@sjallie je moet echt even kijken wat voor jou goed voelt. De dokter oppert het meestal niet zomaar. Ik heb zowel clomid als menopur gebruikt icm pregnyl en vond het allemaal reuze meevallen... Maar iedereen reageert er anders op. Dingen zijn gewoon net even iets beter te timen. Je geeft wat regie uit handen aan de doktoren. Maar ik heb dat alleen maar als fijn ervaren...
Lijkt mij ook een lastig besluit inderdaad, je weet niet hoe je erop reageert maar ze stellen het niet voor niets voor lijkt me? Hier gaat het goed, buik is echt zéér aanwezig op het moment. Inmiddels alweer 26 weken! Gaat zo snel ineens. Los van wat rugpijn en wat bandenpijn af en toe nog steeds geen noemenswaardige kwaaltjes. Nog zo'n 10 weken werken en dan ga ik alweer met verlof. We zijn er ook even tussenuit geweest naar de Canarische Eilanden, heerlijk! Babykamer bijna af, de grote spullen zijn zo'n beetje wel binnen. Volgende week hebben we intake met de kraamhulp, dus ben benieuwd.
Ja we wachten het gesprek met de arts morgen gewoon af... Ze is nu ongesteld, dus de eerstvolgende ovulatie kan over ongeveer 2 weken zijn en we moeten de nieuwe rietjes nog bestellen (dat kan pas na morgen), dus dat wordt even spannend nog of alles weer op tijd geregeld is, anders moeten we weer een cyclus overslaan. @Flexi Fijn dat het zo goed gaat! Dat is fijn om te lezen. Lekker zo'n vakantie tussendoor! Hopelijk gaat de rest van de zwangerschap ook soepel. Ben je al aan het aftellen tot je verlof? Of dat toch nog niet?
Vandaag gesprek gehad, precies wat we verwachtten. Gewoon doorgaan met drie nieuwe rietjes en verder met utro. Als het daarna nog niet lukt, dan eileideronderzoek. Dat mochten we nu al doen, maar dat wilden we niet. Nu dus wachten op de ovulatie. Aanstaande maandag worden de rietjes weer verzonden, dus de bankrekening is weer leeg haha. Maar we zijn positief dat het nou uit 1 van deze drie rietjes iets moois ontstaat. Fingers crossed.
@sjallie ik duim met je mee! Ik ben stiekem wel een beetje aan het aftellen naar mijn verlof maar dat heeft vooral te maken met het werk wat op dit moment zo'n chaos is dat het niet meer leuk is, niet per se vanwege de zwangerschap. Merk ook dat ik elke keer zo moe word van alles, hele stomme dingen. Ik heb dan aan de ene kant zin om van alles te gaan regelen, zoals geboortekaartjes uitzoeken, lijstje voor de uitzet maken en zo, maar op het moment dat ik dan daadwerkelijk achter de computer kruip is er zooooooveeeeeeeeeel dat ik er geen zin meer in heb. Echt heel raar want normaal ben ik echt een enorme uitzoeker en kan ik daar ook echt van genieten, nu heb ik niet eens zin om de babykleertjes te organiseren.
@Flexi al over de vermoeidheid heen kunnen zetten om de leuke dingen te kunnen gaan uitzoeken en regelen? @Lalalaura zijn er bij jou nog vorderingen? Wij (lees: mijn vrouw) zijn weer aan het testen voor de eisprong. De rietjes zitten inmiddels al weer lekker koud in de vriezer in het ziekenhuis. Hopelijk hoeven we er nog maar eentje te gebruiken en mogen die andere twee lekker een paar jaar blijven zitten.
@sjallie wij gaan door met ivf. Inmiddels is de verzekering akkoord en zijn alle papieren getekend. Door drukte moet ik twee weekjes langer met de pil doorgaan. Dus nu tot 30 april. Op 4 mei een echo en als er dan geen cystes zijn start ik met de puregon en iets daarna de orgulatran erbij. En ik hoop natuurlijk ook voor jullie mega hard dat het voor jullie raak is deze ronde!
Bij ons een paasei! Gisteren een smiley op de cb. Dus vanochtend naar het ziekenhuis geweest voor poging 4. Nu komt het moeilijke wachten weer. Vanavond starten met utro en 9 mei testen...
Mooi nieuws @sjallie, we duimen weer voor je! Hier druk, druk, druk op werk. Nog 6 weken werken en dan gaat mijn verlof in. Ondertussen alweer wat meer kunnen doen thuis, echt even de puntjes op de i aan het zetten qua spulletjes en dan in mijn verlof lekker opruimen en sorteren. Begin nu ook gewoon heel nieuwsgierig te worden hoe de kleine eruit zal zien!
Nog zes weken gaat snel zeg @Flexi Bij ons steeds meer mensen zwanger, op het punt om te bevallen of net bevallen. Heel bijzonder, maar ook wel beetje gek nu we zelf al even in het traject zitten. Anyway.. we zitten nu op dpo 7. Nog een weekje en dan gaan we testen....
spannend zeg! hoop dat t raak is! bij jullie ook spannend. hoop dat alles goed mag groeien. @Flexi nog even volhouden en dan mag je gaan genieten van een wel verd9iend verlof . hier gaat alles zn gangetje. werk veel extra diensten doordat we mte een super groot tekort zitten en dat begin ik nu wel te merken aan mn lichaam. ben echt op en aan vakantie toe, de kids moeten t soms ook best ontgelden als ik vrij ben. gelukkig volgende week 3.5 week vakantie op naar duitsland en naar de camping in zeeland. zoveel zin in!!
Hier vanmorgen getest met ultra early op 12 dpo. Helaas negatief. Mijn vrouw zei gisteravond al dat ze een vermoeden had dat het weer negatief was. Maar ik had stiekem wel hoop omdat ze afgelopen week wat tekenen had die erg 'zwanger' achtig klonken. Het zal de utro wel zijn geweest. Het is pas 12 dpo, dus zou nog kunnen I know.. maar ik verwacht het niet. Het is wel lastig nu, want ik ben last minute ingezet als productie assistent voor een nieuwe telefilm, waarbij ik in ieder geval tot en met eind mei min of meer dag en nacht op de set sta of een paar uur lig te slapen in een bungalow op een vakantiepark en dus bijna niet thuis ben. Zeker als het nu neg is, dan zal de volgende ovulatie ergens in de laatste week van mei plaatsvinden en dan ben ik er dus niet...
Jammer sjallie! En dat klinkt als een heel leuke maar ook heftige baan, zeg. Zou vervelend zijn als het dan net niet goed uitkomt... Begint al op te schieten Flexi! Voel je je goed verder?
Ja schiet zeker op! Begin nu toch wel een beetje af te tellen op het werk. Fysiek heb ik echt weinig te plagen op af en toe wat rugpijn na en sneller moe of wat bandenpijn bij het wandelen. Over het algemeen een vrij relaxte zwangerschap gehad. Mentaal heb ik de laatste dagen wel wat meer last, hele levendige enge dromen en echt onrust in mijn lijf die ik niet echt kan plaatsen. Ben ook veel alleen thuis omdat mijn vriendin in de avond werkt dus dat helpt ook niet echt mee. Lig nu dus ook alweer een paar uur wakker dus dat wordt wat morgen...
Ik zal ook even een grote update doen. Haha... Want jeetje wat was het rommelig hier. Gelukkig begint de rust terug te keren... Laat ik beginnen met het positieve: Eindelijk weer vooruit...Hier inmiddels al 4 dagen gespoten. Donderdag even een echo om te kijken of er wat gebeurt. Ben ZO benieuwd! Zat erg over mijn werk in. Het einde van het schooljaar nadert al.... En het ziet er niet naar uit dat ik volgend jaar al weer lessen mag en kan gaan geven, werk nog steeds wat uurtjes therapeutisch. Maar meer kan niet, daarvoor is de belasting bij de psych nog te groot. Maar zo’n lange ziekmelding heeft gevolgen voor mijn inkomen en ik vind het zelf heel heftig dat ik “zo lang faal”. Maar mijn werk heeft nu echt een fantastische oplossing bedacht. Ik krijg in plaats van lessen zo veel mogelijk project en taak-uren. Zo kan ik nieuwe onderwijsconcepten opzetten. Maar het grote voordeel is: geen vaste dagen. Je bent zelf verantwoordelijk voor de indeling en ik kan dan weg als ik bang ben. Of niet geslapen heb door de nachtmerries ofzo... Dan begin ik gewoon later. Dan kan ik dus volgend schooljaar grotendeels gewoon beter gemeld worden. Heb nog braaf de wekelijkse gesprekjes met de psych. Dat loopt niet altijd even soepel. Er komt steeds meer verdrongen shit naar boven en blijkbaar is het ook iets pittiger dan de psych in eerste instantie inschatte. Het wordt een traject van jaren. Ik klap vaak dicht en verval dan in ontwijkend gedrag. Vorige week trok hij aan de bel. Hij gaf aan dat hij er niet goed doorheen komt en dat hij een opname als een reeel alternatief begon te zien. Je snapt. Dikke paniek hier. Want dat kan helemaal niet met het traject samen. Ze willen dan forceren en dan vanaf de bodem weer opbouwen. No way....Moest dan ook intern, omdat de kans groot is dat ik helemaal instort en dan is het risico te groot thuis. Maar ga echt niet zo lang bij ons boefje weg! Gewoon geen optie. Gelukkig maandag nog een keer goed doorgesproken en we blijven toch bij het huidige plan: rustig en voorzichtig. Het gaf me wel weer een trap onder mijn hol het uiterste van mezelf te vragen. Dus al kotsend toch maar weer wat dingen op papier gezet. Jeetje wat blijft dat pittig zeg. Vind het nog steeds raar dat ik zo lang heb kunnen doen alsof er niets aan de hand was. Grote twijfels daardoor over mezelf als persoon, als ouder... Kan ik dit wel? Heeft ons boefje niet al last van me. Inmiddels staat de halve dsm achter mijn naam. Dus ik kan niet meer doen alsof het “maar een dingetje is” ...Verlatingsdepressie vanuit complexe ptss, dwangstoornis, angststoornis, ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, afhankelijke persoonlijkheidsstoornis en adhd (haha t minste probleem zoals je snapt) Tot de dag van de eerste spuit, nee eigenlijk tot de psych maandag bevestigde dat het echt kan, nog de hele poging willen afblazen. Wat een zooi! De psych gaf aan dat ik mijn gedrag zo goed kan reguleren dat ik echt alleen mezelf volledig kapot maak (natuurlijk ook niet best) maar dat anderen daar echt niet zo veel van meekrijgen. Hij vindt het nog steeds absoluut verantwoord om door te gaan. Daarmee schakel ik steeds. Want ik wil niet in volledig labiele toestand aan een tweede kindje beginnen.. Zucht. Haha... Gelukkig heb ik van de hormonen geen last. Hahahahaha... DAT moest er nog eens bij komen