wanneer zit het ons ooit eens mee.

als eerste wil ik even zeggen dat ik dit topic niet heb geopend om medelij te wekken hoor.
ik moet gewoon even alle gal van me aftypen.

Mijn vriend en ik zijn in juni 7 jaar bij elkaar.
helaas is onze relatie gekenmerkt door tegenslagen.
Toen wij net bij elkaar waren werd ik getroffen door een zware depressie.maar goed daar hebben we ons samen doorheen gesleept.
Toen 1 week voordat mijn vriend zijn vast contract zou krijgen,kreeg hij een ongeluk met voetballen.
meer dan een jaar lang hebben ze hem van het kastje naar de muur gestuurd met de mededeling dat hij ontstekingen had e.d
uiteindelijk werd er toch een kijkoperatie gehad en bleek dat zijn schouder kapot.
maar godzijndank was het weer te repareren en alles weer goed komen.
maar doordat de fysio hem verkeerde oefeningen heeft laten doen.
arm overstrekken met gewicht e.d
heeft deze hem nog verder kapot gemaakt na de operatie.
we wilden gerechtelijke stappen ondernemen,maar de arts wilde niet specefiek zeggen dat het de schuld was van de fysio.
terwijl hij het tussen de regels door wel tegen ons zei.
gevolg: een nieuwe operatie.
na deze operatie heeft hij een hele grote bewegingsbeperking in zijn arm en kan geen gewicht meer dragen.
Hij kon zijn werk wat hij deed niet meer doen.
Door een nieuwe regeling van het uwv kon hij geen subsidie voor een opleiding krijgen.
en zelf betalen lukte niet ook niet met een lening want die wilden niet verstrekken omdat hij een uitkering had en hij niet defenitief was afgekeurd.

na een poosje in de wia te hebben gezeten is hij dan ook volledig goedgekeurd alleen werd hij voor de bouw afgekeurd.
op zich geen probleem.
net in de laatste maand van de ww vond hij werk.
maar die wou 2 maanden niet betalen.
nergens konden we geld vandaan krijgen, dus hebben we zelf moeten overbruggen.terwijl er praktisch geen geld was omdat we net op ons zelf woonden.
afijn.. helaas ging het mis.
bij het optillen van een emmer ging er weer iets mis met zijn schouder,en hij moest met spoed naar de eerste hulp.

tja toen weer in de ziekte wet.
reintergratie bureau enz enz.
later werd ik ziek.
ze konden maar niet achterhalen wat ik had en heb een jaar lang helse pijnen doorstaan uiteindelijk werd er endometriose geconstateerd.
goed we probeerden ons leven weer op te pakken.
ik kreeg ontslag omdat ik voor mijn operatie te veel ziek was geweest.
uiteindlijk vond ik weer een baantje in de thuiszorg.
jammer genoeg ging dat mis omdat ik op een dag een aanval kreeg en een paar uur later op de ok lag.
weer kreeg ik ontslag.

we waren al een poosje bezig met het klussen voor een kindje.
ook dat wilde niet lukken. uiteindelijk 2 maanden voordat ik een afspraak had op de ivf poli bleek ik spontaan zwanger.
wat een wonder! mijn zwangerschap is niet vlekkeloos verlopen.
in het begin een dreigende miskraam en later veel opnames ivm nierstuwing.
maar goed ik wist waar ik het voor deed.
financieel kregen we het steeds moeilijker.
omdat ik geen ww had opgebouwd met mijn laatste keer werken en mijn vriend zich suf solliciteerde maar geen baan kreeg.

eindelijk had hij werk gevonden.wat nog heel goed betaalde ook.
de redding was nabij.
3 dagen voordat hij zou beginnen zeiden ze dat ze het toch niet wilden.
ik was bijna uitgerekend en ze konden het er niet bij hebben als hij ineens naar huis moest omdat ik ging bevallen.
terwijl ze eerst hadden gezegt dat het geen probleem was.

nu is hij al bijna 6 jaar werkloos (als je die 2 maanden niet meerekend) geen baas wil hem hebben omdat er een gat in zijn cv zit en ze geen subsidie krijgen als ze hem aannemen.
en dat terwijl hij zo graag wil en een hele harde werker is.
Ik snap niet waarom niemand hem een kans wil geven.

Ik was sinds november weer aan het werk.
maar helaas speelde mijn ziekte weer op.
dus deze week kreeg ik te horen dat ik uitgeschreven werd.
nu moet ik het doen met een uitkering van 13 euro dagloon!En dat terwijl we al heeeeel veel financiele tegenslagen te voorduren hebben gehad.
voor een aanvulling komen we niet in aanmerking want we zitten precies op het sociaal minimum.

we zijn bezig voor een 2e met behulp van clomid.
maar heb besloten het na deze ronde er eerst vanaf te zien.
we wonen in een klein huis, heel laag inkomen. en waar ik eerst nog hoop zag dat alles ooit wel beter werd is die nu weg.

deze week hoorden we dat mijn vriend zijn opa terminaal is dus dat hakt er ook even in.

we hadden net besloten om met de meivakantie 3!!! daagjes weg te gaan omdat we eingelijk nog nooit echt met zijn 2en of 3en op vakantie zijn geweest.
Knapt vandaag de uitlaat van de auto kapot!

het spijt me voor het lange verhaal,maar alles zit al jaaaaaren zo opgekropt.ik ben er gewoon even moe van.

dus heeft er iemand een baan voor mijn mannetje?? wij wonen in drenthe maar hij wil ook wel 4 dagen overver.
Haha dit is weer even de grapjas in mij die naar boven komt.
bedankt voor het lezen van mijn ellelange klaagzang

 

hebben we al aangedacht, maar door zijn arm word hij daar lichamelijk afgekeurd.

 

En ander werk in het leger dan, je hoeft niet per se millitair te worden. Ik snap dat je er helemaal gek van word als je maar geen werk kunt vinden. Echt erg dat het zo moet gaan. Een callcenter misschien?

Ik hoop dat het jullie van nu af aan alleen maar gaat mee zitten. Als je iets kwijt bent mag je me wel pben. Sterkte meid!

 

hebben wij toen geprobeerd.
maar ze zijn van mening dat hij prima ander passend werk kan vinden.
zal ook wel. maar dan moet een baas het wel aandurven.
er gaan minstens 10 sollicitaties per week de deur uit.
en van de meesten krijg je niet eens iets terug.
toch een paar keer veelbelovende sollicitatiegesprekken gehad.
maar ze kozen toch altijd voor een ander ivm het gat in zijn cv.
wat callcenter betreft daar is hij op gesprek geweest.
wij wonen in het noorden en hij is opgegroeid in een dorp.
waar ze dus ook op de basisschool gewoon dialect praten.
dus hoe hard het ook klinkt.. hij kent geen abn.
ja kent het wel,en hoe hard hij er ook oplet na 5 min praat hij weer in zijn eigen dialect. we zijn al heel veel aan het oefenen geweest.daarnaast zijn talen zijn slechte kant.
wiskunde enz. ligt hem weer prima

 

Wat is eigenlijk zijn werkgebied? Wat voor werk deed hij voorheen? En kan hij niet zelf iets opzetten? Daar kun je ook hulp bij krijgen volgens mij als je werkloos bent. En als hij nu een heeel simpel baantje aan neemt, ik noem maar wat de Macdonalds ofzo. Dan zien werkgevers wel dat hij echt wil werken!

 

@ danip hij heeft altijd in de bouw gezeten.
gevelbekleding en timmerman.
maar hij kan niet meer tillen en geen bovenhands werk meer doen.
bij de fastfood resto's is hij al geweest
maar daar vinden ze em weer te oud..
gemeente hebben we ook al iets geprobeerd was ook een project en was hij toen voor uitgekozen maar te weinig animo dus het hele project werd toen afgeblazen.
t zit gewoon allemaal niet zo mee.
gelukkig voel ik me wel iets beter door alles even van me af te hebben geschreven

 

je hebt pb