Onze dochter slaapt vanaf de 9 maanden niet meer door. Tussen 3 en 5 word ze ergens wakker en we krijgen haar bijna niet meer in slaap. We hebben alles geprobeerd al geprobeerd, niet uit bed halen, op de kamer troosten en terug leggen, flesje melk, flesje water, schone luier, ze heeft het niet te warm en niet te koud. Bedje op andere plaats ook al geprobeerd. Laten huilen hebben we ook gedaan (wel om de tien minuten gaan troosten)maar na een uur is ze overstuur dat ze echt niet meer te troosten is. We halen haar er nu uit en dan speelt ze even bij ons bed en dan leggen we haar terug. Vaak slaapt ze dan verder maar net zo vaak ook niet. Sommige nachten zijn we dik twee uur bezig om haar weer in slaap te krijgen. We hebben echt alles al geprobeerd en weten echt niet meer hoe we het op kunnen lossen. Zowel ik als mijn man zijn echt op het eind van ons latijn door het slaapgebrek. De oplossing die CB aangaf was overdag minder slapen maarja ze slaapt 2 keer een uur dus dat vind ik al niet bijster veel en dat heeft ze echt nodig. (we proberen het naar 1 slaapje te krijgen maar das nog niet echt succesvol) Ze eet en drinkt verder goed overdag. Ze is wel opgenomen geweest in het zh en heeft een paar AB-kuren gehad voor urineweginfectie. Maar het probleem speelde ver daarvoor ook al. Iemand nog briljante ideeen???
Bij ons gaf het CB het advies een a twee keer te gaan kijken als ze huilde en daarna pas 's ochtends er weer heen gaan. Laten huilen dus. Eerste nacht heeft ze twee uur gehuild, tweede nacht ook. Derde nacht sliep ze door, vierde nacht drie kwartier gehuild en sindsdien slaapt ze alle nachten door. Omdat we er voor kozen haar toch te laten huilen (wat overigens erg moeilijk is hoor, begrijp me niet verkeerd) hebben we ook meteen de speen afgenomen. En nu slaapt ze alle nachten door zonder speen.
Ai laten huilen zou ik persoonlijk niet doen. Vind ik heel zielig. Tuurlijk hoef je niet bij elk geluidje meteen aan het bed te staan,maar 2 uur laten huilen? Op internet kun je volgens mij een slaaptrainer downloaden. Is dat een idee?
Laten huilen zou voor mij ook geen optie zijn. Mira slaapt sinds een weekje of 2 pas echt door. Daarvoor was ze waker om 3uur en 5uur (soms nog meer) en 9 van de 10x duurde het een uur voor ik haar weer in slaap kreeg en vervolgens kwam ze dan dus een uur later weer.. Ook wij hadden alles geprobeerd. Ons CB zei juist dat kindjes gewoon nog wakker mogen worden in de nacht. Het is heel vervelend, maar ik had me erbij neer gelegd. Ik gaf haar een flesje als ik dacht dat ze honger had (ze geeft het zelf heel goed aan als ze niet wilt drinken) en bleef even bij haar. Uit bed halen deed ik niet.. Ik bleef gewoon bij haar staan/zitten en als het me echt niet lukte om haar in slaapt te krijgen nam ik haar bij me. Ik ben erg bang geweest dat ze elke keer tussen ons in zou willen slapen, maar nu wilt ze niet eens meer naast me slapen. Misschien is het een fase en gaat het straks in één keer weer over? Ik weet hoe vermoeiend het is en hoop dat ze snel weer doorslaapt!
Laten huilen vind ik ook erg ver gaan, ze is echt helemaal overstuur zodat ze zowat gaat hyperventileren. Fase? Zou kunnen maar dan duurt die wel errug lang, vijf maanden bijna, misschien een aantal fases achter elkaar
Wij hadden hetzelfde probleem, maar wij hebben het laten huilen iets wat anders aangepakt met de 5 minuten regel. Begrijp me niet verkeerd dit was onze laatste redmiddel na maanden meerdere malen per nacht er uit te hebben gemoeten. Het brak mijn mama-hart, maar we konden gewoon we niet meer. We hadden het gepland in vier dagen dat we allebei vrij waren....de eerste nacht drie uur lang om de vijf minuten er heen, de tweede nacht een uur en een heel groot wonder!! Na de tweede nacht is hij 's nacht nooit meer aan het spoken geweest! Nu denk ik dat we dit allemaal even nodig hadden om een gewenning te doorbreken.
het kan inmiddels natuurlijk wel een patroon zijn die doorbroken moet worden.. ze is nu veel meer bewust...en natuurlijk gaat ze dan extra hard huilen, omdat ze normaal altijd er wel uitgehaald wordt of dat er op zn minst iemand komt...ze maakt zich dan natuurlijk ook nog eens boos enz... tis natuurlijk je eigen keuze e het klinkt idd heel erg cru...maar ehct overstuur 2 uur lang laten huilen, lijtk me ehct hartverscheurend...maar een patroon doorbreken is denk ik wel noodzakelijk, hoe...moet je alleen even zelf aanvoelen en bekijken...Mss idd zoals meer wordt gezegd, even er een paar dagen voor nemen ..minstens 3 nachtjes, dat het in elk geval consequent volhoudt...en kijken wat het effect is...
Hier precies hetzelfde, en soms gaat het een tijdje goed en slaapt hij door en soms wordt hij wakker en zijn we 2 uur bezig. Bij ons helpt het niet naast zijn bedje te zitten, dan gaat hij echt nog harder huilen, en als hij ons eenmaal heeft gezien en dan weer weggaan is nog erger. Dus meestal komt hij die nachten bij ons in bed, is hij even druk aan het kruipen en valt dan in slaapt naast mij of tussen ons in. Toch een soort verlatingsangst, ze worden wakker en schrikken dan dat ze alleen zijn. Overigens heeft hij het nu alweer 2 weken niet meer gedaan, en de laatste keren lukte het weer makkelijker hem in slaap te krijgen. 2 uur laten huilen lukt mij ook niet, maar ik wacht wel 10 minuutjes om te kijken of hij niet gewoon verder slaapt, helaas is dit meestal niet het geval. In ieder geval als het weer gebeurt doen we het weer hetzelfde; eerst even verschonen en wat warm water geven en terug in zijn bedje leggen, soms valt hij meteen weer in slaap daarna, en als dat niet werkt en hij huilt dan nog als we hem terugleggen dan komt hij gezellig bij ons in bed, wat dus nu alweer 2/3 wk geleden is
We hebben haar vannacht anderhalf laten huilen cq jammeren. Toen ze door had dat ze haar zin echt niet kreeg, is ze weer gaan slapen.. Ik vond het wel heel moeilijk omdat ze heel zielig mama zat te roepen..
Bij ons is slapen altijd al drama geweest, vanaf zijn geboorte al haast niet slapen overdag (nu voor het eerst sinds 2mnd 1,5 uur slapen achterelkaar 1x per dag). 's Nachts is het ook drama, dus zodra hij wakker wordt komt hij tussenin, want ook ik was aan het einde van mijn latijn...