Leren leren

Hoe pakken ze dit aan en hoe begeleiden ze hem hierbij op school? Hebben ze een stappenplan voor hem hoe hij moeilijkere werkjes aan moet pakken, wanneer en hoe hij om hulp kan vragen, wat doen ze als hij vast loopt of niet verder wil of durft te gaan?

 

mijn zoon heeft ook zoiets, niet zo opvallend maar wel in zijn hoofd vaak van de drempels.
de juf heeft vorig jaar een boek met hem gelezen, cheetah (met 5 jaar oud)boek. snelste dier maar in een dierenpark wordt hij lui en 'is hij dan nog steeds een cheetah?' hoe je jezelf definieert dus.
de juf merkte dus dat hij het boek goed snapte maar wanneer hij over zijn eigen gevoelens moest praten deed hij dat niet zo openlijk. zeer terug houdend.
maar het hielp wel.
wat ik zelf gebruik is turbo motor aan moeten zetten, niet altijd maar soms. en dat is echt eng soms.

dit jaar na herfst vakantie gaat ze met hem een ander boek lezen. mindset of zoiets. zodat hij begrijpt wat zijn toestand is en hoe hij ermee om kan gaan.

ik heb zelf ook met hem gezeten. voor hem maakt het leuk en leuk spannend wanneer hij er bij iets nieuws kan leren. een reken puzzel bij verrijking(rekentijgers) als ik een voorbeeld moet geven; weet hij meteen hoe het moet en tegelijk ook hoeveel van die saaie sommen moet je maken om het antwoord te kunnen vinden.
hij wil dan de moeite niet doen. omdat de sommen die er nodig zijn zijn onder zijn leernivoo. dat is dus erg belangrijk. leren leren op je eigen kennis nivoo.

we worden begeleid door een deskundige en die gaf aan dat zoontje eigenlijk combi opdrachten moet krijgen waarbij taal en rekenen samen moeten komen. en open eind opdrachten zodat hij oefent met het vormen van strategieën.

het is dus belangrijk dat jij weet waarom je kindje het erg vindt. is het echt moeilijk te begrijpen voor hem? of hij begrijpt het en tegelijkertijd ziet hij ook dat hij heel veel moet uitproberen om een resultaat te kunnen bereiken.
ik vind dus 'strategie vormen' heel erg belangrijk bij leren leren, dat resultaat daadwerkelijk komt vind ik niet zo urgent. leren nadenken en leren problematiseren. want hard moeten werken komt nog en dat doen ze ook met andere vakken. werk af maken etc. deze opdrachten moeten bedoeld zijn om zijn denkvermogens te kunnen ontdekken.

want leren nadenken, dat geeft geluk rust zelfvertrouwen. dat is de reden waarom slimme kinderen op deze niveau echt extra begeleiding moeten hebben. het maakt het leuk als de juf er is om te praten over de strategieën. denk jij dat misschien er niet is op jullie school? want dan haat het kind nadenken met de angst om de weg kwijt te raken. denk dscipline kun je niet zomaar door 'doen' leren. dat is een leerproces waar je echt begeleiding nodig hebt. en open sfeer voor vragen en discussies creativiteit.

is dat het probleem misschien?

 

ze hebben 20 regels, elke regel staat iets in verhouding tot een iets anders. die moeten ze goed lezen. een je hebt 4-6 eigenschappen die in verhouding tot de andere moeten voldoen. zoals bijvoorbeel(ik zeg maar iets=) klaas heeft een kat, kat zit naast de hond, hond mag niet naast kip, suzi heeft kip etc maar dan 20 regels soms best ingewikkelde beschrijvingen(dat begon al bij de kleuters met minder regels minder parameters). zij moeten kippen en honden kinderen ergens plaatsen dat die allemaal voldoen en met de regels kloppen.
dat soort dingen krijgt hij.
maar wat onze deskundige aanraadde was vooral dingen zoals geschiedenis van wiskunde en meetkunde. dat je het leest maar je leert ook iets van rekenen, hoe het uitgevonden is wie het eerst gedaan heeft, hoe hij het eerst zag etc.
dat hebben ze niet op onze school helaas.

wat hij wel krijgt ook vergelijkingen dat jij een probleem met een onbekende moet oplossen die in een tekst uitgelegd wordt, door het bedenken van een simpele vergelijking. je weet dit, je weet dat maar niet dit en dat. hoe los je dat op. je vormt een simpele vergelijking met 1 onbekende, met alles dat jij weet en komt achter wat iets is(X).

weet je waar zij ons waarschuwde? een bepaalde verrijkingsmaterieel voor rekenen waar je mozaiken moest uitknippen plakken etc. dat werkt frustrerend op hem zei ze, ook omdat zoontje met fijne motoriek bijna niet helemaal ok is voor zijn leeftijd. ik moest daaraan denken toen je knip plak werk zei. maar dat is vr gr4.


wat je beschrijft is herkenbaar, het is moeilijk van makkelijk naar uitdaging te gaan. daarom is het belangrijk dat zij samenwerken merk ik. elkaar aanmoedigen. toen zoontje alleen werkte was dat erger, nu kan hij relativeren. Ik hoor nu soms uitspraken zoals 'L kon het ook niet'. of 'wij moesten heel hard werken maar toch haalden we niet, kan wel eens gebeuren' , of 'probeer jij maar eens mama, is moeilijker dan het eruitzien maar daarom is het leuk'
dat komt door lekker samen werken met zijn nieuwe partneer!
misschien gaat samen werken niet zo goed? geen goede match aan de tafel?

 

ik weet alleen een paar dingen die zoontje doet. ik zag dus een paar bladjes. ze hebben wel een map vol dingen. wat ook erg leuk is en beter werkt dat ze een keer per week zelf kiezen wat zij gaan doen.

 

Weet je wat voor levelwerk hij met rekenen krijgt? Mijn dochter moest de eerste weken echt wennen aan die verhaaltjessommen, maar als ze het eenmaal doorhebben gaat dat wel goed.
Bij mijn zoon namen ze na een paar keer zulke sommen niet meteen zelfstandig goed te doen zijn boekje weer in. Blijkbaar kon hij dat niet en werd hij weer een niveau lager gezet. Zoals je op de websites van uitgeverijen van zulk werk kan lezen, is het helemaal niet de opzet dat ze alles zelfstandig en zonder enige vorm van hulp moeten kunnen maken. Dat er tips staan per opdracht die je aan het kind kan geven om ze op weg te helpen etc.
Helaas had mijn zoontje geen andere klasgenootjes op dat niveau en werd hij een niveau lager gezet waarbij andere kinderen wel zaten uit zijn groep, moest hij in dat groepje werken. Dat was weer wat te eenvoudig en bovendien hadden ze zo door dat hij de antwoorden wel snel wist en probeerden een aantal kinderen hem alles uit te laten rekenen en dan af te kijken.
Zijn vorige juf gaf hem duidelijke richtlijnen om aan het werk te gaan. Hoe begin je en pas als je vast loopt mag je een vraag stellen, máár die vraag moest je dan duidelijk geformuleerd in je hoofd hebben, dus geen 'snap er niets van', maar echt op welk punt je vast loopt. Hij mocht dus ook niet eerder zijn dobbelsteen op het vraagteken zetten voordat hij dat bedacht had.
Mindmaps maken ze hier ook bij werkjes en projecten, dat zijn ook dingen die ze in het plusgroepje doen.
Hij heeft nu weer een andere juf die ook niet veel praktijkervaring lijkt te hebben met leren leren, dus als bepaalde dingen in het begin niet werken, vraag ik ze wel om het werk mee naar huis te geven in het begin. Wij hebben tijd voor vragen en als ze zo'n andere werk- en/of denkwijze doorhebben, gaat het vaak daarna wel prima.
Het is natuurlijk niet de bedoeling van 'passend onderwijs', maar helaas ontbreekt het leraren nog wel eens tijd en kennis.