Zit ik me al 2 weken te verheugen op vandaag, want dat was voor mijn drukke rooster hét moment om de kerstboom op te zetten en het huis te versieren in de kerstsfeer; had ik de kerstkaarten geschreven, en was ik bezig met het uit-de-schuur-halen van de kerstspullen die ik allemaal geëtaleerd had in de woonkamer... De kerstboom versieren ! In gedachten zie ik mezelf de lampjes erin doen, samen met mijn partner de boom versieren, en met de baby een gelukzalig moment delen wanneer we de piek in de boom zetten. Ik helemaal blij, want dit is het eerste jaar dat wij de kerst als gezinnetje kunnen vieren en ik had uiteraard al zo'n 3 weken geleden al met mijn partner afgesproken dat we één kerstdag voor onszelf houden zodat wij - ALS GEZINNETJE - nieuwe tradities kunnen starten; waarvan mijn partner weet dat ik er (veel!) waarde aan hecht. Ik had het hele riedeltje al geromantiseerd in mijn hoofd zitten; lekker uitgebreid koken, tafel leuk opdekken, kerstmis in de kerk, warme chocolademelk met slagroom, vrede op aarde etc. We hebben expres de Sinterklaas dit jaar bij mijn schoonouders gevierd zodat we kerst voor onszelf hadden - een besluit van ons beiden, overigens (voordat iemand mij straks kinderachtig gaat noemen). Komen mijn schoonouders langs om de nieuwe auto te laten zien; gaat mijn schoonvader de kerstboom hier in ons huis opzetten - of althans, de lampjes er in doen. Niemand heeft hem dat gevraagd en het ergste vind ik nog dat mijn partner hem niet heeft tegen gehouden (ik was namelijk op dat moment koffie aan het zetten en even met de was bezig en toen ik erachter kwam was het al te laat - ZELFS DE PIEK ZIT ER AL IN!); om vervolgens te horen van schoonmoeder dat wij beide kerstdagen welkom zijn bij de familie en mijn partner zegt: oh leuk, nou jullie zien ons wel verschijnen. En verder kon ik nog een handje vol rotopmerkingen van beide heren krijgen ook, die zogenaamd grappig bedoelt waren. Ja zeg! :x Cancel de kerst maar, stik maar met die boom, ik doe het niet meer. Ik ga hem ook echt niet meer verder versieren en mijn partner kan de boom in. Hij heeft zojuist eigenhandig mijn kerstspirit geknakt. Ik ben echt ontzettend boos en gekwetst dat hij zo over mijn gevoel heen gewalst is, terwijl hij wist dat ik hier zin in had. Dit gezin is na die reeks van gebeurtenissen vanmiddag gevoelsmatig ontbonden. Ik doe mijn best om niet linea recta de boom met lampjes en al het huis uit te gooien; maar ik baal echt verschrikkelijk. Val maar kapot met die stomme rotkerst! Ik ga alle cadeautjes met mijn kindje morgen wel uitpakken (sterker nog; ze zijn nog niet eens ingepakt) en iedereen kan dik de boom in!!! Het ergste is nog wel dat niemand lijkt te begrijpen waarom ik gekwetst ben, dat maakt het nog tien keer erger. Wat ik wil met dit topic; geen idee, even spuien, denk ik. En jullie de ruimte geven om te antwoorden op de man-bijt-hond-vraag: waarvan knakt jouw kerstspirit?
ik denk dat je alles een beetje te romantiseerd, die lampjes erin is gewoon een k*t werk en ik zou mijn schoonvader eeuwig dankbaar zijn als hij dat voor ons deed. Ik denk dat ze het gewoon goed bedoelden..fijn toch dat ze willen helpen!! En wat had je dan gewild dat je schoonmoeder had gezegd: ik wil jullie niet zien met kerst?? Ik vind dat je je enorm aanstelt en als je hierom al kerst wil afzeggen
ik zou ook niet blij zijn daarmee. ik ben daar ook heel stellig in (misschien wel autisme trek haha) oke het is onze boom, maar mij mijn mijn mijn ikke ikke haha. het moet zo en niet anders (gelukkig vind manlief het niks) dochterlief wil graag mee helpen, en ik vind dat zo moeilijk hahaha. stiekum hang ik alles savonds weer goed hahaha(foei foei) ik zou ook niet blij zijn als mijn man overal mee toestemt, dat kan ik overleg en zeker als hij al weet dat we 1 dag voor ons 3 houden, zou ik erg boos op hem zijn.
Het is onze kerst, onze boom, ons huishouden en óns gezin. Als er iemand dat k*twerk zou moeten doen, zijn wij dat Ik wil daar k*twerk aan hebben. Dat is onze taak. En ieder lid van dit gezin wist dat ik daar zo over dacht.
Zoooo, ga jij eens lekker buiten afkoelen! Nee, ik snap het ook wel hoor. Al jouw plannen, en al het belang dat je daaraan gehecht had. Ik kan zelf ook wel even pissig zijn als MIJN plannen opeens moeten wijken voor de impulsieve toezeggingen die een ander doet. Toch was het waarschijnlijk alleen maar goed bedoeld. Ik ken jouw partner niet, maar in het algemeen hebben die mannen het maar het beste met ons vrouwen voor. Niet dat ze altijd weten hoe de vrouwelijke geest werkt, maar de intentie is goed.
Zijn intentie is altijd goed, maar nimmer gericht op wat ik wil of in gedachten heb en al reeds honderdduizend keer besproken heb (mét hem) van tevoren. Ik vind dat zo frustrerend!
maar dan is dus je hele kerst verpest???? Jeetje wat dramatisch weer...als je problemen niet groter dan dit worden..
Ja hartstikke dramatisch; jij blij dat jij niet met mij hoeft samen te wonen. Het ligt namelijk allemaal aan mij. Prima, whatever Ik vind dit erg ja. Ik geef ergens sterk om, heb dat meerdere malen aangegeven (trouwens niet het eerste jaar dat ik dat aangeef) en dat wordt mij zo door mijn neus geboord. Ik heb het volste recht om daar pissig over te zijn. En het ergste wat ik tot nu toe gedaan heb is een topic geopend. Get freaking real met je drama. Drama zou zijn als ik een kettingzaag zou pakken; mijn boom in tweeën zaag en hem vervolgens met lampjes en al in de tuin lazer Goed idee overigens, maar ik doe het niet.
Al die dingen die je beschrijft kun je prima doen als je ook eventjes bij je schoonouders op visite gaat. Misschien niet op één en dezelfde dag, maar Kerst telt 3 dagen (Kerstavond even meegerekend). Ik zou het overigens ook niet leuk vinden als mijn duidelijk bespoken plannen op die manier omver gegooid werden, maar ik zou er echt niet mijn Kerstfeest door laten vergallen. En om op je vraag te komen: waarvan knakt jouw Kerstspirit dan wel: dat was een aantal jaar geleden, mijn dochter* is overleden door extreme vroeggeboorte en zou eigenlijk met Kerst uitgerekend zijn. Vervolgens kreeg ik voor Kerst allemaal vrolijk Kerstfeest kaarten van familieleden die nog niet eens de moeite hadden genomen om ons sterkte te wensen. Sindsdien heb ik een spuughekel aan Kerstkaarten en stuur ik ze niet meer.
Oei Joycey, ik begrijp jou heel goed! Als ik een heel plan en ideeen in m'n kop heb zitten, moet niemand het wagen om dat omver te gooien! Ik houd ook van "nieuwe"tradities met mijn kinderen, en die heb ik in de loop der jaren ook echt wel opgebouwd. Ook omdat mijn man echt mega veel moet werken in december, heb ik zo mijn dingetjes met kerst en oud en nieuw... Vorig jaar, een week voor kerst of zo, breekt mijn man zijn enkel op het werk. Dus kwam hij thuis te zitten. Ging ie zijn eigen overal mee bemoeien en regelen en zitten chagerijnen! Ik was in staat om hem buiten in de sneeuw te planten!
meid ik snap je helemaal. ook al zou het niet zo in het echt gaan met jullie drie als je nu had gedroomd. ik had dat ook met sinterklaas. helemaal in gedachten hoe gezellig avondje het zal worden. uiteindelijk waren mijn jong heel de middag/avond strontvervelend. keken ze na het uitpakken maar half wat ze gekregen hadden en hebben ze heel de nacht liggen stieren van alle opwinding. sterkte. tis bijna weer januari
Heerlijk als je je om dit soort dingen druk kan maken. Ik kan dat ook, maar ergens komt er dan altijd weer dat gevoel van'zo fijn dat er NU geen ergere dingen zijn om me druk om te maken' Het is rot, maar herpak je en spreek je vent hierop aan. Ga er eens tegenin en wees geen deurmat. Je wou het niet, hij was het ermee eens, laat hem het nu maar regelen. Tuig de boom af en op en geniet van je gezin
Jeetje... Dat vind ik nog sterk van je, dat je het enkel op kerstkaarten aan laat komen (of af laat weten, in jouw geval). Bij mij was de hele familie uitgerangeerd! Wat erg voor jullie. Daar zou mijn kerstspirit ook helemaal van verdwijnen; en langer dan een paar weken (zo lang gaat het bij mij duren - voordat het kerstgevoel mijn koppigheid overwint).
Ik snap je gevoel wel een beetje hoor. Deze kerst, in tegenstelling tot andere, wil ik ook graag doorbrengen met ons nieuwe gezinnetje. ..ook al zal de kleine man er weinig van mee krijgen. Ik moet er ook niet aan denken dat we ineens een van de dagen bij mijn schoonouders door zou brengen. Wat een ander er ook van denkt, gevoel is gevoel hoor.
Ja dat zei mijn partner net ook al; ja dan doen we het toch opnieuw... Nou nee, ik moet er echt even niet aan denken. Niet vandaag in ieder geval. Ik ben nu nog te boos. Ik ben bang dat ik iemand anders af ga tuigen, dus ik ga lekker zitten mokken (alleen vanavond!) pak zo dadelijk chocolade en ga een horrorfilm zitten kijken ofzo, en zie morgen wel verder. Het aftuigen hoeft voor mij niet eens, daar gaat het niet om. Ik ben meer van de principes, en dit, het optuigen; een stukje voorpret, is gewoon verziekt.
Met mijn bloeddruk is het prima hoor...dat advies kun je beter aan ts geven..." de hele stomme rotkerst kan kapot vallen" omdat schoonvader de lampjes en de piek in de boom heeft gedaan.