hier ook dezelfde redenatie als dreamy en stier beide ook broers dus onze namen worden toch wel doorgegeven. dreamy jij vroeg geloof ik hoe t met mn nichtje dr zwangerschap gaat... ze heeft ervoor gekozen het meisje te houden... ja t zal moeilijk worden en ja t zal operaties krijgen maar het heeft wel een goede kans op een mooi leven. kim heel sterk van je dat geval met je ex!!! vliegje hoe gaat het nu als moeder van 2??
Wij hebben bij ons trouwen elk onze eigen naam gehouden. Ons Papiertje heeft mijn achternaam. Heftige bevalling spunkie, dat lijkt me echt schrikken! Hoop dat het nu goed blijft gaan.
Wij hebben de achternaam van mijn vrouw aangehouden. Ook onze kinderen krijgen die achternaam...De bedoeling is dat ik de tweede straks ga proberen en we vonden het wel belangrijk als 1 gezin allemaal dezelfde achternaam te hebben..
Wij vinden het inderdaad ook belangrijk dat we als gezin 1 naam hebben. We zijn er denk ik uit... ik neem mijn vriendin haar naam als eerste naam en die van mij daar achter. En de kindjes krijgen dan ook haar achternaam.
poeh vandaag gewoon op straat gespuugd ben bang dat de pillen niet werken. en kim t hoort er idd bij en t is voor een goed doel maar je 3 vd 4 dagen hondsberoerd voelen is niet normaal... wetende dat dit vorige keer tot week 25 duurde zie ik er enorm tegenop de komende weken en is van genieten weinig over. heb pillen gekregen de eerste hebben niet geholpen dus als t t weekend hetzelfse blijft ga k weer terug maandag voor andere.
Pff... dat is balen Denanja, hoop voor je dat het uiteindelijk allemaal snel over gaat! We zijn weer terug op het "vasteland"... Texel was heerlijk! Nog even genieten van het weekend en dan maandag toch echt weer aan het werk. Bah! Haha kan niet wachten tot het (bijna) zomervakantie is ❤ Onze kleine smurf had t niet beter kunnen timen, want straks heb ik gewoon bijna meteen 6 weken vrij om ook van hem te genieten ❤
Leuke foto Laura! Mijn vrouw wilde mijn naam aannemen, ik heb de kindjes ook gedragen en ze hebben dus mijn naam evenals mijn vrouw. Ik vraag het haar net waarom ze mijn naam graag wilde en ze zegt 'ik hou van jou en vond jouw naam mooi dus die wilde ik graag' haha lief he. Denanja, het is zwaar vind ik. Vooral de nachten. Novi komt meestal tussen 23.00u en 00.00 - 1.00 en 2.00 en dan rond 4.00u en 7.00u. Ik ben zo een uur bezig. Ze spuugt veel dus moet haar halfuurtje omhoog houden (en wakker zien te blijven dus ben erg actief op whatsapp en fb in de nachten haha) plus het verschonen en voeden erbij dus ben zo een uur verder. Als ze om de 2 uur komt (vanaf begin van de voeding) slaap ik soms hooguit een uurtje tot de volgende voeding. Reva is wat drama-achtig de laatste dagen. Veel huilen, grenzen opzoeken, slecht/niet eten, slecht zelf spelen. Dus ik vind het pittig haha. Ben in de nachten echt een zombi en kan heel slecht tegen het huilen van de krampjes en de vermoeidheid. Maar goed, ik weet ook dat het tijdelijk is haha. Hoop ik Verder genieten we echt van de meisjes. Het is een geschenk om mama's te mogen zijn van zulke mooie meisjes. Net Reva's 1e jaar film weer opgezet, wilde ze graag en toch lijken ze wel erg op elkaar. Ben benieuwd hoe Novi eruit gaat zien strakjes. Zondag vieren we Reva's verjaardag. Ook spannend. We moeten op tijd klaar zijn met z'n allen en het is al 2 ochtenden drama. Novi die veel spuugt en zo erg onder de melk zit dat ze in bad moet. Geeft extra werk, extra was. Ik moet douchen omdat ze mij dan heeft onder gespuugd (lekker met die zure melk) dus we zijn soms niet voor half 11 beneden en daar baal ik van. Zondag moeten we op tijd klaar zijn, kiet vol visite dus vind het spannend. Dianta heeft deze week nog vakantie gehad ivm sluiten van de winkel door carnaval. Volgende week weer werken en dan tot en met de bouwvak. Best pittig... Ik til inmiddels Reva al meer, stofzuig al en doe meer in het huishouden dan eigenlijk mag. Soms dus best pijn aan mijn buik... Maar ik kan niet alles beperken als ik alleen thuis ben met 2 kids. Komt goed. Dus, even kort samengevat: het is niet altijd die roze wolk maar dat was bij Reva ook niet haha. Wel een raar soort heimwee gevoel naar mijn buik en het feit dat ik niet meer zwanger zal worden. We laten het bij 2 kindjes. Ik zit in de nachten vaak huilend in haar kamertje te voeden omdat ik er zo doorheen zit. Ben moe, we werken best veel, studies die ik moet blijven volgen, we willen de kindjes alles kunnen geven dus het moet financieel ook kunnen. En ik mag nog wel 1 keizersnee ondergaan, maar het herstel is iedere keer zwaarder terwijl er dan wel een kind extra bij is. Dus, 2 kindjes is mooi. We zijn heel dankbaar dat we mama's mochten zijn. We hebben nog zaad over wat we tot januari 2018 hebben betaald voor de vriezer, dus tegen die tijd besluiten we wat we ermee doen. Ik denk terugverkopen aan Cryos. Krijgen we nog zo'n kleine 1000 euro voor terug. Maar dat heimwee gevoel is gek en soms ben ik er verdrietig om. Het is zo bijzonder om zwanger te zijn namelijk. Jee heel verhaal haha. De kraamtijd en babytijd is gewoon soms erg pittig en daar wordt soms weinig over gesproken. Ik ben er gewoon eerlijk en open in. Gelukkig weten we veel van toen met Reva, toen vond ik het nog zwaarder. En we hebben nu bijna geen visite omdat we 4 kraamzondagen doen plus zondag Reva's verjaardag waarbij mensen Novi eigenlijk pas voor het eerst gaan zien (buiten familie). Prima, 4 zondagen en we zijn er vanaf haha. Denanja, trouwens wel vervelend dat je weer zo ziek bent zeg! Ik weet hoe erg het is... het maakt dat je echt minder kan genieten ja. Hoop voor je dat het toch niet weer tot 25 weken duurt!
O Dreamy, ons sociale netwerk is groot ja.. en dan hebben we het nog beperkt zelfs. We hebben best veel vrienden, niet dat we die heel geregeld echt zien want we hebben het daar gewoon te druk voor. Maar wel geregeld spreken via app ofzo. Dianta heeft een grote familie dus als die komt is er al bijna een dag vol. Collega's van Dianta, is een heel close bedrijf dus voelt als familie terwijl ze er nog geen jaar werkt dus wel bijzonder. En wat vrienden en verdere ooms/tantes die komen. Ik ben met sommige vriendschappen wel een beetje klaar. Meisje wat vorig jaar op Reva's verjaardag zo raar deed, heeft in mijn opname van het ziekenhuis niet eens iets bericht of gebeld. Alleen via mijn fb berichten gereageerd. Maar niks persoonlijks. Die belde van de week dat ze echt niet zo ver durfde te rijden... ik dacht, app of bel me dan ff ofzo maar nee. 3 weken niks van gehoord. Nu belde ze en zei, ja ik hoor zo weinig van je. Ik zei, ja we hebben het zwaar nu met een baby en een 2 jarige die dwars is af en toe. Ze komt niet zondag, gelukkig. Ze vieren de verjaardag van hun dochter. Nu komt ze volgende week vrijdagmiddag... ik ben wel op het punt dat als ze er serieus moeilijk over doet dat ik weinig laat weten, dat ik wel wat meer had verwacht van haar. Kim is b.v. gewoon bij me langs geweest, we kenden elkaar alleen van hier en die komt gewoon een bakkie bij me doen. Is gewoon super lief. En een vriendin die alleen maar zwelgt in zelfmedelijden kan ik echt niet gebruiken dus ben er redelijk klaar mee. Ze komt vlg week en daarna zal het weer heeeeel lang duren want als ik weer werk hebben we al zo weinig tijd samen en dan ga ik de vrije dagen écht niet aan zo'n persoon besteden. Maar goed, weer een heel verhaal hahaha. Wel cool zeg van de vakantie!! Zoveel respect voor jullie dat jullie het gewoon durven! Ik ga zo Reva eens op bed leggen. Als mijn vrouw het doet duurt het ritueel een halfuur, Reva is haar echt aan het testen. Bij mij is het met 10 minuutjes geregeld haha. Tenzij Novi komt voor de tiet, dan is het lastiger... Dat vind ik trouwens ook moeilijk nu met een 2e. Soms moet 1 van de kinderen even wachten. Reva moet leren dat ik niet meer a la minute voor haar kan rennen, Novi moet soms ook even wachten. Als ik dan net Reva op bed leg, en Novi wordt wakker of wil eten, dan ligt ze wel eens even te huilen. Niet langer als een minuutje ofzo maar het voelt uren en dan voel ik me zo kut. Alsof ik Novi tekort doe. En als ik dan hele ochtend met Novi zit omdat ze huilerig is en niet weggelegd kan worden, doe ik Reva tekort. Dus het is zoeken naar een balans. Maar we vinden ons weg wel.
Wie ben je? W&M Leeftijd 24 & 25 Alleenstaand/Samenwonend/Getrouwd Geregistreerd partnerschap Donor gevonden via.. Nederlandse spermabank Anoniem of niet-anoniem + motivatie hierachter Niet anoniem. Dit was geen optie. Daarbij willen wij dat ons eventuele kind de optie heeft om te weten wie de donor is. ZI of behandeling in een ziekenhuis (en in welk land) (eventueel, naam ziekenhuis) Wij zijn bezig met Iui behandelingen in het mck in Leiderdorp. Zijn er al kindjes en zo ja hoeveel Nog niet. Hallo iedereen, Wij zijn W&M. We zijn elf jaar samen waarvan twee jaar inmiddels geregistreerde partners. We zijn vorig jaar februari gestart met het hele traject en in juni begonnen met de iui behandelingen. Helaas nog zonder resultaat. Afgelopen 4 maanden heeft alles even stil gelegen omdat er bij mij uit de bloedonderzoeken uitkwam dat ik een trage schildklier heb. Gelukkig zijn de waardes inmiddels goed en mogen we weer verder. Ik afgelopen dinsdag geïnsemineerd dus we zitten weer op het wachtbankje Ik hoop dat het voor ons snel mag lukken!
@achternaam: ik heb, eigenlijk heel traditioneel, de achternaam van mijn vrouw aangenomen. Officieel is het aangetrouwde naam - meisjesnaam. Ik heb deze keuze trouwens na ons huwelijk gemaakt. In eerste instantie heb ik mijn eigen achternaam gehouden. Later heb ik dit (dat gaat heel makkelijk) verandert. Ik voer in het dagelijkse leven de achternaam van mijn vrouw. Onze kinderen dragen ook haar naam. Lieve heeft de keuze bij mij gelaten. Ik wilde dit graag om twee redenen. 1. Mijn schoonfamilie is een kleine familie en de naam zou niet doorgegeven worden. Ik kom uit een grote familie en mijn lijn blijft bestaan. 2. Mijn schoonouders zijn de liefste mensen op de wereld, ze behandelen mij als hun eigen dochter. Ik heb, door de keuzes die ik rondom mijn gezin gemaakt heb, geen contact meer met mijn ouders. Ik ben trots dat ik de naam van mijn vrouw mag dragen en mijn kinderen dezelfde naam als hun fantastische opa en oma kon geven. @Denanja, wat balen dat je zo misselijk bent. Echt wél heftig dat je gewoon op straat overgeeft. Ik zou gewoon maandag de dokter bellen en als die het niet weet, de gynaecoloog geeft andere medicatie. @Vliegje, een ouder (nog jong kindje) en een baby(s) en borstvoeding en herstellen van een keizersnede is heftig. Ik herken helemaal wat je over de voedingen schrijft. Ik had dat ook met C, helemaal als ik alleen was. Ik heb dat opgelost door een (leuke) routine in te stellen als ik moest voeden (en daar was ik met twee wel even mee bezig). Het was echt compleet niet nuttig wat ik haar liet doen, maar ze voelde zich met haar 25 maanden heel betrokken en ze was leuk bezig. Ik liet haar (ook al had ik al die spulletjes al bij de hand) een spuugdoekje uit een laatje halen waar ze bij kom (had ik gewoon voor haar gemaakt). Verder had ik in een kastje wat fruit/rijstwafel/rozijntjes/kinder chipje (lag aan welke voeding het was en dit zette ik van te voren klaar) staan wat ze voor zichzelf en voor mij mocht pakken. Daarvoor mocht ze twee bakjes voor ons uitzoeken. Daar hoorde een servetje bij. Bij fruit ook een vorkje. Om dat allemaal één voor één te pakken en te brengen en op te eten was ze al wel even bezig C-tje vond het leuk. Ze had het gevoel dat ze aan het helpen was. @Kim, ik vind het een duidelijk herkenbaar babybuikje. Super!
Hallo W&M, Welkom op het forum en wat leuk dat je ook mee leest en gaat schrijven misschien ook wel. Wat fijn dat de waardes.weer goed waren en jullie weer door kunnen. Nu dus in de wachteven spannend hoor. Mijn vrouw en ik lopen ook bij het mck in Leiderdorp Wij hebben 6 pogingen gehad en hopelijk deze maand poging nummer 7. Ligt eraan of de kliniek op tijd ons zaad verwekt heeft in hun administratie. Aangezien wij met echo's de eicel groei in de gaten houden en dat vanaf dag 12 word gedaan. Dus hopelijk voor de 10de of de 10de bevestiging krijgen en dan hopen dat ze 1w of 13 maart nog plek hebben voor echo. Dus even spannend ook weer. Hoeveel pogingen hebben jullie al gehad als ik vragen mag? Xxx
Vliegje heel goed en knap van je om gewoon open en eerlijkte durven zeggen dat het momenteel gewoon pittig is twee kindjes! Zijn genieg mensen die dat als falen zien of t ondankbaar vinden overkomen of zich ervoor schamen dat het niet allemaal makkelijk er roze wolk achtig verloopt! Respect dus! Weet zeker dat het, net als met Reva toen, steeds makkelijker gaat worden! Wat betreft die vriendin ik zou dr ook wel een beetje klaar mee zijn en begrijp heel goed dat je kritisch bent met wie je tijd doorbrengt tijdens je kostbare vrije dgn met elkaar! Hihi vind t zo grappig dat jij t knap vind dat wij van die grote verrre reizen maken. Voor ons t normaal maar realiseren ons ook wel dat idd niet iedereen het aandurft met een kind. Wendo welkom op t forum! Wij hebben ook bij t MCK gelopen, goede ervaringen mee!
@ veertjuh ik lees al maanden mee en ik ga proberen regelmatig mee te schrijven ik hoop voor jullie dat alles meezit deze maand en jullie weer kunnen insemineren. Afgelopen dinsdag was poging nr. 4 en hopelijk is deze maand onze maand!
@Vliegje: Pff, jullie hebben t echt zwaar, heb zwaar respect voor jullie hoor. En ook dat je er zo open over bent. Is goed om niet alleen maar 'roze wolk'-verhalen te lezen, bereid mensen voor op wat er ook kan gebeuren, en voor jou is het een uitlaatklep. Ik ben btw graag bij je langs geweest in het zh, was een kleine moeite voor mij, in mn eigen woonplaats. En vond het leuk om iemand van hier eindelijk in het echt te ontmoeten. En natuurlijk als bonus dat ik bij je echo mocht zijn 😂😉 Schandalig dat je van die ene 'vriendin' niets meer gehoord had, tot nu dan. Ik zou idd eens voor jezelf nagaan of sommige vriendschappen het nog wel waard zijn om te behouden. Lijkt mij dat deze je meer irritatie en frustratie oplevert, dan het je goeds brengt. En ik geloof dat je nog meer mensen had waar je dat bij had. Kies voor jezelf en je gezin. Echte vrienden zullen dat snappen. 😉 @Wendo: Welkom hier. Wauw, al 11 jaar samen op jullie leeftijd! Ik ben jaloers! 😉 Succes met jullie traject en schroom niet hier vragen te stellen of je gevoelens en ervaringen te delen. 😉 @Chybou: thnx 😊 @Laura: Leuke Texel-foto van jullie! Over de achternaam, is bij mij natuurlijk geen discussie, aangezien ik alleen ben😁 (het heeft zijn voordelen😂. Maar heb het er destijds wel met mn ex over gehad toen we nog samen waren, maar we waren er nog niet uit. We wilden ooit trouwen en waren het er beide over eens dat we dubbele namen zouden nemen, eerst de mijne en dan de hare, want andersom klonk niet mooi. 😂 Maar haar kleine had al haar naam en die wilde ik ook niet afnemen natuurlijk. Maar wilde 'mijn' kleine heel graag mijn achternaam meegeven. Vond zij geen probleem, maar ik vond t prettiger dat beide kids dezelfde achternaam hadden. Daar eindigde onze discussie eigenlijk, om ooit verder op door te gaan, maar was niet meer nodig. En thnx iedereen voor de steun rondom het gedoe met mn ex. Het blijft zwaar, wetende wat het had kunnen zijn als zij niet zo met zichzelf in de knoop lag, maar ik weet dat ik mijn grenzen al lang heb overschreden en vele malen heb verlegd voor haar en ons, en het moet gewoon ergens ophouden. Hier dus. 😉 Met mij gaat het verder goed. Verbaas me telkens over hoe snel alles nu gaat. Zit al over de 19 weken. Ukkie is al over de 300gr. Buikje begint. Heb meer last van bandenpijn en rugpijn. Voorlopig nog goed te doen, maar moet t wel echt in de gaten houden met mn werk. Nog 3 weekjes volhouden... Vd week mn huidige huur opgezegd per 20 april. Toch wel moeilijk, maakt het zo definitief. Maar ik wil graag verhuizen, zie gewoon erg op tegen alles inpakken... Maar komt goed! Vorig weekend laminaat uitgezocht voor de bovenverdieping. Vandaag met 99% zekerheid een vloer voor beneden uitgekozen, houtlook tegels. Ik had op hun site nog een mooie gezien die goedkoper was, maar die lag nog in hun andere showroom. Dus dinsdag ff terug, dan kan ik nog uit 2 kiezen. Donderdag trouwens te horen gekregen dat mn nichtje zwanger is, bijna 12 weken. We schelen dus maar 7 weken, dus leuk voor de ukkies! Meteen gekeken op dr echo voor de nub, was wat vroeg, maar ik gok op een jongen. Haar nog nix gezegd natuurlijk. Kreeg ik vanmiddag een app van mn moeder: ik denk dat F. Een jongen krijgt... Hahaha, mn moeder is helemaal blij dat ze de NUB theorie nu kent. 😂 We zijn heel verschillend, maar toch heel erg tzelfde in doen en denken blijkt zo wel weer. 😉 Verder hier weinig nieuws. Vanavond lekker met mn dekbed op de bank gelegen, gewoon omdat het kan. Mn hond kwam bij me liggen, weer met z'n kop oo mn buik, en viel zo in slaap. Vraag me af of hij zo het hartje kan horen. Zou goed kunnen. Iig goed voor de band opbouwen alvast. 😊 Ps: sorry voor het lange stuk tekst met eigenlijk weinig inhoud😂😂😂
denanja: Sterkte, hoop dat je misselijkheid gauw over is! En dat het dan wat beter lukt om van je zwangerschap te genieten. Chybou: Wat heftig dat je geen contact meer hebt met je ouders joh. Wel nog met andere familieleden van jouw kant? Ik kan me in elk geval goed voorstellen dat je dan extra blij bent met je schoonfamilie en ook wel dat je dan hun naam hebt aangenomen. Maar verder vind ik het eigenlijk wel heel erg opvallend dat iedereen hier zijn naam heeft veranderd (of een vrouw heeft die haar naam veranderd heeft). Zal wel een vooroordeel van me zijn, maar ik zou denken dat we hier allemaal heel moderne gezinnen hebben maar op dat punt is iedereen dus vrij traditioneel Het lijkt mij in elk geval ontzettend raar als ik ineens Inkts achternaam gehad zou hebben (of zij de mijne), al zie ik wel de symboliek ervan, maar het lijkt me vooral zo onpraktisch als je ineens anders heet. Welkom Wendo! Wat zijn jullie al lekker lang samen, wat heerlijk! Ik hoop dat jullie snel een kindje mogen verwachten, succes met het wachtbankje! Ons dochtertje is trouwens echt haar stem aan het testen, vooral hoe hoog en hard ze kan gillen. De conclusie tot dusver: heel hard, en heel hoog