Het went moet ik zeggen. Vanmorgen Sebas lekker extra genuffeld. Het enige waar ik echt tegenop zie, is dat nu de hormonen worden opgehoogd. Ben zo bang dat dat mijn “emotionele gesteldheid” weer wankel maakt...En ben net weer een beetje zen.. Haha
Nou vind ik het stommer dan jij, haha! Ik snap dat je bang bent voor de ophoging van hormonen. Pas goed op jezelf!
@Stier86 Ik vind het ook echt ultra ultra stom. Maar weet je wat het gekke is, ik vertrouwde mijn lijf vooraf gewoon al niet. Niet eens hele goede redenen om aan te nemen dat er iets mis was/is, maar er klopt gewoon iets niet. En ik wil voor mezelf wel het gevoel hebben dat ik er alles aan gedaan heb. Maar dat ga ik niet volhouden als ik bij iedere mislukte poging instort. Dus ik "werk" nu maar met een soort van afvinklijstje. Klinkt heel zakelijk, maar het helpt het vol te houden. Het blok van 6 "normale" pogingen is "af". Nu nog een blokje van drie power-pogingen met hopelijk meer dan 1 follikel. Dan naar de cryo terugplaatsingen. Daar heb ik wél volle bak hoop op. Maar deste meer is dat spannend. Jody heeft daar veel gedoe en pijn voor gehad en we gaan ze bij mij terugzetten. Het voelt wel alsof ik dan een soort cadeautje krijg waar ik HEEL goed op moet broeden.. Haha
maar meis er hoeft niks mis te zijn met je lichaam he... ik heb 13 pogingen gedaan. waarvan 1x zwanger met mk. en heb nu wel 2 kids... ik snap dat je graag zwanger wilt zijn maar dat vergt gewoon heel heel heel veel geduld. mn schoonbroer en schoonzus van de week te horen gekregen dat ze zwanger zijn na 2 jaar... zonder medische molen maar wel 2 jaar geduld moeten hebben... betekend niet dat er iets mis is met dr lijf. ze word gewoon wat moeilijker zwanger. hoop echt dat je 7e poging lukt!! mijn geluks getal is 7 dus wie weet! ga voor je duimen! ook dat de hormonen niet teveel met je humeur doen want dat zou wel vervelend zijn. @Stier86 wanneer mag jij testen? @Flexi gefeliciteerd
Ah Laura, ik baal wel voor jou hoor! Ik had toch zo gehoopt dat we beiden positief nieuws zouden hebben. Mijn duimen blijven draaien voor je! @Stier86 mijn vriendin weet het inderdaad nu ook, al enkele dagen, en die is echt heel emotioneel van blijdschap, haha! Zelf heb ik nog geen last van extreme emoties gehad, het lijkt wel alsof alle hormonen bij haar zitten. Ik denk dat het besef er bij mij nog een beetje moet komen, maar ik heb wel zin om alles te gaan regelen. Ben nog steeds heel benieuwd, ik geloof het denk ik pas bij de eerste echo.
@denanja...Ik ben absoluut niet “op zoek” naar problemen, misschien is het gewoon toeval. En ik vind mezelf ook echt niet zieliger dan een ander... En ook snap ik dat geduld een toverwoord is. En ook snap ik dat er meer mensen zijn waarbij het niet in 1 keer lukt... Maar soms is je begrip en geduld gewoon even op. Gevoelsmatig hebben we natuurlijk geen 6 pogingen achter de rug, maar 17 Want een deel van onze energie is achtergebleven in Jo’s traject. En ik bedoel juist te zeggen dat ik aanvoel dat we er nog LANG niet zijn....
t is ook gewoon allemaal k*t. bij jo heeft t al zo lang geduurd en dan hoop je dat t bij jou wat sneller gaat... had het ook zo gehoopt voor jullie! ik weet zeker dat t jullie ook gegund is en ik hoop gewoon heel snel hoor!!! vind het heel slim hoe jullie het nu uitgestippeld hebben! je moet iig goed voor jezelf zorgen! @Stier86 ik ga duimen!
@Lalalaura ik denk niet dat mensen bedoelen dat je geen geduld hebt of dat je onterecht verwacht snel zwanger te worden maar dat het bedoeld wordt als hart onder de riem: dat je in the end echt zwanger zult raken en je de moed niet op moet geven. Of niet @denanja?
Dat dacht ik toen ook, en daarna dacht ik dat ik het pas zou geloven met 12 weken/de tweede echo/20 weken/24 weken/de geboorte... Maar eigenlijk geloof ik er nog steeds niets van, hoe ik ooit moeder heb kunnen worden Ik ga weer voor je duimen Stier! En jammer dat het niet gelukt is Laura!
@Flexi gefeliciteerd! Wat fijn voor jullie! En spannend ook allemaal! @Lalalaura balen zeg. Ik hoop voor jullie dat jullie de rust en kracht kunnen vinden om verder door te zetten. Wij zijn net terug van een weekendje Barcelona. En gisteren heeft mijn vrouw eindelijk een smiley gehad. Allebei natuurlijk blij maar mijn vrouw was toch wel echt gespannen geweest dat het al een week niet was, ondanks dat ik tegen haar gezegd heb wat jullie hebben verteld. Maar goed. Morgen volgende afspraak in het ziekenhuis en dan gaan we het zaad bestellen. Het is me wel opgevallen hoe mijn ouders in een keer aan het "pushen" zijn. Er zijn wel een aantal "subtiele" hints gevallen dit weekend dat ze kleinkinderen willen. Tot het moment dat mijn moeder gisteren zelfs heel direct en uit het niets vroeg: en? Wanneer komen de kleinkinderen? Ze bedoelen het goed, maar onbewust leggen ze er wel flinke druk op.
geen probleem hoor ik kwam ook niet helemaal over hoe ik bedoelde... iets met ongesteld whawha dus ook hoop hormonen hahaha
Hoi allemaal, Ik lees wel vaak mee maar reageer zelden. Toch af en toe even m’n ei kwijt is wel fijn. Vanaf vorige week zijn we officieel gescheiden. Lexis gaat vanaf maandag volgens de co-ouder regeling ma-di-wo en eens per maand een weekend naar Peggy, de rest is ze dus bij mij. Het is allemaal snel geregeld, maar blijft raar. P heeft inmiddels een relatie met degene waarmee ze is vreemdgegaan, terwijl ze zo hard riep dat ze vrij wilde zijn. Nu mag ze natuurlijk doen wat ze wil nu we zijn gescheiden, maar raar vind ik het wel. Ik ben inmiddels ook aan het daten hoor, alleen is ook maar zo alleen hè. Raar ook te bedenken dat we eigenlijk voor een tweede kindje zouden gaan (zover ik wist dan) en het toen opeens over was. Mijn eierstokken rammelen als een malle maar ik moet mijn dromen even bijstellen. Met Lexis gaat het hartstikke goed! Ze is lekker ondeugend en zegt alles na. Ze lijkt nergens last van te hebben gelukkig
Jeetje, vind het echt bizar hoe sterk je bent. Je moet natuurlijk wel, maar toch! Logisch dat het raar is. Je maakte plannen voor met zijn allen. Ben er van overtuigd dat je eruit komt! Hier ging het ook een tijdje niet zo soepel. Geen anderen in het spel, maar een gevalletje: Voor beiden even te veel, wie doet er een stapje naar voren want tegelijk instorten werkt niet. Nu is het weer rustiger, maar heb toen veel aan jou gedacht en dat stelde gerust gek genoeg. Ik dacht, mocht het misgaan, haar lukt het ook door te gaan! Dus ergens moet het kunnen...