En dat geldt echt voor heel veel mannen. Hier komen heel veel vaders hun kinderen halen en brengen. Ten eerste zie je het 9 van de 10 keer wanneer papa verantwoordelijk was voor de outfit en je ziet gewoon een duidelijk verschil in visie, contact en het kunnen beantwoorden van vragen van mij wanneer de kinderen ouder worden.
Ik geloof dus dat dat de transitie is waar we als samenleving in zitten. Men zal dus op zoek moeten naar een andere manier van werk/functie indeling zodat het een kan aansluiten op een ander. Daar waar het schuurt zou je dus moeten kijken hoe je het zou kunnen veranderen. En ik denk ook zeker niet dat dat altijd makkelijk is, t vraagt wel wat aanpassingsvermogen. Maar goed nu dwalen we wel wat van onderwerp af haha.
Precies mijn gedachte, waarom MOET dat? Ik vraag mij af of zoveel ouders de "nieuwe" rolverdeling wel zo geweldig vinden. Ik geloof dat daar ook een stuk druk van de maatschappij achter zit. Je "moet" tegenwoordig een papadag hebben, anders druk je je vrouw/partner in een jaren 50 rol ofzo.
Neuh natuurlijk niet. Maar als de behoefte in een samenleving verandert ja dan zul je daar als werkgever dus wel wat mee moeten. in onze organisatie hebben we een hele groep jonge collega’s (al dan niet met kinderen) en die hebben echt een hele andere werk/privé balans dan hoe ik opgegroeid ben, laat staan de generatie boven mij. Zo goed als alle jonge vaders in mijn team nemen bijv ouderschapsverlof op tot het kind 8 is. (Moeders overigens ook). En dat geeft soms frictie bij de oudere collega’s (want: in mijn tijd…) daar schuurt het dus en zit een verander opdracht voor een werkgever. En dat is niet makkelijk. Maar dat gaat natuurlijk niet alleen over kinderen, wat ik zei: het is meer de balans werk/privé en die is breder dan alleen kinderen. Maar zo traditioneel als het was, is het niet meer voor een deel van onze samenleving. En een ander deel houdt daar liever wel aan vast. Beide dikke prima als burger. Maar als werkgever heb je daar wel een uitdaging in
Ik voel daarover geen enkele druk van de maatschappij hoor. Zoals jij doet wat jij wil, doe ik wat ik wil, niet omdat iemand iets van me verwacht. Ik vind mn werk ook gewoon heel leuk, ga vanaf september zelfs meer werken en een opleiding doen. Ikzelf vond het gewoon fijn om niet alles alleen te doen doordeweeks (wat hier al meer is, want vriend werkt 's nachts, is nog niet thuis als wij wakker worden en slaapt als wij thuis komen), en vriend vond het ook waardevol om ook een dag te zorgen. Dat vind ik toch anders dan in het weekend, als je met zn tweetjes bent. En ik heb vaak zat te horen gekregen waarom ik 'zoveel werk'. Vooral van vrouwen eigenlijk. Die vraag krijgt mn vriend niet hoor. Wat dat betreft had ik beter wel minder kunnen gaan werken, vanwege die druk uit de maatschappij. Want die druk is er net zo goed dus aan de andere kant, niet alleen bij degenen die een trditioneel rolpatroon hebben.
We moeten niks, ik denk dat we in Nederland veel te verwend zijn dat alles maar aangepast moet worden aan onze wensen. Zijn we in de huidige 'maakbare' samenleving nu veel gelukkiger dan vroeger? Als je ziet hoeveel mensen tegenwoordig psychische/mentale problemen hebben en daar hulp voor nodig zijn vraag ik het me af. Maar met je laatste zin ben ik het helemaal eens, we dwalen af
Zo was de werkgever van vriend toen dochter nog klein was ook. Die dacht dat ik alle dingen als ziekte, dokterbezoekjes of weet ik het wat wel op zou pakken. Die dacht dat ik gewoon 'een baantje leuk voor erbij' had. Ik ben echt boos geworden. Dat zijn vrouw thuis zat met de kinderen, wil niet zeggen dat ik dat wil. En daarbij heeft dochter ook nog een vader he. Alsof het bij mij (ik ben doktersassistente en werk over het algemeen alleen) zo makkelijk is vrij te moeten nemen. En als had ik wel een zgn baantje voor erbij, dan nog hoor, kom op.
Ik vind dat iedereen vooral moet doen wat prettig is en goed bevalt, maar ik vind het wel belangrijk dat alle functies in loondienst de mogelijkheid tot bijv minimaal 32h bieden. Als je als vrouw 32h wilt blijven werken en je man mag niet minder dan 40h dan moet de vrouw uiteindelijk zakken als je geen 4 dagen opvang wilt en dat vind ik een slechte zaak. Nogmaals, ieder zijn keuze en vrouw 24h en man 40h is volgens mij in vele opzichten het meest praktisch (zo doen wij het niet), maar niet voor iedereen wenselijk.
Haha dat bovenste sowieso! Zoals we op t werk altijd zeggen: iedereen kent zijn rechten maar de plichten worden wel eens vergeten. In het kader van zorg voor de kinderen sta ik daar overigens wel achter (en heel veel andere dingen ook niet).
Tuurlijk maar dat is overal toch Bij de hoge bazen ligt het geld want lekker op luie reet vergaderen, etentjes om zogenaamd te vergaderen etc dat is belangrijker dan de hardwerkende mens in scholen winkels etc
Het gaat toch niet enkel om opvangdagen? Ik vind hoe het huishouden reilt en zeilt ook een practische overweging. Met allebei 4 dagen werken loop je steeds achter de feiten aan. Hier werkt het goed dat de grote lijnen door 1 iemand uitgezet worden en daar overzicht over houdt.
Ik denk niet dat dat druk van de maatschappij is maar de emancipatie van de vrouw. Vrouwen zijn vandaag de dag hoger opgeleid, vertegenwoordigden belangrijkere hogere functies op de werk loer dan vroeger. Voor mij was heel duidelijk voordat er kinderen kwamen dat dat alleen ging gebeuren sls mijn man ook minder ging werken. Ik heb net zo goed recht op mijn carrière. En mijn man vond en vind die 1,5 dag per week thuis met de kids zeer waardevol en het maakt zijn betrokkenheid groter.
Als je daar beiden blij mee bent is het goed. Maar wat ik bedoel dat ik denk (en wel van overtuigd ben) dat die emancipatie veel vrouwen (en mannen) door de strot geduwd wordt. Natuurlijk zijn er vrouwen die dat belangrijk vinden, maar ook heel veel die dat niet hebben. En dat kun je bijna niet meer hardop zeggen, dan wordt je zo ongeveer voor gek versleten. Heel veel "moderne" mensen lijken niet te begrijpen dat niet iedereen dat gevoel heeft.
O op die manier. Nee ik vind dat alle opties prima zijn zolang het gezin het er geheel mee eens is. Enigste waar ik niet zo voor bent is 5 dagen opvang uit luxe keuze
Oh dolletjes, daar begint de ellende alweer. Ik keer na 10 jaar terug in het onderwijs per 1 aug. Dus nee, ik denk niet dat ik ga staken. Ben juist blij dat ik weer kan starten. De enige reden die ik ook kan bedenken om die dag eventueel wel te staken is als mijn school die dag gesloten wordt. Maar dan denk ik dat ik gewoon voorbereidend werk ga doen ofzo. Ik ben destijds vertrokken oa omdat we gigantisch door mijn werkgever (bestuur van zo’n 55 scholen) belazerd werden. De normjaartaak was destijds zo ingesteld dat je 42 wkn werkte en maar 40 wkn betaald kreeg. Zodra ik daar achteraan ging werd ik behandeld als een soort klokkenluider, wat ik ook wel was, want reken maar uit 55 scholen aan onderwijsgevend personeel, waar ze eigenlijk nog 2 wkn aan lesgevende uren van moesten betalen… Anyway, toen was de werkdruk al hoog. En toen ik weg was hebben mijn collega’s het maar zo gelaten, want bang voor dezelfde problemen als die ik kreeg. Maar daarna wel gaan staken, omdat de werkdruk zo hoog was. Oh my, daar heb ik toen toch wel om gelachen. Dus heel eerlijk, ik heb nog steeds niet zo veel invoelend vermogen met die landelijke stakingen. Volgens mij moet men eerder bij eigen directie en bestuur aankloppen als de werkdruk te hoog is, ipv landelijk proberen je salaris op te krikken. Maar goed, mijn mening is wel wat gekleurd door voorgaande ervaringen.
ja klopt, maar ik merk wel dat meer sociale balast bij mij terecht komt. Dus ik werk 4 dagen en regel veel meer dan mijn man. Als ik 3 dagen zou werken zou die sociale ballast tov werk evenwichtiger zijn. En dan zou je zeggen, zorg dat je man dat oppakt, maar dat ziet hij toch niet helemaal zo automatisch als ik dat doe. (Hij kookt wel bijna iedere dag)
dat lijkt me ook logisch, en het verschilt per gezinssituatie, maar hier is wel iemand nodig die het overzicht houdt. Zeker omdat zowel man en de kinderen niet echt organisatorisch aangelegd zijn. Als wij ieder onze dingen deden, dan zouden er zaken mislopen.