hoi wou gewoon even mijn verhaaltje vertellen. mijn hondje is gisteren tijdnes een operatie overleden. Meneer had vorige week weer eens een sok op ( dit doet ie al sinds kleins af aan en komt er altijd na een week weer uitgebraakt). Het enige verschil was dat dit een babysok was die mijn zoon had uitgetrokken. Voor ik het zag gebeuren was ie al weggeslokt. \ik maakt me niet zo druk omdat hij dit dus heeeel vaak deed. De rest van de week ook nergens last van gehad, het was gewoon mijn gekke hond. Joey had down-syndroom en heb dus al veel meegemaakt met die hond en ook al veel doktersbezoeken gehad. Zondagochtend wou hij ineens niet eten, niet eens een koekje( erg vreemd !!) en de rest van de dag werd hij steeds raarder maar verder wel alert en kwispelend als ik hem riep. Zondagavond begon hij ineens een bruine drap over te geven en toen begon ik me toch wel zorgen te maken. Ik ben gaan slapen en maandagcohtend heeeft ie weer overgegeven. Ik heb hem getemp. maar geen koorts en ook toen was hij wel alert. Op mijn werk maakte ik me zo'n zorgen dat ik om 11 uur naar huis ben gefietst en trof daar een ziek hondje aan. Hij liep wel maar heel de bench zat onder de troep. Ik kon om 12 uur bij de dierenarts terecht en na een foto en wat voelen besloten ze dat de sok waarschinlijk zo klein was dat ie door de maag heen is gegaan en nu in zijn darm vastzat. Hij had toen ook ineens 39 graden koorts.Dat werd dus een operatie. Ik heb hem geknuffeld en netjes achtergelaten en daarna wachten op de telelfoon. Om 3 uur belde de dierenarts dat mijn hondje net was overleden. ik was en ben nog overstuur! De operatie was goed gegaan maar de darm was al vrij ver afgestorven en dus moesten ze 80 cm darm verwijderen. De sok was gevonden. Maar op het einde van de operatie stopte hij ineens met ademen. Reanimatie mocht niet meer baten... Joey had een slecht hart en dat wist de dierenarts maar hij had zich blijkbaar al zo vergiftigd en met de narcose samen was teveel voor hem. De dierenarts zei dat ik mij best heb gedaan en als ik niet was geweest was ie savonds met veel pijn overleden omdat zijn darm zo gespannen was dat hij zou knappen. Ik ben er nog heen gegaan om afscheid te nemen van hem en te betalen natuurlijk. Joey is 5,5 jaar oud geworden... Ik mis hem zo erg en zijn broertje hier thuis weet ook niet wat er gebeurt. Ik moet vrolijk blijven want heb ook mijn zoontje nog hier, die gelukkig nog niet weet wat er is gebeurd. Maar ik heb echt veel verdriet. Die hond was alles voor me, juist omdat ie zoveel mankeerde en toch zo lief en vrolijk was. Maar dankzij mij heeft ie nog 5,5 jaar goed geleefd, anders had de fokker hem toen al afgemaakt. Dank je wel Joey, voor al je steun en dikke knuffels. Je vrouwtje mist je heel erg.
Wat verschrikkelijk verdrietig... Het is zo erg om een dier te moeten missen, die leegte voelt afschuwelijk. Heel veel sterkte met het gemis van jouw lieve Joey. Je hebt hem een mooi leven kunnen geven.
Ach jeetje, ik lees je verhaal met een brok in mijn keel . Vreselijk!!!! Wens je heel veel sterkte, en ik weet zeker dat Joey jou een super baasje vond!! Knuffel.
Heel veel sterkte meid!!! Het is nooit leuk als je geliefde vriendje heen gaat. Ik heb voor 2 weken terug mijn kat van 13.5 moeten laten inslapen dus weet hoe je je voelt.
jezes wat vreselijk. Veel sterkte meid, meer heb je nou eenmaal niet voor hem kunnen doen. Hij heeft vast een mooi leven gehad!
Wat een verdrietig verhaal zeg ik wens jullie heel veel sterkte! Nathalie: ook sterkte gewenst voor het missen van je poezebeest
ahh sterkte meis heb vorig jaar ook mn kat weg moeten brengen omdat hij vergiftigd was. ik ken je verdriet! knufffff
*slik* Wat afschuwelijk voor jullie! Je hebt het goed gedaan, kan de liefde bijna voelen hier. Heel veel sterkte de komende tijd. Liefs, ook een 'vrouwtje' van 2 honden