Wij wonen met onze 2 kindjes in een best gezellige straat. Alleen zijn wij zelf niet zo gezellig Tenminste dat vindt een van de andere bewoners van de straat.... Zij organiseert ieder jaar een buurtbarbecue en wij komen nooit. De buren in de straat waar we een band mee hebben zien we geregeld en voor de rest boeit het ons niet zo. Niet ons ding zeg maar. Wij reizen heel veel en doen andere dingen in onze vrije tijd dan op straat rond te hangen. Nu hoorde ik vandaag dat zij bij onze buren geïnformeerd had of onze kinderen niet erg zielig waren. Ze kwamen immers nooit buiten en mochten nooit naar een feestje...... Onze buren vertelden haar dat wij andere dingen doen en onze kinderen absoluut niet zielig zijn . Maar eh, eigenlijk ben ik boos, waar bemoeit ze zich mee? En ik vind het ook erg jammer, dat er nog steeds mensen zijn, die "anders" als fout en zielig beschouwen. Zal ik haar aanspreken of het laten gaan?
K zou dr een klap geven ! Neee geintje sorry ben een beetje melig Lekker laten gaan joh, dat zijn van die mensen die zelf niets boeiends mee maken dus mooie verhalen verzinnen om hun leven op te fleuren , zij is dus best wel zielig
Als jij een gezin kent waarvan je de kinderen nooit buiten ziet, dan vraag jij je toch ook af of alles oke is? - ik vind het geen bemoeien.
Natuurlijk komen onze kinderen wel buiten. Alleen mogen ze niet zonder begeleiding op straat spelen. Mijn zoontje is een kleuter en mijn dochter heeft een oogafwijking, waardoor ze niet goed genoeg ziet om alleen buiten te spelen. Maar dat weet de bemoeizuchtige buur natuurlijk niet....
Ik zou het laten gaan. Ik snap dat je je aangesproken voelt, omdat het toch over je kinderen gaat, maar ik zou daar boven staan. Het zakt wel weer. Wij zijn ook "anders". Ook hier die afschuwelijke straatbarbecue elk jaar. Wij wonen hier nu 4,5 jaar en de eerste keer was toen we er net woonden, en zijn we uit goed fatsoen gegaan. Vond er geen bal aan. Doen alsof ze je beste vrienden waren, en de dag erna groeten ze je niet eens. En roddelen! Gewoon terwijl de ander 2 meter verder stond...nee niet mijn ding. Iedereen was ladderzat en een vrouw uit de straat hing jankend om mijn nek omdat ik toen zwanger was, en zij haar verhaal moest vertellen over haar overleden baby die dezelfde voornaam had als ik. Nooit meer.Wij wonen ook best in een grote straat. Met heel veel buren wel normaal contact hoor, gewoon af en toe een praatje. Allebei mijn naaste buren heb ik wel goed contact. Maar ook zij zijn best op zichzelf, dus misschien daarom dat het zo goed klikt. De rest kan me gestolen worden.
Waarom voel je je zo aangevallen door die opmerking? Je weet zelf dat je kinderen niets tekort komen. Ik vind een beetje sociale controle niet verkeerd. Jouw buren hebben die buurvrouw toch verteld dat alles oké is. Nou is zij weer gerustgesteld. Kan ze zich weer concentreren op de buurtbbq. Je weet nu ook waarom je je afzijdig houdt van de rest van de straat. Ik mijd dit soort sociale buurtverplichtigen ook graag, maar een beetje op elkaar letten is niet verkeerd.
als ik het zo lees, ben ik blij dat wij geen straatbarbecue hebben hahaha, Ik groet mijn buren en thats it,
Oh vreselijk! Nu hebben ze nog een bescheiden club over, terwijl we nog wel elke keer een uitnodiging krijgen. Dus meerderen denken er zo over. Ik houd echt wel van een feestje, maar dit was het raarste feest ooit. Het paar wat eigenlijk de organisatie doet, vind zich ook ontzettend geweldig. De man is een fervent karaoke-zanger met installatie dus je snapt wel dat dat het hoogtepunt van de avond was... Op een gegeven moment stond hij als een klein kind scheten en boeren te laten door die microfoon , en zijn aanhangers lagen blauw van het lachen (en het bier) op de grond te rollebollen . En zijn vrouw maar janken, half op mijn 8 maanden zwangere schoot, met van die lange uithalen. De dochter van hun trok haar kwaad mee naar binnen, waar ze haar eigen gang compleet onderkotste. En de volgende dag een mail krijgen van de "organisatie"dat het zoooo geslaagd was en ze in het najaar weer een feestje willen vieren met z'n allen. Sorry voor het off topic ts, maar door jouw topic kwam even mijn eigen eerste en enige buurtfeest naar boven!
Dit dus... Af en toe eens een praatje + 1x in het jaar een nieuwjaars borrel.. Meer dan genoeg ff een half uur mn hoofd laten zien en dan knijp ik er stiekem tussenuit. En ik zou het laten gaan. Boeiend wat anderen van je denken, jij weet beter.
Ik zou ze lekker laten denken. Wij zijn ook meer op onszelf. Nu wonen wij ook wel in een achterbuurt en met die mensen wil je echt geen feestje houden, maar ik hou sowieso niet echt van dat Nederlandse verplichte 'gezellig doen' Wat ze daar dan van vinden moeten ze zelf weten. Des te meer reden om niet naar de BBQ te gaan.
Hahaha jammer dat ik daar niet bij was. Had mij er prima vermaakt, op een stoeltje achterin met foto en videocamera
Zie het maar als bezorgdheid, en dat is gewoon lief bedoeld. Je andere buuf heeft toch goed gereageerd? Maak je er niet druk om.
Wij zijn dan ook niet van die "sociale" mensen. Er zijn echt wel buren in onze straat waar we regelmatig even mee praten maar ik heb echt geen behoefte om daar op de koffie te gaan ofzo. Vorig jaar 1 keer mee gedaan aan de buurt bbq, waar uiteindelijk geen bbq bleek te staan maar zo'n scottelbraai omdat de organiserende buur dit leuker vond. Daarop werden eerst s'middags pannekoeken gebakken voor de kinderen die (sorry buur) niet te vreten waren . Ze deed nooit olie/boter in de braai maar wel door het pannenkoeken beslag, resultaat waren hele bleke pannenkoeken die maar niet gaar te krijgen waren S'avonds een andere buurvrouw die maar klaagde over de speklappen die niet hard genoeg gebakken waren volgens haar (mens sta op en braad je eigen speklap) Dit jaar hadden ze een speurtocht uitgezet voor de kinderen, onze dochter had een kinderfeestje en voor onze zoon (met ass) is het niet mogelijk om zelfstandig aan zoiets deel te nemen. Daarbij zouden wij uit eten gaan en vond ik het niet zo heel handig dat hij dan tijdens de speurtocht eruit geplukt moest worden en ze tijdens de speurtocht eten kregen. Dus netjes afgezegd (want ze namen gewoon even voor het gemak aan dat ze wel mee zouden doen). Mijn zoon niets verteld omdat hij toch niet mee kon doen, loopt hij even voor mij naar de supermarkt, nodigt een buur (die wist dat we niet konden) hem toch uit (want het is toch zielig dat hij dan geen broodje knakworst zou krijgen). Kind dolblij naar huis en daar konden wij hem dus weer teleurstellen :x