Hoi Dames, Hier een klein verhaaltje over mijn vriend en ik. Mijn vriend en ik zijn al 5 jaar samen, ook al ben ik 20 en hij is 22. Wij wonen nu al ongeveer een jaar samen en willen dolgraag een kleine. Voordat ik hem leerde kennen was ik 1x ongepland zwanger geraakt. Dit heb ik weg laten halen destijds omdat ik nog zo jong was en omdat ik geen relatie had met de vader van het kind. Voor zover ik weet, ben ik dus wel redelijk vruchtbaar omdat ik dus al een keer zwanger ben geweest. Wij denken zelf dat mijn vriend minder vruchtbaar is omdat we al 2 jaar onveilig vrijen, maar het is nog steeds niet raak. Na lang overwegen hebben we dus besloten om de stap te nemen om contact op te nemen met de huisarts i.v.m. onze kinderwens. Nu hebben we een verwijsbrief om zijn sperma te laten testen en daarna moeten we een afspraak maken bij de gynaecoloog. Ik ben ook niet 100% regelmatig ongesteld, zitten soms wel 10 dagen verschil in. Dit gaan ze dan dus ook nakijken. Nu zijn wij heel blij om dit avontuur aan te gaan, alleen zijn wij een beetje onzeker over onze leeftijd. Ik ben eigenlijk bang om bevooroordeeld te worden en misschien niet serieus worden genomen. Zijn hier nog meer mensen die op jonge leeftijd met vruchtbaarheidsbehandeling zijn begonnen en hoe zijn jullie hiermee omgegaan? Groetjes, Laney
Hoi, Ik ben net 23 jaar en mijn man 24. Wij zijn al 16 maanden bezig en hebben a.s. donderdag een afspraak staan voor het zaadonderzoek. Wij beginnen er dus ook vroeg aan. Afgelopen juli heb ik een miskraam gehad met 6 weken en tot onze grote verbazing gisteren een (lichte) positieve zwangerschapstest!!!!!!! Ook als ik echt zwanger ben, kan het nl nog niet geloven, laten we de afspraak wel gewoon door gaan. Liefs mamaDD
Ik herken je gevoel wel een btje. Met name de vraag worden we wel serieus genomen. Wij zijn 23 en zijn 6 jaar samen, waarvan we één jaar samen wonen. Helaas ben ik erg onregelmatig ongesteld, wacht nu al 4 maand op een menstruatie en er gebeurd niks (ben in Maart/April gestopt met de pil). Morgen heb ik een afspraak bij de arts. Ben toch stiekem wel wat bang om wat makkelijker afgescheept te worden omdat we toch nog vry jong zijn (dus kortom nog tijd zat!). Ben benieuwd wat myn huisarts zegt.
ik was 22 jaar en mijn man 25 jaar toen we begonnen met de gyn. en intussen hebben we een zoontje van 14 maanden. nu ben ik 24 jaar en zijn we weer bezig met de arts. meid je krijgt echt geen rare gezichten. als jullie vroeg kinderen willen is dat toch jullie keus niet die van het zh. je bent er aan toe als je er aan toe bent. succes met alles meid.
Hallo, Ik was net 20 (vriend 22) toen ik stopte met de pil. Toen ik na een jaar niet zwanger was ben ik naar de huisarts gegaan, gewoon om even te melden dat we er al zolang mee bezig zijn. Hij wilde ons toen al doorsturen naar het ziekenhuis voor onderzoek maar dat wilden wij toen nog niet. Toen ik na 1 jaar en 9 maanden nog altijd niet zwanger was ben ik toch maar een verwijsbrief gaan halen, omdat ik graag wilde weten waar het dan aan ligt... We hebben een aantal onderzoeken gehad maar een echte oorzaak werd niet gevonden. Wel was het zo dat het zaad van mijn vriend van mindere kwaliteit was, maar niet ZO slecht dat je er niet zwanger van zou kunnen worden. We zouden in de medische molen terecht komen, dat was zeker, want na bijna 2 jaar proberen (op zo'n jonge leeftijd) zonder resultaat is de kans op een spontane zwangerschap nog maar heel klein (woorden van de Gyn). Nou dat zag ik toen dus echt niet zitten, dat medisch circuit. Ik was net 22 en we hebben besloten om onze kinderwens dan toch maar een tijdje uit te stellen. Ik was net klaar met mijn hbo opleiding en besloot om dan nog maar een opleiding er tegenaan te gooien. Met het idee om dan als ik 25 was te starten met vruchtbaarheidsbehandelingen etc... Ook een mooie leeftijd dacht ik zo... Een 8 maanden later belt mijn o-zo-spiritueel-ingestelde-moeder me 's avonds op. Ze was op zo'n soort derek ogilvy (alleen heette ze Wanda ) avond geweest en uit het publiek gehaald. Wanda had gevraagd of er iemand in de familie slecht was. En dat was indd zo, mijn oom had longkanker. Volgens Wanda zou het niet lang meer duren voor hij zou sterven... maar er was ook goed nieuws... in die zelfde periode zou ze oma worden! Van een jongetje! Mijn moeder verteld mij dit heel enthousiast maar ik geloof niet in die 'onzin'. Maar mijn moeder die bleef er nog weken over bezig. 4 maanden later zit ik op school (deeltijd opleiding naast mijn baan) als ik opeens een sms krijg van mijn moeder dat mijn oom is overleden. Ik moet meteen aan het verhaal van Wanda denken en ga eens in mijn agenda bladeren wanneer ik voor het laast ongesteld ben geweest (Ik ben op dat moment precies 3 jaar gestopt met de pil). Hmm... al bijna 7 weken geleden... (ik was er totaal niet meer mee bezig, ik zou toch niet spontaan zwanger worden). In eerste instantie dacht ik, ik ga echt geen test doen, het is toch WEER negatief en het kost alleen maar geld... Maar naarmate de dag verstreek kreeg ik steeds meer de kriebels. Na school toch maar een test gehaald en je raad het vast al: IK BEN ZWANGER!!!! Ik kan het nog altijd niet geloven! Inmiddels ben ik 34 weken in verwachting van... Jaja... A BOY! Ik weet niet of het iets met ''Wanda" te maken heeft maar het blijft een apart verhaal... Ik vind niet dat je je moet laten afschrikken door wat 'andere' zouden kunnen denken over jullie! Als jullie het gevoel hebben klaar te zijn voor een kindje, dan moet je daar gewoon voor gaan!!! Heel veel Succes! x
Wow, Xfifix...wat een wonderlijk verhaal! Tranen in m'n ogen... Gefeliciteerd! En Laney, ik denk niet dat je rare gezichten krijgt hoor, die mensen zijn echt wel professioneel genoeg! En mocht je ze wel krijgen, sta daar dan boven. Dit is belangrijk voor jullie, daar gaat het om! Heel veel succes, hoop dat je gauw zwanger bent!
Geen zorgen om je leeftijd maken, ze mogen je hier ook niet om weigeren om te gaan helpen. Ik was 22 toen ik stopte met de pil en Maartman was 27 jaar. Met 24 en 29 jaar zijn we de MMM in gestapt. Ook nog redelijk jong. Althans, ik was nog redelijk jong Succes!!
Ha laney Je wordt zeker serieus geholpen, ondanks je jonge leeftijd. Maar je zult regelmatig te horen krijgen dat je je niet druk moet maken omdat je nog alle tijd hebt. Ik ben 31 en ook tegen mij zeggen ze dat nog steeds... Dat zeggen ze om je gerust te stellen maar dat helpt natuurlijk niet zo veel. Dus die opmerkingen gewoon negeren; als je op jouw leeftijd niet spontaan zwanger raakt binnen een bepaalde tijd, is er meestal wel een reden voor en dat weten artsen ook. Dus gelijk heb je dat je daarmee aan de slag gaat.
Ook hier als jong stel de MMM in (even rekenen) ik was volgens mij 20 toen we de MMM in gingen (long long time ago..). Wij voelde ons altijd serieus genomen in het UMCG en daar hebben ze nooit iets gezegd over onze leeftijd, alleen dat het alleen maar ten goede kwam (+ in een zeer gunstig geval er misschien alsnog wel meer dan 1 kindje zou kunnen komen). We zijn nu ruim 6 jaar verder en 2 heerlijke zoontjes rijker! Heel veel succes! Elmo
Ik zou zeggen kijk maar naar mijn nickname, en mijn onderschrift. Mannetje en ik zijn nu al meer dan 7,5 jaar samen. In het ziekenhuis hebben ze me altijd serieus genomen gelukkig.
ik was 22 toen ik met de pil stopte. toen ik 23 was kregen we allemaal onderzoeken omdat we een jaar verder waren. ben nu 24.
Wij waren ook jong hoor! Was 20 toen we startte en wordt nu 23.... Mijn man was 25 en wordt 28. Wij zijn nog nooit afgewezen bij artsen hierdoor en dat mogen ze ook niet zoals Maartje al aangaf. Heel veel succes met alle onderzoeken!
Als ze een beetje professioneel zijn in het zh dan zeggen ze niets over jullie leeftijd. Alleen in positieve zin dan...=) Succes met alles!
Ze mogen je inderdaad niet weigeren en ze horen je ook fatsoenlijk te behandelen. Of je nou begin 20, begin 30, eind 30 etc bent, de kinderwens is even sterk. Zelf vind ik het vervelend dat veel mensen er een handje van hebben om wanneer je nog geen 30 bent te zeggen dat je je helemaal geen zorgen moet maken omdat je 'jong' bent. Maarja jong of niet, de situatie gaat niet veranderen. Op de natuurlijke manier zwanger worden zit er niet in, en over een aantal jaren word het er heus niet beter op. Sommige mensen he..
Ik ben gister langs mijn huisarts geweest. Ondanks dat ik wat bang was voor een reactie; maak je er neit teveel druk om, je hebt nog tijd zat. Heeft ze er geen woord over gezegd en ze snapte me volkomen. Ik heb dan ook een verwijsbrief gekregen naar de gyn. Ik ben trouwens van 1987, 23 dus