Ohh wat heb ik er een hekel aan zeg! En nu moet ik bellen omdat ik overplaatsing heb gekregen naar een ander filiaal voor de planning en vrije dagen doorgeven brrrr haat het echt.. ben wat moed aan het verzamelen om te bellen hihi Ook moet ik nog steeds de tandarts bellen voor een afspraak en stel het maar steeds uit.. Wie heeft er nog meer een hekel aan?
haha, eindelijk herkenning! Ik heb dat ook vaak, tenzij ik moet bellen voor iets leuks. Maar ook als ik gebeld wordt heb ik eigenlijk nooit zin om op te nemen. Weet niet waar dat vandaan komt, maar mijn vriend heeft het ook. (wij leven dus als holbewoners die liever niet met mensen communiceren)
Ik.. Al ben ik er al wel een beetje overheen. Bij mij komt het doordat ik stotter maar sinds ik logopedie heb gehad gaat het bellen een stuk beter.
Ohjaaaaa ik dacht dat ik de enige was !!! Alhoewel, mijn zusje heeft het ook. Maar ik word altijd voor gek uitgemaakt als ik dat vertel. Ik vind bellen verschrikkelijk, zelfs al bel ik mijn beste vriendin om iets af te spreken. Doet er niet toe, toch stom. En gebeld worden is wel iets beter, al heb ik daar ook vaak geen behoefte aan. Ben ook slecht bereikbaar... 😌 Het allerergste is als ik moet bellen om iets te regelen. Bahbahbah. Dat stel ik dan ook altijd zo lang mogelijk uit...
Ik heb het ook! Ik mail ook vaak een bedrijf als ik een vraag heb en ik baal er zó van als ze dan alsnog om een telefoonnummer vragen
Ik ook verschrikkelijk vind ik het! Kom nooit goed uit mijn woorden of herhaal veel woorden zoals oké...
Hihi! ikke ook. Vriendlief dan altijd weer: "jij met je angst om te bellen, ben je mensenschuw". Als ik eenmaal bel, dus in het gesprek zit, gaat het wel hoor. Het is gewoon even dat doen, en dan ben ik gewoon zenuwachtig als de telefoon overgaat. whahaha!
Ik heb er ook een hekel aan, maar werk als secretaresse, dus wordt er steeds beter in haha, zal wel moeten.
Een bloedhekel. Echt, het online maken van afspraken bij dokters en specialisten is de beste uitvinding ooit voor mij. Maar ik bel nooit graag, naar niemand eigenlijk. Wel wat zonde aangezien ik toch voor mijn job zowat alles met mijn freelancers over de telefoon moet regelen. Enfin, uiteindelijk via mail, maar als je eerst wilt weten of ze beschikbaar zijn is telefoon toch sneller. En dan nog het verschil: bellen naar een vaste lijn is niet fijn. Moeten bellen naar iemand die je niet kent en waar je alleen een gsmnummer van hebt, daar krijg ik helemaal de kriebels van
Haha hier heb ik ook last van. Ik vind het zo stom! Vooral als iemand anders mee kan luisteren en er misschien commentaar op kan geven. Op m'n werk vond ik het ook heel moeilijk om klanten te bellen. Gelukkig konden mijn collega's geen Nederlands verstaan Waar die angst vandaan komt, geen idee. Gelukkig ben ik niet de enige
Ja vreselijk! Helemaal als het een belangrijk gesprek voor bijvoorbeeld een sollicitatie is. Soms schrijf ik de eerste zinnen die ik ga zeggen ergens op Ik vind het vooral moeilijk omdat de meeste telefonische gesprekken in het Engels zijn en ik denk dat m'n accent stom klinkt. Hetzelfde met naar Nederland bellen omdat ik een erg Engels accent gekregen heb als ik Nederlands praat
Hahaha dit heb ik ook! Ik heb er alleen geen last van op het werk, waar we regelmatig gebeld worden door klanten. En heb ook geen problemen meer mee om leveranciers te bellen (al vind ik het dan niet zo fijn als de klant ook nog eens tegenover me staat). Door te doen en juist niet uit te stellen is het wel beter geworden. Zo heb ik laatst nog nuon gebeld dat ik dat nieuwe contract wat manlief had afgesloten wou ontbinden (kon hem wel wurgen). Vervolgens essent gebeld dat ik graag bij hun wilde blijven en of mijn contract niet goedkoper kon. Was daarna echt super trots op mezelf
Ja en de belangrijkste dingen die ik moet doorgeven of vragen schrijf ik vooraf op. En dan loopt het alsnog vaak anders
Haha, dat heb ik ook. Ik begin ook altijd op dezelfde manier; 'Hallo, met Shaddix Shaddix, iiiiiik heb een vraagje..' Dan erger ik me zo aan de manier waarop ik 'iiiiiik' zeg en aan het feit dat het vanzelfsprekend is dat ik een vraag heb, anders zou ik niet bellen Maar goed, als ik het op een andere manier probeer te zeggen, klinkt het nóg vreemder. Laatst moest ik het UWV bellen omdat er een betaling ontbrak, die ik wel al verwacht had. Krijg je de opties; WW, Wajong of WAO. Die moest ik allemaal niet hebben, want het ging om een ZEZ-uitkering. Toen heb ik maar voor WW gekozen. 'Ja, hallo, met Shaddix Shaddix, haha. Ik ehh, weet niet of ik het goede heb gekozen want ja, ehh, ik moest kiezen tussen WW, Wajong of WAO en dat heb ik allemaal niet, haha, dus ik dacht, ik kies maar voor WW, als het niet goed is weet u misschien wel wie ik moet hebben, haha, dus..' En dan denk ik 'Neeeeeee, sufdoos, wat zeg je nou!?' en daar wordt het alleen maar erger van
wow, wat herkenbaar, ik heb er ook een hekel aan, ik wil het ook helemaal niet doen, weet je hoe veel simpele telefoongesprekken ik door mij verward zijn geraakt, omdat ik bijvoorbeeld een paar vragen vaker stelde, hihi ik breng soms ook verwarring bij de tegenpartij , vooral bedrijven bellen vind ik lastig, ik mail ze liever dan maar, maar ja soms moet je gewoon bellen, zelf gebeld worden is nog erger, als mij huistelefoon gaat kijk ik altijd wie het is, ik neem nooit op als het een anoniem beller is, dit door eerdere ervaringen, ik neem elk telefoontje met spanning aan, zelfs die van moeder want die belt mij bijna nooit (ik bel haar alleen) zelfs als mijn vriend op me mobiel belt heb ik dat weet je wat ik ook hebt als bijvoorbeeld op mijn huistel of mobiel anoniem gebeld ben, ga ik tobben wie of wat het kan zijn en word er nerveus van, het is pas weg als het uit mijn geschiedenis heb gewist,