Hier bij de AH altijd stokjes (pepsels) bij de kassa. De caissières weten inmiddels dat ze dat altijd wel mag en ze verwacht het daar inmiddels ook 😅. Soms een plakje worst op de vleesafdeling daar als het aangeboden wordt. Verder eigenlijk nergens. Alleen één keer ergens een snoepje aangenomen maar dat wordt verder nergens aangeboden.
In de supermarkt (jumbo) krijgt ze vaak een biscuitje bij de kassa. Maar nooit zonder het eerst even aan mij te vragen! Als het bijna lunchtijd is zeg ik gewoon nee, anders mag ze het best van mij. Hele krentebollen en plakjes worst bij de bakker of slager sla ik af. Worst knijpt ze fijn en een krentebol is gewoon wat teveel. Nu merkt ze natuurlijk toch nog niet dat ik soms nee zeg, dus ben benieuwd hoe dat over een jaar of 2 gaat
Hier ook met name bij de AH: daar krijgen ze vaak een banaan, aardbei of tomaatje. Soms een plakje worst of stukje kaas bij de vleeswaren, of een blokje cake bij het brood. Niet allemaal tegelijk natuurlijk .
Die enkele keer dat ze iets aangeboden krijgt mag ze het van mij altijd aannemen, mits het bij haar leeftijd past. Maar mijn dochter onthoud het wel allemaal, en heeft al een paar keer in diezelfde winkels om dat lekkers gevraagd. Wat vinden jullie? Is het onbeleefd als een kind er naar vraagt? En wat zeggen jullie dan tegen jullie kinderen?
Als ik niet het een of ander af zou slaan, zou ze tijdens het winkelrondje in ons winkelcentrum allemaal krijgen: Bij de supermarkt: een koekje. Krijgt ze alleen als ze van te voren goed gegeten heeft. Slager: plakje worst Groenteboer: banaantje Bakker: een mini broodje Primera: een snoepje Kaasboer: blokje kaas EN een plakje worst Visboer:stukje kibbeling Kapper:een lollie En laatst heeft ze van de apotheek zomaar een labellostift gekregen. Schijnbaar lezen de winkeliers op haar voorhoofd: "ik ben een klein, arm, mager meisje wat thuis niets krijgt." Haha heel lief hoor, dat iedereen haar wat wil geven, maar ik ben heel blij dat ze het eerst aan mij of haar vader vragen.
Ze vergeten het hoogst zelden aan te bieden hier, maar de enkele keer dat het voorkomt, mag ze er niet zelf om vragen, dan grijp ik in, maar mevrouw heeft zo haar eigen manieren om iets los te troggelen.:x Winkelier: anders nog iets, mevrouw? "Nee, dat was het, dank u wel" *rekend af* Dochter krijgt niks aangeboden en weet dat ze nergens om mag vragen. "Mama?" *ik werp haar mijn "denk eraan!" blik toe.* "Mag ik zo een boterham? ik heb zooooooooo'n honger" "Ja, dadelijk th....." Winkelier:" arm kind! Heb jij zo'n honger? ( ik: "welnee.")Ooooooooooh ik heb voor jou wel een koekje/worstje/banaantje/halve zwijnenbout, lust jij wel he?" Dochter:" ja, graag." Ik tegen dametje:" oeh, jij..." Winkelier:" och...ze vraagt nergens om, toch? Wat een beleefd kindje. Hier, lieverd, eet maar lekker op." En dan die grijns op dat gezicht als we die winkel uitlopen.
Dan zou ik een bakje druiven of aardbeien halen en nog voordat de groenteman wat kan geven, geef jij iets van het bakje. Zeg je; hier lieverd, dit is veel gezonder en daarom zijn we hier Ik vind geven zonder te vragen ook echt niet handig.
Zelf vind ik vragen ook niet netjes. Maar mijn man zegt dan dat de winkelier dit ons kind zelf heeft geleerd. En dat het goed is voor haar ontwikkeling om dingen netjes te vragen aan onbekenden. En ergens heeft hij een punt. Zelf durfde ik nooit dingen aan vreemden te vragen, ik maakte me altijd zorgen wat een ander daarvan denkt. En dat leverde vanaf de middelbare school tot op heden nog steeds af en toe problemen op. En nog steeds heb ik moeite met bijvoorbeeld telefoneren.
Bij de AH krijgt hij soms een banaan aangeboden, heel aardig alleen soms bieden ze een geheel groene aan. Voel me dan altijd een beetje bezwaard als ik voorzichtig zeg dat die banaan nog niet rijp is (een gegeven paard mag je niet in de bek kijken). Krijg hoe dan ook altijd een rijpe gele vervolgens, dat dan weer wel Mijn zoontje herkent het logo van de Kruidvat - ooit heb ik hem daar eens een tumtum gegeven toen ik een zakje schepsnoep kocht. Maar sindsdien wil hij de Kruidvat niet meer uit zonder een tumtum te hebben gehad. Ach ja, het zij zo.. doe daar verder niet moeilijk over. Verder krijgt hij eigenlijk nergens wat aangeboden.. nog niet mee gemaakt in ieder geval. Oh ooit eens een lolly.. weet al niet meer waar. Hij was toen nog geen 2 dus heb bedankt.. overigens krijgt hij nu nog steeds geen lollies.
Bij de ah een mandarijn of banaan. Jumbo stokjes bij de kassa en plakje worst bij het vlees. Bakker Bart krentenbol. Etos snoepje. Favoriete kledingwinkel spekjes. 1 groot feest dus als ik ze mee neem naar het winkelcentrum 😂 Ik ben er niet moeilijk in, ze mogen het van mij gewoon hebben en zeggen zelf wel nee als ze geen zin hebben.
Kaas en worst bij de Albert Heijn. Soms ook nog een stuk koek wat bij de koffie automaat ligt. Een halve kaasstengel bij de bakker. Soms een snoepje van de Etos en bij de Markt ook vaak een stukje kibbeling of stroopwafeltje bij de koekkraam. 1 groot feest hihi Ze zit nu nog niet op school dus hobbelt gewoon lekker mee en geniet er van.
Nee hoor vind ik niet onbeleefd. Als dochter aan mij vraagt of ze een worstje mag bij de Appie mag ze het zelf vragen. Is ook goed ivm haar verlegenheid. Ik ben wat dat aangaat niet zo moeilijk.
Nee. Mijn kinderen krijgen niks. In de dorpswinkel vragen ze het aan mij en ik zeg nee, tot ergernis van mijn dochters Als een medewerkster mij niet vraagt en het snoepje zo maar in de hand van mijn dochter duwt laat ik het toe. Ik vind het een slechte ontwikkeling dat kinderen overal wat kunnen eten/krijgen .
Maar het is toch altijd maar iets kleins? Toch niet alsof ze in elke winkel een Magnum krijgen? Wat is je tegenkanting dan precies? Niet lullig bedoeld, ik vraag me oprecht af waar die intense reactie vandaan komt.
Wij doen altijd boodschappen zonder de kids Alleen een 'vergeten' boodschapje bij de supermarkt in de buurt gaan ze wel eens mee. Daar krijgen ze een tomaatje of druifje bij de kassa. Prima! Bij mijn zoontje vroegen ze laatst wel of hij het al mocht hebben. Bij mijn dochter vragen ze haar meteen maar waarschijnlijk ook omdat we er vaker komen en ze weten dat het best mag. Snoepje zou ik minder blij van worden, maar ach... Dat ene snoepje. Dat je snoepjes afslaat omdat 'iedereen met zn handen in zo'n pot zit' vind ik dan weer zwaar overdreven, alsof je daar iets van zou krijgen..
Nou volgens mij is dat niet een nieuwe ontwikkeling ofzo maar is het juist van oudsher dat je bij de bakker, de slager, de groenteboer etc wat krijgt als kind! Mijn moeder kreeg het nl vroeger ook....
Hier bij de ene bakker een minikrentenbol, bij de andere een stukje vd dagelijkse proeverij, bij ah kassa een mandarijn, bij deen een stukje van proeverij, bij pipoos een ballon, bij wildkraam een stukje vd grill, bij visboer stukje kibbeling, bij bloemenstal doosje rozijnen en ze mocht zaterdag bloemen uitzoeken, bij slagers plakje worst. Snoep heeft ze nog nooit gekregen, daar vinden wij & de winkeliers haar te jong voor.
Hier een koekje bij de bakker, een snoepje bij de etos, fruit bij de fruitboer, soms fruit in de supermarkt. Vind het juist wel leuk voor dr.