Wie wil er met mij meedenken en heeft er een advies voor mij? Mijn dochter was met 21 maanden volledig zindelijk (dag en nacht). Dit op haar eigen initiatief, ik heb het niet zelf in gang gezet. Geen problemen gehad op af en toe een klein ongelukje na als ze teveel in haar spel opging (maar die waren echt zeldzaam). Sinds ongeveer een week is ze ineens niet meer zindelijk met plassen overdag (ze is nu 23 maanden). 's Nachts nog wel. Ook met ontlasting is ze nog gewoon zindelijk. Maar overdag laat ze haar plas gewoon lopen. Ik merk dat ze moet plassen (ze gaat wijdbeens lopen of knijpt in haar kruis), ik vraag het dan aan haar. Dan zegt ze nee. Ze loopt weg en plast vervolgens wijdbeens gewoon in haar broek. Als ik haar op het potje wil zetten, gaat ze krijsen en weigert ze. Ook wil ze niet op de wc (zit-verkleiner, is ze ook gewend). Vervolgens loopt ze weg en gaat staan/zitten plassen in haar broek. Als ik helemaal nergens naar vraag en haar gewoon negeer, dan plast ze ook gewoon in haar broek (en komt dat dan melden aan mij). Wie weet hoe ik hier nu het beste mee kan omgaan? Zijn er moeders die dit verhaal herkennen? Moet ik haar weer een luier omdoen? Moet ik boos worden? Moet ik het negeren en haar enkel droge kleren aandoen zonder iets te zeggen? Alvast bedankt voor alle reacties!
ik zou haar geen luier aan doen kans is groot dat ze dan ook haar ontlasting weer laat lopen. Ik zou er alleen op zeggen oh jammer hoor, plassen moet toch op je potje? zoiets en een droge broek aan doen. Ze is te klein om het haar zelf op te laten lossen, een driejarige zou ik eerder een doekje geven om te poetsen en zelf de natte broek uit laten trekken en een droge aan laten trekken. Heb je het idee dat het een machtstrijd is zoals ze op deze leeftijd ook zo lekker kunnen weigeren om te eten?
Bedankt voor de eerste reacties! Eerlijk gezegd denk ik dat het een reactie is op mij/mijn man. Wij maken een erg verdrietige periode mee (bezig met mijn vierde miskraam) en dat heeft denk ik toch ook een flinke weerslag op haar. Kiezen zou ook nog kunnen, ze mist er nog 4. Maar ik merk verder niets vreemds in haar mondje. Dus het beste is om zo nonchalant mogelijk te reageren?
mja meestal weet je als ouder best wel welke omstandigheden de oorzaak kunnen zijn. en als je denkt dat jullie verdrietige periode "het probleem" is kun je haar er wellicht iets meer bij betrekken. ze heeft het dan blijkbaar toch door.. dus haar er niet mee lastig vallen is dan niet echt gelukt. weet niet of negeren dan de oplossing is.. maar misschien juist wat extra knuffelen/kroelen op de momenten dat ze neit in dr broek heeft geplast. en niet te veel boos worden omdat ze in dr broek plast. het klinkt dan tenslotte een beetje als aandacht vragen en dat lukt dr nu prima