Nu twee kinderen verder heb ik nog steeds het wiel niet uitgevonden qua slapen. Ik modder maar wat aan. Nu dochterlief begint in eigenbed in de avond. ze ligt bij ons op de kamer. En merkt dat we dan ook naar bed gaan. Je raad het al ze eindigd bij ons in bed. Nu de middagslaapjes ik ben toch echt wat strenger aan het worden met dat. Dan mekkerd ze maar een uurtje voor dat ze is slaap valt. Dat moet ze ook maar eens leren. Maar of het goed voeld nee. Maar zet wel even door. Weet dat ze goed gegeten heeft schone luier had voor ze naar bed ging mee gespeeld is. Het huis door gekropen heeft en nu is het dan even bedtijd. Wat een ouder moet doen moet hij of zij zelf weten de een vind laten huilen de optie en de ander niet. Ik kies een beetje voor de midden weg. Ooit slapen ze wel goed ooit slapen ze door dat hou ik met altijd maar voor. En ja als ouder ben je het soms wel eens zat als een kind de hele dag wakker is huilen enz. Dan snak je als moeder/vader ook naar rust. En soms moet je. Je als moeder ook voor laten gaan. Een moeder die niet goed voor zich zelf zorgt. Kan op een gegeven moment ook niet meer goed voor het kind zorgen. het gaat dus niet altijd op het kind gaat voor. Soms ga je daar als ouder zelfs aan onder door. Het is fijn als je. Je kind soms even kan ( Uitbesteden om even bij te tanken). Sommige vinden een draagdoek een uitkomst. Ik zelf moet er niet aandenken. Zo beklemmend voor de een werkt het voor de ander dus niet.
Bij mijn zoontje van bijna 10 maanden was het tot voor kort ook een drama om hem in slaap te krijgen sávonds.. Maar toen heb ik hem om op zn zij gelegd, speen erin, knuffeldoekje over zn oogjes en even een aai over zn rugje en dan naar beneden.. Dan huilt hij meestal meteen als ik de deur uitga, ik laat hem 5 minuutjes even huilen, ga da naar boven en doe het ritueel opnieuw en meneer is in dromeland! De eerste keer heb ik dit ritueel wel 10 keer moeten doen voordat hij sliep maar de volgende dag duurde het nog maar 20 minuutjes en nu eigenlijk na 1 keer 5 minuutjes is hij in slaap! We hebben een soort beveiligingscamera op zn bedje gericht zodat we kunnen zien wat hij doet. Dit vind ik persoonlijk ideaal want zo kun je zien wat er gebeurd. En heb je hem toch nog een beetje bij je op de slaapkamer!haha! deze mama heeft ook verlatingsangst!
@fafje Ik heb wel eens ergens gelezen dat baby`s zelfs huilen als ze in de baarmoeder zitten. Dichter bij mama kunnen ze dan niet zijn toch, volle buik, geen vieze luier en toch huilen ze! Een baby kan ook huilen omdat hij last heeft van een teveel aan prikkels. Een kus, een liedje, aanraking en beweging zijn dan allemaal nieuwe prikkels die weer verwerkt moeten worden. Deze baby`s hebben er dan meer baat bij om even helemaal alleen in het donker, zonder geluiden alle prikkels van zich af te huilen. Er zijn maar weinig mensen die hun baby`s laten krijsen, dus dat lijkt me niet helemaal het goede woord. Uit jouw tekst krijg ik erg het gevoel dat jij jezelf een erg goede moeder vind omdat je je baby niet laat huilen en dat je niet kan begrijpen waarom een ander dat wel doet. Maar wat is een goede moeder, iemand die zijn kind niet laat huilen of iemand die voordat gene kan kiezen wat helpend is voor zijn baby, ookal is het iets wat niet direct je voorkeur heeft? Dus ja mischien kun je voor andere situaties, andere baby`s andere moeders iets meer begrip opbrengen?
moet trouwens zeggen dat mijn mening geldt voor pasgeborene babies/jonge babies...wanneer ze nog helemaal geen besef van iets hebben
Ik zou eens met je kleintje naar een osteopaat gaan. Omdat je aangeeft dat hij best een traumatische geboorte heeft gehad, kan het best dat er ergens wat niet helemaal lekker zit in z'n lijfje. Een baby huilt niet voor niets denk ik dan maar. En als het niet de krampjes zijn, is het misschien wat anders. KISS syndroom kan bijvoorbeeld. Ik zou het zeker eens proberen!
@joyce..k weet nie hoezo jj die indruk krijgt...k zeg zelf dat k mijn kindje ook laat inslaap huilen, want dat heeft ie namlijk nodig...maar goed je vind het blijkbaar nodig om mij aan te spreken...wees er blij mee...en ja natuurlijk vind ik mezelf een goede moeder..in elk geval voor mIJN kindje werkt mijn methode wel...en mijn mening geldt voor die mensen die van huis uit al roepen dat kindjes moeten huilen...."goed voor de longen' als k dat had gedaan...(mn kind huilde overdag constant, schone luier, gegeten etc etc) dan had mn kind nu een slokdarmontsteking... Dus lees nogmaals mijn berichten en je zult er op uit maken dat mijn punt vooral is of je zeker weet dat je kindje niets onder de leden heeft....je kind zal maar een beknelde nekspier hebben, verborgen reflux, darm aandoening...allemaal dingen die j niet 1,2,3 ziet.... en lees jij maar "ergens" van alles, k doe t vooral uit gevoel
jeetje het was niet mijn bedoeling om mensen persoonlijk ana te spreken of om mensen boos en geirriteerd te laten worden. Ik wilde alleen maar vragen hoe anderen dat deden en of ik hem dingen aanleerde/ aanwendde die hij straks weer afmoet leren. Hier gaat het wat betreft het slapen ineens heel anders ( niet altijd) maar gisteren en net ook weer, ik leg hem in bed en hij gaat meteen slapen.... Dus bedritueeltje, en naar beneden gaan en Tycho is in dromenland. Geen idee hoe het kan maar misschien had hij wel gewoon ff tijd nodig om te snappen dat zijn bedje veilig is en dat mamma er echt wel is als hij boven in zn bedje in zn eentje ligt. Ik ben zo blij dat ik niet doorgegaan ben met dat laten huilen/krijsen/overstuur laten gaan! En ook als hij nog wel gaat huilen als hij moet gaan slapen, dan loop ik gewoon na 5minuutjes naar boven om hem te trossten. Liefs
hahahah... Tycho ging net huilen. Dus ik heb hem eventjes laten gaan... Kom ik boven kijk ik in zn bedje.... ligt ie op zn buik in de rondte te kijken Dus ik draai hem terug naar zn zij, doet ie BIG SMILE, ik lag helemaal in een duim en ik ben super trots dat ie door heeft hoe hij van zn zij naar zn buik moet draaien Ik speentje er weer in en meneertje is alweer vertrokken Nou is dat inbakeren natuurlijk helemaal van de baan. Of kunnen ze nog niet zo snel van hun rug naar hun buik draaien als ze al wel van hun zij naar hun buik kunnen draaien? Nouja vind het wel een beetje een griezelig idee als dat wel ineens gebeurd.... Liefs
Hee ik herinner me ineens dat dat hier rond die tijd ook was, niet willen slapen ofzo. Kwam ik een keer, lag ze op de buik, zelf gedaan en ze sliep! Sindsdien slaapt ze op de buik. Nu leg ik haar er bewust zo in, vind ze het fijnste. Misschein was het dat bij jou ook!
k ben in elk geval niet boos hoor! fijn dat het nu gaat goed...(voorlopig )....kon ook een sprongetje zijn...zoiets zeggen ze toch..als baby's weer wat nieuws (gaan) leren...zijn ze uit hun doen...
Finn is ook geen makkelijke slaper geweest en er zijn ook weken geweest dat we uren bezig waren 'm in slaap te krijgen. Wij hebben 'm nooit laten huilen omdat we niet achter die methode kunnen staan. De enige manier van communicatie voor een baby is huilen en door ze te laten huilen en niet te reageren snoer je ze als het ware de mond. Ik denk dat het gewoon even doorbijten is en het gaat meestal vanzelf weer over, wij kunnen finn nu op bed leggen en hij krijgt zichzelf gewoon in slaap. Jullie kindje is pas vier maanden! Mocht ie nu anderhalf zijn dan vind ik het een ander verhaal want dan krijgen ze donders goed door dat mama of papa komt als ze het op een huilen zetten. Nu is het een vorm van communicatie om te laten merken dat er iets is, of ze nu pijn hebben of zich 'alleen maar eenzaam voelen'.
Voor ons geldt die quote van: nooit laten huilen en nu alles tot rust komt en de klachten aan het verdwijnen zijn, gaat ze gewoon zelf slapen... Maar als mensen dat soort dingen roepen, moet je je dat toch niet persoonlijk aantrekken? Elk kind is anders, elke ouder is anders en elke situatie is anders... en jij als ouder weet vaak wel wat er wel of niet aan de hand is
Hij lijkt nu wat te wennen aan op bed liggen overdag, als je hem op je arm in slaap laat vallen en je legt hem weg dan werd hij vaak wakker en meteen krijsen maar nu gaat het beter.