Lening bij schoonvader (voelt niet goed).

Is bij ons niet gebeurt. Met de anderen is gewoon open kaart gespeeld en was geen punt verder de anderen zijn ook niet gecompenseerd want het was een lening, geen gift.
Maar goed, met familie moet je wandelen, niet handelen. Ik kon zakelijk/prive niet scheiden gevoelsmatig en vond t niet een heel prettig gevoel.

 

Wij hebben onze hypotheek bij mijn ouders afgesloten. Wij hebben dit notarieel gedaan en betaal maandelijks de annuiteit. Voor mij is de lening gewoon "zakelijk". Wij hebbrn marktconforme rente afgesproken. Mijn ouders ontvangen op die manier toch nog rente en ik heb afsluitkosten bespaard. Daarnaast mogen wij zoveel aflossen als we willrn. Bij een normale hypotheek zit daar vaak een max aan. Omdat wij veel sparen willen we ook veel aflossem dus dat is voor ons ideaal.

 

Ik zou gewoon even contact met ze opnemen. Vragen of ze de waarde van je woning kunnen aanpassen als je een taxatie laat doen en hoe het zit met het opnemen van overwaarde in een nieuw leningdeel

Ook als jullie de lening doen bij je schoonvader kan het evengoed interessant zijn om een taxatie te laten doen en zo een lager rente tarief te krijgen

 

Ik zie het probleem niet helemaal. Een familiebankconstructie adviseer ik juist heel vaak (werk veel met vermogende particulieren). Zitten bijna alleen maar voordelen aan.

In jullie geval, met een garagebox, zijn de fiscale voordelen wel niet zo groot, maar toch is het best een aardig systeem. Je schoonvader krijgt meer rente dan op zijn spaargeld. Jullie hoeven geen afsluitkosten aan een bank te betalen voor de lening.
Je kunt/moet gewoon zakelijke afspraken maken over rente en aflossing. Op papier zetten, beiden ondertekenen en niks aan de hand. Als je schoonvader overlijdt, dan heb je een schuld aan de erfgenamen (waar je man er zelf een van is). Dan kan de rest van de aflossing verrekend worden met zijn erfdeel.

Als je schoonvader het geld niet echt nodig heeft, kan hij zelfs elk jaar een bedrag aan jullie schenken. Daarmee kun je dan weer de rente en aflossing betalen, zodat de lening jullie niets of minder kost. In dat geval kan hij beter wel zijn andere kinderen ook een zelfde bedrag schenken om geen scheve gezichten te krijgen.

Ik begrijp het gevoel erbij wel een beetje hoor, maar als je je daar even overheen kunt zetten, zou ik er toch gebruik van maken, omdat het verder eigenlijk alleen maar een win-win-situatie is.

 

Hoe lang loopt je hypotheek nog?

 

Ik kan je één ding wel adviseren als je hiervoor kiest: Leg wel alles goed vast en doe het zeker niet onderhands. Ik heb in mijn familie het gedoe van dichtbij gezien bij een scheiding en een onderhandse lening, dat wil je echt niet...

 

ik verbaas me er eerlijk gezegd over hoe sommige van jullie tegen een familie lening aankijken... dat er altijd gedoe van komt, dat broers/zussen per se altijd allemaal hetzelfde moeten krijgen.... zo zie ik het helemaal niet namelijk.

Mijn zus heeft bij mijn oma een groot geldbedrag geleend. Na een tijdje bedacht mijn oma dat ze dat geld niet meer terug hoefde. Zus blij, wij als broers en zussen blij voor onze zus, niks geen gedonder onderling... Ik gun mijn zus namelijk al het geld van de wereld, zonder dat ik dat dan ook per se voor mezelf wil. het zou geen moment in me opkomen dat ik dan tegen mijn oma zou zeggen "Mijn zus heeft een x bedrag gekregen, dan moet ik dat ook krijgen"

Zie ik het nou zo anders dan? Of begrijp ik het niet helemaal?

 

Ik vind het ook alleen maar fijn als dat kan binnen de familie. Maar helaas denkt niet iedereen daar hetzelfde over. En om problemen voor te zijn, zou ik het óf niet doen, óf heel goed vast laten leggen.

 

Helaas is dat hier wel zo bij mijn vader.
Mijn opa heeft mijn tante regelmatig wat geld toegeschoven als ze het lastig had. Vinden wij prima maar mijn oom maakt daar grote problemen van. Die wil dan ook en "eist" het ook echt. Toen mijn oma overleed wilde hij niet meebetalen aan de crematie waar toen niet genoeg voor was. Hebben mijn vader en man van tante gedaan. Maar toen mijn opa later dus kon sparen ging hij geld eisen.
Hij doet de belasting van mijn opa en heeft serieus gebeld met: "je zou ondertussen veel meer spaargeld moeten hebben, waar is dat allemaal gebleven?" alsof hij er ook maar iets over te zeggen heeft. Maar hij rekent zich al helemaal rijk voor als mijn opa overlijd en ziet het dus ook echt al als zijn geld.
Hij moet dat soort dingen ook echt niet gaan doen als ik er ben want dan breekt er echt oorlog uit

 

Mijn ervaring met geld lenen en familie is walgelijk. Mijn vader overleed 8 jaar terug, ik was 21 toen. Mijn opa overleed een jaar later. Mijn oom kwam bij mij 1000 euro halen omdat mijn opa dit aan mijn vader had geleend. Ze hebben ons toen buiten gesloten bij de erfenis van mijn oma ( wij waren nu de erfgenamen omdat mijn vader was overleden) Of je notteerd alles goed, met de rest van de betrokkene er bij of ik zou het niet doen.

 

jeetje! ik snap dat je je daar kwaad over kan maken!

 

Wat naar dat dit zo kan gaan! ik neem toch aan dat de notaris de erfenis afhandelde, dus dat jullie als wettelijk erfgenamen gewoon jullie deel (in elk geval de legitieme portie) kregen? Hooguit, als die lening van je vader bij je opa ergens op papier staat, dat dat dan verrekend wordt...

 

Het heeft er niks mee te maken met wie jij bent of dat jij je hand ophoud, (wat ik echt een hele nare uitspraak vind) maar dat je schoonvader dit uit zichzelf aanbied. In mijn familie word er alleen geld gegeven als er niet om word gevraagd. En hier luid de zin altijd ‘wij geven liever met warme dan koude hand’

 

Een lening is natuurlijk niet direct je hand ophouden, en je schoonvader biedt het zelf aan. Als alle partijen ervan profiteren (zelfs als je een hele lage rente afspreekt van 1%, dan is dat nog steeds meer dan je schoonvader bij de bank krijgt, want daar krijgt hij 0% of moet hij zelfs betalen als hij veel spaargeld heeft, want negatieve rente dan), zie ik het probleem niet zo.
Het klinkt ook niet alsof er problemen in de familie gaan komen.
Het probleem zit echt in jouw hoofd (dat bedoel ik niet naar, meer een constatering ), dus ik denk dat je dit het best goed met je man bespreekt: hoe kijk jij er tegenaan, hoe kijkt hij er tegenaan en is er een manier om jouw gevoel hierin te veranderen? Als dat niet lukt, dan kun je het beter niet doen, want dan zit je continu ermee in je maag misschien.

 

Maar je kunt toch met je schoonvader ook een vast bedrag afspreken?

 

Ik moet je eerlijk zeggen ik heb het zo gelaten. Ik had er geen zin in na die afschuwelijke periode na mijn vaders dood. Zo veel had hij niet was voornamelijk spullen waar ik wel van baalde. Die lening was achteraf waarschijnlijk ook niet echt een lening maar een gift. Mijn opa had na zijn dood het zelf nog kunnen vragen aan ons maar dat heeft hij niet gedaan dus wilde het waarschijnlijk niet terug ( ik wist er niks van trouwens dat dit was gebeurd ooit)