Ons dochtertje heeft er de laatste tijd een handje van om om alles te 'huilen'... je moet dan niet denken aan huilen met tranen, maar meer om jammeren. Soms leid ik haar af en dan schatert ze het in 2 seconden weer uit. Ik vind het lastig, want het gaat soms erg door merg en been merk ik (ze heeft een aardig volume). Ik vraag haar rustig wat er aan de hand is en probeer uit te leggen dat ze hier niet om hoeft te huilen. Het gaat ook echt om niets meestal, bijvoorbeeld als ze er popje uit haar handen glijdt of ik even naar de keuken loop of gewoon zomaar uit het niets! Iedere avond met koken is het weer prijs, mijn man werkt 's avonds dus dan zijn we meestal samen. Eigenlijk wil ze gewoon dat ik constant met haar bezig ben, maar goed er moet ook gekookt worden. Ik bereid meestal al een hoop voor als ze haar middagtukje doet, zodat ik niet al te lang in de keuken hoef te staan. Ook betrek ik haar erbij, haal er bv een krukje bij en laat haar een klusje doen, maar het enige wat ze momenteel doet is jammeren ik krijg er stress van merk ik en probeer dan heel snel te koken...pfff niet relax dit. Herkent iemand dit en hoe kan ik hier nu het beste mee om gaan? Zie gewoon tegen deze momenten op merk ik....
Gaat je kindje overdag naar de opvang? Want mijn zoontje, ook 2 jaar en een maand, jammert vooral zo als hij daar net van terugkomt en ik ga koken. Dan heeft ie gewoon aandacht nodig. Maar ja, er moet wel gekookt worden, dus eh...ik zet hem vaak voor de tv, dvd van Bob de Bouwer of zo. Mag best die twintig minuutjes. VIndt je dochtertje even tv-kijken misschien ook fijn?
Mijn dochter is ook net 2 en zij doet precies hetzelfde. Ik heb het idee dat dit ook een beetje met de peuterpuberteit te maken heeft. Aandacht trekken ook en kijken hoe ik erop reageer. Hier laat ik haar ook tv kijken als ik kook, anders is het soms echt geen doen. Ik probeer er ook maar niet teveel aandacht aan te schenken als ze jammert om niks..
Oh wat fijn die herkenning!!! Mijn zoontje doet dat ook sinds 2 weken, en het lijkt erger te worden. Wij weten ook bijna niet meer hoe we er mee om moeten gaan.
Mijn dochter is 4 en doet het nog steeds. Meestal gaat ze dan lekker vroeg naar bed en dan is het de andere dag een stuk minder.
ik had hier n paar weken geleden een topik geopend, mijn zoontje huilde om de dingen zoals:'mama kaas is kapot' nadat hij n hapje genomen had, of koekje is stuk etc.pfff. het duurde hier niet zo lang 2 weken of zo. heel veel praten, converseren hielp hier zodat hij snapte dat praten beter werkt op mama dan huilen of huilachtig doen. wel erg vervelend. voor de TV zetten werkt ook goed tijdens koken. mickeymouse clubhouse begint op kooktijd op disney channel!
@Kimke77: klopt idd, het is op z'n sterkst na de opvang (ze gaat 2 dagen p.w.), maar soms heeft ze het ook op dagen als we gewoon samen zijn. Ze is ook laat met tandjes, haar hoektandjes zijn nu aan het doorkomen, ik heb het idee dat dit hier misschien ook iets mee te maken heeft. Plus idd de peuterpub idd, waarschijnlijk is het een combinatie van alles Mijn man kan zich er beter bij neerleggen, maar bij mij gaat het soms echt tot aan het bot haar ongenoegen wordt voor mij dan ook echt ongenoeglijk. Natuurlijk mag ze best een mindere dag hebben en ik ben er om haar te troosten/knuffelen, maar soms is het echt zo bepalend op een dag, dat ik er moedeloos van word. Ik ben dan doodop 's avonds. Afleiding blijft wel 'the key word'...maar zij wil het liefst non-stop dat ik een eitje bak in het houten keukentje of zing/dans op de oud-Hollandse liedjes, maar er moet ook nog wel wat in het huishouden gebeuren natuurlijk Wel fijn de herkenning alleen al. Ik wil ook gaan proberen om het gedrag op bepaalde momenten toch echt te gaan negeren, want anders voed je dit gedrag toch ook (wel een hele uitdaging voor me Wij passen sindskort de time-out procedure toe hier..maar kijken of dit z'n vruchten afwerpt... Thanks voor jullie tips!
Heel heel herkenbaar!! Hier sinds een week of 3. Ik vraag vaak wat er is en als er echt iets is dan help ik haar verder. Bijv. ze wil de kleurpotloden hebben, dan pak ik ze voor haar. Wel zeg ik erbij dat ze dat mag vragen aan mama en dat ze niet hoeft te huilen. Als het echt "onzin" dingen zijn. Sesamstraat komt op tv ipv Zandkasteel, dan negeer ik het vaak. Als ik er nl teveel op in ga, dan blijft ze er gemakkelijk in hangen en komt het ook eerder terug. Het is iig energievretend..... *hoopt op een fase *
Heel herkenbaar. Mijn dochter is 2 jaar en 2 maanden en doet dit ook sinds 1,5 maand. het ene moment is er nog niks aan de hand en het volgende brult ze alsof de wereld vergaat. Ze kan gaan huilen omdat ik zeg dat ze iets niet mag doen maar ook omdat haar knuffel is gevallen of haar koekje kapot is.. Ik ga er maar van uit dat het bij de peuterpuberteit hoort maar ik hoop dat deze fase heel snel voorbij gaat.
Enorm herkenbaar hoor! Mijn dochter is nu 2 jr en ruim 3 mnd, en ook zij kan er wat van! De afgelopen week was het helemaal mis. Zodra ook maar iets niet ging zoals zij wou, zette ze een keel op. Maar ook dat gejammer om helemaal niks. Heel erg vermoeiend! Ik probeer er zo rustig mogelijk op te reageren en uit te leggen waarom iets zo is en waarom ze iets niet mag. De time-out plek hebben wij ook, al best wel een tijd. En het werkt heel goed. Ik of mijn man leg haar uit waarom ze erop moet en ze moet dan 2 minuten blijven zitten. Daarna een "sorry mama" en een kus, dan is het weer goed!