapt! Fase 2 Zie boven, maar dan wacht je tot haar oogjes beginnen dicht te vallen, dan stop je haar in bed. Verder hetzelfde principe. Fase 3 Wakker in bed leggen, door middel van aaien en signaalwoorden in slaap krijgen. Mocht het echt niet lukken, uit bed en volg fase 2. Fase 4 Wakker in bed leggen, signaalwoorden zeggen en de kamer uit *** Mirre blijkt ook op haar zij makkelijker te slapen, dan kan ze ook de oortjes van dr konijntje vasthouden en doet ze dus haar speentje (meestal) niet uit. Tijdens 'fase 3' gaan we ook proberen het speentje te ontwennen ... wat een voornemens he. Ik hoop echt dat dit gaat werken (huilen is hier echt echt echt geen optie). Vannacht ging het goed tot 4u ... toen was ze echt wakker. Maar ik ook echt heel erg moe. Misschien dat dat ook wel op elkaar inwerkt.
Goed joh, dat die zijligging beter werkt, dat heeft er volgens mij bij ons voor gezorgd dat we konden stoppen met inbakeren. Heel veel succes met je nieuwe aanpak, het klinkt in ieder geval heel positief!
Ik heb altijd geleerd over het inbakeren dat de beentjes juist vrij moeten liggen omdat ze anders problemen met de heupjes kunnen krijgen. De benen strak inbakeren lijkt mij persoonlijk dan ook geen goed idee. Wat omrollen betreft dat kunnen ze echt van de ene op de andere dag zonder dat je het in de gaten hebt. Ik zou er toch voorzichtig mee zijn om rond 5 maanden nog in te bakeren. Voor het slapen gaan geen tips. Luc heeft ook lang ingebakert geslapen en kan nu gelukkig zonder. In ieder geval heel veel succes en sterkte en denk soms ook even aan jezelf dat je nog wel een beetje rust krijgt he!
Als ze zo klein zijn, mag je de benen ook niet strak inbakeren.Maar weet wel dat je van die doeken hebt, voor grotere kinderen. Als we op het werk een kind hebben wat echt niet kan slapen, dan worden bij kinderen boven de 1 jaar de benen ingebakerd.Alleen moet je dan wel vaak even gaan kijken of ze echt niet kunnen draaien. het geeft die kinderen een hoop rust.
Volgens mij heeft Mirre van Salapio zich toch echt 'opeens' omgerold vannacht. Ik zou toch echt met 4 maanden gaan stoppen met inbakeren. Maar goed, vannacht ging het dus nog niet echt goed bij jullie... Hier is het de laatste 2 slaapjes altijd weer bingo, we zijn dan zo'n 3 kwartier bezig met haar in slaap te krijgen. Het is zo zielig, ze zit zichzelf zo in de weg. Vanochtend was wel gek, ze was om 6 uur wakker zoals gewoonlijk, even gevoed en gespeeld en om 8 uur weer naar bed en daar heeft ze geslapen tot 10:45! Terwijl ze meestal dus maar 3 kwartier slaapt. Het 2e slaapje is ze na heel even huilen duimend in slaap gevallen en dit slaapje (waar ze nu wakker van aan het worden is) hebben we 3 kwartier over gedaan haar te laten slapen en ze is nu na 3 kwartier weer wakker. Wij laten haar nu wel telkens heel even huilen (hooguit 3 minuten ofzo), want we weten dondersgoed wat er aan de hand is, en ze stopt pas met spelen als ze echt helemaal op is... Ze heeft nu trouwens wat nieuws bedacht... sinds vandaag pakt ze zelf allebei haar voeten tegelijk vast en probeert dat nu ook als ze met slaapzak in bed ligt. Zal ook wel bij het sprongetje horen, ik hoop dat we nu op het einde ervan zitten...
Hoe is het nu bij jullie? Een beetje geslapen vannacht? Dat boek, is dat ook wat voor moeilijke slapers overdag trouwens? Of eigenlijk alleen tips voor baby's die 's nachts slecht slapen? Want als Eva 's avonds slaapt, slaapt ze ook echt goed tot 's ochtends een uur of 6, half 7. Eva heeft er gister anderhalf uur over gedaan 's avonds om te gaan slapen. Ik ook helemaal kapot, want ik kan er niet tegen als ze huilt, maar dat hebben we gister wel telkens hooguit 5 minuten gedaan (niet krijsen hoor, ze was niet overstuur) en uiteindelijk begint ze met haar hoofd heen en weer te draaien en als je dan haar speen geeft slaapt ze meteen. Ik heb haar nog aangelegd, maar het lijkt of ze er een spelletje van maakt, een beetje happen en dan lekker gaan lachen. Maar echt moe is ze wel, het lijkt net of ze eigenlijk liever speelt dan dat ze wil slapen. En nu net weer, ze slaapt na een kwartier, dan slaapt ze een half uur, ga ik bij haar kijken, ligt ze weer met haar voeten (in slaapzak) te spelen. Nog helemaal moe, maar ik zag dat het niet meer ging lukken en ik had ook helemaal geen zin meer om de 'strijd' weer aan te moeten gaan. Iemand nog tips? Ik word er zo moe(deloos) van... Ik denk dat het nog steeds het sprongetje is, maar dat duurt nu al 3 weken... Liefs, Snoopy
Ik ga het even anders aanpakken zometeen. Ik ga Eva pas naar bed doen als ze begint te jammeren. Nu doe ik haar naar bed zodra ze moe is, dat is meestal als ze rode oogjes krijgt en in haar ogen gaat wrijven. Maar dan speelt ze in bed dus lekker verder en begint uiteindelijk te huilen omdat ze nog niet naar bed wil (?). We zullen wel zien, misschien is ze dan straks wel helemaal overstuur. Maar als ik het niet probeer, zal ik het ook niet weten. Hoe lang zijn jullie kindjes overdag wakker? Eva is vanochtend 2 uur achter elkaar wakker geweest en begon toen wat moe te worden. Maar heeft dus maar een half uur geslapen. Maar ik vind 2 uur achter elkaar wakker best veel, of valt dat wel mee?
ik weet niet of het pedagogisch verantwoord is, maar als Sascha niet in slaap wil vallen en wel moe is ga ik altijd naast haar bedje zitten. doe een flesje in haar mond en wrijf over haar voorhoofd. dat valt ze binnen een paar minuten in slaap. een keer toen ze ziek (en ontroostbaar) was hebben we dit "uitgevonden" ze gaat over het algemeen wel makkelijk naar bed, maar met sprongetjes kan ze ook behoorlijk moeilijk doen en dan proberen we het zo.
sascha is overdag ook oneveer 2 uurtjes achterelkaar wakker snoopy, ik denk dat dat wel normaal is. 's ochtends kan ik haar na de voeding wel meteen weer op bed leggen, 's middags is ze dan steeds wat langer wakker en rond 8 uur 's avonds gaat ze dan weer tot 's ochtends naar bed
Bij Eva werkt dat ook wel zo, als ze echt ontroostbaar is krijgt ze de borst en valt dan meestal wel in slaap (snel speentje erin als ik haar neerleg). Maar gister werkte dit dus niet. Zal wel het sprongetje zijn. Ik heb haar net weer 2 uur wakker gehouden, ze begon tijdens het spelen te huilen, een half uur ervoor wreef ze al in haar ogen. In haar slaapkamer kroop ze bijna in me, zo lief! Ik heb haar neergelegd, ze begon vrijwel meteen te jammeren, ik heb haar heel eventjes (hooguit een minuutje) iets harder laten huilen en toen haar speentje gegeven. Ze draaide haar hoofd weg en sliep meteen! (nu zo'n 5 minuten, dus ik zal niet te vroeg juichen ). Hier hetzelfde, 's ochtends (6:30 u) vrij snel weer moe (of gewoon nog niet helemaal uitgeslapen ) en dan telkens wel 2 uur wakker, alleen eind van de middag gaat ze vaak wel na een uur weer naar bed. Maar dat gaan we ook wat rekken vandaag .
Over langer slapen... Ik heb bij Thijs de laatste dagen "ontdekt" dat hij na een klein uurtje wakker wordt. En dan begint hij te jammeren. Ik laat hem dan liggen, ik ga niet naar hem toe, dit duurt een kleine 10 minuten en dan valt hij weer in slaap! Maar ik moet zeggen dat hij dan niet echt huilt, maar meer een beetje jengelt. Ik heb begrepen dat Eva en Mirre nogal doorzetters en pittige dames zijn! Thijs is hier momenteel ongeveer anderhalf uur wakker s ochtends iets minder en s middags iets langer.
Eva wordt eigenlijk standaard na 3 kwartier wakker. We laten haar altijd even jammeren, geven dan haar speentje (en heel soms pakt ze haar duimpje), maar slapen lukt meestal niet meer. Dan kunnen we weer van voren af aan beginnen en dan ben ik echt de hele dag bezig met haar in slaap te krijgen, dat is voor mij niet leuk en voor Eva ook niet. Dan maar uit bed. Ze is wel altijd supervrolijk, maar ik vind het zo sneu voor haar, ze is gewoon vaak echt wel moe, maar het lukt gewoon niet. Het lijkt me zo heerlijk als ze gewoon zomaar in slaap zou vallen! Zoals bij Thijs, even 10 minuten jammeren en dan weer slapen, heerlijk! Maar goed, dat zit er denk ik nooit in bij Eva, daarentegen is ze inderdaad een lekker pittige tante die eigenlijk altijd vrolijk en lekker beweeglijk is. Ze wil gewoon niets missen denk ik. Iedereen zegt het, ze kijkt zo wijs om zich heen en volgt echt iedereen en alles. Dat zeggen ze bij de opvang ook. En zij zien toch genoeg baby's, dus het valt echt op.
Nou ... ik wou dat ik leuk nieuws had ... Van zat op zon een redelijk normale nacht gehad (wel drama met 1e avondslaapje, bijna 2u bezig geweest). Vannacht werd ze om de 2u wakker ... dan wel een beetje drinken, maar meer sabbelen. Het boek is ook handig voor overdag. Gaat vooral om inzicht krijgen in hoe je kindje slaapt. Maar het is wel een aanslag op je geduld en je gestel. Ik ben inmiddels echt wel gewoon kapot, wanhopig en ook nog eens ziek aan het worden Mirre eventjes laten huilen = krijsen. Ik moet eerlijk bekennen dat we het wel weer een keer hebben gedaan. Resultaat was niet slapen (wel helemaal overstuur) ... Ik begin te vermoeden dat mensen die hun kindjes laten huilen, kindjes hebben die niet zo hysterisch worden (of zijn - als boer met kiespijn). Bij Mirre werkt het dus gewoon echt niet ... maar ja ... dit ook niet ... wat moeten we dan? Haar maar bij ons in bed nemen? En op de koop toenemen dat we nauwelijks meer een 'huwelijks leven' hebben en dat ik ook niet echt lekker slaap (maar wel beter dan nu). Het lijkt allemaal sinds haar sprongetje én de vakantie naar Texel én de overgang naar dr ledikantje ... Maar ja ... op een gegeven moment ga je ook de goede geesten (en de slechte) erbij halen SNOOPY, in ieder geval een dikke knuf voor jou en Eva en je man (vriend?) ... samen staan we sterk?
Ik ben Mirre nu ook wat langer aan het wakker houden. VOlgens 'de boekjes' zijn kindjes van 3-6 maanden ongeveer anderhalf uur wakker (en slapen geloof ik iets van 2u ) en kindjes vanaf 6 maanden zijn 2u wakker. Maar ja ... dat is natuurlijk gemiddeld enzo ... Soms denk ik ook wel eens ... zou het niet anders zijn als ik geen BV zou geven? Of een flesje pap? Of al zou gaan bijvoeden? (bijna vloeken in de kerk ) ... (en mn man die voelt zich ook behoorlijk nutteloos, vaak is het alleen de tiet die Mirre stil krijgt ... plus dat hij ziet wat voor een uitputtingslag dit is voor mij ... hij is al bijna overtuigt van stoppen met BV ... dus ... pffff ... )
Positief berichtje Mirre is net in slaap gevallen nadat ik haar wakker in bed heb gelegd! Wel met een stoel naast haar bed, speen in en aaien totdat ze in slaap viel. Maar al beter dan 'uren' sabbelen aan borst of 'uren' wiegen.
Salapio, ik heb zo met je te doen! Vergeleken met jullie situatie stellen de slaapmoeilijkheden hier niets voor. Wij weten vaak wel wat het probleem is (de wereld ontdekken is leuker dan slapen), dat maakt het wat makkelijker ermee om te gaan, al hebben we niet altijd de oploosing. En 's nachts gaat het gewoon super, vannacht was ze lekker vrolijk aan het spoken, ik heb haar maar aangelegd en daarna bleef ze nog even spoken en is lekker in slaap gevallen. Ze moet trouwens binnenkort naar haar eigen kamer met het ledikant op de laagste stand, want ze probeert eruit te klimmen . Maar dat wil ik helemaal niet (dat ze naar haar eigen kamer gaat, en het eruit klimmen wil ik uiteraard ook niet). Ik mis haar nu al . Ik zal je eerst even streng toespreken over wat betreft het stoppen met de borstvoeding . Waarom je denk je dat het met de fles beter zal gaan? En hoe wil je dan troost gaan bieden? En wil je het Mirre wel aandoen om altijd uit de fles te moeten drinken? (dit zijn dingen die mij er altijd van zullen weerhouden om met de bv te stoppen ). Wat betreft laten huilen, wij laten Eva nu dus een paar minuutjes huilen. Voorheen werd dat al snel krijsen en echt overstuur, nu niet. Anders zouden wij het ook niet doen, net als jullie dat niet doen. Het heeft ook geen zin, dan heb je een kind dat en niet kan slapen, en ook nog eens overstuur is. Het niet kunnen slapen is al meer dan genoeg om je mee bezig te moeten houden. In bed nemen: ik zou het zeker doen als je echt helemaal op bent. Je 'huwelijks leven', tja, als je helemaal op bent is dat ook niet veel lijkt me... is even een goede middenweg vinden denk ik. Volgens de boekjes, tja, onze meiden doen het niet volgens de boekjes geloof ik . Ik heb bijvoorbeeld liever dat Eva beneden wat langer speelt en in bed meteen (of in ieder geval redelijk snel) slaapt, dan dat ze in bed met haar speen gaat spelen en dus gaat en blijft huilen. Dan doe ik het niet volgens de boekjes, 'je baby naar bed brengen bij de eerste tekenen van vermoeidheid', maar het werkt hier (hoop ik) wel beter. Dat jouw man zich soms nutteloos voelt, dat herken ik wel, ik heb zelf ook wel het gevoel dat het allemaal op mij aankomt. Bijvoorbeeld de laatste voeding, die doe ik op bed, maar ik ben daarna zelf ook eventjes niets meer waard (vaak ben ik slaperiger dan Eva ). Maar dan is het aan mijn vriend om wat andere dingen uit handen te nemen en ik kan ook vaak genoeg bij hem uithuilen als het slapen weer bagger gaat. En hij loopt ook vaak genoeg naar Eva om een speentje te geven, haar te troosten, als ik het even niet meer zie zitten. Hier ook meer problemen sinds het sprongetje en overgang (overdag) naar ledikant... de overgang naar ledikant is het nu niet meer denk ik, het sprongetje zal het hier nog wel even zijn denk ik... want ze leert nog steeds nieuwe dingen bij. Fijn ook nog een positief berichtje te lezen! Maakt niet uit hoe het gaat toch, als het maar lukt (en liefst een beetje snel en zonder huilen ). Bij Eva werken dat soort dingen niet, zodra ze ons ziet vindt ze het veel leuker om te spelen. Zodra je over haar hoofd aait wil ze je vingers pakken om mee te spelen (ja, ook als boer met kiespijn). Wat hier nu wel veranderd is, Eva huilt steeds minder vaak al op het aankleedkussen. En als ik haar dan optil voor ik haar in bed leg, gaat ze zo lekker tegen me aanleunen. Komt misschien doordat ik haar wat langer wakker houdt nu? En dan in bed, dan gaat ze uiteindelijk huilen en een paar minuten later geef ik haar speen en slaapt ze zo ongeveer al. Zo ging het net, eerder behaalde resultaten bieden ook in dit geval geen garanties voor de toekomst . Nog een gevalletje wat je misschien niet wil horen, maar wat ik toch even kwijt wil: het 2e dochtertje van mijn nichtje was (en is) een hele pittige tante. Altijd maar huilen bij het naar bed gaan en 's nachts ook tig keer wakker. Mijn nichtje legde haar dan maar aan, maar na 8 maanden was ze dus echt ziek geworden van vermoeidheid. Zij naar een kinderarts, om uit te sluiten dat er iets lichamelijks zou zijn. Dat was er niet, advies van de kinderarts was: laten huilen. Oordoppen in, volhouden en dan gaat het op een gegeven moment beter. Zij krijste ook de hele boel bij elkaar, mijn nichtje heeft het hier heel moeilijk mee gehad, maar ze kon niet anders. Na een week ging het een stuk beter en na een paar weken was het een heel ander kind, wat slapen betreft. Ze hadden eigenlijk spijt dat ze niet eerder hiermee waren begonnen. Nu (ze is 2,5) is het nog steeds een pittige tante, zelfs zo erg dat ze op een gegeven moment weinig at, waardoor ze ziek werd, er is niet medisch gevonden, gewoon een heel sterk eigen willetje. Nu gaat het gelukkig een stuk beter. En verder is ze ook vooral ontzettend lief! Nou, dat was geloof ik wel wat ik wilde zeggen . Liefs en sterkte, Snoopy
Salapio, heb net je hele verhaal gelezen! Pfff meid ik wilde dat ik je kom helpen. Want ik kan me heel, heel goed voorstellen dat je aan het einde van je latijn bent! Amber slaapt 's nachts gelukkig super, overdag ook bijna niet, maar omdat ze snachts zo goed slaapt heb ik er geen moeite mee. Hoe lang is Mirre overdag op? Amber houdt het gerust 3 uur uit, als ik haar dan wakker in bed leg (en dan is ze echt heel moe) gaat ze ook niet slapen, ze heeft wel oogjes dicht en is met handje over hoofdje aan het wrijven, maar ik heb gewoon het idee dat ze net dat zetje niet kan maken om echt te gaan slapen. Hier werkt ook slapend na de borst prima, en ze slaapt nog in de hangwieg op onze kamer, beetje schommelen doet ook wonderen. Dat zijn natuurlijk niet de beste oplossingen, maar alles voor een beetje slaap toch? En slaapt ze niet in de draagzak? Dan pakt ze in ieder geval een beetje slaap en als ze eenmaal uitgerust is gaat het inslapen misschien ook makkelijker?
Dat hoop ik ook niet (voor jullie niet, en voor ons niet). Maar mijn nichtje waarschuwt ons wel, dat je niet te lang door moet blijven aanmodderen. Nu gaat het bij ons redelijk (wij kunnen 's nachts bijtanken) en bij jullie moet je kijken hoe lang je het zelf nog trekt. En mocht het zover komen, niet zelf ermee beginnen, maar eerst een kinderarts raadplegen. Je vergeeft het jezelf nooit als blijkt dat er wel iets anders speelt.