Je weet; bij een verse TP worden er 3 terug gestuurd. 1 wordt vers teruggeplaatst.. en de andere 2 gaan de vriezer in. Helaas was er 1 gestopt met delen. De ander is dus op de 5e dag de vriezer in gegaan...
Zo, een tijdje niet geweest.. Veel te lezen.. Spannend Spunkie en Jessje.. Hopelijk een positief resultaat dit keer. Vliegje: balen dat je nog steeds zo ziek bent.. Wel leuk al dat shoppen voor de kleine moet een geweldig gevoel zijn.. Gaaf filmpje ook trouwens (heel wat pagina's terug .. ) Mooie foto's Denanja.. Ziet eruit als een fantastische bruiloft. Veel plezier in New Castle en succes met de ovulatietesten.. Mees, succes zaterdag! Hier inmiddels weer wat tegenslagen gehad.. Vanaf vorige week vakantie en afgelopen weekend een weekendje met schoonfamilie op de camping in Drenthe. Heel gezellig allemaal top weer veel gelachen en.. menstruatie bleef uit dus nog meer reden voor vrolijkheid. Vrouwlief werd ongesteld en ik nog steeds niet dus de hoop groeide.. Zeker omdat ik altijd eerst ben. De volgende dag, de dag dat ik normaal altijd uiterlijk ongesteld wordt nog steeds niks..( Dat is nog nooit voorgekomen..!) Wel de gebruikelijke pijn al dagen van te voren maar geen bloed. Dus wij werden steeds hoopvoller en vrolijker.. Helaas werd dit allemaal vrij snel de grond ingeboord maandagavond bij thuiskomst. Het had hier hevig geregend en dit was goed te zien in ons huis. Wij hebben een uitbouw en door de hoge druk heeft het dak 't begeven met als gevolg hevige lekkage met enorme plekken op ons bewerkelijke plafond en een bol staand laminaat. Daarbij een moeilijk doende verzekering maakt het er niet beter op. Om de avond positief te hopen af sluiten besloten we een test te doen omdat alles er zo op wees en ik op mijn nod nooit later ongesteld wordt dan 10u 's- ochtends. Deze bleef helaas witter dan wit maar goed ik mezelf wijsmaken; vast door het avond plasje.. Niks bleek minder waar. Volgende dag rond een uur of twaalf, gister dus.. Ongesteld geworden.. De pijn weer meer als vorige maand.. Lijkt iedere maand wel eerder te beginnen heviger aanwezig te zijn en langer te duren..(met vreemd genoeg vrij weinig bloedverlies weer) dus net als gister vandaag de hele dag met pijnstilling voor Pampus op de bank.. Leuke vakantie.. Zat er vandaag even doorheen.. Nog steeds wel een beetje.. Ondanks dat we nu "pas" 8 maanden bezig zijn begint de angst te groeien... Maargoed genoeg geklaagd.. Sorry
Wat leuk dat dit topic bestaat! Binnenkort ga ik wat meer teruglezen, want volgens mij staat dit topic vol met interessante informatie. Ik (wij) sta(an) pas helemaal aan het begin: laatst hebben we de documentaire van Mirella van Markus gezien, wat de sluimerende kinderwens enorm heeft aangewakkerd. Voor het eerst heb ik nu echt het idee dat ik écht een kind zou willen, niet alleen als hypothetische situatie voor ergens in de toekomst, maar meer dat we er ook echt tot actie zouden kunnen gaan overgaan. Ik zag dat er bij Meer dan gewenst speciale bijeenkomsten voor zijn, zijn jullie daar geweest en zo ja, was dit nuttig?
Zoals Mees terecht zegt, ik ken elke koe op die route bij de naam Die kast staat ergens tussen koe Anna17 en Klara203 Ik ga heel hard duimen! Bij mijn dochter bracht de dag 5 embryo (blastocyst) geluk. Ik hoop bij jullie ook!
Ik heb de documentaire niet gezien (slecht, ik weet het, staat nog steeds op mij 'to do lijst'). Ik ben niet bij de informatiebijeenkomst van 'Meer dan gewenst' geweest. Ik ken helaas ook niemand die dit wel gedaan heeft, maar ik kan me voorstellen dat er heel veel nuttige informatie gegeven wordt, net als dat ik hun site ook erg informatief vind. Toen wij, nu 5 jaar geleden geleden besloten invulling te geven aan onze kinderwens hebben we eerst bedacht hoe we dat wilden doen. Wie van ons werd er zwanger, eigen eicellen of toch eicellen van de partner, ZI, IUI, IVF, bekende of onbekende donor... het zijn veel keuzes die je als stel moet maken. Daarna zijn we naar de huisarts geweest en die verwees ons door naar het ziekenhuis. Zo is de bal een beetje gaan rollen. Gelukkig is tegenwoordig het ouderschap beter geregeld. Wij kregen bij onze dochter te maken met een enorme juridische rompslomp. Adopteren is, bij onze jongens, gelukkig niet meer nodig.
Eergisteren een dip, gisteren een stijging en vandaag een stabiliteit in de temperatuur. Gisteren ook een lichte bloeding. We denken dat het de innesteling is. I hope so...
Ja, dat is inderdaad wel heel prettig, dat het ouderschap nu wat beter geregeld is! En spannend joh, dat je een tweeling krijgt Op zich weten we al wel een aantal dingen, wie van ons zwanger zou worden (ik niet) en of het een bekende of onbekende donor zou zijn (onbekend). Ik had me eigenlijk niet gerealiseerd dat naar de huisarts gaan een volgende stap zou kunnen zijn... Ik dacht dat je rechtstreeks contact zou kunnen opnemen met het ziekenhuis/ de kliniek o.i.d., moet je alleen wel weten welke natuurlijk.
Als jullie voor een onbekende donor willen gaan zou ik zo snel mogelijk contact opnemen met je huisarts. Hij kan je doorverwijzen naar het ziekenhuis. Misschien moet je ziekenhuis in de buurt je weer doorverwijzen naar een ander ziekenhuis met een donorbank. Een beetje voorwerk op dit vlak kan handig zijn bij de gesprekken, want niet ieder ziekenhuis heeft een bank. Natuurlijk kan je zelf een kliniek uitzoeken met een donorbank en daar contact mee opnemen. Naar de huisarts gaan is dan niet nodig. Een andere mogelijkheid is zelf donorzaad inkopen en importeren. Dit kan bijvoorbeeld bij Cryos uit Denemarken. Houd rekening met wachtlijsten op donorzaad bij de ziekenhuizen. Sommige ziekenhuizen hebben wachtlijsten van 2 a 3 jaar. Daarom is het misschien slim om niet te lang te wachten met jullie vervolgstappen. Wij hebben gekozen voor een kliniek (Geertgen) en een onbekende donor. Onze constructie is nog wat ingewikkelder omdat we gekozen hebben voor eiceldonatie. Mijn partner heeft eicellen aan mij gedoneerd. Ik heb onze dochter gedragen en ik draag nu ook onze twee zonen. Ik vind het het mooiste, bijzonderste en meest liefdevolle wat ik voor ons kan doen. Ik heb me nog nooit zo verbonden met haar gevoelt als tijdens mijn zwangerschappen. Genetisch zijn onze kindjes van mijn vrouw, maar omdat ik ze 9 maanden draag dn daarna ook voed ben ik de biologische moeder. Maar, eerlijk is eerlijk, het maakt denk ik niet uit hoe je kinderen ontstaan. Op het moment dat je samen mama wordt doet het er niet meer toe wie het kindje gedragen heeft. Je bent samen mama en dat is heel bijzonder!
Hoi dames, Sateschnitzel; wat een teleurstelling zeg, kan me voorstellen dat je er flink van hebt gebaald. Je hebt elke keer toch weer die hoop en als het dan toch weer niet lukt...:x En dan ook nog de pech met die lekkage, heel veel sterkte. Spunkie; ik duim heel hard voor je! Vulpen; spannend voor jullie. Wij zijn nooit naar een bijeenkomst geweest, hebben alles door de jaren heen zelf uitgepluisd, maar kan me idd voorstellen dat zo'n bijeenkomst leerzaam kan zijn. Ik ben vooral blij met dit forum, want hier kan ik al mijn (soms niet al te snuggere) vragen stellen!! Wij hebben trouwens rechtstreeks naar de kliniek gebeld, niet via huisarts. Succes met alles! Chybou; thnx voor je steun!
We zijn gelukkig nog redelijk jong, dus wat dat betreft hebben we niet héél veel haast, maar anderzijds... Als je eenmaal het idee krijgt dat je een kind wil, dan hoop je natuurlijk dat je daar niet nog tien jaar op moet wachten. Dus we zijn al wel wat aan het researchen geslagen... Maar heb inmiddels dit topic voor een groot deel gelezen en wow, heb wel respect voor jullie allemaal hoor, wat komt er veel wachten & onzekerheid bij kijken (wist ik natuurlijk al wel hoor), veel sterkte daarmee gewenst iedereen! Ja, ik moet toegeven dat ik het hele idee van eiceldonatie in eerste instantie niet zo goed begreep, naar mijn idee was dat nogal nadelig voor degene die zwanger wordt: dan heb je al al die lichamelijke ongemakken en dan is het kind niet eens genetisch van jou ook, maar nu ik jouw posts heb gelezen, snap ik de theorie erachter wel, dat het ook heel bijzonder kan voelen juist. Eye-opener Ben het volkomen met je eens, uiteindelijk maakt het niet uit hoe je kinderen ontstaan zijn. Je doet het met de situatie die je hebt en je moet daarin samen de keuzes maken waar je je zelf het prettigst bij voelt.
Vulpen, welkom! Wat leuk dat jullie je gaan orienteren! Wij hebben gekozen voor een niet-anonieme donor van Cryos, 2500 euro neergeteld voor 10 rietjes en bij de 2e poging zwanger. Omdat wij niet naar een privé kliniek wilden en dus in het zkh in behandeling zijn, moesten we kiezen voor een donor die zich bekend MOET maken als ons kind dat wil. Alleen ons kindje kan contact zoeken, de donor niet met ons of ons kind en wij niet met de donor. Cryos werkt heel fijn, goeie site, en ons zkh kon het zaad zelf bewerken wat weer wat scheelde in de kosten. We wilden niet op een wachtlijst van 1,5 jaar. Daarnaast, ga je naar een normaal zkh, dan moet je kiezen voor een niet-anonieme donor. Maar, je moet er wel het geld voor hebben. Dat is een nadeel helaas... Sommige mensen zijn aangewezen op de nederlandse donorbanken, dus er niet veel zijn en dus een lange wachtlijst. Ik vond die docu niet zo, ze waren al volop bezig en gingen toen eigenlijk pas over alles nadenken. Wij hebben juist vooraf besloten hoe we alles wilden en zijn toen pas begonnen. Lijkt me een iets logischere volgorde Succes met jullie traject! Inmiddels zitten hier heel wat ervaringsdeskundigen, dus als je vragen hebt: shoot! Spunkie, das even heel spannend bij jullie dan!! Sate, jammer zeg. Ik begrijp dat je er fftjes helemaal klaar mee bent. Even een dagje bijkomen en dan alle moed weer bij elkaar rapen. Ik ben vandaag weer minder misselijk. Het neemt af, niet meer dagelijks, maar als ik ziek ben, ben ik het ook goed pfff. Verder kijk ik enorm uit naar de tijd dat ik de baby voor het eerst voel. 18 aug weer een extra pretecho. Mijn buik gaat al groeien, je kan het nu gewoon al zien. Echt gaaf. Nog een paar weekjes tot onze bruiloft en dan is het juridisch ook gelijk helemaal goed, net wat Chybou zegt. Geen rompslomp meer!
Ja, dat vond ik ook wel typisch aan die documentaire, dat ze al lang en breed bezig waren en toen gingen nadenken over de rol van de donor, maar ik denk dat het ook wel wat vertekende: ze hadden er ongetwijfeld ook al over nagedacht voordat ze begonnen, maar vanwege de documentaire gingen ze er nog extra over nadenken, zoiets. Ik vond het vooral typisch dat die ene man haar vertelde dat je beter kunt liegen tegen je kind (jouw papa woont in het buitenland) dan uit kunt leggen dat het geen papa heeft (maar wel twee mama's die heel veel van hem/haar houden)... Bij het woord papa heb ik toch echt heel andere associaties dan bij donor! Je schrijft: "Daarnaast, ga je naar een normaal zkh, dan moet je kiezen voor een niet-anonieme donor." Maar nu heb je ook een niet-anonieme donor, toch? Wel fijn dat het bij de tweede poging al lukte! Veel plezier met de trouwvoorbereidingen! Trouw je enkel vanwege het juridische aspect of toch ook wel om romantische redenen?
M'n vriendin probeert mijn spanning een beetje te breken... Ze appte net naar mij: "Bloed" En daarna: "grapje" Zoals jullie begrijpen, zat ik met een hartverzakking op werk....
Chybou, nee wij hebben een niet-anonieme donor. Wij weten inderdaad niet wie de donor is, maar het gaat erom of hij heeft aangegeven zich kenbaar te willen maken voor het kindje en dat is wel het geval. Dan noemen ze het een niet-anonieme donor. Hadden we gekozen voor een anonieme donor, dan hadden we een donor gekozen die volledig anoniem wil blijven, dus dan kan het kind nooit achterhalen wie hij is. Nu kan alleen ons kindje contact zoeken. Wij niet met de donor en de donor niet met ons. Het ligt volledig bij het kind. En zo moet het bij behandeling in een ziekenhuis zeg maar. We trouwen zeker voor romantische redenen Mijn lief heeft me express gevraagd voor we zwanger werden. Het zou gelijk gemakkelijker zijn als er kindjes komen, en ik hoopte stiekem zwanger te kunnen trouwen, maar het is echt dat we heel graag vrouw en vrouw worden. Wij hebben besloten om, als we ons kindje vertellen over de donor, gebruik te maken van het woord 'donor-papa'. Papa vind ik gewoon te dichtbij, dat moet iemand verdienen vind ik. Donor kan misschien weer te afstandelijk en te onpersoonlijk zijn. Dus we noemen hem als ons kindje er ooit naar vraagt zijn donor-papa. Ook over ons hebben we nagedacht. We willen niet mama D of mama M (in ons geval dus hihi) dus we hebben besloten dat mijn vriendin gewoon 'mama' wordt en ik 'mammie'. Zo kunnen we ook het kindje zeggen, 'daar komt mama aan'. Of 'mammie komt je zo pakken'. Dan weet hij wie wie is en ook voor ons gemakkelijk 'schat hij roept echt om jou hoor!' We hebben trouwens een leuk boekje besteld voor KID kindjes bij een lesbisch stel/ 2 mama's. Krijgen we morgen binnen. Is vanaf 3 jaar om het kindje spelenderwijs te laten weten dat hij een donorkindje is zeg maar.