Net als de meeste kinderen van haar leeftijd is mijn dochter (20 mnd) niet zo'n groenteneter. De laatste tijd wordt ze steeds eenkenniger in haar voedselkeuze. Ze 'lust' alleen nog maar pasta, tomaat en linzensoep (ja, echt waar). Alles wat haar op het eerste oog niet aanstaat (en dat is dus ongeveer alles) smijt ze met veel nadruk op de grond. En dat begin ik een beetje zat te worden. Negeren, in de hoek zetten, of het eten weghalen leidde tot nu toe tot krijspartijen en soms zelfs driftbuien. Het is erg lang geleden dat ons gezin in rust zijn avondeten heeft gegeten. Dus ik sta open voor alle goede ideeën ( en mijn trommelvliezen ook). De rest van de dag is ze overigens een schatje
Als er hier met eten gegooid en/of gespeeld wordt, dan haal ik het bord weg. Ik geef ze dan na een minuut of 5 nog 1 laatste kans om netjes te gaan eten en anders is het helaas pindakaas. En ja, ook hier gaat dat gepaard met huilen en schreeuwen. Ik negeer het zo veel mogelijk, dan is het het snelst over is mijn ervaring. En rustig eten...wat is dat ? Wij eten tegenwoordig op zaterdagavond lekker met z'n 2-en als de kinderen op bed liggen zodat we in ieder geval 1x per week even rustig en relaxed kunnen eten.
Oeh herkenning! Wij negeren het nu! Komt hij al niet fatsoenlijk in zijn stoel zitten, dan lekker niet hoor! We halen bij gooien het eten weg, en dan is het jammer, ze krijgen vanzelf honger! Nu wil mijn zoontje voornamelijk aardappels, vlees em groenten en verder niets.. Terwijl hij altijd alles at!
gooien is hier einde oefening, we proberen het meestal nog 2x, en dan is het pech.. En klinkt heel hard, er is er maar 1 die er mee zit, want zij krijgt honger en ik niet. Ach als ze gewoon der fruit en koekje enzo overdag eten komt het wel goedh oor, ben er van overtuigd dat het vanzelf weer overgaat..
Zo deden wij het ook in de tijd dat ze ging gooien of spelen met het eten: bord weg pakken, kind krijsen en huilen = jammer dan! Als ze rustig werd kreeg ze dan nog 1 kans en vaak koos ze er dan toch voor om te eten. Zo niet, dan was er niks anders meer... Was hier ook weer snel voorbij! Rustig eten zal er hier voorlopig ook niet meer in zitten en zit er al jaren niet meer in. Soms eten wij ook nog eens samen als ze al in bed ligt of uit logeren is.
Hier eet ze goed van de bami, pasta en rijst als ik iets van chicken tonight maak. Hier gaat dan ook enorm veel groente doorheen. Verder eet ze wel eens iets als het gestampt is. Wortelstamp bijvoorbeeld. Maar losse groentes waar ze eerst haar vinger bij opvrat raakt ze niet meer aan. Ook gebakken aardappelen niet. Maar ik heb besloten om het los te laten. Dan eet ze maar niet. Ik was eerst bang dat ze er in de nacht last van zou hebben met honger maar dat gebeurd niet. We schotelen haar alles voor anders eten we straks elke dag en week hetzelfde. Ik zorg wel dat er 2 of 3x wat bij zit wat ze wel eet. En ik ben toch maar met extra vitamines begonnen want fruit is op het moment ook niet erg populair.
Dank voor jullie adviezen. Dit is ook de koers die wij volgen. Maar ik begrijp dat onze trommelvliezen voorlopig nog geen rust gaan krijgen
Hier ook regelmatig stamppot (broccoli, spinazie, wortel), dat gaat het beste. Maar toen hij zo klein was moest hij eerst z'n groenten eten voor hij vlees bij kreeg. En dat werkte op den duur wel. Of een kleine beloning na het eten werkte hier ook. Legde dat dan op tafel en hij bleef er van af tot hij gedaan had met eten.
Hier gooit zoon (2 jaar 2 maanden) ook nog wel eens met zijn eten. Niet per se groenten, gewoon wat er is als hij boos is.. Zelfde aanpak als al eerder vermeld. Ik weet uit ervaring dat het een fase is gelukkig .... Het rustig aan tafel zitten ja...af en toe lukt het maar meestal ook niet. Wel jammer soms maar zo is het nu eenmaal. Ik eet ook regelmatig met vriend samen, die zoiezo pas rond 19.00 thuis is. Vaak kook ik dan ook voor ons iets anders (want de kinderschare eet wel wat de pot schaft maar ja in de praktijk hoef ik ze geen leuke kunstige recepten voor te schotelen maar gaan ze toch voor de macaroni,noedels of spinazie met kip :x..) En wat betreft de beloning, dat werkt hier als een tierelier! Ze hoeven van mij echt niet altijd hun bord leeg te eten, maar ik bepaal wel wanneer het klaar is. En als ze het toetje op het aanrecht zien staan dan gaat het vaak toch een stuk sneller allemaal
Wij boden het 3x aan, zo niet, jammer dan. Toetjes eten we sowieso zelden dus daar hoefde hij ook niet op te wachten. Daarnaast hebben we een stamppottenperiode gehad en werd er met regelmaat gevoerd. Zelf eten mag zolang het goed gaat, zo niet doet mama of papa het. Wel werden we nooit boos om moeilijk eetgedrag, zonde van de energie. We hebben nu een heel makkelijke eter die alles proeft en heel veel lekker vindt, een plezier aan tafel