Hoi allemaal, Ik moet even wat kwijt en misschien (ik hoop het natuurlijk niet) heeft iemand hier ook ervaring mee. Colin is geboren na een zwangerschap van 30 weken. Hij heeft geen zware problemen gehad na de geboorte, alleen was vanaf het moment dat hij zelf moest gaan eten al duidelijk dat dit niet echt makkelijk zou gaan. Colin is dan ook altijd een moeilijke en langzame eter geweest, maar ach, na alle stress na de geboorte vond ik dat eigenlijk niet zo heel erg. Ok het duurde eindeloos voor hij zijn fles leeg had, hij heeft heel lang op 6 voedingen gezeten, maar wat maakt het uit, hij was lekker thuis en deed het verder wel goed. Na een maand of 6 zijn we langzaam aan fruithapjes en daarna groentehapjes gaan introduceren, dat ging redelijk. Lees dan wel dat hij een half 4 maanden potje at en niet meer. Langzaamaan zijn we dat uit gaan bouwen en is yogurt en danoontje ook op het menu gekomen. Na verloop van tijd zijn we op het 6 maanden potje terecht gekomen, en dat krijgt hij tot op de dag van vandaag. Met een maand of 11 (gecorrigeerd 9 mnd) gingen we de 8 maanden potjes introduceren, helaas zonder succes. Niet omdat hij het niet wil, want hij begint er vol goede moed aan maar krijgt het gewoonweg niet doorslikt. Hij gaat dan kokhalzen, kaken en soms zels braken. We hebben werkelijk alles geprobeerd, maar helaas allemaal zonder succes. Bij de kinderarts heb ik op een gegeven moment aan de bel getrokken aangezien het voor mijn gevoel niet goed zat, en inderdaad zij deelde mijn mening. De logopediste is ingeschakeld en na wat testen concludeerde ook zij dat dit als een serieus probleem moet worden gezien. Hij wil wel maar hij kan het niet, het gaat dus niet om een gedragsprobleem.....Om een voorbeeld te noemen, de potjes van olvarit krijgt hij wel weg maar de potjes van het kruitvat die maar iets groffer van structuur zijn niet! Brood krijgt hij niet weg, koekjes en alle andere tussendoortje hoef ik hem niet te geven. Inmiddels gaan zijn flessen (toch nu nog de belangrijkste voeding van de dag) ook al maanden slecht en zijn we nadat hij van de ene op de andere dag de Nutrilon niet meer wilde overgestapt op pyama papjes en fruitpapjes. Deze gingen tot voor kort redelijk goed alleen de laatste tijd gaat ook dat niet meer goed. Hij eet nu dus eigenlijk veel te weinig en het zielige van dit alles is dat hij zoooo graag wil, als ik eet kijkt hij het eten uit mijn mond. Nu zijn we dus eerst langs de KNO arts geweest en bleek dat zijn neusamandel vergroot is en dat die eruit moet maar daar komt zijn eetprobleem dus niet van. Keelamandelen hadden wel een oorzaak kunnen zijn. Wij moeten nu dus verder laten onderzoeken wat de oorzaak is , er wordt binnenkort een afspraak gemaakt voor een slikfilm waarop ze kunnen kijken of er mss iets met zijn slokdarm is of iets anders. Ik ben er eigenlijk best heel erg bezorgt over. Het is iedere dag weer een doffe ellende, hij groeit ook niet goed meer pfffft. Ik weet dat ik eigenlijk niet zo moet klagen maar af en toe ben ik het zo zat. Ik wil ook helemaal niet meer het medische circus in, ik wil er vanaf zijn, maar tegelijkertijd wil ik het beste voor mijn kleine man en weet ik dat het niet anders is en dat deze problemen niet onoverkomelijk zijn maar toch......het is toch weer een onzekere tijd en dat eten...tja je kunt nou eenmaal niet een dagje overslaan. Nou het is een heel verhaal geworden maar ik moest het gewoon even kwijt. Ben gewoon een beetje verdrietig zeker toen we vandaag als extraatje de neusamandel gepresenteerd kregen, want dat staat dus weer buiten alle andere dingen die nog komen gaan. En als iemand dit leest en dit allemaal herkent, hoe is het bij jou kindje gegaan en hoe gaat het nou? Heeft het allemaal lang geduurd en heb je misschien tips mbt onderzoeken e.d. Eettips hoef ik niet want ik heb echt ALLES geprobeerd! Bedankt voor jullie luisterend oor (lezend oog )
Jeetje meis, wat een verhaal. Ik kan je er helaas niet mee helpen, maar ik wil je veel sterkte wensen met alles!
Hoi meiden, Ik heb gevraagd dit topic te verplaatsen van prematuren naar hier, misschien zijn er hier dames die dit herkennen? Heb trouwens inmiddels de datum voor de amandeloperatie, aanstaande dinsdag al Ik had gevraagd of er iets spoed achter kon worden gezet met het oog op verdere onderzoeken, ik kreeg afgelopen vrijdag bericht en dinsdag zijn we dus al aan de beurt. Ben ik wel blij mee, al ben ik er natuurlijk ook zenuwachtig voor, ook al is het een kleine ingreep en wordt ie aan de lopende band gedaan, tis toch spannend pffft.
Het niet kunnen verwerken van brokjes herken ik niet, mijn kinderen wilden juist absoluut geen gepureerd eten. Maar periodes dat ze naast de borst nauwelijks iets wilden eten hebben wij ook gehad, en dan heb ik het over echt weinig, 3 hapjes op een dag of zo. Hier heeft het zich opgelost door er verder geen punt van te maken, de groei heel goed in de gaten te houden en lang borst te blijven geven, zodat er in elk geval nog iets inging. Maar het is wel goed dat het bij jullie verder onderzocht wordt. Ik wens jullie veel succes!