Vandaag ben ik door de juf van onze zoon aangesproken op zijn gedrag in de klas. Hij zou snel boos worden en uit het niks ( dat ze ziet) slaan en schoppen. Nu kwam dit voor mij echt als iets compleet nieuws. Hij is namelijk thuis helemaal niet zo. Ook niet op feestjes, bij neefjes en nichtjes, op sport of met buurkinderen. Dus echt alleen op school. Nu kan ik best begrijpen dat een kind op school misschien echt anders is. Hij zit in een klas met allemaal zogenaamde "stoere" jongens. Die ook allemaal stoer doen. Ik kan me dus zo voorstellen dat hij erbij wil horen en dus een soort van stoer gedrag wil vertonen.... Ik heb hem ook natuurlijk zelf gevraagd en hij heeft het erover dat een bepaald meisje hem altijd plaagt, slaat en schopt. Ik weet van dat meisje dat ze een achterstand heeft en inderdaad uit frustratie dit doet. Dit is ook bekend bij de juf. Onze zoon vertelt verder dat hij zegt dat hij over haar droomt en dat hij haar eng vindt. Dus ik denk nu dat hij haar misschien wel kopieert? Of dat hij door haar dit gedrag gaat vertonen? Hij zich misschien niet veilig voelt? Ik vind het lastig. Van wat ik dus van hem zie buiten school is het een doodnormaal en sociaal kind. Luistert zeer goed en maakt nooit ruzie. Is vrolijk en maakt grapjes. Hij wil verder altijd wel gewoon naar school. Iemand misschien een idee wat het kan zijn? Kunnen kinderen zoveel last van iemand hebben dat ze zelf dan ook raar gedrag gaan vertonen?
Hmm eens aan de juf voorleggen? Kan best zijn dat hij zich druk maakt om dat meisje en dat niet geheel gepast uitdrukt richting klasgenoten.
Mijn zoon nam inderdaad ook gedrag van een ander over. Alleen hij had daar thuis ook last van, ten minste, niet het gedrag, maar wel de boosheid dat hij gepest werd door die jongen. Alleen betrok mijn zoon dat zo op zichzelf, terwijl het voor die jongen geen bal uitmaakte wie of wat hij op dat moment voor zich had (moeite met prikkelverwerking). Maar mijn zoon begon toen ook met schoppen en slaan etc. Ook wilde hij absoluut niet meer naar school, vervelende periode is dat geweest. Nu is er inmiddels een andere school voor die jongen gekozen en mijn zoon is sinds dat die jongen van school is gestopt met agressief gedrag. Dus dat een ander kind zodanige invloed kan hebben, ik denk van wel. Ik zou dat zeker uit willen zoeken als ik jou was.
Bedankt dames... Ik heb net nog even een gesprek met hem gehad en hij zegt ook dat zijn hersenen af en toe "heet" worden... hoe dat komt kan hij niet echt verwoorden. Wel dat hij dit krijgt als hij wordt gepest door dat meisje of als iemand tegen hem zegt dat hij bijvoorbeeld niet mee mag doen. Ook zegt hij dat hij zo graag ook wel even alleen wil spelen...dat zijn hersenen bonken en dan alleen wil zijn. Misschien is het bij hem ook wel een prikkel probleem...maar ook zeker dat meisje ...daar kan hij ook heel moeilijk mee omgaan. Hij noemt haar namelijk altijd. Hij zegt ook dat hij soms denkt dat zijn hersenen te snel gaan. Maar dit kon hij niet goed uitleggen. Ik ga morgen maar even een gesprek hebben met de juf.
Dat laatste klinkt wel als een prikkel-issue. Probleem zou ik het niet eens noemen. Heb dat zelf ook als mensen te lang te opdringerig lawaaierig en vervelend zijn 5 minuten in mn eentje... Doet vaak wonderen. Hij zou dan dus bijv even kunnen "afkoelen" op het toilet bijvoorbeeld. Even niemand om hem heen.. Even Stilte. Ik zet zelf vaak even mn koptelefoon met muziek op. Lost zijn probleem niet op.. Maar zo kan hij er misschien wel beter mee om gaan.
Ja dit zei mijn zoon dan ook: het gaat dan zo snel in mijn hoofd, het lijkt dan net of er wel honderd mensen in rondrennen. En dan word ik heel boos want dan wil ik dat dat stopt. En dan wil ik met rust gelaten worden en dat doet die jongen (of iemand anders, maar dus meestal die jongen) dan niet. Ik vind het wel knap dat je zoon het zo kan benoemen hoor. Succes met het gesprek!
Ja, hier mocht hij dan even bij de juf gaan zitten bij het buiten spelen, of even uit de kring. Ik heb ook zelf voor thuis tips gekregen van maatschappelijk werk van school, maar dat kwam dus ook omdat ie ook zo boos kon worden thuis.
Wat fijn zo de herkenning en de tips. Ik ga dat sowieso even voorstellen van even alleen kunnen/mogen zijn.
Onze zoon is trouwens waarschijnlijk heel intelligent ( hoogbegaafd weet ik niet...kan wel...maar geen diagnose) Heeft altijd al een ontwikkelingsvoorsprong gehad op alles... motorisch ( zat heel vroeg) en cognitief. Lees nu net dit: 'Hoogbegaafde kinderen krijgen steeds vaker psychiatrische diagnose' | NU - Het laatste nieuws het eerst op NU.nl Kan nog best zo zijn dat hij gewoon op school geen uitdaging heeft en daarom zich anders gedraagt...thuis kan hij namelijk doen wat hij wil en zich dus ook zelf genoeg uitdagen...