Even mijn ei droppen hier. Ik werk 36 uur en mijn man onregelmatig. Hij heeft zijn eigen bedrijf en dus geen vast inkomen. Dit is hij wel aan het opbouwen en daardoor gaan de kinderen soms 5 dagen in de week naar de oppas (oma's) en soms 0 dagen. Er zijn weken dat ze daar dan ook 2 of 3 nachten in de week slapen. Dit begint aan me te trekken. Ik weet dat er al vaak gesproken is over het fulltime werken van de moeder, maar wat is hierin het verschil van contact met vader/moeder en de kinderen? Ik knutsel met de kinderen, ga naar de bieb met hen als dat lukt etc. Dat doet hij niet en dat missen ze dan dus wel. Daarom overweeg ik minder te gaan werken. Ik vind mijn werk erg leuk, maar moet nog wel wennen. Ik werk daar nu vanaf januari. Ik wil niet dat mijn gewenningsperiode mijn gevoel voor het eventueel minder willen werken beïnvloedt. Ik moet hierbij zeggen dat ik een heerlijke jojo ben hoor , dus de ene dag wil ik wel fulltime werken, ook voor het inkomen wat ik nu heb en de andere dag wil ik heerlijk bij mijn kindjes zijn. Nou goed, mijn vraag is. Denken jullie dat het verschil maakt of de papa of de mama thuis is bij de kindjes? Thanx ladies.
Ik denk niet dat het uit hoeft te maken of de papa of mama thuis is maar dat het aan de persoon zelf ligt....als ik 36 uir zou werken en mijn man zou alleen maar een beetje thuishangen met de kinderen zouden de rollen snel omgedraaid zijn. Ik ben iemand die veel en actief onderneemt met de kinderen en minimaal 2x per dag buiten is. Dus dat zou ik van mijn man ook willen anders bleef ik zelf thuis.
Nee hoor zeker niet. Ik werk fulltime en mijn man maar 3 dagen. Bewust voor gekozen. Ik ben het verzorgende type en wil ook wel met ze knutselen en naar de bieb maar mijn man is verder zeer actief thuis met dansen,hutten bouwen,puzzelen en buiten ravotten in de tuin en naar speeltuin en kinderboerderij gaan. Ik ben daar niet altijd zo van. Ik vind het wel best zo
Natuurlijk zit er een verschil tussen mama en papa. Jullie zijn namelijk verschillende mensen. Er zit ook een verschil tussen jou en mij, ik vind knutselen namelijk gruwelijk en doe het alleen als het moet. Het is niet zozeer het punt wie er thuis is bij de kinderen, maar wat er verder gedaan wordt. Het feit dat hij niet de dingen doet die jij doet, betekent niet dat het per se minder is. Mijn man tekent wel met de kinderen, zingt veel vaker met ze en neemt ze mee op speeltuin -tocht. Dat bedenk ik weer niet, ik neem ze naar de bieb, maak van de boodschappen doen echt een uitje en ga in de plassen stampen. We zijn gewoon verschillende personen en daarom verzinnen we andere dingen. Misschien even kijken wat hij wel doet, niet wat hij niet doet?
Ik denk ook dat het aan de persoon ligt. Al zou het in de meeste gevallen vast verschil maken tussen papa en mama. Hier zou ik niet willen dat ik fulltime werk en mijn man niet. Dan zou het huishouden een drama worden en zou ook opvoeden minder gebeuren. Ik denk dat als je het financieel trekt, prima minder kunt gaan werken. Spijt krijgen van veel bij de kinderen zijn..? Nee toch? Nu kan het nog..!
Bedankt ladies! Het heeft even geduurd, maar heb het toch best wel erg druk. Ik vind het een hele goede opmerking dat ik ook moet kijken naar wat hij wel doet en dat is super. De kids zijn dol op hem en hij houdt echt het huishouden draaiende. Maar ik blijf de kindjes missen. We hebben daarom toch besloten dat ik minder ga werken hij zijn bedrijfje meer gaat opbouwen. Wel een sprong in het diepe, maar inderdaad spijt van veel bij de kinderen zijn, zal er niet zijn . Thanx!
Ik werk zelf 28 uur en mijn man is helaas volledig afgekeurd. Nu had ik altijd al de best betalende baan, dus we hebben ook altijd gezegd dat hij waarschijnlijk de zorg voor kinderen het meest op zich zou nemen. Dat is nu dus het geval, alleen iets anders gelopen dan verwacht. Door zijn ziekte heb ik uiteindelijk besloten om van 32 naar 28 uur te gaan. Dat werkt voor ons nu gewoon goed. Ik mis wel stukjes, maar ik ben een leukere moeder omdat ik werk. Zou gek worden 24/7 thuis.